Vísir - 03.08.1927, Blaðsíða 2

V 1 S I R
))M^tmiQlsíein]((
Niðnrsoðair ávextir:
Perur,
Apricots.
Ananas.
Ferskjur.
Jarðarber.
Blandaðir ávextir.
Þegar hestupinn. gefst upp -
Á blautum vegum — í bröttum brekkum — með þungt
lilass — sýnir Chevrolet vörubíllinn best hvert afbragð iiann er.
par sem hesturinn gefst upp, rennur Chevrolet létt um
veginn.
Hin sívaxandi sala Chevrolet bílanna sýnir með tölum, að
þeir eru langmest eftirsóttu bílarnir í öllum heiminum. petta
er ekki nein tilviljun, heldur eðlileg afleiðing þess, hve bill-
inn er framúrskarandi vandaður og ódýr.
Á hverjum sólarhring eru smíðaðir 4500 Chevrolet bílar.
En það er um 1300 bilum fleira en hjá þeim næsta í röðinni.
Aðalumboðsmenn fyrir General Motors bifreiðar
Jóh. Ólafsson & Co.
Reyktar um^ altjland.
Þeim fjölgap
stöðugt sem
i»eyl*j a
BLDE BMD.
Reynið og dæmið sjálfip.
Símskeyíi
—o—
Iíhöfn, 1. ágúst. FB.
Flotamál Breta og Banda-
ríkjanna.
Símað er frá Genf að ný til-
raun til málamiðlunar hafi ver-
ið gerð á flotamálafundinum,
en menn gera sér smáar vonir
um, að hún beri nokkurn
árangur. Óttast aftur á móti
margir, að ný samkepni í
flotabyggingum hefjist innan
skanmts, ef árangurinn af flota-
málafundinum verður enginn,
og muni af leiða versnandi
sambúð milli Bandaríkjanna og
Bretlands.
Carol krónprins.
Síntað er frá París, að Carol
fyrverandi krónprins í Rúnten-
íu, hafi tilkynt, að hann álíti
rikiserfða-afsal sitt ógilt, þar eð
ltann liafi verið þvingaður til
þess að afsala sér þeim. Kveðst
Carol fús til þess að taka við
konungsstjórn í Rúméníu, ef
þjóðin óski þess, en kveðst eigi
vilja styðja að óeirðum í land
inu.
Khöfn, 2. ágúst. FB.
Frá Kína.
Símað er frá London, að
Norðurherinn kínverski vinni
stöðugt á móti Nankingliernum.
Samkvæmt fregnum frá Peking
til Lundúnablaðsins Times hafa
þeir Chiang Kai-shek og Chang
Tso-lin gert nýja tilraun til
samkomulags.
Gosin magnast í Vesúvíusi.
Símað er frá Berlín, að gosin
í Vesúvíusi séu að magnast. íbú-
arnir í bæjunum í nánd við eld-
fjallið flýja til Neapel.
Konungserfðirnar í Rúmeníu.
Simað er frá Stokkhólmi, að
samkvæmt fregn er þangað hafi
borist frá Búkarest, þá ráðgeri
fylgismenn Carols fyrverandi
krónprins að vinna að því, að
þjóðaratkvæði verði látið skera
úr ríkiserfðadeilunni í Rúmeníu.
Utan af Iandi.
Sauðárkróki, 2. ág. FB.
Frá Erlingi Pálssyni.
Erlingur sundkappi lá hér í
gær og hvíldi sig eftir Drang-
eyjarsundið, en er nú hress og
hitalaus. Hann svam þolskriðs-
sund og hvildi sig aldrei á leið-
inni og fekk enga hressingu fyrr
en við komum i Reykjalaug og
þá heita mjólk.
Auk okkar sunnanmanna
voru í leiðsögubátnum Bjami
Drangeyjarformaður Jónsson,
Lárus Runólfsson formaður,
Sigurður Gíslason sjómaður,
Guðmundur Stefánsson frá
Reykjum og Einar Ásgrímsson
unglingspiltur.
Umræðuefni dagsins nauðsyn
á sundskyldu við alla skóla
landsins og sundhöll í Reykja-
vik, sem við vonum að verði
fullgerð 1930.
Förum héðan í dag. Ágætar
viðtökur hjá Skagfirðingum.
Bennó.
Rveðjasamsæti
héklu Biskupstungnamenn Skúla
kekni Árnasyni frá Skálholti og
fjölskyldu hans laugardaginn 23.
júli s.l. Var samsæti þetta haldiö
í hinu nýja og veglega fundahúsi
Ungmennafélags Biskupstungna
aö Vatnsleysu; en viöstaddir
mtmu hafa veri'ð á annaö hundraS
manns. Eftir aö menn höföu setst
undir horö kl. hér um bil 9 síöd.,
cg veitingar höfðu veriö íram-
reiddar af hinni mestu rausn, bað
alþm. Jörundur Brynjólfsson í
Skálholti sér hljóðs. Flutti hann
langa og skörulega ræðu fyrir
minni heiðursgesta og rakti m. a.
hið lánga embættisstarf Skúla
læknis, fyrst sem Iæknis í allri Ár-
nessýslu frá 1894—96, siðan 2 ár
í Ólafsvík og loks í Grímsneshér-
aði um margra ára skeið. Afhenti
liann Skúla lækni loks að gjöf frá
Biskupstungnamönnum hið vand-
aðasta olíumálverk af Skálholts-
stað eftir Ásgrím Jónsson. En
Skúli Árnason þakkaði.
Þá talaði Kjartan skáld Gísla-
son frá Mosfelli nokkur orð og
flutti Skúla lækni kvæði það, er
birtist á öðrunr stað hér i blaðinu.
Því næst taíaði Sigurður Skúla-
son og þakkaði m. a. fyrir þann
sóma, sem Biskupstungnamenn
hefði sýnt fjölskyklu sinni fyrr og
síöar. Mintist hann síðan á vega-
mót þau, er nú væri staðið á og
þýðing kveðjustunda yfirleitt.
Var nokkuru síðar staðið upp
frá borðum, og hófust þá frjálsar
skemtanir. Siðar nætur var aftur
setst aö borðum óg flutti þá síra
Eiríkur Þ. Stefánsson prestur að
Torfastöðum langa ræðu. Talaði
hann m. a. um starfsemi Skúla
læknis Árnasonar í þágu sveitar
hans og persónulega vináttu sína
við hann. Enn töluðu: Sigurður
Skúlason fyrir minni Biskups-
tungna og Guðjón kennari Rögn-
valdsson á Tjörn um skólamál
Biskupstungnamanna og vonir
þær, er tengdar væri við bygg-
ingu nýs barnaskóla í Reykholti.
Lauk samsætinu ekki fyrr en kl.
7 að rnorgni. Sungu menn ])á nokk-
ur íslensk kvæöi aö skilnaði. Þótti
mannfagnaður þessi hafa farið
mjög vel fram.
X.
Lpllpi i sjí.
Landhelgisgæslan er smám sam-
an aö færst i viöunanlegra horf.
Margir nýtir menn hafa unnið
að því að bæta hana og gera hana
öflugri og er flestum það gleöi-
efni, að nokkuð hefir þegar á unn-
ist, þar sem ríkið hefir nú þegar
eignast tvö gæsluskip, sem eiga að
vinna að þvi nauðsynjaverki að
vernda landhelgina.
En þó að þetta sé mikilsverð
framför frá því deyfðar- og
dauða-móki, sem áður ríkti í þessu
máli, þá munu þó flestir skilja
].að, að þetta er að eins byrjunin
og hún mjög ófullkomin.
Því þó að skipin gerðu fylstu
skyklu sína og framkvæmdu
gæslustarfið með árvekni og dugn-
aði, þá er gæslustarfið þeim ennþá
alveg ofvaxið.
Svæði það, sem skipin eiga að
gæta er afar stórt; þó þau væru
öll af vilja gerð gætu þau ekki
varið nema ofurlitinn hluta af þvi
i einu, og á meðan geta lögbrjót-
arnir vaðið inn á óvörðu svæðin
og gert þar stórmikinn usla, og
þó að þeim takist stundum að
konrn að lögbrjótunum óvörum og
hremma þá, getur oft farið svo,
að að eins einn eða tveir séu tekn-
ir, en mikltt fleiri sleppi.
Þá er hitt ekki síður mjög at-
hugavert, að togararnir fá oft
mjög nákvæma vitneskju um
feröir varðskipanna og geta þvi
forðast þau, þegar þau koma á
vettvang, en leita svo strax aftur
inn fyrir landhelgislínuna, þegar
skipin eru farin fram hjá, eftir að
þeir hafa breitt vendilega yfir
nafn sitt og tölustafi.
Sagt er og að varðskipin komi
ekki svo inn á höfn eða fari út
aítur, að ekki sje samstundis send
loftskeyti urn það til allra togar-
anna, jafnt innlendra sem útlendra,
með dulskeytum. Hlýtur ]>etta að
gera landhelgisgæsluna miklu tor-
veldari fyrir varðskip vor.
Þegar á alt þetta er litið, hlýt-
ur það að vera hverjum manni
Ijóst, að landhelgisvörninni er enn
mjög ábótavant, og að þar er enn
rnjög langt frá því, að hún hafi
náð því takmarki, sem oss ber af
alefli að keppa að, að hindra helst
með öllu landhelgisbrot.
En hvaða ráð skal hafa til að bæta
landhelgisgæsluna ? Hvernig skal
auka ótta skipanna við að fremja
landhelgisbrot, spilla fiskimiðuta
og eyðileggja veiðarfæri lands-
manna? Hvernig skal fara að, svo
að þau liafi alt af ótta og beig
af gæslunni, jafnvel þó alt sýnist
örugt, og þau viti að gæsluskipin
sjeu hvergi nálæg?
Sumir hafa stungið upp á þvi,
að varðskipunum yrði fjölgað að
miklum mun og myndi það að vísu
stórum bæta gæsluna, en því fylg-
ir sá mikli annmarki, að órnögu-
legt er að framkvæma ]>etta, vegna
þess gífurlega og óbærilega kostn-
aöar, sem þetta hlyti að hafa í för
með sér.
Að því ráði er því alls ekki hægt
að liverfa, að minsta kosti ekki í
náinni framtíð.
En það er til annað ráð, sem
ekki þyrfti að hafa mjög mikinn
kostnað í för með sér, en líklega
gægti þó komið að miklu gagni.
Þetta ráð er að koma upp leyni-
löggæslu á sió.
Fyrirkomulag leynilöggæslunn-