Vísir - 05.07.1927, Blaðsíða 2

Kanpnm alíar tegundir af nllf
þvegna og óþyegna.
Höpmulegt
slys,
Tveir menn bíða bana af dynamit-
sprengingu og tveir særast.
Um mitSaftansbil í gær varö þaö
hörmulega slys hér á ytri höfn-
inni, að dynamit-sprenging varS í
kafarabát ýti við fíakiö af Inger
Benedicte, og biðu tveir menn
þegar bana af því, þeir Árni Lýðs-
son verkstjóri og Benedikt Sveins-
son verkamaSur, en þeir, sem
særöust voru Bjarni Ólafsson og
Þórður Stefánsson kafari.
Undanfarnar vikur hefir veriS
unnið aö því aS sprengja skipiS
Inger Benedicte og ná úr þvi kol-
unum. SkipiS Nóra hefir legiS úti
viö flakiS og þar hafa starfs-
mennirnir haft bækistöS sína. Þeir
hafa og haft kafarabát og -annan
bát minni. — Verkinu hefir verið
þannig hagað, aS kafari hefir
komiS sprengiefninu fyrir á flak-
inu og síSan hefir rafmagns-
síraumi verið hleypt - niSur í
sprengiefniS, en stundum getur
tekist svo til, að dynamitiS springi
ekki, og svo var siðast í gær. Ætl-
aði þá kafárinn að kafa með nokk-
ur skothylki til víSbótar og íesta
þau viS fyrri sprengjuna. Sprengi-
efniS var sótt í Nóru og var kom-
iíS í kafarabátinn þegar þaS
sprakk, en ekki vita menn gerla,
hvernig þaS hefir atvikast, en vera
má, aS rafmagnsstraumur hafi
hlaupiS í það af einhverri vangá.
Sprengingin var svo mikil, aS
hún heyrðist um mestan hluta
bæjarins og rétt á eftir tók Nóra
aS kalla á hjálp meS því aS þeyta
skipsflautuna. — Margir bátar
hrugSu við og héldu út aS skip-
ínu og var þar sorgleg aSkoma.
Sex menn höfSu veriS í kafara-_
bátnum, en þrír í Nóru. Kafara-
« báturinn sökk á skammri stundu,
'en eintim manninum, Andrési
Sveinbjörnssyni, tókst aS leysa
smábátinn frá hontim og bjargaði
hann félögum sínum upp í hann.
Andrés hafði falliS fyrir borS
þegar sprengingin varö, en meidd-
ist ekki. GuSmundur Brynjólfsson
hét sá, sem fyrstur komst upp í
litla bátinn og var lítt meiddur.
Ejarni Ólafsson og Þóröur kafari
voru báðir mjóg meiddir, en þó
hélt Bjarni sér uppi á sundi þang-
aS til þeir náSu honum.
Lík Benedikts náSist, mjög
skaddaS, en lík Árna sökk og hef-
ir ekki fundist enn.
Fjöldi manns hafSi komið niS-
ur aS bæjarbryggju þegar komiS
var meS hina slösuSu menn þang-
aS og voru þeir þegar fluttir vest-
ur í Landakotsspítala, en þar voru
læknar fyrir, sem bjuggu um sár
þeirra.
Bjarni Ólafsson var mjög þungt
baldinn í morgtin, en ÞórSur Stef-
ánsson var hress eftir vonum.
Þeir Arni LýSsson og Benedikt
ltiarfa-ás saijOriilciO
er vinsælasi.
Asgarðnr.
Sveinsson voru báðir kvæntir og
átti Benedikt fyrir nokkurum
börnum aS sjá.
Þetta átakanlega slys hefir
rajög snortiS hugi bæjarbúa, sem
margir máttu heita sjónarvottar
aS slysinu. SamúS þeirra mun
vissulega koma i ljós viS þá, sem
um sárast eiga aS binda eftir
þenna hryggilega atburS.
Símskeyti
K.höfn, 4. júlí, F. B.
Bretar og Japanar.
Símað er frá Genf, að Japan-
ar styðji tillögu Breta, er fer í
þá átt, að takmarka stæfð bæði
stórra herskipa og hjálparskipa.
Stuðningur Japana mun byggj-
ast á þvi, að þeir vilja eiga vin-
gott við Breta og hafa samvinnu
við þá. Bandarikin eru því and-
víg að ræða um stóru herskipin.
pó búast menn heldur við þvi,
að þau slaki til og fallist á til-
lögur Breta.
Byrd hyggur á nýtt flug.
Símað er frá París, að Byrd
ráðgeri að fljúga frá Nyja Sjá-
landi yfir Suðurpólinn og til
Suður-Ameríku.
Utan af iandi.
.__ f&
Akureyri, 4. júlí. F. B.
Framboð tekið aftur.
Sigurður Hlíðar hefir tekið
framboð sitt aftur.
Druknun.
Fjögurra ára gamall dreng-
ur, sonur Guðmundar Péturs-
sonar útgerðarmanns, féll út úr
bát við hafnarbryggjuna í gær
og druknaði.
VlSIR____________
Frjálslyndio
og jafnaðarstefnan.
pað eitt eru ihaldsmenn og
.jafnaðarmenn sammála um, að
þeir tveir flokkar einir eigi rétt
á sér. í langri og mjög leiðin-
legri grein, sem birtist í Alþýðu-
blaðinu í gær, er reynt að sýna
fram á það, að saga frjálslyndu
flokkanna sé i raun og veru á
enda, því að jafnaðarmanna-
flokkarnir geri þá óþarfa. Áður
er kunn skopsagan um það, þeg-
ar Jón porláksson útrýmdi
frjálslynda flokknum í Eng-
landi, með þeirri staðhæfingu
sinni, að nú væru það ihalds-
flokkarnir, sem væri hinir
sönnu merkisberar frjálslynd-
isins!
petta hvorttveggja er á lik-
um rökum reist. Ihaldsmenn
benda á allar þær umbætur,
sem frjálslyndir menn hafa
komið fram, brátt fyrir þráláta
andstöðu íhaldsmanna kynslóð
eftir kynslóð, og segja: pessu
öllu viljum við halda við, og við
hljótum að vera frjálslyndir, úr
því að við viljum láta það
standa, sem frjálslyndir menn
hafa reist. En af þvi að þeir eru
íhaldsmenn en ekki frjálslynd-
ir, dettur þeim ekki í bug, að
um það geti verið að ræða, að
halda lengra á sömu braut og i
sama anda. — Hins vegar rísa
jafnaðarmenn upp og vilja ger-
breyta þjóðskipulaginu, til þess
að koma því til leiðar, að öllum
geti liðið jafnvel. Til þess að ná
sínu marki, ætla þeir að rífa
niður mikið af því, sem frjáls-
lyndu flokkarnir hafa til vegar
komið, og þrælfjötra einstak-
lingana í athöfnum sínum. En
af þvi að frjálslyndir menn
halda fast við athafnafrelsi eiií-
staklingsins, þá segja jafnaðar-
menn, að frjálslyndu flokkarn-
ir séu nú orðið ihaldsflokkar.
pessi spaugilega hringavit-
leysa þeirra ihaldsmannanna
annars vegar og jafnaðrmann-
anna hins vegar ætti jafnvel að
vera þeim sjálfum hláturs efni.
pað er nú vert að athuga nán-
ara hugsunarháttinn, sem ræð-
ur stefnu hvors flokksins um
sig.
Hugsunarháttur íhaldsmanna
er sá, að alt sé gott eins og það
er. Sumum mönnum sé það á-
skapað að líða illa, öðrum að
vegna vel og um breyting á því
sé ekki að ræða. Nú séu allir
frjálsir athafna sinna, og það sé
þvi Irvers eins eigin sök, ef hann
geti ekki haft sig áfram.
Jaf naðarmenn einblína á það,
að auðnum sé misskift og auð-
mennirnir noti hann til að und-
iroka alþýðu manna. U^idirrót
þessa'ástands sé einmitt athaíf na-
frelsi einstaklingsins og eignar-
rjetturinn. pess vegna vilja þeir
skipulagsbinda allan atvinnu-
rekstur og láta alla fá jafna
hlutdeild i arðinum, svo að öll-
um geti liðið jafnvel. — peir
vilja ná því i einu stökki, sem
frjálslyndir menn hafa verið að
reyna að ná smátt og smátt.
Frjálslyndir menn keppa að
því, að öllum geti liðið vel. En
þeir álíta, að leiðin til þess sje
sú ein, að einstaklingurinn sje
fyrst og fremst frjáls athafna
Made
in f
EnglaTjd
bifreiðagúmmí er svo þekt að gæöum hér á landi, sem í öilum öðr-
um löndum heimsins, að bifreiðaeigendur æítu að sjá sinn hag í að
nota ekki aðrar tegundir en DUNLOP.
Aðalumboðsmenu á tslandi.
Jóh, Úlafsson & Go. Reykjavík.
Þakjárn og Bygglngarvörnr
af bestu teg. Miklar birgðir.
L»gst verð, t. [d. ga!v. smið-
aður þaksanmar á kr. 12,50
pr. þúsund, vcrður allajafna
hepplegast að kaupa i
VERSL. |B. H. BJÁRNASON
sem keppir vlö alla.
sinna og að bonum sé hjálpað
til þess að neyta þessa frelsis
til fulls. pó að stóra stökkið
jafnaðarmannanna, gerbreyting
þjóðskipulagsins, sé tekið, þá sé
það engin trygging fyrir þvi, að
allir verði jafnir og að öllum
líði jafn vel. Hvert sem þjóð-
skipulagið er, verða mennirnir
misjafnir. Breytingin við stökk-
ið verður engin önnur við fyrsta
álit, en að ný yf irráðastétt kem-
ur í stað þeirrar sem var. Alveg
eins og jafnaðarmenn segja að
nú sé auðvaldsstéttin komin í
stað gömlu yfirráðastéttarinn-
ar. petta yrði því engin bót,
heldur að eins breyting. pess
vegna vilja frjálslyndir menn
halda áfram á þeirri sömu
braut, sem þeir hafa farið, að
þroska einstaklingana, svo' að
munurínn á möguleika manna
til að koma sér áfram verði
minni. Til þess vilja þeir leggja
skatta á efnamennina, að þeir
verði notaðir til þess að þroska
uppvaxandi kynslóðir, svo að
þær verði þess megnugri að
neyta krafta sinna i lífsbarátt-
unni heldur en feður þeirra.
Og í ráun og veru, þa bafa
hægfara jafnaðarmenn í öðrum
löndum viðurkent í fram-
kvæmdinni, að þessi leið sé sú
rétta. peir afneita gerbreyting
þjóðskipulagsins með byltingu,
þeir hafa lagt þjóðnýting at-
vinnufyrirtækjanna á hilluna
um óákveðinn tíma og þeir
vinna yfirleitt að félagslegum
og stjórnarfarslegum umbót-
um samkvæmt sömu grund-
vallarhugsnn eins og frjálslynd-
ir menn. peír hafa með öðrum
orðum lagt sína stefnuskrá, eða
aðalatriði hennar, á hilluna og
tekið upp stefnuskrá frjáls-
lyndra manna. Aðeins finst
þeim þeir þurfa að fara nokkru
geystara, en egna með þvi til
meíri andstöðu, svo að málun-
um er yfirleitt ver borgið í
þeirra höndum.
pað er hins vegar auðsætt, að
frjálslyndir menn geta ekki
gengið í flokk með jafnaðar-
mönnum, því að takmark
þeirra er alt annað. — En af
þessu leiðir, að það er ekki
frjálslyndi flokkurinn, sem er