Vísir - 09.01.1928, Blaðsíða 4

VlSIR
I.anJsins mesta úrval al rammalistam.
MynHir innrammaðar fljótt og vel. — Hvergi eins ódýrt.
Guðmundur Asbjðrnsson,
Laugaveg 1.
DALTON
sem leggur saman
dregur frá
mapgfaldai* og deilir.
Melgi Magnússon & Co.
48 miljón dollarar. En áætla'S er
aS tekjurnar af þeim verði um 9
tniljónir dollara á ári. Norskur
maöur, Ole Singstad, haföi yfir-
stjórn verksins tvö siðustu árin.
Vilhjálmur uppgjafakeisari
hefir keypt tvær eyjar í Locarno-
vatni, og fylgir sögunni, aS haim
ætlí aS reisa höll á annari þeirra
og setjast þar að.
Þrír pólskir drengir,
12, 13 og 14 ára gamlir, rnyrtu ný-
lega tvo námaverkamenn í Bou-
íogne. Höfðu þeir náð í rakhníf,
sem þeir notuðu til ódæðisins.
Grikklandsstjórn
hefir afráðið að kaupa „Achillei-
011“ — sumarhöll Vilhjálms fyrv.
keisara á Korfu, fyrir nálægt 4
miljónir króna.
„Momingpost“
hefir fyrir skömmu birt endur-
skoðaða skrá yfir þá enska her-
menn, sem féllu í ófriðnum mikla.
Samkvæmt þeirri skrá eru hinir
föllnu taldir 1.069.825, en hafa
hingað til eíkki verið taldir nema
900 þúsund.
Listasafnið í Detroit
hefir keypt mjög frægt málverk
eftir Tizian, „Maðurinn með
hljóðpípuna", fyrir 600.000 krón-
ur.
Lögsagnarumdæmi New York
borgar
hefir verið stækkað og nær nú yf-
ir ýmsa bæi, sem áður töldust ekki
til borgarinnar. Eftir þessa breyt-
ing er New lYorfc orðin stærsta
borg í heimi, með gýá núljón
íbúa. í London voru í árslok 1925
núljón manna, þegar útborg-
irnar eru taldar með.
Stúdent í Tiibingen
hefir á safni þar í bænum fundið
handrit aö „Requiem" eftir
Iíaydn, sem menn hafa ekki vitað
um áður. Átti að leika það opin-
berlega um jólin á hljómleikum í
Dússeldorff.
Hjarta-as smjM
er vlnsœlast.

4
isgarður.
Húfur, liattar,
flibbar, man-
1 chettskyrtur, al-
fatuaður og
vetrarfrakkar
mikið úrval.
Nýkomið:
Hestakjöt reykt á 65
aura xj% kg., saltkjðt,
kæfa hér heima tilbúin,
sauðatótg, reyktur lax,
síld, reyklar pylsur, 14.
smjör, egg og margt fl.
Kjöibúðln i Von.
Sími 1448 (2 1 nur).
visiskaínð gerir alla giaöa
Chaplin
hefir unnið meiðyrðamál við rit-
höfund einn, er sakaði skopleik-
arann um að hafa stolið frá sér
handriti.
RAMMALISTAR, sporöskjulagaðir rammar. Innrömmun á myndum. ódýrast. Fjölbreyttast. Vöruhús ljósmyndara, h.f. Thomsenshús.

HÚSNÆÐI | 3—4 herbergja íbúð óskast frá 14. maí. Abyggileg greiðsla. Til- boð sendist Vísi, auðkent „Góð íbúð“. (194
Lítið herbergi til leigu. Uppl. á Haðarstíg 16 eða á Laugaveg 70. (196
3—4 herbergja íbúð með öllum þægindum, í nýju húsi við ntið- bæinn, til leigu frá 1. febr. Þeir, sem þessu vilja sinna, sendi nöfn sín í lokuðu umslagi á afgr. Vísis, merkt: „333“ fyrir 15. þ. m. (191
2 herbergi til leigu. Uppl. hjá Vörusalanum, Hverfisgötu 42, (húsið uppi i lóðinni). (189
Stór stofa til leigu á Laugaveg 49, þriðju hæð. (187
Litið herlærgi óskast strax í vesturbænum. A. v. á. (186
| VTNNA | Stúlka óskast í v'ist nú þegar. Uppl. á Hverfisgötu 42. (188
Unglingsstúlka óskast til að gæta barna. Kristín Pálsdóttir, Vesturgötu 38. (183
Stúlka, vön brauðsölu, getur nú þegar fengið pláss í brauðsölubúð. Sími 83. (181
Stúlka óskast i vist i gott hús. Uppl. á Nýlendugötu 21 eða í síma 917. (180
Vanur seljari óskar eftir at- vinntt nú þegar. Tilboð auðkent „Vanur seljari" sendist afgr. Vísis. (160
FÆÐ! |
Nokkrir menn geta fengið fæði
á Njálsgötu 48, fyrir 75 kr. á mán-
uði. (195
| KAUPSKAPUR |
Yz úr timnu af pækilsaltaðri síld
til sölu. 15 au. stk. A. v. á. (193
Hefi hús til sölu. Annast lcaup
og sölu húsa og fasteigna. —
Matthías Arnfjörð, Ránargötu 10.
Til viðtals kl. 11—12 og 4—6
síðd. (192
Höfum til sölu nýjan dívan
með tækifærisverði. Tökum tií
viðgerðar bilaða dívana og bílsæti.
— Vinnustofan, Bergstaðastrætí
24 B. (190-
Sauma allskonar grímubúninga,
mjög ódýrt. Ásta Sigurðardóttiiv
Laugaveg 15. (185-
'Mót suðri, er til sölu ódýr, lient-
u8‘ byggingarlóð. Góðir borgunar-
skilmálar. Uppl. hjá hæstaréttar-
málaflutningsmanni Lárusi Fjeld-
sted eða Steindóri Gunnlaugssymí
fulltrúa. (184-
HÁR við íslenskan og erlend-
an búning fáið þið hvergi beírá
né ódýi’ara en í versl. GoðafoaSr
Laugaveg 5. Unnið úr rothárl.
(755
Eo-Gii vörur eru alþektar íyrír
gæði. Skóáburður i túbum, dósum
og glösum. Ruskinns- og Brocade-
áburður. Blettavatn. Gólf- og
húsgagnaáburður (Bonevax). — f
heildsölu og smásölu hjá Stefání
Gunnarssyni, Skóverslun, Austur-
stræti 3. (647
KENSLA
Stúlka úr sveit tekur að sér aíf
lesa með börnum. A. v. á. (182
Stöfunarbörn geta komist aðf
hjá Margréti Jónsdóttur, Grettis-
götu 46, uppi. (74
Berlitz skólinn. Enska, danska
og þýska. Landsbankinn, 4. hæð.
Lára Pétursdóttir. (32
Ef þér viljið fá innbú ytðar
Vyggt. þá hringið í síma 281.
„Eagle Star“. (95$
Félagsprentsmiðj an.
A SlÐUSTU STUNDU.
—- nei, biðið þér attgnablik við, — biðjið þér hann að
koma hingað.“
Hún reis á fætur og lagaði á sér hárið. Peelehjónin
voru farin í ferðalag til Suðurlanda. ITún var því alein
lieima. Þótti henni vænt um heimsókn prestsins. Hann
var viss með að geta eytt þeim ömurlegu hugsunum sem
ásóttu hana, að minsta kosti um stundarsakir.
„Eg bið yður að fyrirgefa, að eg fór að biðja yður
að ómaka yður hingað upp til nún,“ sagði hún, er hún
hafði tekið kveðju hans, „en eg var ekki búinn að klæða
mig og vildi ekki láta yður bíða. En hvað það var vin-
samlegt af yður, að lita inn til mín.“
„Það er mér æfinlega ánægjuefni að heimsækja yð-
ur, ungfrú Mairs,“ sagði hann um leið og hann settist á
stól sem hún vísaði honum á. „Eg veit ekki livað úr
mér yrði í þessu spillingarbæli, ef eg nyti ekki aöstoðaf
yðar.“
Vinnukonan var búin að tendra ljósin og silfurhvít
tunglsskíman gægðist inn um opna gluggana. Honora
lá flötum beinurn á legubekk; var hún í ljósrauðu kven-
vesti. Hún var mjög föl í framan, en einkennilega frítt
var andlit hennar við þessa birtu að sjá. ITonora lá með
hálflokuð augu og virti prestinn fyrir sér, sem sneri
hliðinni að henni. Svipur hans var einbeittlegur og karl-
menskulegur. Alt í einu sneri hann sér að henni og fór
að segja henni skoplega sögu um eitt skriftabarna sinna
i sveitaþorpinu.
„í hreinskilni sagt, ungfrú Mairs,“ mælti hann að síð-
ustu, „eg þarf mjög mikið á aðstoð yðar að halda. Verk-
efnið hérna er einum presti ofvaxið. Eg er ekki vanur
að fara með smjaður, en eg er viss um, að syndaranum
er það nóg, að sjá framan í yður, til þess að hann fari
að hugsa um himneska hluti — þér eruð eins og engill
á að sjá. Eg vona að okkur lánist í félagi, með guðs
hjálp, að uppræta vantrúna úr sálum hinna forhertu.“
Honora brosti ánægjulega og rétti hontun hönd sína.
„Það er mér fagnaðarefni að fá að vera í samvinnu
við yður,“ mælti hún. Það er fastur ásetningur minn, að
neyta allra krafta minna í kirkjunnar þarfir."
Hann tók fast utan um hönd hennar.
„Eg trúi yður, en hvers vegna gangiö þér ekki til
skrifta, barnið mitt?“
Hið fagra andlit Honoru afmyndaðist og hún reyndi
að kippa að sér hendinni, en presturinn slepti ekki tak-
inu.
„Eg lofa yður því, að eg skal gang'a til skrifta i næstu
viku.“
„Nei, þér verðið að koma í kvöld," sagði hann þýð-
lega og i ákveðnum rómi, „þér verðið að koma í kvöld.
Vitið þér það, að það var einasta erindi mitt hingað,
að þessu sinni,’ að fá yður til þess?
„Mér hefir ekki dulist það síðan eg kom lúngað, aö
þér hafið búið yfir einhverju, — það hefir legið eitthvert
farg á sálu yðar, — en eg hefi kynokað mér við að
minnast á það við yður. Eg hugsaði sem svo á hverjum
morgni, að þér mynduö koma til min þann daginn og
trúa mér fyrir leyndamiáli yðar; eg vildi ekki að þér
fengjuð það álit á mér, að eg væri nærgöngull. En i
kvöld hugsaði eg sem svo meö sjálfum mér: ,,Nú verð-
ur þú að láta til skarar skriða." Mér félst hugur, fyrst
eftir að eg kom hingað inn til yðar, en nú er eg feginn
því, að eg hefi rofið þögnina og eg er þess fullviss, að
yður léttir á hjarta við það að skrifta. Gleymið ekkí
því, að barnið mitt gott, að vor blessaða kirkja hefir
liuggun á reiðum höndum til handa hverjum syndara.
Kastið áhyggjum yðar i skaut hennár!“
Honora leit undan og hristi höfuðið.
Presturinn rétti fram hönd sína og dró dúkinn frá
altarinu. Að því búnu laut hann fram og lagði höndina
á herðar henni og lét hana leggjast á kné framan við
altarið, lagði hann því næst höndina á höfuð hennar.
„Skriftið þér, harnið mitt,“ sagði hann innilega og
alvarlega.
Þungur og sár grátur náði nú tökum á Honoru og
hún játaöi það, að Beverley Peele hefði skamtað sér
morfínið sjálfur hina örlagaþrungnu nótt, og að hanra