Vísir - 05.12.1927, Blaðsíða 2

VISIR
ísienskar kartöflar
góöar og ódýrar
elnnlg
gulrófnr.
Á kveldborðið.
Soðinn oí>' súr hvalur. ]?ægi-
legt að gripa til lians á kveld-
borðið, og sælgæti um leið. —
Hákarl af Hornströndum, 1, 2, 3
og 4 ára gamall. — Harðfisk-
ur undan Jökli og lúðurikling-
ur hertur við ísafjarðardjúp.
Von og Brekkustíg 1
Símskeyti
Khöfn 4. des. FB.
Fundarhöldum frestað í Genf.
Frá. Genf er símað : Afvopnun-
arnefnd Þjóðabandalagsins hefir
frestað fundahöldum sínum þang-
aö til í marsmánuði. Forseti nefnd-
arinnar hefir mælt á þá leið, að
hann búist við því, að afvopnun-
arráðstefna, sem allar þjóðir taki
þátt í, verði haldin 1928. Annars
eru horfurnar í afvopnunarmálun-
um taldar vera langt frá góðar.
Frakkar eru lítrt fúsir til afvopn-
unar, nema fyrst séu gerðar við-
tækar og tryggar öryggisráðstaf-
anir. Margir efast um, að öryggis-
nefndinni mun; takast að leysa úr
öryggismálunum. England neitar
því stöðugt, að takast á hendur
nýjar öryggisskyldur.
Enginn vígbúnaður í Lithauen.
Frá Berlín er símað: Wolde-
maras þverneitar því, að verið sé
að vígbúa herinn i Lithauen. Spá-
ir hann nýrri EvrópustyrjöJd, ef
deilan milli Póllands og Lithauen
lialdi áfram.
Liðssamdráttur Rússa.
Frá Varsjá er símað: Rússar
draga saman her nálægt Vilna-
svæðinu.
Utan af landi.
Stykkishólmi, 5. des. FB.
Tíðarfar rysjótt. — KvefsamL
Verslunarfélag var stofnað
hér þ. 1. des. Éru í því starfs-
menn kaupfélagsins og verslan -
anna hér, um 20 menn.
Bráðapest í sauðfé hefir gert
vart við sig hér um slóðir.
Bændur eru ekki enp farnir að
taka fé á gjöf að neinu ráði.
Esja er væntanleg hingað í
dag frá Búðardal.
fyrir dðmstóii
— -o—
•Niðurl. •
pegar sýnilegt þótti, að húsa-
meistari ætlaði að gera mestar
gælur við þetta tilboð, var hon-
um bent á, að réttmæti þess
væri svo vafasamt, að réttast
mundi vera að fá gerðardóm til
að úrskurða, hvert tilboðið væri
lægst, samkvæmt útboðslýs-
ingu. Kvað húsameistari rétt-
ast, að stjórnarráðið skærj úr
þvi máli, og vildi ekld heyra
annan gerðardóm nefndan.
Stjórnarráðið úrskurðaði svo
daginn eftír, að þetta tiíboð
bæri að skoða sem bið lægsta.
pessum lu’skurði gátu þeir, er
átlu lægst skriflegt tilboð, eklci
unað, og gerðu tilraun til að
gera húsameistara skiljanlegt,
að hann liefði siðferðilega
skyldu til sjálfur að halda á-
kvæði og reglur, sem hann setti
öðrum i útboðslýsingum sínum,
og ef ágreiningur risi út af því,
hvernig þær ætti að skilja, gæti
sá einn, sem samið hefði útboð-
ið, gefið skýringu á því, hvað
hann meinti. Honum var bent á,
að skilningur hans á útboðinr
hefði komið gremilega fram við
upplestur íilboðanna og að sam-
kvæmt þeim skilningi næmi
„vafati!boðið“ 137500 kr.
Húsameistari fór undan i
flæmingi og skaut sér algerlega
’inn undir úrskurð stjórnarráðs.
ins. Sagðist liann ekkert meira
Iiafa með mál þetta að gera og
gæti engin áhrif á það liaft. J>ó
gat hann þess i þessu samtali,
að liann teldi sjálfsagt, að taka
lægsta tilhoði, sem kæmi frá
liæfum mönhúm, enda væri það
venja.
]>að þótti nú líklegt, að engin
leiðrétting fengist á þessu máli
hjá húsameistára, og var því
leitað til þess ráðuneytis, sem
um málið átli að í'jalla.
pær málaleitanir fóru svo, að
skrifslofustjóri sagði, að „vafa-
tiIhoðið“ væri lægst, þar sem
eklvi yrrði sannað að þessi munn-
lega skýring hefði ekki frá
byrjun átt að vera með í tilboð-
inu. Dómsmálaráðherra var
spurður og kvað hann ágrein-
ing þennan vera augljóst dóm-
stólamál, en liallaðist þó að
skýringu skrifstofustjóra síns.
Síðar gaf liann þá bendingu, að
lækka mætti tilboð þetta úr 125
þús. kr. niður í 118 þús. kr.
Eftir þessi málalok í dóms-
málaráðuneytinu, sneru tilboðs-
gefendur þessa tilboðs sér til
TOBLER
tæst allsstadar.
stjórnar „Múrarafélags Reykja-
víkur“ og fólu henni að fara
með naálið fyrir sína liönd.
Stjórn þessa félags leit svo á,
að ráðuneytið gæti ekki felt
slíkan úrskurð né tekið tilboði,
sem munnlegrar skýringar
þyrfti, nema fyrir sakir ókunn-
ugleika á úthoðslýsingunni.
Leyfði hún sér þvi að skrifa
ráðuneytinu eftirfarandi bréf:
Reykjavik, 5. nóv. 1927.
Til
dóihsmáiaráð.uneytisins.
í tilefni af tilboðum í innan-
húðun landsspitalans Jevfir
stjórn Múraratélags Reykjavílc-
ur sér hér með að leiða athygli
h’ins háa ráðuneytis að því, að
hún telur að tilboð það sem
komið hefir frá Kjartani Ólafs-
syni múrara og félögum lians
sé lægsta tilboðið, sém fram
hefir komið. Ástæðan til þess,
að oss þvkir rétt að skýra ráðu-
neytinu frá þessu, er sú, að oss
hefir borist til eyrna, að ýansir
telji tilboð Óla Ásmundssonar
lægra, en þann misskilning
vildum við leiðrétta.
Eftir því sem tilhoð Óla Ás-
mundssonar liggúr fyrir, virð-
ist oss að það geti ekki með réttu
skilist á annan veg en þann, að
sértilboðið um gólf- og gjall-
steypu eigi að leggjast við
lieildartilboðið, því ella er tilboð
Óla Ásmundssonar ekki í sam-
ræmi við útboðið og ætti þá eft-
ir venjulegum reglum að neita
að taka tillit til þess. Oss er að
sönnu kunnugt, að tilboðsgef-
andinn sjálfur muni skýæa þetta
a annan veg, en það þykir oss
næsta undarlegt og reyndar með
öHu óþolandi, ef tilboðsgefend-
uni getur haldist ujipi að gefa
svo óákveðin tilboð, að munn-
legra skýringa þurfi. Og meira
að segja mælti láta sér detta í
hug, að tilboðsgefandi og til-
boðsgefendur í framtíðinni
mundu ásfunda að hafa tilboð
sín tvíræð, svo að þeir gæti með
nnwinlegum skýringum siðar
ekið segluni eftir vindi í sam-
ræmi við þau tilboð, sem fram
kunna að koma frá öðrum
J?essa aðferð þykjumst vér viss-
ir um að ráðuneytið muni ekki
vilja styðja, enda gæti ‘ þaö
komið ser illa og orðið rikis-
sjóðnum dýrt i framtíðinni.
Að síðustu viljum vér benda
á til frekari áréttingar því, sem
sagt hefir verið hér að framan,
að ef borin eru saman sértilboð
þeirra tveggja, sem að framan
er um rætt, þá getur engum
blandast lmgur um, að það er
Kjartan Ólafsson og félagar
lians sem eru lægri svo að mildu
nemur, en svo ætti samt lieild-
artilboð Óla Ásmundssonar að
verða lægra. Slíkt getur að eins
orðið með ótrúlega miklum af-
slætfi frá sértilboðunum, svo
miklum afslætti, að hann gerir
sértilboðin gersamlega þýðing-
arlaus.
Vér litum svo á, að filhoð Óla
Ásmundssonar sé ekki lægst, ef
það annars er í samræmi við
útboðsskilmálana, en sé það
elvki í samræmi við þá, er ekki
liægt að taka það til greina að
neinu leyli.
Verði tilboði óla Ásmunds-
sonar tekið lítum vér því svo á,
að ráðuneytið annaðhvort kæri
sig ekki um að taka lægsta til-
boðinu eða að Óli Ásnnuidsson
njóti sérréttinda, sem ekki ættu
að eiga sér stað við opinbert út-
boð.
Vér vonum því, að hið háa
ráðuneyti úrskurði, að tilboð
Iíjartans Ólafssonar og félaga
hans verði tekið og skorum á
ráðuneytið að gera það.
Stjórn Múrarafélags Reykjavík-
ur, 5. nóv. 1927. /
Virðingarfylst
Guttormur Andrésson
formaður.
Bergsteinn Jóhannesson.
Einar Sveinsson.
Samtímis skrifaði hún liúsa-
meistara éftir að hafa leitáð sér
nægra upplýsinga og sannana
um afstöðu lians til málsins, eft-
irfarandi bréf:
Athugasemd
til húsameistara ríkisins.
Gangi hið háa ráðuneyti fram
lijá tilboði Kjartans Ólafssonar
og félaga að fengnum framan-
skráðum upplýsingum, þá lít-
ur stjórn Múrarafélags Reykja-
víkur svo á, að það sé fyrir ráð
húsameisara ríkisins. Vér höf-
um sem sagl bestu heimildir
fyrir:
1. Að i slíkujn málum felli
ráðuneytið ekki úrskurð án
þess að ráðfæra sig við húsa-
miestara rikisins og hafi til
þessa tíma tekið fullkómið til-
lit til ráða hans.
]>essu til sönnunar hefir oss
verið liermt, að það hafi felt úr-
skurð húsameistara og skjól-
stæðingum lians i vil, jafnvel þó
úrskurðurinn bryti i bag við
hagsmuni Reykjavikurkaup-
staðar og væri gagnstæður
samþyktum byggingarnefndar.
2. Að liúsameistari sé sér
meðvitandi að liann megi sin
nokkurs i samskonar málum
eins og hér deilir um.
pvi til sönnunar má tilfæra
ummæli Óla Ásmundssonar, „að
húsameistari hafi tilkynt sér, áð
hans lilboð yrði tekið og sett
sér stefnu til undirskriftar
samningum“. Tilkynninguna
kvaðst liann hafa fengið sam-
dægurs og tilboð voru opnuð.
pessi ákvörðun liefir þannig
að því er virðist, verið tekin áð-
ur en tilboðin 'voru lögð fyrir
viðkomandi ráðuneyti, og hefir
liúsameistari því talið sig einan
geta ráðið þessu til lykta, þar til
mótmælum var hreyft.
3. Að liúsameistari muni
tæjiast hafa verið alveg óvil-
hallur í þessu máli með því áð
vilja binda annan aðila i málinu
við úrskurð stjórnarráðs, um
hvort tilboð óla Ásmundssonar
fullnægði útboðslýsingu, í stað
þess að leggja þetta vafaatriði
þegar fyrir lilutlausan gerðar-
dóm. Stjórnarráðið getur ekki
skoðast lilutlaust þar sem það
liefir úrskurðarvald til að hafna
eða veija úr tilboðum og er að
lokum sá aðili sem senija á við
og ber ábyrgð gagnvart þjóð.
inni á starfi húsameistara og
meðferð hans á opinberu fé.
Ennfremur virðist oss ekki
rétt að taka tilboð til greina,
sem er í andstöðu við skilning
húsameistara sjálfs á útboðs-
lýsingu, en sá skihiingur kom
ljóst fram við upplestur hans á
tilboðunuin og var sýnUega í
samræmi við skilning vorn á
málinu.
Að þessu athuguðu virðist
húsameistari ríldsins ráða svo
miklu um hverju tilboði taka
skuli, að þeir, sem tilboð gefa
eiga of mikið undir réttlætistil-
finningu og óhlutdrægni lians til
þess,að vér teljum oss ekki skylt
að aðvara, ef úrslit þessa ináls
sanna, að ekki megi á liann
treysta sem ólilutdrægan.
Reykjavík, 7. nóv. 1927.
f. h. stjórnar Múrarafélags
Reykjavikur.
Guttormur Andrésson
formaður.
Bréf þessi voru afhent sam-
dægurs og bréfi húsameistara
fylgdi afrit af bréfi til stjórnar-
ráðsins.
Vér töldum nú mál vor kom-
in í gott borf, þar eð enginn efí
gat leikið á, að ráðuneytið liefði
fengið nægan kunnugleik á mál-
inu. póttumst vér þvi fá steina
fyrir brauð, er vér fengum eft-
irfarandi bréf, sem hér er birt,
til að sýna, hvaðá kuteisi iðn-
aðarmenn og aðrir þeir, er af
69 ára
jpeynala og vísinda-
legap pannsóknlr
[ sfanda é baki kaffibætinum
enda hefir liann níu sinn-
um hlotið gull- og silf-
ur medalíur, og er ann
álaðup hép og ann-
apstaðap vegna fpam-
úpskapandi gæða sinna.
1 m wmmamm m