Vísir - 15.01.1925, Blaðsíða 4

VíSIR
50 kr. í 10 kr. seðlum hafa tap-
-l$c. Finnantli beöinn aö skila þciua
á afcrr. Visis gegn fundarlaunumi.
(278
i-indarpcnni. gullbúinn, fanst 4.
ja«. Uppí. Laugaveg 117. Sími
3517. (275
. . ■! I .... I
Fundist befir böggull mefS blá-
tan kjól, hvítri svuntu o. íl. Rctt-
ur eigandi vitji á Laugaveg 11,
■rtstu hæö. : (263
Silkisvufita tapaöist þriöjudags-
'kytildiÖ, á leiðinni Lindargötu—
■ÍtSnó. Skilist á afgr. Vísis, gegn
f undarlaunum. (259
TILKYNNING
Sá, sem tók fangsjal og prjóna-
Vlukku, af snúrunum við Berg-
staðastræti 39, á mánudagsnóttina,
or beöinn aö skila því þangaft aft-
ur, a5 öörúm kosti veröur lögregl-
v.nni faliö aö ná þvi. (2SS
gjgr* Muniö! Skiltavinnustofau,
Hyerfisgötu 18. (356
Stúlkur geta fengiÖ tilsögn í
ícrcíta og klæöasaum nokkura
lirna í viku. líólmfríöur Jónsdótt-
ir, Bergstaöastræti 14, miðhæð.
(273
Stofa meö húsgögnum óskast til
Idgu. TiUioö auökent: „Hús-
gögn“ scndist Visi. (277
2 herbergi til leigu fyrir ein-
Stleypa. Uppl. hjá Jóni Sigmunds-
syni, gullsmiö. (270
f>að, sem eftir er af hartnonik-
, um, selst meö 25% afslætti, og
graimnófónar með egta Polyphon-
vcrkum, seljast með 10% afslætti.
Öll varastykki fyrirliggjandi í
granunófóna frá okkur. Hljóö-
færahúsiö. ■ (271
Kvcngrímubúningur til sölu á
Bræðraborgarsttg 3. (260
licrbergi ineö rúmt óskast fyrir
skemmri tíma, á Bergstaðastræti
eða þar nálægt. Uppl. í síma 1414.
(267
Háskólakcnnari óskar eftir 2—3
góðum herbergjum, meö húsgögn-
um, nú þegar eða 1. febrúar (til
á að giska 1. júnt). Tilboð, auð-
kent: „Háskólaketmari" sendist
Vísi, og t þvi sé tiltekin húsaleig-
an. (265
Agætur olíuofn til sölu. A. v. á.
(257
Lítið, vandað ibúöarhús 1 miö-
bænúm, eöa nærri honum, óskast
til kaups. Tiiboð, er tiltaki hvar
húsið er og verð, sendist í lokuðu
umslagi, tnerktu: „999“ til af-
greiðslu Visis, fyrir 20. þ. m. (254
Bamahúfur verða seldar nieð
sérstöku tækifærisveröi, í Nýja
Bazarnum. (236
Strausykur á 40 aura Yz kg., j
matbaunír á 40 aura ýá kg. og ;
hveiti 35 aura J4 k£.— Verslun
Guðjóns Guðmundssonar, Njáls-
götu 22. (274
1 Lcðurvörudeildinni seljast
bakpokar, ágætir fyrir skólatösk-
ur á kr. 2,90, penuastokkar meö
innihakli á 1,50, buddur, seðlaveski
seljast með 10% afslætti, söniu-
leiðis samnakassar, skrifmöppur,
skriffærakassar o. fl. o. fl. Hljóð-
færahúsið. (272
Tómar, notaðar kjöttunnur,
kaupir heildverslun Garðars
Gislasonar. Móttaka í Skjald-
borg við Skúlagötu. (109
Félagsprentsmiðjan.
Notuð karlmannsföt eru keypt 1
og seld. O. Rydelsborg, Laufás- I
veg 25. (22
Notuð íslensk frímerki keypt
háu verði Njálsgötu 32, kl. 5—8
síðd. (204
Fatabúðin selur þaö, sem eftir
er, af vetrarkápum og kjólum, meö
10—20 procent afslætti. (197
Morgunkjólaf, fallegir og ódýr-
ir, fást í Fatabúðinni. — Þar er
einnig saumaö kápur og lcjólar
eftir máli. (198
Nolckrir vetraryfirfrakkar selj-
ast með sérstöku tækifærisverði í
Fatabúðinni. (199
Efni í dyratjald, Imrðteppi, púða
o. fl. mjög ó<lýrt á Bókhlöðustíg
9- • (245
VINNA
Stúlka óskast til Grindavikur.
Gott kaup. Uppl. á Framnesveg
uppi. (276
Föt hreinsuð og pressuð. Vest-
urgötu 23 B (neöstu hæð). (
3 stúlkur óskast nú þegar ti!<
Grindavikur. Uppl. á rakarastofu
Einars Jónssonar. Laugavog 23.
(268
Dreng vantar til snúninga, helst
ekki yngri en 14 ára. Gufuþvotta-
húsiö Mjallhvít. (2Ó6
Góð stúlka óskast. Uppl. á Skál-
holtsstíg 6. (262 :
Dugleg stúlka óskast til Grinda-
víkur, yfir vertiöina. Uppl.
Hverfisgötu 68 A. (20*
Góö stúlka óskast i vist, suður
með sjó. Uppl. á Framnesveg 1 C.
(258
Stúlka óskast i vist nú þegar.
Upþl. Grettisgötú 17, kl. 6—8,
Ragnheiður Thorarenscn. ' (256)
Næstu 2 mánuði tek eg press-
un og viðgerðir á allskonHí-
hreinleguin fatnaði. Guðm. B,
Vikar, klæðskeri, Laugaveg 5.
(62
Stúlka óskast í yetrarvist. A.
v. á. (213
Ódýr kvöngrimubúningur ti:'
ieigu i Hildibrandshúsi viö Garða-
stneti, kjallaranum. (264..
Kveninniskór nýkomnir í skóvershm Stefáns Gunnarssonar
GRÍMUM-AÐURINN.
vega niilli hérhúðanna; hvítar skyrtur þeirra,
; scm að eins mátti grcina í náttmyrkrinu gerðu
, þá líkari draugum en mönnum. Nú var ekki
1 nema hál f míla ófarin —- eða jafnvd minna,
— en enginn lét á sér bæra í herbúöutn Vil-
hjáhns áf Óraníu. — En þá varð eitthvað til
aS vekja verðina af svefni. Stórri hendi var
tekið um einn þeirra, og þá um hvem af öðr-
2 um, og úr myrkrinu heyrðist hvíslað i skip-
j -unarróini:
■ „Fljótir! Valcnið ! Grípið til vojma! Spán-
. verjar læðast að ykkur! I'iS verðið allir myrt-
ir sofandi!“
í Varðmennirnir höfðu varla sest Jlþp-og núitt
stýrumar úr augnnum, þegar sama höndittt
-hafðx ýtt við ltfvarðarmönnum prinsins, og
sama röddirr hafði heyrst kalla skipandl
röddu: „Vaknið T Spánverjar ertr komnir aS
ykkur!“
f Dauff Ijös iogaði í tjaldi prinsins. Sjálfur
* i lá-hann alvopnaður á legubekk t öllum klæð-
i m Hann reis upp við málróminn, ysitin r líf-
> verðmum og hergný liðsitis, og sá í sama vet-
iangi háan mamr í tjáiddyrunum.
Hann sást ógerla Við fjósglætuna. Hann
1 var í , viSum vaðmálsklæðuur, svörtum, haföí
f samlita vaðmálshettu á höfði og lcöurgrímu
fyrir andlití.
„Grínmmaður!“ kallaði prinsinn, í því cr
hatm stökk á fætur. „Hvað er á seyði?“
„Nætur-áhlaup!“ svaraði komuntaður. „Sex
hundruð bogmanna, og eiga svo sem hálfa
inílu ófanxa! — Eg heíði komið fvrrr, ef bik-
svart náttmyrkrið hefði ekki taíið mig. Eg
festi fótinn í héra-holu, og lá við aö eg bryti
hann ura öklámt, og er nú draghaltur----og
j>o kominn í tæka tiö,“ mælti hann og vatt sér
að prinsinum, til þess að hagræða hlífum hans
og klæðum.
Nú varð ttppi fótúr og fit í herbúðunum.
llver máður hljóp til vopna sinna, hestar vorti
söðtaðir, skipunarorð fóru um allar fylkingar,
vopnabrak heyrðist hvaðanæfa, og eggjaöi
hvcr annan. —> Don Ramon de Linea átti nú
skammt óíarið ti! herbúðanna 'og mátti glögt
hcyTa allan jtcnna vi,ðbúnað; þóttist hami þá
skilja, að liðið væri vígbúið og leynibragð sitt
að engu oröið. I'ó aö hann hefði úrvalaliði
á að sfcipa, þá var því oíraun að ieggja til
orustu við riddarasvéitir Vilhjálms af Órantu,
nema leynst væri að þeim. — jafnvcl mála
mcnn og agalausir hermenn berjast þá hraust-
ícga, er þeir eiga hreysti sinni !íf aö launa.
De Lfnea leist ráðlcgast, að bjóða ltði stnti
að liverfa aftur.
Og lið það,sem lagt hafði af síaö stundu áð-
K—K——B——aaEB».
ur, sneri nú við og hélt heimleiðis, farinn. veg,
liratt en hljóölega. Þegar Don Ramon kon': .
til herbúðanna i St. Flórian, og gekk fyrir
yfirforingja Alba hertoga, varö liann að játa,
að Icyrnibragð sitt héfði að engu orðið, J>ó
að kænlega væri til þess stofnaö.
„Hvert ntannsbarn var vigbúiö í Hermig--
ny,“ sagöi hann og beit á kampinn, þvi að
hánn var sárgramur yfir þcssuni vonbrigðum.
„Eg vildi ekki hætta til áhlauþs, þegar svo
var komið. Eina sigurvonin var, aö leynast
að }>eiin.“
„Hver geröi þeim njósn?“ spurði Do,n:
Frederjc de Tóledó,'og dró lítt dul á gretnjm.
stna.
„Djöfulllinn sjálfur, gæti eg best trúáð,"
svaraði Ramon de Linea, og var himv reiðasta.
„En t Hermtgny, í tjaldi ■Vilhjálms af Ora-
niu, var maöur sá, sem kallaöur var Grítnu-
maðurinn, og gerði hann sig líklegan til att
fará hljóölega og leynilega, eins og hantr
hafði komiö.
„í'eir tnunu ekki ráöa á okkur aö þessu
sinni, herra,“ mælti hann, „þegar þeir sjá, ætt
þið cruð við búnir En ef eg væri i yðar spor-
um,“ mælti hatm hörkulega, „þá léti ég ifcjótæo
;illa }>essa várðmcnn, þegar dagar. Þeir yonr.
allir steinsofandi, þegar eg kotn.“