Vísir - 22.01.1927, Blaðsíða 3

VÍSIR
B ARNAFATA VERSLUNIN
á Klapparstíg 37. Nýkom-
i!5: belgvetlingar í mörgum
litum og stærðum, l]ósir heil-
sokkar og margt fleira.
ín er milli myndanna og þeirra,
sem myndin er af, — um það get
eg ekki dæmt. Enda er það ekki
íyrsta boðorS andlitsmyndlistar-
innar, aS líking sé fullkomin,
lieldur aS „líf og sál“ sé fólgiS i
verkinu. Eftir mannsaldur spyrja
ifáir um, hvort myndin hafi veriS
lík eSa ekki. En aS Kjarval teikni
afbragSsgóSar andlitsmyndir, þaS
kemur ekki flatt upp á þann, sem
fylgst hefir meS i list hans. And-
litsmyndir þær, sem hann teikn-
aöi suSur á ítaliu 1919 bentu á aS
inikils mætti vænta af honum á
því sviSi, 'og hinar mörgu rauS-
krítarmyndir hans frá þeim tima
-—■ ein þeirra er á þessari sýn-
ingu, — sýndu glögt hiS sama.
LítiS á andlitsmyndirnar á sýn-
íngunni. TakiS þiS eftir því, aS
vart er ein myndin annari lik, eSa
gerS á sama hátt. Svo vel kann
Kjarval aS velja þá aSferS, sem
best á viS þann, sem hann teikn-
ar í þaS og þaS sinn. Einmitt
þetta gefur svo mikla fjölbreytni,
og þaS er þaS, sem orsakar aS
KjarVal hefir ætíS eitthvaS nýtt
aS bjóSa, ein mynd hans er sjald-
an annari lík. Kjarval er óútreikn-
anlegur, og ekkert er honum jafn
jfjarri og aS „copiera“ sjálfan sig
3.ftur og aftur.
TakiS vel eftir andlitunum, sum
eru gerS meS einhverju grófu á-
haldi — eg veit ekki hverju —
önnur eru svo nákæmlega gerS,
aS viS liggur, aS telja megi hár
á höfSi og hrukkur í andliti, (lít-
iS á „GuSmmid bónda“), en þaS
er Vandinn mesti aS „útfæra“, aS
vinna svo mikiS viS myndimar, án
þess aS hiS sálræna í þeim fari
forgöröum.
Eg býst viS aS margir muni
hafa góSa skemtun af aS sjá and-
litsmyndasafh þetta, af körlum og
konum, ungum og gömlum. En
mér er sárt aS hugsa til þess, aS
slíkt safn muni bráSum tvístrast
fit um hvippinn og hvappinn, því
aS þaS þyrfti aS varðveitast á
teinum staS.
Og veriS þiS viss um þaS, aS
löngu seinna verður sagt með aS-
dáun, þegar horft verður á þess-
ar myndir: Svo vel gátu þeir
teiknað, Islendingar, í byrjun 20.
aldarinnar!
21. janúar 1927.
- Ragnar Ásgeirsson.
Gitraflnr jölapeli.
„Morgunbl." segir frá þvi í
gær, undir þessari fyrirsögn, aS
úm jólin hafi 23 menn dáiS af
áfengiseitrun í New York og 365
veriö lagöir inn í sjúkrahús.
Heimildir fyrir þessari frásþgn
blaösins eru mér ókunnar. En
hins vegar veit eg, aS andbann-
ingar í Bandarikjunum senda á,r-
lega eftir jólin út um allan heim
símskeyti um, aS nú hafi VeriS þar
enn meira drukkiS en nokkru
#inni áður, og geri eg ráS fyrir,
Góðar búkonnr nota Gold Dast
til allra þvotta. — Þær vita að það vinnur best og gerir þeim þvottadaginn
alt að þriðjungi ódýrari. — Fæst alstaðar. — í helldsölu hjá —
Stuplaugup Jónsson & Co. — Sími 1680.
PET.
Hfismæðor, reynið FET-dösamjöIkina.
aS eitthvert slíkt skeyti sé hér lagt
tii grundvallar.
Bandaríkjamenn eru dugnaðar-
menn miklir og rnanna mest gefn-
ir fyrir aS auglýsa. Er þaS aS von-
um, aS andbanningum þar í landi
sé áhugamál aS birta dugnað sinn
í aS brjóta lög lands síns. En
sannleikurinn í þessum „skrum-
auglýsingum“ fer aS veröa nokk-
uS vafasamur, þegar sítt er sagt
í hverri. Og svo er nú einmitt um
;,jólapelann“ í ár. „Morgunbl.“
segir 23 dána og 365 sjúka af
áfengiseitrun. En i skeyti frá New
York til „Stockholms Dagblad"
28. des. eru 11 sagSir dánir og 75
sjúkir.
í sjálfu sér skiftir þetta ekki
miklu. Allir kunnugir vita, aS
„eSlismunur“ er enginn á þessum
tveimur frásögnum, og aS þegar
fariS er aS „kríta“ á annaS borS,
þá er þaS alveg tilviljun, hverjum
tekst aS kríta „liSugast".
Og svo á alt þetta aS vera
banninu aS kenna!
Opinberar skýrslur segja annaö.
Þær bera meS sér, aS í New York
borg (fneS hér um bil S miljónir
íbúa) dóu af áfengisnautn áriö
1910: 621, 1914: 660, 1916: 687.
Á þessum árum var þar ekki
bann. En síöan bannið var leitt í
lög, hafa dáiS þar af sömu orsök
áriS 1918: 252, 1919: 176, 1920:
98, 1921: 119, 1922: 272, 1923:
346. Lengra ná ekki skýrslur, sem
enn hafa veriö birtar.
Þessar tölur eru of háar; þaS
er satt. En andbanningar ættu síst
aö verða til aS halda þeim á lofti
eöa jafnvel segja þær hærri en
þær eru; því aö það sem gerir
bannið ófullkomið er mótstaða
andbanninganna og ekkert annaö.
Væru andbanningar allir jafn
sannfæröir um skaðsemi áfengis-
ins eins og bannmenn eru, og
störfuSu þeir eins og bannmenn
aS útrýmingu þess, þá væri bann-
iS „effektivt“. Þá léti enginn
maöur lífiö af völdum áfengis.
Þegar því andbanningar í bann-
landi auglýsa manndauSa, glæpi,
sjúkdóma o. s. frv. af völdum
áfengisnautnar þar í landi, þá
getur meiningin meS því aS eins
veriS þessi: „SjáiS! Þarna er
árangurinn af starfi okkar og
kenningum. Er hann ekki glæsi-
legur?“
Reykjavík 20. jan. 1927.
Sig. Jónsson.
Misjafnir hafa hafa dómarn-
ir orðið um siðustu útlilutun
friðarverðlauna Nobels, sem
fór fram í O&ló 10. desember.
Eykir ýmsum að „friðarhöfð-
ingjarnir“ nýju hafi ekki svo
lireinar liendur sem vera skyldi
og benda á afstöðu þeirra til
friðarhugsjónarinnar, eins og
hún var fyrir nokkrum árum.
Að visu væri það réttast að veita
þeim einum þessd verðlaun, sem
gert hafa efling friðarins að
æfístarfi sínu og hvergi hikað
frá friðarhugsj óninni. En þeir
fjórir menn, sem nú hafa fengið
verðlaunin, hafa áður látið ó-
friðlega og síst verið friðelsk-
andi, þó mikið hafi þeir gert
til friðareflingar síðustu árin og
þakka megi þeim öðrum frem-
ur hversu vinsamleg sambúðin
er orðin milli J>jóðverja annars-
vegar og Breta og einkum
Frakka hinsvegar.
J>að eru einkum jafnaðar-
menn, sem hafa veitst mjög að
þessari ráðstöfun, og telja illa
farið að verðlauna menn fyrir
að slökkva þann eld semþeirhafi
sjálfir hjálpað til að kveikja.
Benda þeir á, að slíkir menn
sem Ramsay MacDonald og
Vandervelde hefðu verið betur
að verðlaununum komnir. Hjá
þeim sé friðurinn lifandi hug-
sjón en hjá hinum ekki. Sænsk
blöð láta yfrleitt illa yfir út-
hlutun verðlaunanna og segja
að verðlaunanefndin norska
misskilji hlutverk sitt. Hún taki
fram fyrir hendurnar á sögunni
og kveði upp dóma i málum,
sem sagan ein eigi að dæma um.
— Nefndin er skipuð af stór-
þinginu norska og er Stang há-
skólarektor formaður hennar,
en Friðþjófur Nansen hélt aðal-
ræðuna í þetta sinn og gerði
grein fyrir, hversvegna nefndin
hefði kjörið þessa menn. Viður-
kendi hann, að þeir væru ekki
„idealistiskir“ friðarvinir, en
rakti svo sögu Locarno-samn-
inganna alt fráDaws-tillögunum
til síðasta fundar alþjóðasam-
bandsins til þess að sýna afrek
hinna fjögra nýkjörnu.
Verðlaunin sem geymd voru
í fyrra voru veitt Austen Cham-
berlain og Dawes hershöfðingja,
varaforseta Bandarikjauna, en
verðlaunin í ár Aristide Briand
utanríkisráðherra og Strese-
mann utanríkisráðherra. Öll
munu nöfnin almenningi kunn,
því þessir menn hafa jafnan ver-
ið á allra vörum hin síðustu ár-
in, og er því ekki þörf á langri
lýsingu á þeim.
Briand er frægastur þeirra
allra. Hann er nú 64 ára, gerðist
blaðamaður og lögmaður á
unga aldri og komst á þing 27
ára. Tultugu ár eru hðin síðan
hann komst fyrst í ráðherra-
sess og forsætisráðherra Frakka
hefir hann verið oftar en nokk-
ur annar maður. Hann var for-
sætisráðherra þegar ófriðurinn
stóð sem hæst, en varð að fara
frá vegna samvinnu Frakka
við Lloyd George. f>egar Poin-
caré myndaði ,sterku stjórnina‘
í vor, þegar alt virtist komið í
óefni í Frakklandi, gerði hann
Briand að utanríkisráðherra.
Gustav Stresemann er 48 ára,
doktor i hagfræði og framan af
æfi sinni mjpg riðinn við at-
vinnumál, enda sjálfur mikin
atvinnurekandi. Varð þingmað-
ur 29 ára og hefir síðan setið á
þingi nær óslitið. pegar Basser-
mann dó 1917, tók hann við for-
ustu „nationalhberala“ flokks-
ins og hefir verið það síðan.
J>egar í sem mestu stappinu stóð
útaf Ruhrhéraðinu, átti hann
frumkvæðið að því, að leitað var
friðsamlegrar samvinnu við
Frakka í þvi máli og myndaði
samsteypustjóm með það fyrir
augum 1923. Ráðuneyti hans
Sökum tilmæla ýmsra, hefir
veriS ákveSiS aS halda áfram til
1. mars prjónanámskeiöi því, er
frú ValgerSur Gisladóttir frá
Mosfelli veitir forstööu.
Þær konur er hafa talaö viS
okkur síöustu daga þessu viövíkj-
andi, eru því vinsamlega beSnar
aS athuga þetta.
Nýjum umsóknum veitt mót-
taka, og allar upplýsingar gefnar
tnjög greiölega.
uijítmUon

EIMSKIPAFJELAG
ÍSLANDS
}Lagarfoss'
fer héðan annað kveld (sunnud.
kveld) kl, 8 vestur og norður um
land til Kaupmannahafnar.
lifði að eins nokkra mánuði en
síðar varð hann utanríkisráð-
herra í stjórn Marx og Luthers
og hefir síðan verið mestur at-
hafuamaður i utanríkismálum'
Fjóðverja og sýnt þar í senn lip-
urð og festu.
Joseph Austen Chamberlain
er 63 ára, sonur hins frægá
Joseph Chamberlain. Stundaði
stjórnfræði viðfranska og þýska
háskóla og varð þingmaður
1892, og fylgdi eftir það föður
sínumdyggilegaaðmálum. Hann
var póstmálaráðherra í stjóm
Balfour 1902. Hann varð Ind-
landsráðherra í samsteypu-
stjórninni 1915 og eftir kosn-
ingasigur ihaldsmanna í hitti-
fyrra varð hann utanríkisráð-
herra.enStanley Baldwin mynd-
aði stjórn. Vakti það ánægjut
hjá Frökkum, að liann var gerð-
ur að utanríkisráðherra, en
gengið fram hjá lord Curzon,
sem nú er látinn.
Fyrir þremur árum var sér-
fræðinganefnd skipuð til þess
að gera út um skaðabótamálið
og var Dawes hershöfðingi kos-
ínn formaður hennar. Nefnd
þessi skilaði áliti sinu 9. april
1924. Tillögumar voru sam-
þyktar af öllum aðilum og með
því lauk skaðabótadeilunni. Var
þá fyrst fenginn grundvöllur
fyrir samvinnu þjóðverja við
hina fomu fjandmenn sína. Og
Dawes hefir fengið heiðurinn
af starfi þessarar nefndar.
■mnmmi
tuimiui!