Vísir - 09.08.1926, Blaðsíða 3

Vísir - 09.08.1926, Blaðsíða 3
ytsia átt ver'Sur áferöarfegurra heldur en utanferSasrnölunin sællar minn- ingar," svo sent tíökaöist á vestur- feröaárunum og heldur ekki jafn .stórtæk. Eg læt svo staöar numiö, tel enda máliö útrætt frá minni hálfu sinni, og má D. I. S. vel viö j.iað una. L. S. Sljis í isllllil. --O-7* Síöastliöinn laugardag vildi það sorglega slys til í Vestmannaeyj- um, að ungur maður bei'ð bana við sprengingu í íshúsinu þar. Hét hann Finnur Finnsson, og hafði um langan tíma gætt hreyfivélar- innar, sem notuö er við frysti ís- hússins. Er vélinni, svo sem títt >er unr slíkar vélar, komið af stað með loftþrýstingi.. Er Finnur var nýbúinn að setja hana af stað í fyrradag, heyrðu menn mikla sprengingu í vélahúsinu, og er að var komið, sást Finnur liggja þar mjög skaddaður. Var hann þegar í stað fluttur i sjúkrahús og læknis vitjað, en þó andaðist hann þrem tímum sjðar. Ekki geta menn enn gert sér grein fyrir, af hverju'm orsökum þessi sprenging hafi orð- ið, en það sást, að loftþrýstihylkið hafði sprungið og sundrast ger- samlega, með svo rniklu afli, að hver rúða brotnaöi i vélahúsiuu. — Finnur Finnsson var maður ókvæntur, eu sá fyrir móður sinni aldraðri. ímyndanarafl °g uppgötvanir. Árið 1872 kom út skáldsagan .„Umhverfis jörðina á 80 dögum“, eftir Jules Verne, og brostu þá margir að imyndunarafli skálds- ins og' fanst það svo hóflaust, að engri átt næði. Siðan eru ekki liö - in nema 54 ái-, og mega vitanlega margir enn muna það, er bókin kom út. En nú hefir sá atburöur ■orðið, sem engum þykir ótrúlegur, að tveir Bandarikjamenn hafa far- ið umhverfís jörðina á 28j4 degi, og þykir nú lítið koma til hugar- flugs Jules Venres, sem talinn var allra djarfastur sinna sa’mtiðai-- manna í getgátum urn framfarir í uppfundningum. ’J'vehn samgöngutæki, sem eng- aii óraði fyrir árið 1872, áttu drýgstan þátt í að flýta ferðum þessara Bandaríkjamanna, sem sé ‘bifreiöir og flugvélar, en auk þess Ihafa eimskip og járnbrautalestir lekið miklum stakkaskiftum síðan um 1870, og má af þessu ráða, hversu veruleikinn veröur oft miklu furöulegri en ímyndunai-- aílið. Það gæti verið freistandi að geta sér til um þær bi-eytingar, .■sem verða kunna í lifnaðarháttum nianna næstu 100 ár, en eg er sann- færður um, að hinar furðulegustu getgátur mundu fara fjarri sanni í einu atriði. Efnaleg framför mun verða miklu meiri en írokkur ,fái nú geit sér í hugarlund, en mað- urinn sjálfur mun verða mjög lík- tu* því, sem nú er. —• Hygg eg, að þessi síðasta tilgáta megi vera mönnum fagnaðarefni og vekja hjá oss hlýjar hugsanir til kom- ,andi kynslóða. Enginn efi er á þvt, að afkomendur vorir eftir 100 ár eiga við gjörólík vtri kjör að búa frá því, sém nú er, en eg er sann- færður um, að þeir verði þá hvorki orðnir skynskiftingar eða æðri verur, eins og skáldsagnahöfund- ar vorir sumir virðast ætla. Lifnaðarhættir vorir hafa ger- ln-eytst siðan á dögum Shakespear- es, og þó talar hann enn máli vorra dýpstu tilfinninga í andlegum efn- um. Og yér megum jafnvel horfa enn Jengra aftur í tímann, alt til skálda og heimspekinga, sem uppi voru með Forn-Grikkjum, og héldu frám þeim skoðunum í kveð- skap sínum og heimspeki, sem enn má kynnast í kvæðum og ritum samtíðarmanna vori-a. Vísindalegar uppgötvanir, sem bíða komandi kynslóða, eru vafa- laust óskiljanlega furðulegar, en í insta eðli sínu munu menn verða mjög líkir því, sem þeir eru nú, um ókojnnar aldir. Vitanlega munu ávalt verða bófar og óvitar, eins og verið hefir, en allur fjöldi manna mun þó, að minni ætlan, verða greindur og gegn og vel sið- aður, jafnvel eftir þúsund ár. — Jlg vildi óska, að eg mætti þá vera úppi, til þess að sannfærast um þenna spádóm. — (Lauslega þýtt úr Daily Mail, eftir John Blunt). Veðrið í morgun. líiti í Reykjavík 12 st., Vest- mannaeyjum 10, ísafirði 9, Akur- eyri 12, Seyðisfirði 11, Grindavík 11, Stykkishólmi 11, Grímsstöðum 12, Raufarhöfn 12, Þórshöfn í Færeyjum 11, Kaupmannahöfn 18, Utsira 14, Tynémouth 16, Leirvík 13, Jan Mayen 7 st. Mestur hiti í Rvík i gær 15 st., minstur 10 st. Urkoma mm. 0.9. — Loftvægis- lægð fyrir sunnan land. — Horf- ur: í d ag: Hæg austanátt og skúrir á Suðurlandi og suðaustur- landi. Hæg noi-ðaustanátt á Vest- urlandi og norðvesturlandi. Aust- anátt, skýjað og þurt veður á norðausturlandi. í nótt og á in o r g u n: Norðaustlæg átt. Léttir sennilega til á Vesturlandi og Norðurlandi. Skúrir á svðaust- urlandi. Dánarfregn. Nýlega er látin húsfreyja Jako- bína Guðmundsdóttir, ekkja Péturs Ottesens, fyrrum liónda í Mjóanesi í Þingvallasveit. H afnarf jarðarhlaupið var þreytt i gær, og lauk á íþróttavellinum. Keppendur voru 5, og varð lilutskarpastui* Magnús Guðbjörnsson (K. R.) á 45 mín. 34,4 sek.,’ og er það met í þessu hlaujji. Þorbrandur Sigurðsson (K. R.) var annar á 49 mín. 37,4 sek., og þriðji Helgi Guðmundsson (Áhmann) 51 mín. 18,8 sek. Hinir tveir komu ekki að markinu. — Á Iþróttavellinum var margt manna saman komið. Forseti í. S. í. af- henti bikarinn, sem Guðni A. Jóns- son úrsmiður hafði gefið. Vann Magnús Guðbjömsson hann nú í 3, skifti, 0g þar með til fullrar eignar. Ennfi-emur fengu 3 fyrstu menn verðlaunapeninga. Skemdarandinn er enn á ferðinni. í nótt var brot- ist inn i skúr i kirkjugarðinum, þar sem kirkjugarðsvörður hefir bækur og sima o. íl. Hafði veiúð opnaður gluggi og skriðið inn um 'hann. Var engu stolið öðru en heyrnartólinu af talsimaáhaldinu, svo aö þessi „leikur“ virðist að eins gerður til að svala skemdar- audanum. Matthías Þórðarson þj óöminj avörður flutti fyrirlest- ur í gær að Lögbergi á Þingvöll- um um þingstaðinn forna. Áheyr- endur voru rnargir. ísland kom frá útlöndum i gærmorgun. Meðal farþega voru: frú Kristín Matt'híasson, Akureyri, frú Björg Þ. Blöndal, Kr. Arinbjarnarson, læknir á Blönduósi, og frú hans, Jón Sterán'sson, listmálari, Adarn Poulsen, leikari, Obenhaupt, heild- sali, B. Ryel og frú, frá Akureyri, Topsöe-Jensen og fjölskylda hans, ungfrú Elisabeth Ulrich ljós- myndari (á ljósmyndastofu Lofts Guðmundssonar) o. mv fl. - Skipið fer héðan á rnorgun kl. 6 síð- degis vestur og norður um land til Akureyrar, en snýr þar við og kemur hingað aftur. Prestafélagsritið er nýkömið út. Flytur það að vanda margar fróðleg-ar ritgeröir um ýms kirkjuleg málefni. Fremst er æviminning Helga lektors Hálfdánarsonar, sem son- ur hans dr. theöl. Jón biskup hef- ir ritað í tilefni af aldarafmæli hans, Er þessi ritgerð áður út kornin sérprentuð, svo sem Vxsir hefir getið uin. Þá eru kaflar úr bréíumi sr. Maguúsar sál. Andrés- sönar að Gilsbákka til sr. Valdi- mars Briem, ritgerð um kirkju- guðj-ækni eftir Sig. P. Sivertsen, Hallgrimsminning eftir sama höf., frásögn frá kirkjuþinginu í Stokk- hólmi 1925, eftir Bjarna dóni- kirkjuprest Jónsson, og fáeinar endurminningar frá sama kirkju- þingi eftir síra FTiðrik J. Rafnar, Þá kernur eftii-tektarverð gréin eítir síra S’orstein Briern um sunnudagshelgina og heimilin; siðan Helgidagavinna og heil brigði, eftir Árna Árnason lækni í Búðardal, Sýnir deyjandí barna, merkileg grein eftir prófessor Harald Níelsson, Föstuguðsþjón- ustur á virkum dögum, eftir síra Ásmund Guðmundsson skólastjóra og cand. theol. Baldur Andrésson, Föstutón, fregnir um allmargar erlendar bækur, eftir ýmsa höf. Þá korna smágreinar: Prestafé- lagið, eftir ritstjórann, og kirkju mál á Alþingi 1926, eftir síra Magnús Jónsson dócent, og loks lög úm almannafrið á helgidögum þjóðkirkjunnar og reiliningur Pi-estafélagsins. — Eins og sjá má af þessari upptalningu er rit- ið mjög fjölbreytt, og við allra hæfi. Er það prýtt fjölda mynda, og hin eigulegasta bók. J. Hanna Granfelt fór ,til Þingvalla í gær. Hún varð rnjög hugfangin af fegurð og endurminningum staðarins. — í kveld kl. 9 heldur hún hljómleik í fríkirkjunni eins og auglýst er hér í blaðinu. Á laugardagskveld komu þeir sendiherra Dana de Fontenay, Gíslj Bjarnason, lög- fræðingur og Pálmi Hannesson, náttúrufræðingur, úr ferðalagi of- an af öræfum. Guðjón oddviti i Ási var í för með þeim. Voru þeir 12 daga í ferðinni, fóru víða um hálendið og ekki almannaleiðir. Frá Veiðivötnum fóru þeir til vesturrandar Vatnajökuls. Þaðan fóru þeir niður í Skaftafellssýslu og úr Skaftártungu yfir Mælifells- sand til Þórsmej-kur. Ár voru mjög vatnsmiklar og sumar ófærar, þurftu þeir t. d., til að komast til Þórsmerkur, að fara eftir hluta af Eyjafjallajökli, svo ‘að þeir kæm- ust fyrir upptök ánna.Láta þeirfé- lagar mjög vel af ferðinni, þótt stundum hafi verið sólarlitlir dag- ar og rigningar á öræfum uppi. Vegaspjöll. Reykvíkingar íminu oft hafa veitt því eftirtekt^á undanförnum árum, að í hvert skifti, sem rífa þarf upp götu hér í bæ, svo sem til þess að leggja i hana skolpræsi, gasæð, jarðsíma eða annað, þá er svo illa gengið frá þessari rösk- un á götunum, að til stórlýta er á :S horfa og talsverðra óþæginda iyrir vegfarendur. Sé grafið y f i r götu, vérður þar eftir hár þver- garður að vei’ki loknu. Sé grafið e f t i r götu, verður þar langur háváði eða hryggur á götunni alla }>á leið, setn upp hefir verið graf- iö. —• Þurfi að rífa upp hellur úr gangstétt, eru þær aldrei eða sjald- an feldar jafn vel í aftur. — Má ganga að því nokkurn veginn vísu, að hvar sem við sæmilegri götu er hróflað í þessum bæ, þá sé svo óhöndulega frá verkinu gengið, að raun sé á að horfa og jafnvel beinn farartálmi. — Þetta má ekki svo til ganga. Menn verða að korna götunum, þeirn sem viö er raskað, i samt lag aftur. — Það er ljótt að sjá þessa moldarhryggi um göt- urnar þverar og endilangar, og á- stæðulítið að vera að búa þá til. Ætti að vera lafhægt að ganga svo frá þessu í upphafi, að verks ummerki sæist litt eða ekki. Menn munu segja, að þetta troð- ist og lagist með tíð og tíma. Get- ur vel verið, en óþarfi finst mér vera að bíða eftir því. Það er hægt að troða í þessa skurði til hlítar jafnóðum með þeim tækjum, sem lyrir hendi eru, og vegagerðin hef- ir yfir að ráða. — Nýjasta for- smánin af þessu tagi- mun vera sú, sem getur að líta á Laugarness- veginum þessa dagana, skamt frá Laugabóli. Hefir vegiirinn. verið tættur þar í sundtir, en svo illa frá öfanímokstrinum gengið, að ekki tekur neinu tali. — Þyrfti að laga það hið bráðasta, helst að opin- berri tilhlutan, og vitanlega á kostnað þeirra einstaklinga, sem leyft hefir verið að grafa sundur veginn og gengið hafa svo illa frá verkinu. Vegfarandi. Tjaldur ko'rn hingað frá Englandi í gær. Meðal farþega var prófessor Ein- ar Arnórsson og frú hans. Suðurland kom frá Borgarnesi í gærkveldi, með mikinn fjölda farþega, m. a. Magnús Sigurðsson bankastjóra og Guðmund Ólafsson lögfræðing. Alieit á Strandarkirkju afhent Vísi: 15 kr. frá ónefnd- um, 7 kr. frá L. O., 10 kr. frá K. N. ) .. ■ i ■■;■■.:: , • .4 ÞeÍP, sen vilja eiga vöaduð og ódýr matar-, kaffi- og þvotta- ifteli, æítu a5 lita inn < versl. ÞÖfiF HverfisgötB 56. sími 1137. GOLD DIJST er ódýrara en ait annaS, hér þekt, þvottaefni. Kostakjör! Þal-aerw eftir er af Stunarkápnm selst fyrir kálMpði. 1 •£-4tk fslandssundið var, svo sem til stóð, háð við Örfirisey i gær. Sjávarhiti var 13 st. Keppendur voru 5 og syntu 500 stikur með frjálsri aðferð. Erlingur Pálsson, yfirlögregluþjónn, varð fljótastur, á 9 mín. 41,6 sek., annar jóhann Þorláksson (10 mín. 2. sek.), og Ingólfur Guðmundsson og Pétur Árnason jafnfljótir (10 mln. 6 sek.). — Met á Islandssund- inu er 9 mín, 6 sek., og er sett af Erlingi Pálssyni. Þetta er í sjöttá sinn, sem íslandssundið er þreytt. Fyrst var það árið 1910, og varð þá fljótastur Stefán Ólafsson, 1911 Ben. G. Waage, 1912 Erlingur Pálsson, 1919 Árni Ásgeirsson, 1924 Erlingur Pálsson. Sundið hef- ir oft fallið niður, vegnasundskála- leysis. — Bikarinn, sem kept er um, gaf U. M. I7. Reykjavíkur 14. ág. 1910, og verður ihann aldreí unninn til eignár. — Þá var kept um sundþrautarmerki 1. S. í., og fær það hver sá, sem synt getur 1000 stikur á hálftíma eða minna. Er nú í fyrsta sinn kept um þetta merki, og gerðu það þrjár stúlk- ur: Anna Gunnarsdóttir (25 mín. 12 sek.), Sigríður Sigurbjamar- dóttir (28 mín. 51 sek.), og Ásta Pétursdóttir (30 mín.). Eftir þetta var sýnt hvernig farið værí að þvi að rétta við bát, sem hvolft liefði, og að lokum afhenti forseti í. S. í. verðlaun. Mikill mannfjöldi var í Örfirisey, að' horfa á sundið. Grútarþef mikinn leggur iðulega inn yfir bæinn frá bræðslustöðvunum hér suður á melunum, ef vindur stend- ur af vestri. — Fyrir fáum dögum — eg ætla að það væri eina blið- viðrisdaginn, sem kom í vikunní sem leið, — ætlaði eg að gangá suður a mela mér til skemtunar og ihressingar, eftir langa innivíst. En eg sneri aftur á miðri leið, því að mér gast ekki að grútarsvækj- unni, sem á móti mér gaus. Mundi ekki vera neinn vegur tii þess, að losna við þessar „ilm“- stöðvar úr næsta nágrenni bæjar ins ? — Það getur varla verið neíu h.ollusta í því eða menningar-aukí, að hafa grútarbræðslur alt í kring um bæinn. Og mörgumi venjuleg- um borgurum fellur lyktin illa. j , Þefvís. /

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.