Vísir - 15.08.1927, Blaðsíða 3

V 1 S I R
Skemtiför ,Fáks‘.
/ ilins og til stóð var fariö i
akemtiför héðan úr bænum ríð-
andi upp að Lyklafelli. Bar Hesta
mannafélagið „Fákur" veg og
vanda af förinni, enda var það
félagið, sem gengist hafði fyrir
f)ví að farið væri.
Var lagt á stað frá flötinni fyr-
ir framan Barnaskólann, og tald-
ist mönnum þá til, að um það bil
200 reiðskjótar væru með í för-
inni. Var það hinn fríðasti hóp-
ur og var Loftur Guðmundsson,
ijósmyndari, á varðbergi þegar
hópurinn fór upp Bankastræti og
•eins inn við ár til þess að taka
kvikmyndir af útreiðarfólkinu.
Inn á reiðvelli bættust Hafn-
firðingar við og var nú flest í för-
inni kringum 250 manna. Var
haldið iun reiðveginn að Elliða-
vatni og er það hinn skemtileg-
ÆLsti vegur, en er honum sleppti
tók við nær ófær kafli yfir hraun-
fláka. Voru menn misjafn-
lega ánægðir með þennan kafla
ferðarinnar, en að öðru leyti tókst
förin vel.
Á flötunum framan við Sand-
skeiðið, en drjúgan spolta frá
Lyklafelli var skemtistaðurinn.
fteyndist hann vera einkarvel til
slíkra skemtanahalda fallinn, og
skemtu menn sér við söng, ræður
og dans fram eftir deginum. Hótel
„Hekla“ sá um veitingar og
fórst það prýðilega úr hendi.
Á heimleiðinni var farinn þjóð-
vegurinn og gekk sú för greiðlega.
Kom útreiðarfólkið til bæjarins
aftur kl. liðlega 10 og höfðu menn
jyfirleitt skemt sér hið besta.
íslendingasandið,
—o—
Þaö var þreytt í gær út viö
sundskálann í Örfirisey. Keppend-
ur voru 5, og varS fyrstur Jón
Ingi Guðmundsson á 9 mín. 21,7
sek. og er hann nú sundkonungur
jslands, annar varð Óskar Þor-
Lelsson á 10 mín. 4,1 sek. og þrigji
Einar S. Magnússon á 10 mín. 13,4
sek. — Sundkonungurinn synti
fcringusund prý'öilega, og er eng-
inn vafi á því, aö hann getur orö-
jö okkur til frægöar á erlendum
sundmótum, meö bringusundi sínu,
haldi hann áfram aö þjálfa sig vel
og reglulega. Jón Ingi G. er fimti
íriaður sein hlotiö hefir sæmdar-
lieitiö: Sundkonungur Islands.
Hinir fjórir eru: Stefán Ólafsson
frá Fúlutjörn, Ben. G. Waage, Er-
lnlgur Pálsson og Árni Ásgeirsson.
Erlingur P. á metiö, sem er 9 mín.
6 sek. Árið 1910 gaf Ungmenna-
fél. Rvíkur sundbikar íslands, og
var fyrst kept um bann 14. ágúst
sama ár. Þegar Ungm.fél. hætti
aö starfa, afhenti það í. S. I. bik-
arinn, svo aö íslendingasundiö
félli ekki niður, en yröi þreytt ár-
lega.
Þá var þreytt 300 stiku sund
fyrir. drengi innan 18 ára aldurs.
Keppendur voru átta, og varð
fyrstur Magnús Magnússon frá
Kirkjubóli á 5 mín. 41,6 sek. (yf-
irhandar-hliðsund), annar Friörik
Eyfjörö á 5 mín. 49,1 sek. og- þriðji
Elías Valgeirsson á 6 mín. 1 sek.
Fékk sigurvegarinn verðlaunabik-
þann er K. R. gaf í fyrra, en
vinna verður hann tvisvar sinnum ]
ti! fullrar eignar. Þá var 100 stiku
sund fyrir konur, og varð þar
fyrst Heiðbjört Pétursdóttir á 2
mín. 2,2 sek. (bringusund), önnur
Kornelía Kristinsdóttir á 2 min. 8
sek. og þriðja Anna Gunnarsdótt-
ir, á 2 mín. 9 sek. Þá sýndu nem-
cndur Ingibjargar Brands ýmsa
sundleiki og dýfingar undir stjórn
trú Lillu Möller. Erlingur Kle-
mensson þreytti kafsund og poka-
sund. Um sundþrautarmerki l.S.Í.
keptu þrjú, en aðeins ein stóöst
prófið, Hulda Jóh'anqesdJttir, á
26 mín. 4,7 sek. Hún er aðeins 14
ára að aldri, og virðist vera mjög
efnileg þolsundskona. Loks var
kappróður á milli tveggja ísl.
skipshafna, þvi að varðskipið
,„Fylla“ var hér ekki. Annar kapp-
róðrabáturinn komst ekki að mark-
inu,. því aö ár brotnaði, en hinn
var 8 mín. 53 sek. á milli marka.
\'egalengdin mun hafa verið lítið
eitt skemri en við fyrri kappróður-
inn. Stendur nú til að keppa við
,,Fylluunga“, þegar varðskipiö
kemur hingað aftur. Aö mótinu
loknu afhenti forseti í. S. í. sigur-
vegurunum verðlaunin meö ræðu,
og þakkaöi sundmönnunum fyrir
aírekin; einnig mintist hann Ingi-
bjargar Brands, sem átti 20 ára
sundkennara-afmæli fyrir skömmu,
og þakkaði henni ágætt starf í
þágu sundsins og íþfóttanna und-
anfarin 20 ár. Loks mintist hann
á Engeyjarsund Ruth Hanson’s
og Drangeyjarsund Erlings Páls-
sonar yfirlögregluþjóns, sem við
mundum kunna að meta þess bet-
ur, sem stundir liðu fram. Bað
hann áheyrendur hrópa íslendinga-
húrra fyrir sundgörpum vorum, og
var vel undir það tekið. — Annan
sunnudag verður kept um fer-
þrautarbikar í. S. í., og haldið
sundmót í sambandi við það, og
er það síðasta sundmót hér í
sumar.
Fijátsbliðaríör.
Lengi hefir mig langað til að
koma austur í Fljótshlíð, og nú
loks er sú ósk mín uppfylt.
Þriðjudaginn 19. þ. m., kl. 6 að
morgni, var lagt af stað héðan úr
bænum, og vorum við 10 saman í
bifreið, en ferðinni var heitiö að
Múlakoti i Fljótshlíð. Veður var
hið blíðasta, en þó nokkur þoku
slæðingur fyrst um morguninn.
Þegar viö komum á Kambabrún,
var enn mistur yfir austurtindum.
En er við fórum austur með Ing-
ólfsfjalli, létti yfir, og brátt glaðn-
aði fyrir sól, svo aö Hekla og
Eyjafjallajökull afklæddust þoku-
skýlunni og blikuðu alskínandi
við heiðskíran himin. Búrfell og
Þrihyrningur og önnur lægri fjöll
voru hjúpuð gegnsærri, blárri
blæju. — Bifreiöin rann greitt, og
við komum að Ölfusárbrú kl. 9
árd. Var þar stutt viðstaða, og
héldum við áfram sem leiö liggur
austur yfir Flóann, síðan yfir
Þjórsárbrú og austur úm Iíolt,
uns við námum staðar við rjónia-
tússkála Holtamanna, að Rauða-
læk. Breiddum við þar dúk á jörð
og snæddum miðdegisverð.. Var
salttr sá víður og fagur, er við nú
sátum í, og nutu allir mikillar
ánægju. Frá Rauðalæk var haldið
áfram viðstöðulaust austur að
Hlíðarenda. Lengra inn i Fljóts-
hlíðina verður eigi komist á bif-
reið.
Þeir sem í fyrsta skifti líta
Fljótshlíðina, klædda sumarskrúði,
niunu á þeirri stundu minnast
oröa Gunnars á Hlíðarenda, er
hann sagði: „Fögur er hliðin.“
Enda mun Fljótshliðin vera ein
hin allra fegursta fjallasveit hér á
landi. „Hvar sér augað sviplíkt
svið?“, kvað Matthías skáld. Og
h.ann lýsir Hlíðinni meðal annars
með þessu fagra erindi:
„Öðrumegin hágráen hlíð
hvítra fossa silfri slegin,
anganblíð og bogadregin
breiðir faðminn móti lýð;
hinumegin veldis-víð
verndar dalinn jökulbreiða,
sólin gyllir lmúkinn heiða —
undra-kvöldsjón ægifríð!“
Þverá rennur fram með bygð-
mni. Hefir hún gert þar allmik-
inn usla og brotiö skörð í búlönd
bænda. Er eigi annað fyrirsjáan-
legt, en að áin eyðileggi að mestu
sumar bújarðir i Hlíðinni, ef eigi
verður á næstu árum hafist handa
tii að fyrirbyggja meiri skemdir
henni. Það mundi vafalaust
verða dýrt mannvirki, ef stifla
ætti Þverá, veita henni úr núver-
mdi farvegi sínum í Markarfljót
;g byggja síðan nauðsynlega
varnargarða og brúa fljótið. En
þetta virðist samt vera eina ör-
yggisráðið gegn ágangi árinnar.
Hið mikla sandflag, með síkj-
um og álum, er Þverá hefir rnynd-
að milli Landeyja að austan og
Fljótshlíðar og Hvolhrepps að
vestan, óprýðir bygðarlagið, sér-
staklega hvað Fljótshlíð snertir.
• Mætti og geta þess fyrir þá
sem ekki þekkja staðhætti þar
eystra, að ef Þverá væri breytt
eins og áður er að vikið, og lögö
brú á Markarfljót, þá fengist bif-
reiðavegur alla leið austur í Vest-
ur-Skaftafellssýslu. Myndi sá veg-
ur að líkindum verða mikið not-
aður.
—o—
Við komum heim aö Hlíðar-
enda. Bærinn stendur hátt uppi í
F jallshliðinni og í of miklum
bratta, að mér finst, til þess að
þar megi kallast verulega fallegt.
Stutt bæjarleið er frá Hlíðarenda
inn að Hlíðarendakoti. Þar byrjar
aðalfegurð Fljótshlíðarinnar.
Margs er að minnast, og margt
ílýgur ferðamanninum í hug, er
hann kemur á fornfræga sögu-
staði. Svo fór mér, er eg var stadd-
ur á Hlíðarenda, að mér stóð þá
íyrir hugskotssjónum vopnfimi
Gunnárs, þegar hann varðist óvin-
unum, uns bogastrengurinn brast,
en Hallgerður var svo harðlynd,
að hún neitaði manni sínum um
hárlokkinn. Á þessum stöðvum er
þó á fleira að minnast en fornald
arkappa og fornsögulega atburði.
— Á Hlíðarenda fæddist hið
fræga skáld, Bjarni Thorarensen,
og í Hlíöarendakoti var æsku-
heimkynni annars stórskálds vors,
Þorsteins Erlingssonar. slíkir and-
ans menn gleymast eigi. Og mér
finst sem andagift þessara manna
sé í beinu samræmi við tign og
fegurðarsvip landslagsins, þar sem
þeir voru bornir og barnfæddir.
Eg hafði ávalt hugsað méi
Fljótshlíðina sem fagran reit, um
girtan af tignarlegum fjöllum. Og
þetta er rétt hugmynd. Eg hafði
vitanlega lesið um þetta landslag
í íslandslýsingu, og eg hafði enn-
fremur séð nokkur málverk úr
Fljótshlið, og einnig af Þórsmörk.
En, einna sannasta og áhrifamesta
mynd af þessum stöðum, hafði eg
íengið gegnum snildarkvæði
Matth. Jochumssonar: „Fljótshlið
og Þórsmörk." — Eg man ekki
eftir, að eg hafi neinstaðar séð
jiað tekið fram í ritgerðum um
skáldskap Matthíasar, hve óum-
ræðilega mikill snillingúr hann
var i því að lýsa skipulagi lands-
lags og stórfeldri náttúrufegurð.
Vil eg í þessu sambandi minna á
annað kvæði hans. Það heitir: „Á
Gammabrekku" (hjá Odda). Eg
veit að hitt er öllum kunnugt, að
háflugið er takmarkalaust i kvæð-
um Matthiasar.--------Eg bið af-
sökunar á því, þótt mér hætti við
að hlaupa i gönur frá aðalumtals-
efninu.------Við fórum fótgang-
andi frá Hlíðarenda að Múlakoti,
enda er það stuttur spölur og tor-
færulaus, nema hvað ein smáá
(Merkjá), er á leiðinni. Má stikla
hana þurrum fóturn. — Hugði eg
í.ú gott til að hitta góðkunningja
rninn, Ólaf málara Túbals, i Múla-
koti, en hann var þá nýskeð lagð-
ur af stað i íerð upp á Rangárvelli
með danska málaranum Joh. Lar-
sen. — Hjá foreldrum Ólafs og
frú hans mættum við vingjarnleg-
um móttökum. — læiddi húsbóndi
okkur þegar inn í hinn undur-
fagra trjágarð. Elstu birkitrén þar
eru 30 ára gömul. Allur er garð-
urinn hinn prýðilegasti. Milli trjá-
raðanna eru blómreitir fagurlega
ræktaðir. í garðinum eru borð og
grasbekkir, og í einu horninu sól-
skýli. Er það sönn unun fyrir
ferðafólk, að ganga um skrúð-
ræna laufsali garðsins.
Húsfreyjan i Múlakoti, frú
Guðbjörg Þorleifsdóttir, hefir unii
ið mikið starf og fagurt í ræktun
þessa góða garðs. Það hefir marg-
ur unnið minna til en hún, sem
fengið hefir styrk eða heiðurslaun
aí ríkisfé. Að vísu mun hafa ver-
ið farið fram á það í fyrra við Al-
þingi, að það veitti Guðbjörgu dá-
litla fjárupphæð í þessu skyni. En
þingið skar þann' styrk mjög við
neglur sér. Eg liygg þó að Múla-
kotsgarðurinn sé langtum fágæt-
ari og verðmætari heldur en sumt
af andlegu afurðunum, sem ríkið
launar nú með árlegum styrk til
einstakra manna.
Gestkoma er mikil í Múlakoti,
einkum um þennan tíma árs, o
þar gista margir, er fara inn a
Þórsmörk. — Bóndinn i Múlakoti,
hr. Túbal Magnússon, sagði mér
að brýna nauðsyn bæri til að
byggja þar veitinga- og gistihús.
Ln þetta er ekki auðgert fyrir fá-
tækan mann, nema hann fengi
styrk til þess af opinberu fé. Þó
ekki væri hugsað til að koma
þarna upp neinu stórhýsi, myndi
byggingarkostnaðurinn þó verða
æði mikill, þar sem aðflutningur
allur er mjög dýr og erfiður.
Því miður átti eg eigi kost á að
dvelja í Fljótshlíðinni nema lítinn
hluta úr degi. Eigi að síður varð
þessi stutta dvöl þar mér til gagns
og gleði. Og eg vildi að Iokum
óska þess, að sem flestir gætu átt
kost á að létta sér upp, og ferð
ast austur i hliðina fögru.
Við komum heim samdægurs
kl. rúmlega 12 um kveldið og vor.
um ánægð yfir ferðalaginu og veð-
urblíðunni sem hafði gert okkur
Nýjar góðar
KaptöfluF
og
App elsínup
í
VERSL. VÍSIR.
NotuS íslensk
frímerki
eru ávaltkeypt
hæsta ver8i í
Békabúðinni
Laugaveg 46
þennan eítirminnilega dag svo
yndislegan.
Rvík, 28. júlí 1927.
Pétur Pálsson.
Veðrið í morgrm.
Hiti í Reykjavik xi st., Vestm.-
eyjum 12, Isafirði 8, Akureyri 9,
Seyðisfirði 10, Grindav. 11, Stykk-
ishólmi 10, Grímsstöðum 5, Rauf-
arliöfn 7, Þórshöfn í Færeyjum 11,
Utsira 15, Tynemouth 14, Hjalt-
landi 12, Jan Mayen 5 st., (engin
skeyti frá Iiólum í Iiornafirði,
Is.aupmananhöfn og Angmagsalik)
Mestur hiti í Rvík í gær 15 st.,
minstur 9 st. — Úrkoma 0,4 mm.
— Lægð yfir Bretlandseyjum. Hæð
yfir Grænlandi. — Horfur: Suð-
vesturland i dag og i nótt: Aust-
læg átt. Sumstaðar dálitil rigning.
F'axaflói i dag og i nótt: Norð-
austlæg átt. Þurt ’veður. Breiða-
fjörður og Vestfirðir, í dag og í
nótt: Allhvass norðaustan. Senni-
lega úrkomulaust. Norðurland, í
ciag og í nótt: Norðaustan. Þylct
loft og dálítil rigning, einkum aust-
an til. Norðausturland, i dag og í
nótt: Allhvass norðaustan. Regn-
skúrir. Austfiröir og Suðaustur-
landí í dag og í nótt: Austlæg átt.
Þykt loft og’ sumstaðar regnskúrir,
Harldur Sigurðsson, píanóleikari,
fer utan með „íslandi“ á mið-
vikudag, og leikur hann hér aðeins
einu sinni í þetta skifti, áður en
hann fer, annað kvöld í Gamla Bió.
Viðfangsefni lians, eru fjölbreyti-
leg, og sum lögin ný hér eða óþekt.
Þetta er fyrsti hljóðfæraleikurinn
í hinum nýja sal Gamla Bíó, og
á hið nýja og góða hljóðfæri þar,
frá Steinway & Sons. — Þau hjón-
in, Haraldur og kona hans, koma
austan frá Kaldaðarnesi í dag", en
þar hafa þau verið i sumar, síðan
þau komu heim hingað. Nú hverfa
þau 'aftur til kenslustarfa sinna
við listaháskólann í Iiöfn, en þar
eru þau kennarar bæði, hann í pí-
anóleik, en hún í söng. Óvíst er,
hvort þau koma hingað aftur fyrst
um sinn.
Pétur Á. Jónsson,
óperusöngvari, syngur í Gamla
Bió í kveld kl. 7F2, í siðasta sinn.
Eitthvað lítiö af aðgöngumiðum
mun enn óselt og er vissara að
tryggja sér þá í tima. Aðgöngu-
miöar, sem óseldir kunna að verða
ki. 7 fást við innganginn.