Vísir - 17.09.1924, Síða 3

Terslunin Gnllfoss er flutt á Laugaveg 3.
Verðlækkun á Linoleum.
Licoleam-Géifdákar iækknðn i verðl á
belmsmarkaðlnnm þ. i. þ. m. t tilefnl
• •
af þ-írí höfnm vlð frá sg með degtnnm i
dag lækkað verðið nm is% á |elm
birgðnm er víð höfnm fyrirUgðiandf.
Reykjavik 17. sept. 1924-
Helgi Magnéssos & Go.
gagn og sóma aettjarðar sinnar.
Hversu mikla þýðingu þetta
mót hefir haft til að skapa bræðra-
lag milli þjóðanna, og hversu mik-
ið gagn starf skátanna er fyrir
hverja þjóð út *af íyrir sig, um
það getur enginn maður vitað með
aússu. En, — er ekki kominn tími
til þess fyrir oss Islendinga að at-
huga vel, hvort ekki muni vera
ástæða til að gefa þessari æsku-
hreyfing meiri gaum, það væri þó,
að mér finst, ekki úr vegi fyrir
foreldra, sem eiga drengi eða
stúlkur á skátaaldri (12—17 ára)
að athuga hvort þau geta gert
hörnum sínum margft betra til, en
-að hvetja þau til þess að gerast
skátar.
Hér i bænum er nú eitt skátafé-
1 ag fyrir stúlkur og tvö fyrir
drengi. Þessi þrjú félög munu að
sjálfsögðu vinna saraan. Yfirfor-
íngi íslenskra skáta er maður, sem
sjálfsagt allir íslenskir foreldrar
trúa fyrir börnum sínum, vitandi
að þau áhrif, sem hann hefir á þau
og þennan félagsskap í heild, eru
að eins góð. — Maðurinn er Axel
'V. Tulinius framkvæmdastjóri.
Ársæll Gunnarsson.
ishólmi), dugnaðarmaður mesti,
og mun hans verða saknað af öll-
um þeim, er hann þektu, enda var
hann drengur góður. Lætur hann
eftir sig konu og 3 börn. Bana-
mein hans var lungnabólga.
Veðrið í morgun.
Hiti í Reykjavík 3 st., Vest-
mannaeyjum 3, ísafirði 3, Akur-
eyri 3, Seyðisfirði 3, Grindavík 2,
Stykkishólmi 3, Grímsstöðum -=-
2, Raufarhöfn x, Hólum í Horna-
firði 3, Þórshöfn í Færeyjum ir,
Utsire 13, Leirvik 12, Jan Mayen
4 st. — Veðurlýsing: Djúp loft-
lægislægð fyrir suðaustan land-
Veðurspá: Allhvöss norðlæg átt.
Úrkoma á Norðurlandi. Bjartviðri
á Suðurlandi.
íslenskur listamaður.
Þess er getið í nýkomnu Lög-
bergi, að Magnús Árnason (bróð-
ir Ársæls Árnasonar) hafi vakið á
sér mikla eftirtekt i San Francisco
fyrir listamensku-liæfileika. Hann
■ mótar myndir.yrkir ogsemursöng-
lög og þykir nær jafnvígur á þetta
þrent. Hann hefir mótað líkneski
af Mary Pickford, sem þykir svo
gott, að það verður mótað í vax
og selt um öll Bandaríkin.
aíþýðufræðslu í Sviþjóð, ©g hefir
haldið þar fjölda fyrirlestra. Hón
hefir verið á ferðalagi hér i suraar
og er nú á förum til útlanda.
Leiðrétting.
1 grein Indriða Einarssonar (Ut-
anför) í blaðinu í gær, þar sem
talað er um landslagið umhverfis
Sölfarjóður, átti að standa „skógi-
vaxin fell“, en- ekki „skógivaxin
ílöt".
Nýja Bíó
sýnir í kvöld í fyrsta sinn stór-
fræga ameríska mynd, er það nefn-
ir „Móöirin". Mynd þessi hefir far-
ið víðsvegar um heim, ©g hvcr-
vetna hlotið alveg óvenjugóðar
viðtökur. Hún segir frá fómfýsi
móðurinnar og órofa ást og trygð.
þrátt fyrir vanþakklæti flestra
barna sinna. Þetta er ein þeirra
mynda, sem hver maður hefir gott
aí að sjá, því að hún sameinar þaö
hvorttveggja, að vera göfgandi og
prýðilega leikin. Kunnugir full-
vrða, að þetta sé langáhrifamesta
mynd, sem sést hafi hér um langt
skeiö, og svo er mikii eftirspura
íbáð.
3—4 herbergi og eldhús ódtasÉ
1. okt.
Lning Sterr. Sími 86.
K. F. U. M.
Yalur
HL|II. æling 1 kvöM fei 7.
eftir henni erlendis, að Nýja Biö
hefir verið símað am að senda
hana út á Botníu næst. Gefast þvi
að cins fá tækifærí til þess að
sjá hana hér.
Áheit á StrandarMrkju.
Frá ónefndum 2 kr. og Ónefnd.M
nm 30 krónar.
Dánarfregn.
Síðastliðinn ‘sunnudag andaðist
að heimili sínu á Kvíabryggju í
Grundarfirði, Ólafur Guðmunds-
son, rúmlega þrítugur (bróðir
■Guðm. Guðmundssonar frá Stykk-
Helgi Bergs
hefir verið ráðinn forstjóri Slát-
urfélags Suðurlands í stað Hannes-
ar Thorarensen, sem nýlega sagði
S því starfi lausu.
I . •
í kvöld
heldur ungfrú Vera Fridner frá
Svíþjóð, fyrirlestur fyrir Stúdenta-
fræðsluna, í Iðnó, um ferð um Hol-
land, og sýnir skuggamyndir til
skýringar. Ungfrúin er í þjónustu
ðHEILLAGEMSTEINNIPíN.
XX. KAFLI.
f Thorden Hall.
Nú víkur sögunni til Thorden Hall, og segir
ekki fleira í svip af vonbrigöum þeirra fé-
laga í eynni.
Ff Dexter Reece væri líkt við vandræðaleg-
an sporhund, þá mætti það heita óvingjarn-
lcg lýsing.
Þegar Evelyn hafði sagt honum, að Lemuel
Raven og stúlkan væri horfin úr mylnunni,
þá fékk það mjög á hann, því að svo lík sýnd-
ist honum stúlkan og myndin af lafði Mor-
timer, að hann var farinn að telja sér trú
um, að hún væri i raun og veru stúlkan, sem
rænt var og hann mundi geta haft upp á dótt-
ur Sir Mortimers, og gimsteininum mikla, —
hinum ómetanlega gimsteini! Hann varð að
taka á öllum leikarahæfileikum sínum, — og
þeir voru miklir, — til þess að dylja geðs-
hræringar sínar fyrir Evelyn, og hann laum-
aðist frá setrinu einn sins liðs.
Eins og vita mátti, leið ekki á löngu, áður
en hann færi til mylnunnar. Dyrnar voru læst-
ar, en honum tókst áð brjóta þær upp með
steini, og leitaði nú vendilega um alla myln-
Sjálfum virtist honum það aíar ósennilegt,
að morðirgi Sir Mortimers, sá er stal gim-
steininum, hefði lcitað aftur í nánd við þær
stöðvar, þar sem morðið var framið. En tvenn
rök virtust þó staðfesta, að svo liefði verið,
það fyrst, hve stúlkan var lík lafði Mortimer,
hitt annað, að Lemuel Raven hafði flúið jafn-
skjótt sem ókunnugt fólk fór að venja komur
sínar til mylnunnar og raska einveru hans.
Enginn vafi virtist honum vera á því, að
Raven hefði óttast komur Evelyn og vináttn
þá, sem var að takast með henni og Cöru.Hann
var og sannfærður um, að koma sín til myln-
unnar heíði orðið til þess að flýta fyrir flótta
hans.
Dexter Reece rannsakaði alla mylnuna og
leitaði. jafnvel í herbergiskytrunni, þar sem
Cara hafði sofið. En hann fann ekkert, sem
máli skifti, fyrr en hann kom að dimma, þrí-
strenda skápnum á mylnugólfinu. Hánn hafði
haft kerti með sér og skoðáði vandlega i hverj-
um krók og kyma í skápnum og tók þú eftir
því, að, þur moldin í gólfinu hafði verið grafin
upp. Þar var kjörinn staður til þess að geyma
glmsteininn mikla, og svo var Dexter Reece
sannfærður um, að þarna hefði hann lcgiö,
að honum var sem hann hefði i raun og veru
séð Raven taka hann þaðan, þegar hann fór.
Hann gekk frá m}’lnunni ofan til Port Dale.
Þegar hann kom að höfninni, kveikti hann
sér í vindlingi og var að Teika um, eins og
heima hjá sér. En innan lítillar stundar settist
hann á bekk, ea skamt þaðan sat Sandy, hinra
góðlegi, risavaxni nnglingur, sem fyrr var
nefndur.
Dexter Reece gaf sig fljótlega á tal viö
hann og lesð ékki á löngu áður en harm leidsli
talið að skipaferðum og siglingum. En honum
til mikillar gremjn og vonbrigða, var Sandy
svo fáfróður, að ekkert varð veitt upp úr hort-
um um j>etta rnikla áhugamál Dexters.
,Já, mig mmnir cg sæi Lemuel Raven ojr
dóttur hans héma á hryggjunni eitthvert
kveldið, — hún er fallegasta stúlka, Jjað et
hún! — en eg vestti ]>eim svo sem enga eftir-
tekt og veit ekki, hvort }>au staðnæmdust hér
eða fóru út i eitthvert skipið. Lemuél Raven
hefir knmið hingað i svip, tvisvar, þrisvar
að undanförau, sennilega i einhverjutn erinda-
gerðum. — Hvert skipin fari ? Flest til Wales,
eftir kolum, eða ef til vill til friands."
„Fara þau aldrei til eríendra hafna?„ spurði.
Reece.
„Jú, auðvitað," svaraðí Sandy, „j>aa flytja
leir frá Shelford til Frakklands og ítalíu. ÞaS
er sérstök leirtcgund, sem ekki finst i þetra
löndum, og er notuð þar i verksmiðjum. Tvi>
eða þrjú seglskip fóru héðan nýlega, en cg
veit ekki, hvert þau ætluðu.4*
Dexicr Reecc íélst hugnr. Hann fann,
una.