Vísir - 02.12.1926, Side 3

VlSIR
M AN CHETTSK YRTUR ENSKAR HUFUR FJÖLBREYTT úrval af sokkum. FYRIRLIGGJANDI sérlega stórt Tilbúnir vetrarfrakkar, stöðugt
í úrvali, ódýrastar hjá stórt úrval, ódýrast hjá Verð frá 75 aurum. Ódýr- úrval af flibbum, linum og fyrirliggjandi hjá Vikar.
V I K A R. V I K A R. ast hjá VIKAR. hörðum, ódýrast hjá Vikar.
<unum rá'Sa?
Vér erum nú í kreppu á ör'öug-
um tímum. Margir eiga um sárt
atS binda. Hinn svarti skuggi fá-
•
tæktarinnar guöar nú á margan
gluggann í skammdeginu. Og þó
veit eg að vér stöndum allir sam-
an um þaö aS segja me‘5 skáldinur
„Þú ert mó'Sir vor kær —»
en þó fegurst og stærst og aö
eilífu kærst,
ert’ i ást og í framtíöar vor-
draumum barnanna þinna.“
Ó, gu'5 vors lands — ó, lands
vors gu'ö, blessa þú ættjöröu vora.
VeÖrið í morgun.
Hiti í Reykjavík i st., Vest-
mannaeyjum i, ísafiröi I, Akur-
eyri o, Stykkishólmi I, Grímsstöö-
um -f- 3, Raufarhöfn I, (engin
skeyti úr Hornafiröi eÖa Angmag-
salik), Færeyjum 5, Kaupmanna-
höfn o, Utsira 4, Tynemouth 3,
Hjaltlandi 6, Jan Mayen 1 st. —
Mestur hiti* hér í gær 1 st., mins-
ur -f- 2 st. Úrkoma 7.1 mm. —
Loftvægislægö yfir suövestur-
landi á austurleið. Allhvass suö-
vestan í Noröursjónum. — Horfur:
Suðvesturland: í dag allhvass
vestan. í nótt sennilega hvass norð-
an. — Faxaflói og Breiöafjöröur:
I dag vaxandi norðlæg átt, í nótt
allhvass norðan. — Vestfirðir:
í dag allhvass norðaustan. í nótt
sennilega hvass norðan. Hríöar-
veður. — Norðurland og norð-
austurland: í dag noröaustlæg átt.
£ nótt allhvass norðaustan. Snjó-
koma. — Austfirðir: í dag hæg-
viðri. í nótt austlæg átt. Nokkur
úrkoma. — Suðausturland: í dag
. og nótt breytileg átt. Nokkur úr-
koma.
Hátíðahöld
fóru hér fram í gær og gengust
stúdentar fyrir þeim. — KI. IJ4
gengn stúdentar í skrúðgöngu frá
Mensa til Alþingishússins og var
leikið á lúðra, en Sig. Eggerz
bankastjóri flutti ræðu þá, sem
prentuð er á öðrum staö í blaðinu.
- Kl. 4 var skemtun haldin í Nýja
Bíó. Þar lék Þórarinn .Guðmunds-
son á fiðlu, en E. Thoroddsen lék
undir. Síðan flutti prófessor Sig-
urður Nordal ræðu um Eggert
Ólafsson, Óskar Borg las upp tvö
kvæði eftir Einar Benediktsson,
þeir Árni Jónsson og Símon Þórð-
arson sungu nokkur lög en frú
Arnalds lék undir, og siðast lék
Emil Thoroddsen á píanó.
Árangurslaus leit
hefir því miður orðið að vélbát-
inum Baldri, og er mjög hætt við
að hann hafi farist. Þessir fjórir
menn voru á bátnum : Formaður :
Helgi Helgason, Klapparstíg 16,
kvæntur maður og átti 3 börn, há-
setar: Brynjólfur Stefánsson,
Hverfisgötu 59, ókvæntur, Páll
Sigurðsson, Þingholtsstræti 8,
ókvæntur, Sigurbjarni Bjarnason,
Óðinsgötu 16 B, kvæntur.
Rávarður ísfirðingur
er nú á leið til Englands með is-
fislc, sem keyptur var af róðrar-
bátúm við Djúp.
Leikhúsið.
Tengdamamma eftir Kristínu
Sigfúsdóttur verður leikin í kveld
í Iðnó.
Safnaðarfundur
verður haldinn i dómkirkjunni
n.k. sunnudag kl. 5 síðd. Umræðu-
efni: 1. Um bygging nýrrar kirkju
í Reykjavík og 2. um heimilisguð-
rækni.
Mme Germaine Le Senne,
hin fræga söngkona frá óper-
unni í París, heldur hljómleika í
Nýja 'Bíó næstk. föstudagskveld.
M. a. er frúin ætlar að syngja, eru
lög úr hlutverkum hennar viö
Parísar óperuna, ásamt þrem ísl.
lögum „Draumalandið“ (Sigf.
Ein.), „Nótt“ (Á. Th.) og „Bíum,
bíum, bamba“ (Kaldalóns). - Eins
og sjá má, eru þetta úrvals-við-
fangsefni. — Frúin hefir geti'ð sér
hér sem annarsstaðar mikinn orðs-
tír fyrir rödd sína, og meðferð
alla á hlutverkunum, enda mun
vart hafa heyrst hér þróttmeiri
eöa hljómfegri kvenrödd.
Þór
kom snemma í morgun frá ísa-
firði.
Suðurland
fór til Borgarness í morgun.
Lyra
fer héðan kl. 6 í kveld áleiðis til
Noregs.
Málverkasýning
Júlíönu Sveinsdóttur er opin kl.
10—5^2 og 8—10 á kveldin. Sal-
urinn er svo vel raflýstur, að sýn-
ingin nýtur sín ágætlega við raf-
ljósin.
Gamla Bíó
sýnir nú mjög góða mynd, er
lieitir ,,Brúðkaupsnóttin“. Það er
skáldsaga eftir hinn góðkunna
höfund Rex Beach. Rudolph Val-
entino leikur þar aðalhlutverkið.
Nýja Bíó
sýnir mynd sem heitir „Heldra
fólkið í New lYork“. Mynd þessi
sýnir líf hins svokallaða heldra
fólks í New York. Þar leika þau
Milton Sills og Corinne Griffith.
hélt í stríðið, 85 ára gamall. Þá
var það einu sinni, að hann
gleymdi að heilsa Tordenskjold,
sem svaraði því með því að slá
sverði sínu á herðar hönum. Dra-
kenberg sneri þá sverðið úr hendi
honum og þeytti því yfir næsra
hús. Og fékk vitanlega nokkurra
daga fangelsi fyrir.
Þegar Drakenberg var 91 árs,
hætti hann siglingum og settist þá
að í Danmörku. Þegar hann var
111 ára gifti hann sig sextugri
ekkju, sem dó fám árum síðar.
Þegar hann var 132 ára, settist hann
að i Árósum og bjó þar til æfi-
loka. Honum var mjög umhugað
um að giftast aftur og var sífelt
í bónorðsförum, þangað til hann
var 140 ára. Hann var þáennífullu
fjöri, og fóru tröllasögur af kröft-
um hans. Þegar hann var 138 ára
ruddi hann veitingakrá, — milli
tíu og tuttugu gestum hafði lent
saman í áflogum, og Drakenberg
lét þá alla út. Drakenberg var orð.
inn frægur um öll Norðurlönd, og
fóru menn í hópum til Árósa, til
þess að sjá hann.
Loksins sálaðist hann — 146 ára
gamall.
Miklar skuldir. — Lítil afborgun.
Hitt OÉjetta.
Metusalem Norðurlanda.
Hinn 18. nóvember voru 300 ár
liðin síðan sá maður fæddist, sem
frægastur hefir orðið allra Norð-
urlandabúa fyrir elli sína. Hann
hét Kristján Drakenberg, og er
fæddur í Bohúsléni i Sviþjóð.
Þrettán ára fór hann fyrst í sigl-
ingar, var liðsforingi i her þeim,
sem háði ófrið við Svía á dögum
Friðriks III., Kristjáns V. og Frið-
riks IV., en þess á milli stýrimað-
ur á kaupskipum. Iiann var hand-
tekinn af Tyrkjanum þegar hann
var 68 ára, og seldur í ánauð til
Trípólis, og þræla'öi þar þangað
til hann varð 83 ára, en þá flýði
hann og komst labbandi alla lei'ð
til Danmerkur. Þá var þar ófrið-
ur í landi, sem fyr, og Drakenberg
Fjögur ár eru liðin síðan Bretar
sömdu við Bandarikjamenn um af-
borgun á herlánum sínum, sem að
mestu gengu — ekki til Breta
1 sjálfra — heldur til bandamanna
þeirra i Evrópu, einkum Frakka.
Síðan hafa Bretar greitt Banda-
ríkjunum stórfé á ári hverju, en
ekkert fengið i staðinn frá sínum
skuldunautum, fyr en lítilsháttar
nú í ár. Nýlega var gerð fyrir-
spurn í þinginu til ensku stjórnar-
innar um það, hve mikið skuldu-
nautar Breta heíðu greitt þeim til
þessa, og í svari sínu gaf Churchill
fjármálaráðherra þessar upplýs-
ingar: Frakkar hafa greitt 2 mil-
jón pund af 797.400.000 sterl.punda
skuld, ítalir 4 miljón pund af
270.750.000 punda skuld, og Rú-
menar 50.000 pund af 31.200.000
sterl.punda skuld. Belgar og ýms-
ir fleiri ekki neitt.
W
Esja
er héðan annað kveld kl. 8, aust-
ur og norður um land.
Vindlap.
mest og best úrval.
Landstjarnan.
Þingkosningar í BancLaríkjunum.
Kosningar til öldungadeildar og
neðri málstofu Bandaríkjanna fóru
fram snennna í nóvember, og hali-
aði þar á flokk Coolidge forseta,
„republikana“. Mistu þeir sjö sæti
í öldungadeildinni og 12 í neðri
máistofunni, en hafa eigi að síður
meiri hluta í báðum deildum. Eft-
ir kosningarnar er flokkaskifting-
in i þinginu þannig: í öldunga-
deild 47, „demokratar", einn
bændaflokksmaður og 48 „republi-
kanar“, en í neðri málstofu hafa
„republikanar" 41 atkvæðis meiri
hluta. Eru þingmenn þar alls 435.
Bannið var einna efst á dagskrá
í kosningahríðinni og gengið er
að því vísu, að forsetakosningarn.
ar næsta ár*muni einkum snúast
um það. I New York-fylki unnu
andbanningar mikinn sigur í þess-
um kosningum, og var máttar-
stólpi þeirra, „Voti-Smith“ kos-
inn með yfirgnæfandi meiri hluta.
Er talið sennilegt að hann verði
í forsetakjöri næsta ár. Fjórar
konur náðu kosningu nú, þar af
þrjár á móti banni. Af 35 nýkjörn-
um öldungadeildarfulltrúum eru
26 bannmenn, og í neðri málstcfu
er 300 bannmenn af 435 fulltrúum.
1
ÁST OG ÖFRIÐUR.
stödd, og í þessum hugsunum var hún, þegar Reutlingen
kom inn lil hennar.
„Jæja þá, náðuga ungfrú. Plafa yður liugsast nokkur
ráð ?“ spurði hann. „Þessar uppástungur, §em við vorum
með í gær, finnast mér öldungis ótækar i dag, og Herz-
berg segist jafnvel hafa heyrt, að Trebenow kammerherra
sé farinn til Varsjá. Sömuleiðis hefi eg minst á Traut-
witz frænda yðar við Herzberg og Eickstedt, 0g við vor-
um allir á sama máli um hann.“
„En hvað á þá að verða um mig?“ spurði Úlrika með
titrandi röddu. „Hér get eg ekki verið, og eg get held-
ur ekki farið héðan —.“
„Nei, þér hafið alveg rétt fyrir yður,“ sagði hann mjög
álcveðið. Þér megið til að gera yður vel ljósar allar
ástæður yðar enn einu sinni.“
„Eg þarf þess ekki,“ svaraði Úlrika með ákefð. „Mér
liggur við að örvænta þrátt fyrir þessa einbeittni yöar
og skorinyrði. Eg kæri mig ekki um meira af svo góðu.“
Hann ýtti hægindastól til hennar og settist andspænis
henni.
„Nú skal eg segja yður rnína uppástungu. Kannske ör-
yæntingin neyði yður til að fallast á hana.“
Hann sótróðnaði og dró andann djúpt:
„Giftist þér mér og farið svo^með okkur sem eigin-
kona mín!“
„Herru von Reutlingen!“ hrópaði Úlrika. Henni hefði
ekki orðið meira um, þótt hann hefði otað að henni sverð-
inu, og ekki hljóðað liærra. Hún spratt á fætur og ætlaði
að rjúka út úr stofunni.
„Bíðið þér við,“ sagði hann og neyddi hana til að setj-
ast aftur í hægindastólinn. „Þér verðið að hlusta á mig
áður en þér farið.“
„Er það riddara samboðið að smána mig þannig i ein-
stæðingsskap mínum?“ spurði hún hálfkjökrandi.
„Eg er ekki að smána yður — eg bið yður eiginorðs
eins og heiðarlegur maður í einlægni og alvöru.“
„Og hvað gengur yður til þess?“ spurði hún loksins.
„Eg geri það til þess að bjarga yður og vernda yður
— til þess að efna loforð mitt. Eg vil umfram alt standa
við það.“
Henni fanst að hann hefði átt að bæta við : „Og eg
elska yður.“ En hún vissi raunar vel, að honum kom það
ekki til hugar.
„Þetta er dæmalaust!“ sagði liún og rann henni í skap.
„Hvernig í ósköpunum dettur yður slík fjarstæða í.hug?
Það er hrein og bein móðgun.“
',,Eg get ekki séð, að það sé neitt daémalaust við þessa
uppástungu, hvað mig snertir," svaraði hann. „Það get-
. \ ~t\L~:.'* ...' .
ur alls ekki talist móðgun að heiðvirður maður biðji sér
ungrar stúlku í heiðarlegum tilgangi."
Úlrika þorði ekki að mótmæla þessari ofanígjöf. Eftir
stundarþögn leit hún feimnislega á hann og sagði: „En
eg hefi ekki kynst yður hætis hót og þér ekki heldur
mér.“
„Eg hefi kynst yður nægilega," svaraði hann brosandi,
„og eg mun aldrei óska mér indælli og ástúðlegri konu
en þér munuð verða."
Það fór hrollur um hana.
„Heldur vil eg deyja,“ sagði hún með ósjálfráðri festu
og alvöru.
Þá fór hann að hlæja.
„Það lái eg yður alls ekki, náðuga ungfrú,“ sagði hann.
„En dauðinn er nú ekki það versta, sem getur hent bæði
mig og yður. Ef eg skildi yður hér eftir í reiðuleysi, þá
kynni eitthvað að bera yður aö höndum, sem væri þús-
undfalt verra en dauðinn, og til þess að vernda yður frá
slíku, þá býð eg yður hönd mina og ættarnafn, vernd ætt-
ar minnar og stöðu rnína. Upp frá þeirri stundu þurfið
þér ekkert að óttast. í prússneska hernum er enginn sá
liðsforingi og yfirleitt enginn sá maður, sein mundi dirf-
ast að sýna eiginkonu Reutlingens annað en tilhlýðilega
lotningu og virðingu."
Úlrika brá hönd fyrir augu sér. 1