Vísir - 11.07.1924, Page 2

Harald Lloyd
Sullar af fjöri í
Gamla Bíó í kvöld.
t
Þórarinn B.Þorláksson
listmálari
andaöist í gærmorgun í sumarbú-
.staö sínum austur i Laugardal.
Banamein lians var hjartabilun.
Æfiat>riöa hans verður sí'ðar minst.
Símskeyfi
Khöfri 10. júlí. FB.
Bretar og Frakkar.
Forsæ t i s ráð he r ra r n i r Ramsay
MacDonald og Herriot hafa gefið
út svo felda opinbera tilkynningu
um árangurinn af fundi jieirra í
fMrís: Þaö er ákyeðið. að á fundi
bandamanna í L'ondon í næstu viku
verði dagskráin f}rrst og fremst sú,
að korna tillögum sérfræðinga-
nefndar . bandamanna í fram-
kvæmd. Skaðabótanefndin á að
ákveða, hvenær fjárhagsleg yfir-
ráð yfir Ruhrhéraðinu eiga að
hætta, eftir að allir aðilar hafa
samþykt skilyrði þau, sem sér-
fræðingatillögurnar gera ráð fyrir.
í tilkynningunni er ekki minst einu
■orði á hernaðaryfirráðin yfirRuhr-
héraðinu. Ennfrcmur á að ræða á
fundinum um skuldir bandamanna
innbyrðis og um öryggi I'Vakk-
landsr
Skyndiför MacDonalds til París
er talin hafa styrkt Iíerriot í sessi
heima fyrir, og bætt aðstöðu
Frakkland.y á hinum væntanlega
fundi i London. Bandaríkin senda
fjármálamenn og stjórnmálamenn
á fundinn.
Utan af landi.
Sigluf. 10. júlí. FB..
Eimskipið „Noreg'1 kom inn í
morgun nteö 60 tunnur síldar, er
það hafði veitt í snurpinót. Að eins
tva skip eru komin út á síldveiðar
liéðan enn þá, Vélbátaafli er góð-
ur. Skip koma nú sem óðast hing-
að frá útlöndum með tómar tunn-
ur. Er áformað að síldarsöltun
verði hér með mesta móti í sumar
ef afli leyfir.
Akureyri 10. júlt. FB.
í dag samþykti Stórstúkuþingið
hér svohljóðandi ájyktun:
I. Stórstúkuþingið lýsir megnri
óánægju sinni yfir þvi, að lands-
stjórnin hefir, J>vert ofan í vílja
inikils meiri hluta alþingiskjósenda
á Siglnfirði, sent þangað nú nýlega
stærri vínbirgðir en nokkru sinni
íyr, og skorar á stjórnina að láta
meginhluta Jicirra burt af Siglu-
firði nú Jicgar. Sömuleiðis skorar
þingið á stjórnina, að gefa ntt þeg-
:ir út skýlausar reglur nm útsölu
áfengis írá ríkisversluninni þar,
sein takmarki sem allra mest söl-
una og þar af leiðandi drykkju-
skap.
■ II. Stórstúkuþingið krefst
þcss, að ítarleg rannsókn fari fram
á hneyksli Jiví, er komst á loft við
áfengisverslun rikisins á síðast-
liðnum vctri og á rekstri verslun-
arinnar yfirlcit.
III. Stórstúkuþingið mótmælir
fastlega þeim cisóma, að áfengis-
verslun ríkisins se gerð að groða-
fyrirtæki fyrir ríkissjóð, óg felttr
framkvæmdanefnd sinni, að beita
áhrifum sínum á þing og stjórn
til Jiess, að áfengið sé hið bráðasta
gert landrækt aftur, enda verði á-
góða af áfengisversluninni varið
til þess, að ílýta fyrir útrýmingu
áfengis.
Gullbrúökaop
á Ranðalæk.
Sunnudaginn 6. júlí héldu jiau
hjónin á Rauðalæk syðra gttll-
brúðkaup sitt, Jiau Runólfur hrepp-
stjóri Halldórsson og frú hans,
Guðný Bjarnadóttir. Þatt höfðu I
fyrra verið ásamt í 50 ár, en þá
olli Jivi sjúkdómur, að brúðkaupið
varð eigi haldið, cn nú var ]>að
haldið eftir á.
Um morguninn riðu brúðhjónin
til kirkju að Árbæ. I»ar messaði
Ólafur fríkirkjuprestur Ólafsson,
að fornu sóknarprestur Jieirra
hjóna. Mintist hann Jieirra í lok
ræðu sinnar með fö’grum orðurn.
Um miðaftan voru hoðsgestir
komnir á heimili brúðhjónanna, alt
að hálfu öðru hundraði manna. Var
þar veisla hin besta. Þá er minni
skyldi drekka, mælti Björgvin
sýslumaður Vigfússon fvrir minni
gullbrúðhjónanna og siðar Ólafur
prestur Ólafsson. Fyrir minni
bárnanna talaði Björgvin sýslu-
maður Vigfússon, en Jón
framkvæmdarstjóri Ólafsson úr
Reykjavik fyrir niinni barnabarna
þeirra hjóna, en eitt Jieirra gerði
Jiar kunn festarheit sín. Og enn
mælti síra Ólafur fyrir minni
Rángárvallasýslu. Mæltist öllum
vel. Bjarni Jónsson frá Vogi mælti
ívrir minni kvenna og bað gull-
brúðina taka.við fullinu. Björgvin
Vigfússon mælti fyrir minni ís-
lands, og sagöist vel. Fleiri ræður
voru þar haldnar, og tóku ýmsir
til máls, Jiar á meðal Einar íyrrum
aljnu. Jónsson frá Geldingalæk.
Milli þess, er menn töluðu, voru
kvæði sungin, og eru Rangæingar
radclmenn góðir. Fyrst var sungið
kvæði til brúöhjónanna frá nokkr-
um kunningjum í Rvík, því næst
ætljarðarkvæði, t. d. „Ó, fögur er
vor fósturjörð“, „Fósturlandsins
Freyja“ eftir kvennafulli o. s. frv.
Þá er borð voru ofan tekin, hófst
dans og annar mannfagnaður og
skemtu menn sér til morguns. Fór
veisla Jiessi hið besta fram aö öllu
leyti. Brúðhjónin cru hæði yfir
sjötugt, en þó sá enga Jireytu á
Jieim, er J>au lciddu gesti sina úr
hlaði, þótt eigi hefði ])au sofnað
dúr um nóttina.
ÞaS var allra manna niál þar
evstra, að menn mundi lcngi reka
ininni lil þcssarar höfðinglegu
veislu.
Gullbrúðkaupsgestur.
Förin til Everest.
Leiðangursmenn verða frá að
hverfa.
Tveir foringjar farast.
Bretar hafa lagt mikinn hug á
að komast upp á Mount Everest,
hæsta fjall í heimi. Freistuðu ]>eir
þess fyrir tveim árum, en urðu frá
að hverfa, en annan leiðangur fóru
beír á J>essu ári og bjuggust sem
best þeir kunnu. Gerðu þeir þrjár
atrennur að fjallinu að þesstt sinni,
Cn urðu jafnan frá að bverfa, og
oftast eftir mikla hrakninga. Þeir
lcomust þc> nokkuru hærra en síð-
ast, eða 28 þúsund fct, en þaðan
lögðu tveir foringjar á háfjallið
(áttu 1000 fet ófarin), en fórusí
/

Botn- málninq fyrir járnskip !
beata íegund fyrirliggjandi. 1
»ÓR»UR 8VE1N8S0K ás C&. K
báðir. Þeir hétu Maílory og Ir-
vine, báðir frægir fjallgöngnments
og liinir mestu fulíhugar.
Almanakið 1925.
Mig langar lil að biðja yður,
herra ritstjóri, fyrir nokkur orö
nm almanakið næsta ár. því aö'
mér finst það eiga skiSið, að- ít.
j>að sé minst sérstaklega.
Mér heíir alJa tíð þótt vænt urtr
Almanak 1‘jóðvinafélagsins. I»að
hefir flutt okkur ýmsan hollan og"
oft [ijóðlégan fróðleik nú í Iang-
an aldur.
í tíð Tryggva sál. Gunnarssonar
voru iðulcga í J>vi ýmsar töflttr
og handjhægar skýrslur um Iands-
ins gagn og nauðsynjar, c>g er eng-
inti vafi á því, að þann fróðlerk:
hafa margir fleiri en c:g íe.siö sér
til gagns og ánægju. Og nú er
almanakið orðið ein þeirra bóka*
cr eg og minir líkar viija einna.
sist án vera.
Við eldri mennirnir viljum mifc-
iö gefa milli þess og sumra kvæða-
bóka þeirra og skáldsagna svo-
nefndra, er ýmsar veimiltitur millé
vits og ára eru nú á timum aS
unga út af fátækt sinni. Okkur
gengur’tregfega, að finna púðriðf
í öllu }>ví góðgæti. Eu nóg uirc
það að sinni. Það var almanakiö*
sem eg ætlaði að ininnast á.
Fyrst eru greinastúfar um þá
Warren G. Flarding, forseta.
Bandaríkjanna, sem nú er nýlcgac
dáinn, Mussolini hinn ítalska, er
stjórnaö hefir J>ar í landi nú um.
nokkurt skeið, af miklum dugu-
aði og cinræði, MacDonald, verka-
mannafulltrtia og jaínaðarmami,
sem nú er stjórnarformaður hinæ
mikla Bretaveldis og þar af leiö-
andi einhver valdamesti maðtrr
heimsins, og loks Hjalmar Brant-
ing, jafnaðarmann og stjórnmála-
mann sænskan, er verið hefir
stjórnarforseti Svíaríkis. — Fylgjít
slæmar myndir af mönnum þessum
óllum. Þá kemur Arbók Islancfs,
i líku sniði og verið nefir.
Næst er merkilcg grein eftir
Guðmund líannesson, prófessor r
„Hæð íslendinga“. G. H. er þarf-
tir maður ættlandi sínu, og mua
}>ó lætur nietið og þakkað síðar.
Hann var um tíma fyrir nokkur-
um missiruni settur landíæknir ogr