Vísir - 13.08.1925, Blaðsíða 2

VíaMR
Höfam fyrlrliggjandi:
þakpappa
Imperial og Ziicornber 3 teg.
Símskeyti
—o—1
Khöfn, 12. ágúst. FB.
Evrópu-flug.
SímaS er frá París, að tveir flug-
menn hafi farið af sta'ð í gær i
þriggja daga hringferð um
Evrópu: París, Turin, Konstantín-
ópel, Moskva, Kaupmannahöfn,
París.
Frá Osló.
Síifiað er frá Osló, að viðhafn-
arsýningin í þjóðleikhúsinu i heið-
ursskyni við Amundsen, hafi farið
ágætlega fram og með miklum
fögnuði. ;
1 .■ i ■**«<•
Banatilræði við Spánarkonung.
Simað er frá Madrid, að anar-
kisti hafi skotið á Alfons konung
í dómkirkjunni í San Sebastian.
Konung sakaði ekki.
Frá Frakklandi.
Símað er frá París, að stórt
f lokksbrot j afnaðarmanna haf i sagt
skilið við vinstristjórnina og neiti
að samþykkja frekari fjárveiting-
ar til Marokkó-styrjaldarinnar.
Krefst flokksbrotið þess, að ný-
lendur Frakka verði settar undir
umsjón Alþjóðabandalagsins.
Hljúmleikar
H. Schmidt-Reinecke og
Knrt Haeser.
Þeir tókust svo vel að óhætt mun
að fullyrða þá með allra bestu
hljómleikum, sem hér hafa heyrst.
Voru viðfangsefnin bæði vel valin
og meistaralega með þau farið.
Fyrst var sónata fyrir fiðlu og
W'ww
r//
Ágætt úrval
vönduðum
'ff
[jg/ frökknm
margar gerðir, fallegir litir.
Verð frá 90 kr.
-'■iZ-"**■
piano eftir Beethoven. Verk af
þessu tagi heyrast því miður of
sjaldan hér, og mun almenningur
þvi varla kunna að meta eða skilja
þau réttilega. Þótt fiðluhlutverkið
í slíkum verkum sé veigamikið, þá
er pianohlutverkið það síst síður;
pianoið hefir alt eins oft aðalrödd-
ina og er þá vandinn sá fyrir fiðlu-
leikarann að leika vel undir og
yfirgnæfa það ekki. Mismunandi
tónsvið hljóðfæranna taka til skift-
is við tema-útfærslunni, krefur það
nákvæman samleik. En samleikur-
inn var einmitt frábærlega góður
í sónötunni; runnu hljóðfærin svo
vel saman að oft heyrðist
sem tvær fiðlur væru. Gafst fiðlu-
leikaranum kostur á að sýna að
hann er ágætur „kammer-músiker“,
tónninn fjölbreytilegur og fagur,
þó aldrei væminn (,,sentimental“),
leiknin.mikil og skilningur þrosk-
aður. Pianoleikarinn lék sitt hlut-
verk af mikilli snild, áslátturinn
leiddi fram margvísleg blæbrigði,
leiknin var mikil og glæsileg, en
þó þannig með hana farið, að hún
þjónaði anda verksins.
ASrar tónsmíðar á skránni gáfu
fiðluleikaranum tækifæri til þess
að sýna betur einleikara-eiginleika
sína,svo sem í hinumerfiðakoncert
eftir Spohr, sem hann lék sköyu-
lega og með öruggri stílvitund. Þá
er og vert að minnast á ,Tysk-Na-
tionalarie1 og .Nordisk-Rhapsodi'
eftir Schmidt-Reinecke sjálfan,
alþekt lög samanfléttuð í smekk-
legan búning, og féllu þau í góð-
an jarðveg.
Kurt Haeser er listainaður í húð
og hár, fullur eldmóði hugsjóna-
mannsins. Verður hann að hlíta
sínu óbilgjarna listamannseðli og
lætur honum ekki vélgengur utan-
aðbókarlærdómur, en tekst fyrst
upp þegar andinn kemur yfir hann.
í gær tókst honum upp. Var un-
un að hlýða á meSferð hans á
Chaconne eftir Bach, þetta meist-
araverk, sem upphaflega er samiS
íyrir fiðlu án undirleiks, en hefir
veriS frábærlega vel umsamiS fyr-
ir piano af ítalska pianosnillingn-
um Feruccio Busoni. BlæbrigSin
konm i ljós líkt og „orgelregistra-
tion“.
Hljómleikar þessir voru miklu
rniður sóttir en skyldi. ÞaS er svo
sjaldan kostur á aS heyra svona
vandaða músík innan landsstein-
anna, og ætti enginn tónlistavinur
að láta sig vanta á föstudag næst-
komandi, þegar þeir félagar leika
i síðasta sinn, og þá meS nýjum
viðfangsefnum og þar á meSal
Bliadandi getið þér borðað
TOBLER
því af bragðinn skulu þér
þekkja það.
„Frúhlingssonate" (Vorsónötu),
úr hinu vinsæla verki Beethovens.
B. A.
G. H.
í „landsins miklu ruslakistu".
—o—
í heilbrigSistíSindum Morgun-
bla'ðsins frá 16. þ. m. er grein eftir
Guðmund Hannesson prófessor
meS fyrirsögninni: „Landsins
mikla ruslakista“. Grein þessi er
eins og margt annað sem sést á
prenti eftir sama höfund, hvorki
fugl né fiskur. ASaltilgangur
greinarinnar virðist vera sá, aS
sýna fram á hve óheilbrigt þaS sé
aS fólki fjölgi sífelt i kaupstöðum
en fækki í sveitum landsins, en
svo óhöndulega tekst höfundinum
þetta, aS greinin mætti vel verða
til þess aS auka óvild og misskiln-
ing milli sveitafólks og kaupstaSa-
búa, þar eð höfundurinn stagast
mjög á því, hve mikiS kaupstaS-
irnir hafi gert fyrir sveitirnar og
hvernig aS sveitirnar hafi lirögS í
tafli til þess að koma í bæina öll-
um sinum vandræSamönnum. Höf-
undurinn telur að Reykjavik verSi
mest fyrir þessu og segir í því
sambandi meðal annars: „Auk
Jiess streymir ýmislegur annar lýS-
ur aS þeim: fátækar barnafjöl-
j skyldur, sem lævísar hreppstjórn-
ir styrkja þar í laumi nokkur ár,
Frá Sviss
kemur besta átsúkkulaði, sem
heimurinn þekkir.
TOBLER er búið til þar.
Frá Sviss kemur engin súkku-
laðij tegund, sem er betri en TO*
BLER.
Þér fáið TOBLER fyrir sama
verð og þér greiðið fyrir ýmsar
Iélegri tegundir.
Hversvegna þá að kaupa léleg-
ar tegundir?
til þess að gera þær sveitlægaTj
menn, sem ekki þrífast í sveitun-
um eða fella sig ekki við aS búa
þar o. fl. Kauptúnin standa galop-
in fyrir öllum. Þau eru sú mikía
ruslaskrína, sem þjóSin hendir t
öllum sínum afgangi, vandræSa-
mönnum og stundum líka bestu
mönnum af ógáti.“
Þetta telur höf. meginástæSur
fyrir miklum flutning fólks til
kaupstaSanna og svo verði þeir aS
róa öllum árum til þess aS sjá fyr-
ir þessum afgangi, sem þjóSirt
(sveitafólk) liendi þangað.
ÞaS er raunar erfitt að gera sér
grein fyrir því, hvernig maður sem
er alinn upp í sveit, kostaSur þaS-
an til menta, eins og G. H., get-
ur ályktaS svo fávislega í þessura,
efnum. Hann segir að þjóðin hendt
öllum sinum vandræSamönnum t
bæina, en þetta er all torskiliS, þar
sem meirihluti þjóðarinnar eru
bæjarbúar, verSur maður eftir því
að álita aS þjóðin hendi öllum sín-
um vandræ'Samönnum í sjálfa sig.
G. H. stendur einn uppi í heimin-
um með þá fullyrSingu, að Iakasta
fólk bæjanna sé þaS, sem flytur aS
úr sveitunum, því aS hiS gagn-
stæða mun vera alþjóSa reynsla og
taliS eitt af aðallifsskilyrSum bæj-
anna aS þeir fái fólk úr sveitunum.
Aftur á móti er þaS mjög algengt
að vandræðamönnum úr bæjum sé
komiS x sveit. AS fólkinu sé ýtt
Mikið úrval af
Sunðbolum
fyrir kouur, karla
unglinga.
Ennfremur:
°g
Sundbuxur,
Sundskýlur,
Sundhettur.