Vísir - 08.07.1925, Side 5
VÍSIR
MiSvikudaginii, 8. júlí 1925.
verða ráðnar í síldarvinnu á Hjalteyri. Þuría að fara norð-
ur með Rán, væntanlega á fimtudag.
Dpplýsingar í bókav. Ársæls Árnasonar, og í Hafnar-
firði hjá Þorvaldi Berndsen, Linnetsstíg 6.
Trolle & Rothe hf.Rvik.
Elsta vátryggingarskrifstofa landsins.
Stofnuð 1910.
Annast vátryggingar gegn Sjó og brunatjóni með bestu
fáanlegu kjörum hjá ábyggilegum fyrsta flokks vá-
tryggingarfélögum.
Margar miljónir króna greiddar innlendum vátryggj-
endum í skaðabætur.
Látið því að eins okkur annast allar yðar vátrygging-
ar, þá er yður áreiðanlega borgið.
Efnalang Eeykjaviknr
Kemisk fafabreinsun og litun
Laugaveg 82 B. — Sími 1300. — Simnefnl: Efnalaug.
Hreinsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhreinan fatnað
og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt og breytir um lit eftir óskum
Eykur þægindi. Sparar fé.
Utan af landi
Akureyri, 7. júlí. FB.
Leikfimisflokkur íþróttafélags
Reykjavíkur kom hingað í fyrra-
kveld, eftir fljóta og gó'Sa ferS á
Botniu. Báðir flokkarnir sýndu hér
í gærkveldi fyrir fullu húsi og létu
áhorfendurnir óspart a'Sdáun sína
í ljós. Sýningarnar tókust ágæt-
lega. Jafnvægisæfingarnar hjá
stúlkunum vöktu sérstaka eftir-
tekt; ennfremur æfingarnar í
sveiflu hjá karlmönnunum, enda
tókust hvorutveggja æfingarnar
ágætlega. Þátttakendurnir eru all-
ir gestir bæjarbúa og hafa viStök-
ur veriS hinar myndarlegustu, eins
og búast mátti viS í höfuSstaS
NorSlendinga. í gær fóru flokk-
arnir aS Grund og dvöldu þar um
stund. Flokkarnir endurtaka sýn-
ing-una í kveld. Bystander.
ísafirSi 7. júlí. FB.
VorvertiS lokiS á VestfjörSum.
Afli á stærri vélbáta í tæpu meSal-
lagi. FróSi, slcipstj, Þorsteinn Ey-
firSingur, hæstur, meS 250 þús.
pund. Srnærri vélbátar fiskaS stór-
’illa, en róSrarbátar ágætlega. Tog-
ararnir ísfirsku eru nú hættir aS
sinni. Hafstein hefir aflaS 866 föt,
en HávarSur ísfirSingur 776. —
V.
Sigurjón Jónsson, alþm. hélt hér
leiSarþing í gærkveldi, er var hald-
iS í „stóra salnum“. Fundurinn
stóS 2Yt tíma. Áheyrendur flest 45.
UmræSur engar. — KuldatxS. —
Skip á förum til síldveiSa.
F.
Þakkir.
—0—
Þegar eg var lítill drengur, var
mér eitt sinn beirt á ungan nxann
i einkennisbúningi sjóliösforingja,
og sagt viS mig:
„Þessi er íslendingur."
Þá fór eg aö hugsa um, aS leiS-
inlegt væri aS íslenskir menn leit-
uSu sér atvinnu i útlendri her-
þjónustu.
En margt skilst betur eftir á.
Eflaust hefir þennan unga mann
dreymt um, aS hann ætti’ eftir a'S
gera þjóö sinni gagn, ef honum
entist aldur og heilsa.
í dag, þegar eg rita þessar lín-
ur, minnist eg þess vei'ks, sem
-maSur þessi, Jóhann P. Jónsson,
hefir unniö fyrir þjóSina, — hiS
unga íslenska riki. Hann þekti
sinn vitjunartíma, og yfii-gaf
danska herþjónustu, til þess aö
veröa skipstjóri á litlu, ófullkomnu
björgunarskipi, sem hann meö
dugnaöi sínum og aöstoS góSra
manna og stjórnarvaldanna hefir
fengiö vopnaö og löggilt sem
strandvarnarskip. Á þessu skipi
hefir hann undanfariögættstranda
landsins ásamt nýtýsku herskipi
dönsku, og hann hefir boriö sig-
ur úr býtum í viöm-eign viS marga
erlenda lögbrjóta.
En þaS ei'u fáir, sem minnast
þessa. Embættismenn bæjarins og
stórhöfSingjar tefja sig ekki frá
skyldustörfum sínum m©S veislum
og þakkarhátíSum lians vegna. En
lóhann og Þórvei-jar eru líka rétt-
ir og sléttir íslendingar, og gera
skyldu sína í þokk-abót.
Jóhann P. Jónsson! — Til eru
menn, sem minnast vei'ka þinna,
senx minnast þess, aö þú fórst
siálfur þá leiS, sem aörir treystu
ckki neinum til aö fara. Þessir
menn eru unga kynslóSin. Þegar
sxi kynslóö er 01-Sin ráSandi i þessu
landi, er þaö spá mín, aöhúnkunni
aö meta þaö sem vel er gert, og
dæma þaö sem miöur fer.
Og þess óskar hún, aS þín megi
lengi viS njóta, sem yfirmanns á
íslensku vai-Sskipi, sem gæti meö
rögg og samviskusemi landhelgi
vori-ar undir fána þjóSarinnar.
Haltu svo fram stefnunni. — ViS
komum á eftir.
Þ.
Ath. Út af framanskrifaSri
grein hr. „Þ.“, þykir rétt aS láta
þess getiS, aS stjórnin hafSi í vet-
ur boS inni fyrir yfirmenn af
strandvarnarskipunum „Þór“ og
„Enok“.
Reglnr
fyrir Þrastaskóg.
1. gr. Þrastaskógur skal vera
friöhelgur innan giröingar þeirr-
ar, sem umhverfis hann er, og und-
ir umsjón manns aö sumrinu, sem *
íáSinn er af Ungmennafélagi ís-
lands.
2.1 gr, ÁtroSningur af búpen-
ingi, jarSrask, skemdir á girSingu
og á skógi eSa öSrum gróSri, er
stranglega bannaS á friölýsta
svæöinu. Þar skulu allir fuglar
friöaöir og egg þeirra.
3. gr. Hvergi má kveikja upp
eld á bersvæSi, eöa fara ógætilega
nxeS eitthvaS, sem eldhætta getur 1
stafaS af.
4. gr. Mönnum er heimilt aS
ganga um skóginn, og dvelja í
honum, meö leyfi umsjónarmanns.
TjaldstæSi geta menn fengiS leigt
um lengri eöa skemri tírna, sem
þess óska, þar sem umsjónarmaö-
ur ákveSur.
5. gr. Stranglega er bannaS aö
skilja , eftir bréf, dósir, flöskui-,
glerbrot eöa annaS rusl, sem ó-
þrifnaöi veldur, í tjaldstæSum eSa
annarsstaöar, þar sem menn ganga
unx skóginn.
6. gr. Engin óregla eSa ósænxi-
leg hegöun má eiga sér staS hjá
gestum, meöan þeir dvelja á friö-
lýsta svæSinu.
7. gr. Bi-jóti nokkur vísvitj-
andi i-eglur 1.—2. greina verSur
hann látinn sæta ábyrgö fyrir,
samkv. lögum um meöferS og friS-
un skóga, frá 1909.
Frá Vestnrheimi.
--X--
íslensk kona, SigríSur Christ-
iansson, lauk nýlega prófi í lækn-
isfræSi. Er hún fyrsti íslenski
kvenlæknirinn vesti'a.. — Islenskar
konur í Winnipeg héldu henni
samsæti í viröingarskyni, er hún
lxafSi lokiS prófi.
íslendingar í Winnipeg hafa
stofnaö glímufélag, er þeir nefna
„Sleipnir". Eru æfingar í þvx á
viku. hverri. Segir Lögberg, aö
meiri áhugi sé nú á glímu meöal
landa i Winnipeg, en nokkurn tírna
síSan 1914.
Fylkiskosningar fóru nýlega
frarn í Saskacthewan. Islendingur-
iiin W. H. Paulsen var í kjöri fyr-
ir Wynyard-kjördæmi, og náSi
kosningu meS 485 atkvæöa rneiri
liluta.
NorSmenn í Bandaríkjunum
efndu til mikillar hátíöar í síö-
asta mánuSi, til minningar um, aS
þá voru hundraö ár liSin síSan
hinir fyrstu innflytjendur frá Noi'-
cgi settust aö í Bandaríkjunum.
HátíS þessi var haldin i Minne-
apolis, sem er ein af stórboi-gum
vestur-ríkjanna, og á þvi svæöi,
sein Noi'Smenn ei-u flestir á vestra.
HátíSin hófst þ. 6. f. 111., en aSal-
hátxSisdagurinn var þ. 8. Var þar
mai-gt stórmenna Og fluttu þeir
ræSur: Calvin Coolidge, forseti
Bandaríkjanna, fulltrúi noi-sku
þjóSarinnar og íslendingurinn
Hon. Thos. H. Johnson. Kom hann
þar fram sem fulltrúi Canada. Foi--
sætisráShen-ar Canada, RightHon.
Mackenzie King, hafSi veriS boS-
iö þangaS, til þess aS korna þar
fram fyrir Canada. Gat hann ekki
fariS, vegna stjói-naranna, og varS
Thomas. Johnson fyrir vali i hans
staS. Þótti honum mikill sórni
sýndur meS þessu. Er i-æSa hans
birt í Lögbergi, i íslenskri þýS-
ingu. M. a. komst hann svo aS
orSi: „Hæfileikar minir eru tak-
markaöii-, þegar leysa skal slíkt
vandaverk af hendi, og mér mundu
fallast hendur, ef eg ætti ekki því
láni aö fagna, aS vera Canadamaö-
ur, sem er af norrænu bergi brot-
inn, fæddur á íslandi.“
í lok í-æSu sinnar, beindi hann
oröum sínum til foi-seta Bánda-
rikjanna, og lauk rnáli sinu meö
þessum oröuin:
„Megi hinu ómælilega afli, er
hvílir í örmum þessara blóStengdu
þjóöa (þ. e. Canadamanna og
Bandaríkjanna), aldiæi veröa beitt
til þess aö fjarlægja þær hvora
frá annari, heldur i þeim tilgangi
einum, aö treysta vináttuböndin
betur en nokkru sinni fyr.“
Thomas Johnson er mælsku-
maöur mikill. Er hann fyrsti ís-
> lendingurinn er gegnt hefir ráS-
herrastöSu vestra. Vandasöm trún-
aöarstörf liefir hann oft haft á
hendi fyrir ríkisstjórnina, enda er
hann kunnur um Canada þvert og
endilangt. Vafalaust hefir hann
enn vaxiö af framkomu sinni á
minningarhátíS þessari.