Vísir - 16.08.1926, Blaðsíða 4

YlblR
•íyrstur Ágúst Brynjólfss. á 6 min.
374 sek., annar Bjarni Jónsson á 6
mín. 43,2 sek., þriSji Arnold Pét-
tirsson á 6 mín. 44,2 sek. Keppend-
ur voru fimm. Loks var kept um
Sundþrautarmerki 1. S. í., og tóku
þátt í því sex, er öll hlutu sund-
merkið, pg voru langft undir til-
skildum tíma, sem er 26 mín. fyrir
karlmenn, en 30 mín. fyrir stúlkur.
Fyrst varS Regina Magnúsdóttir
(Vigfússonar, verkstj. á Kirkju-
bóli); svam hún 1000 stikumar á
22 mín. 1,2 sek., annar varS Sig-
urSur Matthíasson á 22 mín. 19,8
sek., þriSji Theódór Þorláksson á
22 mín. 57 sek., fjórSi Bjami Ein-
arsson á 23 min. 6,5 sek., fimti
Höskuldur Ágústsson á 23 mín.
28,5 sek. og sjötta Anna Gunnars-
dóttir á 23 mín. 45 sek. Þá sýndu
þrír menn kafsund; vora bundnir
viS þá belgir, meSan þeir köfuSu;
og þótti aS því góS skemtun. For-
seti í. S. í. afhenti sigurveguranum
Sundjmautarmerkin í lok mótsins,
meS ræSu.
TRIUMPH MITVELIN
Stærsta iðnaðar
og versinaar-
fyrirtæki Mið-
evrópu nota ein
nngis Trinmph
ritvélar.
kostar aðeins
á staðnnm
Ef þér þjáist af hægSaieysi, ef
besta ráSið aS nota Sólinpillurr
Fást í Laugavégs ApótekL Not*
kunarfyrirsögn fylgir hverri dós.,
(30
Brauð og kökur frá Alþýðu-
brauðgerðinni, er selt á Grettis-
götu 2. Sírni 1164. (489
2—3 herbergi og eldhús óska
tvær systur aS fá leigt 1. okt. —
FyrirframgreiSsla. A. v. á. (249'
Skrifstofuherbergi við höfnina
laus 1. okt. A. S. í. vísar á. (195
ÍMð. 3—5 herbergi vantar mig
1. okt. Hallur Hallsson, tannlækn-
ir. (102
Einhleypur maSur i fastri stöStr
óskar eftir 1 eSa 2 stofum 1. okt,
A. v. a. (251
FJ»I
Skipafregnir.
Gullfoss fór frá Leith í gær-
morgun. Kemur til Vestmanna-
eyja í fyrramáliS.
Lagarfoss fór héSan kl. 12 á
hádegi í dag til Englands og
Þýskalands. Kemur viS í Hafnar-
firSi og fer jiaðan kl. 6 i kveld.
Tjaldur kom til Leith í morgun.
Esja fer á morgun í hringferð
suSur og austur um land.
Esja
kom úr hringferS sunnan um
land á laugardagskveld. Farþegar
.voru fjöldamargir, m. a.: Jens
bankastjóri Waage og frú, Eirík-
ur læknir Björnsson frá Karls-
skála, Björn Kristjánsson alþm.,
Jón prófastur GuSmundsson í
NorSfirSi o. fl.
SuSurland
kom frá Borgamesi í gær.
HafSi j>aS meSferSis nokkuS af
nýju dilkakjöti.
Island
er væntanlegt hingaS á morgun.
Fer til útlanda á miSvikudags-
kveld kl. 8.
Áheit á Strandarkirkju,
afhent Vísi: 2 kr. frá Bodda.

Nýkomið
í Fatabúðina
mikiS úrval af mjög hentug-
um vinnufötiun og ferSaföt-
um, afar ódýrt. Ennfremur
hin óviSjafnanlegu karl-
mannaföt og yfirfrakkar, sem
era orSin viSurkend fyrir
sniS og efni. Stuttjakkar
fyrir drengi og fullorSna,
drengjafrakkar,brúnar skyrt-
ur, regnkápur, sokkar, húfur.
treflar, nærföt o. fl.
Hvergi fáiS þiS eins góðar
vörur fyrir svo lítiS verS.
Best aS kaupa allan fatn-
I aS í FatabúSinni.
KomiS og sannfærist.
Slátrun á sauðfé
er nú byrjuS hér í bænum. Nor-
dals-íshús slátraSi t. d. nálægt 40
dilkum síSastl. laugardag. Var
selt á 3 kr. hvert kíló af kjötinu
og á kr. 3,50 innan úr hverju
Iambi.
RICH’S kli bætir
er ólíkur öllum öðrum. Hann ger-
ir kaffið bragðbetra, drýgra og
og ódýrara.
Fæst hjá kaupmanni ySa®, í pk.
á Ys kgr. á 35 aura.
1 heildsölu hjá
Sv. A. Joliansen
Phönix
og aðrar vindlategundir frá
Ho> witz&KatteDtid,
hefir fyrirliggjandi í heild-
sölu til kaupmanna og kaup-
félaga
Mr [\mm.
Visisiaífið gerir alla giak
r"^AUreKAPUR............I"]|
Verslunin Baldtirsbrá, Skóla-
vörðustíg 4. Sími 1212. NýkomiS
áteiknuS eldhússkrauthan^klæSi,
hillurenningar. ÁteiknuS nærföt,
lægra verS en áSur. Nokkurir
kaffidúkar seljast fyrir hálfvirSi.
Burstaveski o. fl. mjög ódýrt. (245
Flöskur, heilar og hálfar, keypt-
ar á ÓSinsgötu 3. (253
Kvenhjól til sölu á Nýlendugötu
19.. (252
Lítill „Ford“ óskast keyptur.
TilboS meS verSi og söluskilmál-
um, merkt: „Ford“, sendist Vísi.
(248
Aktýgi, hestvagnar, handvagn-
ar, reiStýgi og alt tilheyrandi.
Einnig sérstök vagnhjól og kjálk-
ar. Lang-ódýrast og best í Sleipni,
Laugaveg 74. Símnefni „SIeipnir“.
Simi 646. (237
Ágætt fæSi geta nokkurir menn
fengiS nú þegar í prívathúsi. Uppl.
í síma 1583.' (2SO>
—1
Skúr til leigu fyrir verkstæSi.-
Hverfisgötu 92 A. (247'
Stúlka óskar eftir hakaríis--
stöSu. Uppl. í síma 440. (254
"^Tapað^fundið 1
Peningabudda fundin. Vitjist í
búSina á ILverfisgötu 50. (244
Karlmannsúr hefir fundist í
heyhlöSu á Reykjum á SkeiSurm-
Vitjist i Austurstræti 6, uppi. (243
Næla meS rauSum steini tapaS-
ist. Skilist á Barónsstíg 30. (242
Regnhlif heíir týnst. Finnandí
vinsamlega beSinn aS gera aSvart
á SkólavörSustíg 28. (24&
Félagsprentsmiðjan.
KYNBLENDINGURINN.
spretti af klárnum og fór hvergi. — Og eg beiS og beiS.
— Þrjú eilífSar-löng ár beiS eg.----Þá kallaSi hún á
mig og eg fór tafarlaust.
Eg segi ySur satt, herra minn, aS þá þótti mér vænt
um, aS eg hafSi fariS vel meS hestinn minn. — Eg reiS
í loftinu — eins og eg væri aS flýja undan dauSanum.
— GlaSa tunglsljós var á, og eg þeysti niSur dalinn.
FroSan svall á vitum hestsins og slettist á fötin mín. —
— Eg sór þess dýran eiS, aS jiessi nótt skyldi verSa hin
síöasta í lífi Bennetts. — Eg þeysti alt hvaS af tók.
Loksins kom eg til Mesa, þar sem þau áttu heima, og eg
reiS fram hjá uppljómuSum veitingasal Bennetts. — Þar
ínni var hvers konar óhljóS aS heyra, drykkjulæti, blót
og formælingar. — Kona söng j>ar og lét öllum herfi-
legum Iátum.-------Eg vissi, aS hann hafSi ætlaS sér aS
gera Merridy aS þess háttar kvenmanni. — Á þeim dög-
um fór eg ekki í felur meS fyrirætlanir mínar, og eng-
inn hefSi getaS neytt mig til aS fara krókavegi. — Þess
vegaa reiS eg beint aS húsinu og batt klárinn fyrir fram-
an þaS.------Hún heyröi til mín og opnaSi dymar. —
„Þú gerSir mér orS,“ sagSi eg.-----„Hvar er hann?“
— Hánn var ekki heima, hafSi brugisiS sér til næsta
þorps og var ekki væntanlegur fyrr en daginn eftir. —
Mér fanst hálf-vegis, aS eg væri eins og innbrotsj>jófur
— eg hafSi vonast til aS hitta hann sjálfan, og eg var
ekki j>ess háttar maSur, aS eg kynni viS aS vera aS heim-
sækja giftar konur, j>egar menn þeirra væri ekki heiina.
---------Mér hnykti viS alvarlega, þegar eg sá, hversu
mjög hún hafSi breyst. — — Hún var sármögur og
þreytuleg og sorgbitin — sorgbitnari en nokkur önnur
kona, sem eg hefi nokkurntíma séS. — Hún mátti heita
óþekkjanleg. — Eg býst viS aS eg hafi breyst mikiS sjálf-
ur, enda fanst henni j>aS víst líka. — Hún hvíslaSi: —•
„Þú hefir þá tekiS j>ér j>etta svona nærri?“ —
„Þú sendir eftir mér“, sagSi eg og horfSi á hana. —
-----„HvaSa leiS fór hann?“
„Þú getur ekki gert honum neitt“, sagSi hún.--------—
— „Eg sendi eftir }>ér til j>ess aS fá aS vita, hvort þú
elskar mig enn þá.“ —
„HefirSu nokkurn tíma efast um j>aS?“ sagSi eg. —
Þá tók hún aS gráta með sárum ekka.
„Geturðu elskaS mig enn þá“, sagði hún — „eftir alt
sem á undan er gengiö ? — Þú hefir þó eflaust liSiS mik-
iö mín vegna.“-------Eg tel alveg víst , aö hún hafi get-
aö lesiö svariö í augum mínum. — Eg hefi aldrei veriS
málsnjall og j>egar eg sá hana svona breytta og
bugaöa, gat eg ekkert sagt; eg bara stóð þama
framrtli fyrir henni og þjáSist óumræöilega. — Þegar
hún haföi gengiö úr skugga um, aS hugur minn væri ó-
breyttur, sagSi hún mér harmsögu sína alla, en eg hafði
rent gran í margt fyrirfram. —• Hún gat ekki almennilega
skýrt fyrir mér, hvers vegna hún hafSi gifst honum. —
En hann hafSi komiö svo oft, en eg aldrei.----Og han»
haföi óneitanlega gengiö í augun á kvenfólkinu. — Og.
ef til vill hefSi hún fyrtst viö mig, sakir tómlætis núns,
— En áSur en mánuöur væri liöinn frá brúökaupinu,-
heföu augu hennar opnast, og hún hafSi látiS hann skiljæ
}>aS á sér. — Hún hafSi líka fljótlega séð hvem mann1
hann hafði að geyma og líferni hans hafði verið afskap-
legt. — Og bráðlega hafði hann farið áð verða hrotta--
legur i umgengni og grimmur í lund. Og hann reyndi að
drepa úr henni allan dug og kjark.-------Og ekki hafSi'
hann batnaö viS þaS, aS verða faSir, heldur versnaS um1
allan helming. — AS lokum sór hann aS gera þær báöar
sér líkar, bæSi hana og barniö. — Hún vildi vera heiöar-
leg og góö kona i lengstu lög, en viS þaS espaöist hann
og illskaöist æ því meir. Hann haföi áSur búið meS kven-
manni, sem engu hlýddi nema skömmum og barsmíð^
og tók nú það ráð, að beita sömu vopnum á Merridy. —•
- Og þegar svona var komiS, þóttist hún sjá fram á, aö
baráttan væri vonlaus og þá sendi hún eftir mér.------—
„Hann er djöfullinn sjálfur í mannsmynd,“ sagSi hútí1
viö mig.------„Eg hefi reynt aS þola j>etta og umbera,
en eg get þaS ekki lengur. — — Hann gerir mig að
skepnu og blessaða telpuna líka, ef viS verSum hér kyrr-
ar. Þessvegna hefi eg ákveöið að fara héöan og taka;
hana meS mér,“ —