Vísir - 03.09.1927, Qupperneq 2

V 1 S I R
Höfnm íyrlrliggjandl:
Stormvax.
Útilokap tpekk og vatnspensli í
gluggum.
Þegar hestupinn gefst upp -
’ÍIM
7 CHEVROLET ,J
Á blautum vegum — i bröttum brekkum — meÖ þungt
hlass — sýnir Chevrolet vörubíllinn best hvert afbragð hann er.
par sem hesturinn gefst upp, rennur Chevrolet létt um
veginn.
Hin sívaxandi sala Chevrolet bílanna sýnir með tölum, að
þeir eru langmest eftirsóttu bílarnir í öllum heiminum. petta
er ekki nein tilviljun, heldur eðlileg afleiðing þess, hve bill-
inn er framúrskarandi vandaður og ódýr.
Á liverjum sólarhring eru smíðaðir 4500 Chevrolet bílar.
En það er um 1300 bílum fleira en hjá þeim næsta í röðinni.
Aðalumboðsmenn fyrir General Motors bifreiðar
Jóh. Ólafsson & Co.
Spatram ?indlar
fyrirliggjandi margar tegundir.
þórðnr Sveinssði & Co.
Umboðsmenn fyrir Spaan & Bertram, Amsterdam.
Símskeyti
—O'—'
Khöfn 2. sept. FB.
Flugvélar saknaö.
Símaö er frá London, aö ekkert
íiafi frést til flugvélar þeirra Min-
chins og Hamiltons. Ætla margir
sennilegt, aö hún hafi farist.
Ráösfundur þjóðbandalagsins
settur i. sept.
Siniað er frá Genf, aö ráösfund-
ur Þjóðabandalagsins hafi verið
settur í gær. Aöeins smátnál á dag-
skrá.
Tjón af vatnavöxtum.
Símað er frá Berlín, að miklir
vatnavextir séu í Austur-Galizíu.
Vatnið hefir flætt inn í margar
borgir og valdið miklu tjóni á
mannvirkjum. Sennilegt talið, að
hundruð manna hafi farist og yfir
fímtíu þúsundir séu heimilislaus-
tt.
Khöfn 3. sept. FB.
Japanar ráðgera að leggja jám-
brautir í Mansjúríu.
Símað er frá Berlín, að Japanar
áformi að láta leggja nýjar járn-
brautir í Mansjúríu. Hefir ótti
gripið rússnesku blöðin út af á-
formum þessum, og telja þau lík-
!egt, að Japanar ætli sér að ná
yfiráðunum yfir allri Mansjúríu.
(Mansjúría er kínverskt land í
Austur-Asíu, og er 940.000 fer-
Idlóm,. en íbúatalan er 13—15
milj. M. er að mestu fjallaland og
ér talið, að það sé námuauðugt
mjög (gull, silfur, kopar, járn og
kol). í M. eru miklir skógar. Ak-
uryrkja og kvikfjárrækt er mikil
í landinu, og er þar yfirleitt alt í
góðri framför, síðan farið var að
leggja þar járnbrautir. Mukden er
stærsta borgin (íbúatala 160.000)
og var þar háð stórorusta í stríð-
inu milli Japana og Rússa. Man-
sjúria var þrætuepli milli Rússa
og Japana í byrjun þessarar ald-
ar. Þegar Boxarauppreisnin varð
í Kína, árið 1900, notuðu Rússar
tækifærið og sendu her inn í Man-
sjúríu. Skoðuðu Japa'nar það ógn-
un. Katsura-ráðuneytið lét gera
víðtækar hernaðarráðstafanir og
lcitaði vinfengis Englands (varn-
arsamningurinn, dags. 30. jan. ár-
iö 1900). Rússar lofuðu því 1901,
aö kalla herinn heim, en efndu
ekki það loforð. í des. 1903 settu
Japanar Rússum úrslitakosti, en
Rússar svöruðu því engu. -Höfðu
Japanar þá eigi fleiri orð um, en
hófu þegar árás á rússneska flot-
ann í Port Arthur. Urðu Japanar
sigurvegarar í því stríði. Var
Roosevelt Bandaríkjaforseti miðl-
unarmaður, er friður var saminn,
1905, í Portsmouth. En Japanar
voru lítt ánægðir yfir friðarsamn-
ingunum. Fengu þeir Liaoutang-
skagann, syðri helming Shakalin-
eyjar, og Korea var setfB, undir
vernd þeirra, en Rússar urðu að
hafa sig á brott úr Mansjúríu.
Munu bæði Rússar og Japanar enn
líta girndaraugum til Mansjúríu).
Utan af landi.
•—o--
Hallgeirsey 2. sept. FB.
Kjarval málari
hefir hafst við inni á Þórsmörk
hálfan annan mánuo og gert þar
margar og fagrar myndir. Mun
hann í haust halda sérstaka Þórs-
merkur-málverkasýningu, og er
því spáð, að sú sýning verði fjöl-
sótt.
Akureyri 2. sept. FB.
Slys.
Maður féil í nótt úr bát við eina
bryggjuna hér og druknaði. Hann
hét Jóhann Albertsson frá Hall-
landsnesi við Eyjafjörð. .
Amór Sigurjónsson
skólastjóri á Laugum, fer til
Reykjavíkur með Nóvu í nótt, og
befir, að því er „Dagur" segir,
verið beðinn að koma suður, til
þess að vera með í ráðum um fyr-
irkomulag Suðurlandsskólans.
Akureyri 3. sept. FB.
Mikill töðufengur.
Af túninu á Hólum í Hjaltadal
fengust 1400 hestar af töðu. Hef-
ii töðufengur áidrei orðið meiri
þar.
Kristján Kristjánsson,
söngvari frá Seyðisfirði syngur
hér á sunnudaginn.
Síðan í febrúarmánuði 1925 hef-
ir rithöfundurinn Gunnar Gunn-
arsson við og við látið frá sér
fara greinar í dönsk blöð, þar
sem hann talar máli sameiningar
allra Norðurlanda í eitt allsherj-
ar ríki. Hefir hann gengið ötul-
Iega fram í þvi, að brýna það
fyrir mönnum, hvílík nauðsyn sé
til þessarar „sambræðslu" og
fiutt fjöldamargar ræður um mál-
ið á ýmsum mannfundum, en sér-
staklega á stúdentafundum.
Nú hefir G. G. nýlega safnað
helstu greinum og ræðum sinum
um málið saman í eina bók: „Det
nordiske Rige“, og gefur bók sú
ástæðu til þess, að rekja sögu og
gang þessa máls, sem allmerkt má
teljast, þó að vonlítið, ef ekki von-
laust, sé um allar framkvæmdir á
því eða framgang.
Sá, er þetta ritar, hefir hlýtt á
ræðumanninn G. G. í tvö, þrjú
skifti, er hann talaði máli „stór-
skandinavismans“. Minnisstæðust
mun ræða hans á stúdentafund-
inum i Osló, þeim er á hlýddu,
enda var ræðan flutt með frámuna
miklum krafti og mikilli mælsku.
Það ’ var engin furða, að ungir
menn, studentar á fyrstu lærdóms-
árum, fullir af eldlegum áhuga,
fögnuðu ræðumanni í augnabliks-
hrifning, en það er trúa mín, að
þeir af þeim, sem nú lesa ræðuna
„Hrafnar Óðins“, í hinni nýju
bók, verði fyrir vonbrigðum og
þeim eigi alllitlum.
„Var þetta alt og sumt, orða-
gjálfur, hugsjónarót, fagrir
draumar—og „pólitískar“ drauga-
sögur til smekkbætis." Svona
munu margir hugsa og ypta öxl-
um. Pappírinn hlífist ekki við að
birta það jafnsnemma og liitt, er
bæglega varð yfirsést í hamþrung-
inni „agitations“-ræðu.
Að því er skilist getur á ræð-
um og riti G. G. og nú seinast á
bók hans, hyggur hann að sjálf-
stæði Norðurlanda sé í voða, nema
að löndin sameinist og beiti sér
sem eitt ríki væri út á við. Telur
bánn tímann sérlega vel til þess
fallinn, að hugmynd þessi nái fram
að ganga nú. Örðugleikarnir á því,
að þetta megi verða, eru furðu
veigalitlir — á pappírnum, en erf-
iöari viðfangs í veruleikanum.
Þetta tekur G. G. fram, og bendir
á að gagnkvæm tortryggni frænd-
þjóðanna sé illur Þrándur í Götu
sameiningar-hugmyndinni. „í sam-
anburði við þennan erfiðleika (tor-
tryggnina), virðist sá erfiðleiki, að
við verðum að losna við (afvikle)
þrjár konungaættir, skifta minna
máli. Við erum ekki mannætur:
I.átum okkur því setja þá á eftir-
laun í eins marga ættliði og Jahve
•lét syndir feðranna koma niður á
börnunum." En það eru fleiri erf-
iðleikar, sem við er að stríða, en
tortrygnin og konungarnir og of
langt mál upp að telja, hver ráð
G. G. sér við þeim öllum.
Sameining Norðurlanda i eitt
ríki, á langt í land, sje hún fram-
kvæmanlcg á öðrum grundvíelli,
en grundvelli ofríkis, þannig að
sterkasta þjóðin bæli hinar
smærri þjóðirnar undir sig. Hitt
er auðskilið mál, „að sameinaðir
stöndum vér, en sundraðir föllum
vér“, og á það við hér, ef eitt-
hvert stórveldanna réðist með of-
ríki á eitthvert Norðurlanda. Þetta
hafa stjórnmálamenn seinni tíma
séð, og með því að hnýta ýmis-
konar tengsl milli rjkjanna, og
leggja deilumál undir gerðardóma,
hefir þegar verið stigið spor í átt-
ina að tryggja samheldnina.
Að því er ísland snertir, þá höf-
mn vér þegar tekið drjúgan þátt
í samningagerðum við hin nor-
Blðmkál
stór og góö 50 aura.
Kaftöflur, ísl
af hinni ágœtu Eyvindar-
ætt. 35 kg. í poka 7.90.
Notid tækifærið.
tænu löndin, og eigum sjálfsagt
eftir að taka meiri þátt í þeim
störfum, og verður þeim eigi lokið
fyr en fullkomnar, gagnkvæmar
öryggissamþyktir hafa verið gerð-
ar milli allra norrænu ríkjanna.
Það mun og .heppilegast, að
hver búi að sínu og sé sjálfum sér
ráðandi, en að ekki sé farið að
vekja upp „Kalmar“-draug Mar-
grétar drotningar, eða aðra drauga
honum meira eða minna skylda.
L. S.