Vísir - 24.02.1925, Síða 2

VfSIB
IMnmm
Leitið upplýsinga um verð á
Fiskilínum
áður en þér festið kaup annars staðar.
«OBB
Símskeyti
Khöfn. 23. febr. FB.
Tahmörkun vígbúnaðar.
SímaS er frá London, að Japan,
Ftalía, Holland og Bretland hafi lof-
a.ð Coolidge forseta þátttöku í „af-
vopnunarfundi hans í Washington.
Frakkar hyka.
Bretabonungur veil(ur.
Bretakonungur liggur í „bronc'hit-
»s“ og er búist við því, að veikíndi
hans verði iangvarandi.
Bandaríkin og sl(uldunaular þeirra.
Símað er frá New York City, að
í Sénatinu í Washington verði bráð-
lega Iagt fram frumvaqj, sem bann-
ar bönkum að veita lán jreim lönd-
um, sem hafa ekki enn samið við
Bandarílcin urn afborgun á stríðs- í
skuldum. Frumvarpinu er því aðal-
íega beint að Frakklandi og Ítaiíu.
þar eð flest önnur lönd, t. d. Bret-
land, P61|and o. s. frv., hafa þeg-
;ar samið um afborganir á skuldum
sínum.
Smáskipabryggjurnar
í Rsykjavik.
pegar eg sá, að tvær af smá-
skipabryggjunum hér höfðu brotn-
að í norðan rokinu um fyrri helgi.
kom mér til hugar, hvcrt það gæti
átt sér stað, að þær yrðu bygðar á
ný alveg í sama formi og þær höfðu
áður verið.
Mér finst. það varla geta komið-
til mála, því að þótt þeer væru að
sumu Ieyti þægiíegar fyrír smáskip
og báta, þá hafa þesr að mínu áliti
verið regluleg blindsker um flæðar
eða hásævi. ]?arf víst ekki að minna
menn á, að oft hafa hlotist skemdir
á þeim og skipunum líka, vegna
þess að öll smá skip (undir 30 smá-
lestum), fijóta upp á .fremri enda
þeirra um flæði. Og er slíkt of oít
búið aó koma fyrír, án þess að nokk-
ur skapaöur hlutur hafi veríð gerð-
ur, til að fyrirbyggja að það gæti
átt sér stað.
En mér virðist það hægur vandi.
Ekki þyrfti annað, en að haía
fremstu hornstaurana svo háa, að
þeii næðu vel upp úr sjó, um flæð-
in og msetti að bagalausy vera sterk-
ar skástífur á milli þeirra, með því
að aldrei er legið þvert fyrir fram
an bryggjur þessar. Síðan kæfni
hver staurinn af öðrum svo langt
sem þurfa þætti með 10—12 feía
millibili, sem einnig næðu upp úr
sjó um flæöar. Ekki mundu þessrr
staurar baga að neinu leyti, ura-
ferð á bryggjunum eða vinnu við
þær. Ef stauramir væru hafðir svona
þéttir og að sjálfsögðu vel traust-
ir, er eg viss um, að ekki væri mik-
i! hætta á að þeir yrðu brotnír, því
að skipssíðan kæmi alla jafna á tvo
eða fleirí staura í senn.
Og sérstakt ólag væri, ef nokkur
bátur gæti komist upp á bryggjum-
ar sjálfar, þegar svona staura-röð
væri komin meðfram þeim á báða
vegu.
pað er ósk mín og líklega margra
fleiri af ]reim, sem með smá skip
fara, að þetta eða annað betra,
verði gert við allar þær bryggjur
í Reykjavík sem svo eru tilbúnar,
að þær era bráðhættuiegar skíp-
um þeim, sem eiga þó sérstaklega
að hafa þeirra not.
Við sjómenn höfum nógu mörg
eker að varast, þó að við eigum ekki
á hættu að lenda á þeim innan
hafnargarðanna í Reykjavík.
Eg vona að fleiri láti álit sitt í
ljósi um þetta mál, ekki síst ef
bryggjur þessar eiga að endurbyggj-
ast í sama sniði og þær höfðu að-
ur, því að það mætti ekki koma
fyrir.
Isfrrðingm.

umr. og vísaö t if mentamáianefndr
nr. líitt frv. var smávaegileg breyt-
ing á yörutoiislögunum til þess aö
ívilna báta-útgeröinni í vörutolli á
veiöarfaTutK og öðrtim hiutuni
sem þtirfa tii ]>áta-útgeröar. Var
t ínnig samþykí til 2. itmr. og fór
íil sjávarútve.gsnefndar.
lie'ðri deild haföi níu írv. alls á
dagskrá. Tvö ]>eírra voru tekin út
af dagskrá aftur og komu því eigi
íii ttniræött í þctta sinn (frv. stj.
um innheimtu toiia tncö 25%
gengisviöauka og frv. tim ra;ktun-
arsjóö hinn nýja, flm. Tr. Þór- |
halisson). Hitt voru alt fremur
smá mál og gengtí þau sinn venju-
legti gang og voru samþykt til
naestu (2. eba 3.) umræöu eiSa fóru
tíl nefnda. UmræKur uröu litlar og
íátt sögtilegt viS þær.
, 'í
Frá Alþiagi.
Efri deild. Þar geröist fátt tií
tíöinda; voru aö eins tvö mái til
1. umræðu bæði og ]>an eigi stór-
vægileg. Fltttningsmaöur þeirra
beggja var Jóhann Jósefsson þm.
Vestmannaeyja: Frv. til laga ura
heimild fyrir bæjar- og sveitar-
stjórnir til aö' skylda unglinga
til sundnáms. Er þaö fIrttt samkv.
tilmæhim bæjarstjórnár Vestm.-
eyja. Þetta er þarflegt nýmæli og
heföi vel mátt fyrr hafa kotrtiS
fram ; eins og flutningsmaöur frv.
tók fram í frafnsöguræöu sinnr,
„er þaö sorgleg staöreynd, aif
íjölda margír okkar ágætu sjó-
manná ha'fa látið lifiÖ fyrir þ'aö
aö þeir kunnu eigi sund“. Tóm-
læti almennihgs í þessum efnum
er svo mikiö, aö sund veröttr
na’umast alment iökaö, þótt leitt
sé frásagnar, nema eitthvað veröi
•sett í lög í þá áttt, sem þetta frv.
hr. Jóh. Jósefssonar bendir til.
Frv. var orðalaust samþykt til 2.
i
Utan af lámdi
Akurcyri 23. febr. FB.
Heilsuitælisfélag Noröurlands
var stofnað hér í gær meS 340
iiieSiinmm. MarkmiS þess er aS
koma upp berklahæli norSanlánds
eins fljótt og auöiö er. Þegar þvi
takmarki er náö, gerist félagiS
deikl í Berklavaraafélagi fsiands.
1 stjórn voru kosin: Ragnar Ólafs-
son, BöSvar Bjarkan, Kristbjörg
Jónatansdóttir kenslukona og þar
aö auki 7 manna framkvæmda-
nefnd. Heilsuhælissjóöurinn er nú
orSinn kr. ioó.ooo.
Hiktslogrðglaa og
Sjófflannaiéiagið.
(Frh.)
Að áhugí manna á ríkislögreglu
sé að aukast sést meðaí annars á
því, að eitt norðanblaðanna, sem út
er gefið á Akureyri, segir frá því,
„að mikið bafi verið talað þar um
ríkislögreglu**. í sama blaðinu er
■ grein með fyrírsögninni: („Ríkislög-
regla á Siglufirði“, þar scgir svo,
„að eigi væri fjarri viti, að ríkið
síyrkli Siglfirðinga til að koma á fót
öflugri Iögreglu um síldveiðilímann
og sú lögregla gertgi mjög hart frani
til þess að halda í skefjum þeán
öaldarlýð, scm þar kann að safnasb
saman, og halda þar yfir höfuð góSrí1
reglu.“ Bendir þetta ótvírætt til þess,
að það eru fleiri en vér Reykvík-
ingar, sem erum komnir í skilning
um, að óþolandi er með öllu, a'ð lög-
regluvaldið sé svo veikt og fámenrt.
að það verði alt af að Iáta undan
síga, þegar mest á íiggur og lofa.
fogbrjótunum að traðka iögum og
rétti, eftir því, sem frekja þeirra og,
ðsstir skapsmunir heimta. —
Sfðan eg ritaði síðustu greín rnína r
.Arlþýðusambandsþingið og ríkis-
lögreglan", hefir Sjómannafélags-
stjórnin séð sig knúða til að fara á
stúfana, tií að reyna að afsaka hin
barnalegu, nndvanafæddu mótmæl!,
sem hún ginnti sjómenn vora, óviS-
búna, til að samþykkja á fundi, sem
hún hafði boSað til, án þess að þor^
einu sinni^að geta um það á sjálftí
fundarboðinu, að ríkislögreglmnálið'
væri til umræðu, hvað þá he’fdm-, aðt
taka ætti endaníega og ófrávOcjaa-*
lega ákvörðun í málinu. pessi mót-
mælasamþykt Sjómannafék fékk þá
hörmungarútreiS hjá sjálfu Alþýðu-
sambandsþinginu, að það viídi aíls-
ekkí taka upp i sín mótmæli eitt ein-
asta orð, ekki eina setníngu úr mót-
mælarökunum, en kaus heldur, eins-
og h’ka rétt var, að setja j staðinc
hið „Iandsfræga þankastrik“, ©g
virðist ekki hægt að sýna Sjómanna-
félagsstjóminni öllu átakanlegri Kt-
ílsvirðingu. Par sem eg lítillega bentá'
á þetta í síðustu greiu minni, vilí nú;
Sjómannafélagsstjómin sýna dálitia
rögg af sér og birtir því grein í Al—
þýðubíaðirm 13. janúar, með fyvir->
sögninni „Ríkislögreglan“.
Stjómin segir í greinarupphafi, »8«
mótrnælin hafi verið samþykt á Sjá-
mannafélagsfundi „í haust“. petta.
er ekki rétt, þau voru samþykt á,
fundi í Sjómannafélaginu 22. ágmr
í sumar. petta skiftir auðvitað ekkr
miklu máli, en virðist þó vera óþarfa
hrcðvirkni, að hafa það rangt.
pá kemur aðalefni greinarinnai-
í fjórum liðum og eru þar talcfcar
fram meginástæður Sjómannafélagv ■
stjómarinnar gegn stofnun ríkislög—
reglu, og eru þeer sem hér segir:
1. Misbeiting ríkislögreglunnar f
kaupdeilumálum. 2. AS hún sé ó—
þörf. 3. Kostnaðurinn yrði aii istik-
iU. 4. Myndi hafa siðspillandi áhritr
á þjóðfélagið.
Eg vil nú leyfa mér að taka hverm
lið fyrir sig og láta þær athuga-
semdir fylgja, sem eg tel mestu raálf
skifta.
I. Misbeiting ríkislögreglunnar,
par segir svo í greinintú: „Ef ríkiv'
lögreglan yrði stofnuð, yrði henni sér™
Brt-tan
IU u u ■
///'///A 04 alfan sængurfutnað>
<$8»
seiur
jtwiaidmjlmawi