Vísir - 10.09.1924, Síða 2
UlBIH
er heimsins besti þakpappi!
Fæst í 4 þyktimi? Reynið hann!
Símskeyti
Khöfn, 9. sept. FB.
Frá alþjóðafundinum í Cenf.
Ekkert var afráðið um það á al-
þjóðabandalagsfundinum á mánu-
daginn var, hvort tekin verði á dag-
skrá upptaka pýskalands í alþjóða-
sambandið. En verði yfirlýsing
ÍJjýsku stjórnarinnar um, að upptök
styrjaldarinnar séu eigi frá pjóð-
verjum runnin og þeir séu sýknir
saka, borin undir atkvæði í þýska
J>inginu og að lokinni atkvæða-
greiðslu þar samþykt í sambandi við
Dawestillögurnar og send banda-
mönnum, sem opinber orðsending
pýskalancjs, verða pjóðverjar aldrei
teknir inn í sambandið, að því er
fundarmenn á alþjóðasambands-
fundinum telja. Enn fremur mundi
yfirlýsingin verða til þess að einangra
pjóðverja í augum annara ]?jóða,
að því er bendamenn hyggja.
Frá Berlín er símað á mánudag-
inn, að enginn áhugi sé fyrir því
meðal þjóðarinnar að fá inngöngu
í alþjóðasambandið. Undanteknir
þessu eru þó meiri hluta jafnaðar-
menn og friðarsinnar meðal þjóðfræð-
isflokksins. Telja pjóðverjar al-
þjóðasambandið vera mjög ófull-
mægjandi tryggingu fyrir varanleg-
um friði.
Roald Amundsen.
Símað er frá Kristjaníu, að Roald
Amundsen hafi verið gerður gjald-
þrota og bú hans tekið til þrotabús-
meðferðar. Stafar eignamissir Am-
undsens af fyrirhuguðu norður-
skautsflugi hans.
Utaníör
Eftir Indriða Einarsson.
(Framh.)
Stafakirþjan. — Nœst heitir þú
Osló.
Á Bygdö, sem er nes fyrir hand-
in höfnina í Kristjaníu, er þjóð-
menjasafn Norðmanna. par eru
nokkrir bóndabæir í heilu lagi, og
heimsækjendur geta gengið inn í þá
og skoðað þar alt í krók og kring.
Allir þessir bæir eru eftir 1600, og
flestir frá 18. öld. Jeg var fljótur
að skoða þessa bæi og baðstofur,
því mikið af því voru gamlir kunn-
ingjar héðan. Flest rúmin voru tví-
breið, og brekán og áklæði, sem við
mundum kalla, breidd ofan á þau.
Sparlök voru fyrir sumum þeirra, og
flest þynri og léttari en eg hefi séð
hér. Öll rúmin voru of stutt, eins og
hjá okkur til sveita. petta var svo
líkt og hjá okkur á sér stað, nema
að því leyti að Norðmenn hafa
aldrei þurft að spara tirnbrið. pað
var stafakirkjan, sem eg einmitt ætl-
aði að sjá.
Hún stendur þar líka á þjóð-
menjasafns lóðinni. Tilsýndar er þar
hver burstin upp af annari. pær
lægstu ganga lengst út. Hvaðan
nokkur Norðmaður hefir fengið þetta
byggingarlag er mér ráðgáta. pað
minnir hélst á goðahof (Pagode) í
austurlöndum, á Indlandi eða í
Kína. pegar komið er inn í and-
dyrið má ganga hringinn í kring um
alla kirkjuna. Tvær dyr eru á kirkj-
unni sjálfri, framdyr með tveimur
hurðarhringjum, öðrum hærra á
hurðinni, hinum neðar. Önnur hurð
er frá hliðinni, og þar má einnig
ganga inn í kirkjuna. Innri kirkjan
er kringlótt, og kórinn með altari er
fremur lítil ferhyrnd kompa. Kirkju-
grindin er sex skipsmöstur, gildari
en sjást á stórum seglskipum, þau
mynda hring og milligerðin milH
þessara máttarviða er svo gerð, að
kirkjan verður kringlótt, og kórinn
ferkantað útskot út úr henni. Kirkjan
er frá 1100. Birta var lítil inni. Eg
hygg að gluggar séu þar einhvers-
staðar efst uppi; Á altarinu voru
tveir sjöarmaðir ljósastjakar, eins og
þeir, sem getið er um í Opb.bókinni,
ljósahjálma sá eg ekki. í þá daga
önnuðust prestamir alla söngva, og
allan lestur, en söfnuðurinn hlýddi
á. Bekkir eru með hliðunum, og á
miðju gólfi var svartur bekkur úr
eik. Öll byggingin horfir upp til him-
ins. Eg heyrði því fleygt, að Norð-
menn ætluðu að gefa íslandi stafa-
kirkju 1930, þegar elsta löggjafar-
þing í heimi heldur 1000 ára afmæli
sitt. Eg vildi óska að þeir gerðu það;
timbrið þurfa þeir ekki að spara.
Mánudaginn 11. ágúst var eg á
fótum fyrir miðjan morgun, fór inn
í járnbrautarlestina klukkan 7, til
að halda til Hafnar. Upp frá brjósti
nýkoinnir til
Versl. B H. BJARN4S0N.
Mnnið
jLista-Kabnretten
kl. 8 i kvöld.
ASgöngumiðar seldir í Hljóð-
færahúsinu og við innganginn.
mínu steig þungt öfundarandvarp
yfir öllum þessum risaskógum, sem
eg gat ekki tekið með mér, og öll-
um þessum borðum og stórviðum,
sem Norðmenn aldrei þurfa að
spara. Farðu vel Kristjanía!, næst
þegar eg kem, heitir þú Osló!
' Framh.
Fiskveiðar við
Rrænland.
Norðmaður einn, Ragnvald
Walnum, ritar í „Aftenposten“
26. júlí s. 1. og skýrir þar frá til-
raunum Norðmanna um fiskveið-
ar fyrir Vestur-Grænlandi í sum-
ar. Farast honum orð á þessa leið:
„Einna merkilegust fiskisaga um
þessar mundir er sú, ef flogin er frá
Englandi, að þangað er komið vél-
skipið „Stormfugl" (Drúði) hlaðið
heilagfiski. Skip þetta lét út frá Ála-
sundi fyrir sex vikum á leið til Vest-
ur-Grænlands til þess að leita fiskj-
ar þar í hafi. pótti teflt á tvær hætt-
ur um afla. Vissu menn að vísu, að
Bandaríkjamenn höfðu fyrrum
stundað lúðuveiði á þeim slóðum
og eins hitt, að stundum fekst þar
einnig annar fiskur, en alt óljósara
var um legu og víðáttu miðanna.
Vér eigum eigi kost' að neyta þess
kunnugleika, er Dönum kynni að
hafa hlotnast þar vestra. Að vísu
hafði skipstjóri einn nafnkunnur, Jó-
hann Olsen, kynt sér fiskigöngur
eftir mætti,, þá. er hann stundaði
hvalveiðar vestur þar, og fræddi út-
gerðarmenn í Álasundi, er létu sér
j títt um málið. Leiddi það til þess,
að ger vóru út tvö vélskip í vor til
reynslu og er það annað þeirra, sem
nú er komið til Englands með góð-
| an afla. — „Stormfugl“ hafði tal
af hinu vélskipinu 20. júní. Hafði
það þá 144 tunnur af söltuðu heilag-
fiski og 5 smálestir af þorski í salti.
Virðist þar einnig vel af stað farið,
einkum þar sem reynsla þykir fyrir
því, að þorskfiski sé meiri þegar líð-
ur á sumar. pað er víst ofsnemmt
að fullyrða nokkuð um, hversu vel
megi treysta þessum tveimur tilraun-
um einstökum, en sennilegt er, að
fleiri leitist fyrir að ári komanda og
er ekki ólíklegt, að þar verði nýtt
verksvið norskrar framtakssemi og
aíhafna.“
„Dergens Aftenblad“ getur og
um för þessa 26. júlí og segist svo
frá:
„Fyrir sjö vikum fóru tvö skip
frá Álasundi að leita fiskjar vest-
ur fyrir Grænland. Skipið ,3torm-
fugl“ kom síðdegis í gær til Ála-
sunds og hafði þá látið eftir afla
sinn í Englandi, 30 þúsund „mál“
af heilagfiski. Förin tókst einkarveL
I fprsta sinn, sem lögS var lóð fyrir
vestan Grœnland, hittisi á auðugí
þorsþfisþimið. Stóð fiskur á hverju
einasta jámi þegar lóðin var dregin.
porskurinn óvenju stór. — pegar
ísa greiddi, var haldið norður á lúðu-
miðin og hlóð „StormfugI“ þar á
átta dögum. Hitt skipið !á á þorsk-
miðunum og hlóð.
Formaður útgerðarinnar fagnar
mjög árangrinum og býst við mikl-
um uppgripum á þessum slóðum um.
ókomna tíma..“
Meðal farþega
á Mercur síðast var Aðalsteinn
Eiríksson, söngkennari, sem dvalist
hefir erlendis við söngkenslunám t
sumar.
Mercur
fer héðan kl. 6 í kveld, áleiðis til
Noregs.
T rúlofun.
Síðastl. föstudag opinberuðu trú-
lofun sína ungfrú Anna S. M.
Magnussen frá Vaag í Færeyjum
og Jokum O. Björnsson, Óðinsgötu
17 B, hér í bænum.
Johanne Stockmarr,
kgl. hirðpíanóleikari, heldur hljóm-
leika í Nýja Bíó annað kveld, og
hyggja söngvinir hið bcsta til þeirr-
ar skemtunar. — Grein um ungfrú
Stockmarr verður birt í biaðinu á
morgun.
Baðhúsið
hefir verið Iokað þriggja vikna.
tíma að undanförnu, sakir viðgerð-
ar, en var opnað aftur til almenn-
ingsnota í morgun.
Hefir farið fram gagngerð end-
urbót á húsinu að innan. Tréskil-
rúm öll voru orðin meira og minna
fúin og gluggar sömuleiðis. Hefir
alt fúið tréverk verið rifið burtu, ent
nýtt sett í staðinn. Ný steinlímshúð
hefir verið sett á Ioft og veggi, postu-
línsplötur endurbættar í klefum, en
síðan alt hvítmálað og lakkað.
Fleira hefir verið gert þar til um-