Vísir - 11.07.1924, Blaðsíða 4

Goodrich-cord
biladekk, a lar stærðir nýkomnar.
Best ending. Lægst verð.
Júnatan Þorsteinsson.
tSimar 464 og 864.
10 reidhjól
karla og kvenna, til söiu me?í
tækiíærisverði. Laugaveg 42.
Jón Thorðarson.
>.ar veröa aö tcljast alveg sérstakur
ýþáttur lækninga, sena ekki kemur
'Itinum verijulegu lækningaaðferö-
um við, enda miklu færrt, sem við
jiær hafa íengist, en meðalalækn-
ingar. — Hér skulu engar full-
yrðingar gerðar um lækningakraft
Guðmundar biskups. En, eí menn
vilja eigi álíta j)að ajt lýgi eöa bá-
hyljur, sem samtíöarmerm Guö-
mundar biskups hafa sagt og vitn-
að um jietta, og í letrum finst, þá
er það vist, að hann hefir verið
gæddur uiKlttrsamleguin hæfileik-
xim, sem hann hefir beitt svo að-
dáanlega, að mönnum veröur tor-
velt að gera sér grein fyrir slíku.
— En það, aö lækna með krafti
hugsana og bæna, er að vísu miklu
cldra en Guömundur biskup Ara-
son. —- Sjálfur rneistarinn, Jesús
Kristur, læknaði sjúka með krafti
ttorSa sinna.
Framli.
Pétur Pálsson.
Hessian
íyrirliggjandi.
Verðið sérlega
lágt.
Helgi Magnússon |Co
|.."'ítAUlPSItAPUH...'I
Reiðdragt og sumarkápa tií
sölit á Bergþórugötu 8. (227
títsprungnir rósaknúppar til
sölu. Njálsgötu 39 B. (228
Mikið úrval af hjólhestadekk-
um, frá kr. 5,00 upp í kr. 20.00.
Slöngur frá kr. 2,00 upp i kr. 7,00.
Einnig alt tilheyrandi hjólhestum,
ódýi'ast hjá Sigurþór Jóussyni, úr-
smið, Aöalstræti 9. Sími 341. (191
Laxastöng og 3 laxahjól (kop-
ar) til söíu. A. v. á. (210
Drekkiö Maltextraktöliö frá
Agli Skallagrímssyni. (88
Rúmstæöi til sölu I.okastíg 9.
(245
Amatörar! Reyniö Imperial-
filmur. Þær Iiafa mörg góö skil-
yrði fyrir góöri myndatöku. Selj-
ast ódýrt. Þorleifur Þorleifsson,
liósm. (242
Rósaknúppar og barnavagn til
söhi á Holtsgötu 11. Sínii 1489.
(238
Karlmannsreiðhjól í ágætu
standi, með tilheyrandi rafmagns-
lukt, af sérstökum ástæöum, til
sölu mjög ódýrt. Til sýnis i Fálk-
arium. (237
Nýr dúkku-vagn til sölu á Bald-
ursgötu 19. (235
TAPAÐ-FUNDIÐ
Brún peningabudda með 3 krón-
utn í, tapaðist i fyrradag, frá Sölf-
hólstúni njöur í Hafnarstræti.
Finnandi skili á afgr. Vísis. (230.
Dökkbrún kvenbudda, meö rúm-
11111 100 kr., pósthólfslykli o. fl.,
tapaðist í gær við bóluskoðúnina í
Barnaskólahúsinu. Sá, sem fann
hana, eöa kynni á annan hátt aö
veröa hennar var, er vinsanilega
beöinn aö skila henni á Njálsgötu
22, uppi, til Mörtu Jónsdóttur. (234
Fátæk stúlka tapaði buddu með
25 krónurii. Skilist Nýju Bifreiða-
stöðimii. (248
I TILKYNNIN®
I íarold Lloyd fullur af fjöri í
Garnla Bió í kveld. (236
Þann 12. þ. m. fer eg með Es.
,,(Ioðafossi“ í hina árlegu hring-
ferö um landið, til þess að selja
bækur rnínar. Þegar eg kem aftur,
mun eg lesa mönnrim pistílinn. I
Oddur Sigurgeirsson, sjómaður, í
Spitalastíg 7. (247 i
Stúlka óskast á gott heimili i
Rangárvallasýslu. (lott kaup. Upp-
lýsingar Rauöavá.
Kaupakona og unglingspiltur
óskast á gott heimili á Noröur-
landi. Uppl, Óöinsgötu 22. (22*,'
Kaupakona óskast á gott heim-
ili. Uppl. í búöinni á Njálsgölu 22.
(226
3 kaupakonur vantar. Uppl. lijá
SigurÖi Halldórssyni, Þiivgholts-
stræti 7. (243.,
2 duglegar kaupakonur vantar.
Önnur mætti hafa meö sér stálp-
að barn. A. v. á. (239
Stofa og svefnherljergi, meö-
cllum húsgögnum til leigu. A. v. á.
(231
Húsnæði vantar mig frá 1. okt.
(4—5 herbergi). Gunnlaugur Ein-
arsson, læknir. (>23
Gott herbérgi meö forstotuinn-
gangi til leigu fyrir cinhleypan
karlmann. Uppl. í síma 874. (246
Tvö herbergi á góöum staö í
bænurn eru til leigu. Iíentug fyrir
skrifstofu, hcildsölu o. ]). h. Uppl.
í síma 874. (244
2 herbergi, eldhús og geymsla
til leigu, frá 1. ág. í Austurbæg-
um. A. v. á. (241
Herbergi meö húsgögnum og
sunnansólóskast, á góðum staö. 'l'il-
boö með verði sendist Visi, auök.
„Sól“. (240
iMEILLAGIMSTEINNmN. h7
3yn heyrði ekki til hans og lét hestana stíga
liðugt.
Vagniim veltist og skrölti yfir ósléttan
, Tláka, og áður en varði voru þau komin að
, lienni. Hestamir höfðn glápt á hana eins og
: aiaut á nývirki, hringuðu makkana, fnæstu og
í frísuðu og hlupu út undan sér í sveig, en
^ námu skyndilega staðar og hreyfðust ekki.
,,Ó, haldi þið áfram, heiila karlarnir,“ sagði
Evelyn blíðlega. „l’etta er ekki atinað en
í- 'mylna, sem ekkert gerir ykkur!“
, „Okkur væri — hum — ef til vill betra
að snúa við,“ mælti Dexter og reyndi að láta
sem ekkert væri.
„Æ! Ekki tneguin við það,“ sagði Evélyn.
„Þá hleypur kergja í þá, ef við eigum hér
; voftar leiö ntn. — Heyri þið, flóiri ykkar! Þetta
er ekki annað en tnylna, sem malar blessað
komiö handa ykkur!“
Hún hrá svipunni yfir bökin á þeim, ert
, J)eir hreyfðúst ekki. Þá blakaöi hún nokkura
, fastara við þeim og hottaði á þá.
Loksins lögðu þeir af stað og gengu lítið
eitt nær mylnunni. En þeir voru í raun og
. veru hræddir við ntyínuvængina, setn snemst
í sífellu og voru í þeirra augurn útlimir ein-
, h verrar ókendrar og ferlegrar skepnu.
Þeir prjónuðu og risu upp á afturfætuma*
htin sló snögt í þá, þeir kiptust viö. Muptc
i áit undan sér og ætluöu að- þjóta af staðL
Reece var orðinn fölur sem nár; hann Iiélt
dauðahaldi urn sætishríkina, og svipaðist um,
eins og hann vildi stökkva út úr vagnimtm.
Evelyn beit á vörina og hnyklaði brýnnar.
Hún vissi, aö hún fengi við ekkert ráðið, ef
hestarnir fældist og hlypi undan brekkunni
og liun mintist girðingarinnar og skurðarins,
sént lá fram með vegínum á heiðinni. En henni
fataðist hvergi; hún tók fast -í tauniana og
reyndi að seía hestana með hægum orðum.
En þeir létu ekki sefast, settu undir sig
höfuðin og lögðust þungt á taumana. Vagninn
rann á stóran stein, og lá við sjálft, aö Dexter
Reece hentist út úr honttm; hann svifti á-
breiðunni af hnjánum og bjóst til að stöklcva
út úr, þegar stúlka snaraðist frá mylnunni,
híjóp á hestana og stöðvaði þá. Hún kom
að eins í tæka tíð; innan fárra augnablika
hefði alt verið um seinan og hestarnir verið
þotnir „út í veður og vitjd“.
En nú hörfuðu þeir aftur á bak, Evclyn til
nndrunar, svo að henni tókst að stilla þá.
Að því búnu varð henni j)að fyrst fyrir, að
líta þakkaraugum til stúlkunnar, sem tekist
hafði með dæmafáu sriarræði aö frelsa hana
úr brýnni hættu. Ilún Varð að hallast út úr
vagmnum, til þess að sjá hana, þvt að hest-
arnir skygðn að nokkuru ,á liana. Hún horfði
undrandi á liana, furðaöi sig á íegurð hennar
og því, að andlitiö var alt hvítt fyrir hveiti-
salla. Augu liennar vorn grá og íuröulega
fögur. Evelyn var svo utan við sig( aö him
fékk engu orði upp komiö i svip. .
X. KAFLI.
Evelyn og Cara.
En ekki leið á löngu áður Evelyn jafn-
aþi sig.
„Viiji þér gera svo vel aö gangá fratn fyrir
])á?“ mælti hún viö Dexter Reece. „Þeir verða
grafkyrrir úr þessu.“
llanu gerði eins og hann var beðinn, er
brá þó ekki skjótt viö. Hann tók um taum-
ana, en stúlkan, sem haföi stilt hestana, gekk
frá þeim og hélt til mylnumiar, en Evelyn
kallaöi til hennar af ákefö.
„Ó! fari þér ekki,“ sagöi hún. „Mig langar
til að þakka yður fyrir þessa hjálp.“
Stúlkan liinkraði við og leit á Evelyn, eins
og hún væri sér þess ineðvitandi, að mikið
skildi ])ær. En ekki leit hún öfrindaraugum
á fatnað herinar, heldur virti hana fyrir sér
af nokkurri forvitni, ems og hún mundi hafa
litið á ókent og íagurt blóm. Hún varð jafn-
hrifin af Evelyn eins og Ronald Desborough
kveldið áður, og jafnvel þá virtist henni það
furðulegt, að slíkar verur skyídu koma á þær
slóöir.
„Þér hafiö sýnt dásamlegt snarræði i
þessu,“ mælti Evelyn blíölega. „Y.ður heföi