Vísir - 06.03.1928, Blaðsíða 3

VlSIR
Árið 1927 hafði Ghevrolet meiri sölu en nokkur önnur bifreiða-
j-erksrniðja í heirninum.
Ný* Chevrolet kemur i mara mánuði. — Stœrri,
ðterkari, kraftmeiri, fegurri, skrautlegri og
jþœgiiegri i akstri en nokkru sinni áður.
Jóli. Olafsson & Go.
Aðalumboðsmenn á Islandi fyrir General Motors.
Konsum og Husholdning
frá„ 8irius“
H. Benediktsson & Go.
Sími S (fjórar iínur)
Graham Brothers
Þessar heimsfrægu sterku vörufiutningabifreiðar eru nú fyrirliggjandi.
Ættu þeir sem áhuga hafa fyrir endingargóðum flutningabifreiðum að
nota nú tækifærið. Mikið endurbættir.
Fálkinn.
Sími 670.
Hljómleikar
4. mars, í Gamla Bíó,
ímdir stjórn Sigíúsar Einarssonar.
—o—
Þess er ekki að vænta, að vér
'hér í fámenninu og við þau óhag-
stæðu skilyrði, er vér eigtim við
að búa, eigum hljómsveit, er geti
staðið jafnfætis „Scala Orchestr-
inu“ í Mílanó eða nálgast bestu
hijómsveitir, sem fengið hafa
jþroska sinn, fegurð, fágun og full-
komnun undir handleiðslu ágæt-
ustu snillinga á þessu sviði hljóm-
listar. Vér höfum eðlilega engum
Toscanini, Niekisch eða Schuch á
,að skipa. En óefað eigum vér
menn, sem betur væri til forystu
fallnir, en sá söngstjóri, sem nú
er við stjórn Hljómsveitarinnar.
Engum, sem heyrði hljómsveit-
;ína í dag, og eitthvert skyn ber
á hljómlist, getur dulist það, að
Sigfús Einarsson hefir, með því
að taka að sér stjórn hennar, færst
meira í fang en hann er inegnugur.
Verkefnin voru fjölbreytt og
heppilega valin, en um meðferð
þeirra er ekki hægt að fara loí-
samlegum orðum, að undanskildu
sóló-hlutverki ungfrú Önnu Pét-
•lirss. í flutning verkefna hljónt-
sveitarinnar vantar bæði stíl, nógu
fastar „Rhythmiskar línur“ og
jafnvægi (equilibrio), og það
heildarform, sem flutningur á
musik á Jæssu sviði ekki má án
vera, til þess að geta talist sóma-
samlegur. Inngrip eru oftast mjög
óákveðin, og veldur það því m.
a., að aldrei er sú ró eða festa yfir
framsetningu, sem sönn list krefur.
Enda þótt framsetning tónverk-
anna sé nú mjög sneydd „musik-
kultur“, þá er hinsvegar engin á-
stæða til þess að ætla, að einstak-
ir leikendur séu ekki þeim hæfi-
leikum búnir, að ekki mætti mynda
úr þessum flokki álitlega hljóm-
sveit, undir vel hæfum foringja.
lUngfrti Anna Péturss lék sóló
„Carneval“ Schumanns, á flygel.
Var það prýðilega leikið og sýndi
óskleikula músikgáfu og iörugga
„teknik“ ungfrúarinnar. Var gleði-
legt að heyra, hvernig áheyrendur
ícunnu að meta þann leik, og leyndi
sér ekki, að þá var það ekki að-
eins „Pflichtsbeifall“ (skylduhrós)
sem áheyrendur létu í ljósi.
Hljómleikarnir voru mjög- vel
sóttir.
Þórður Kristleifsson.
Listsýningm
í Kaupmannahöfn.
Morgunbl. hefir svarað athuga-
semd minni í „Visi“ með þvi að
sýna ýrnsar greinar, um íslénsku
listsýningtma, úr erlendum blöð-
um, i sýningarglugga sinurn, bæði
á frummálinu og i þýðingum.
„Sýning“ þessi leiðir í ljós, að
aðfinslurnar út af Ekstrablads-
grein Ottó Gelsteds hafa verið
réttmætar að öllu leyti. Og var
þá ekki ástæðulaust að draga þá
ályktun af þvi sem eg gerði. En
þaö er vel farið, ef „sýning“ þessi
á greinunum sannar, áð allar hin-
ar hafi verið samviskusamlega
þýddar.
Síðan eg skrifaði umrædda
grein í Vísi, hefi eg átt kost á að
siá sýningarskrána dönsku, og séð,
að hvergi er þar getið um „Skóg-
arhöll" Kjarvals, enda þótt hún
væri send á sýningu þessa af mál-
verkasafni ríkisins. Hún hefir
ekki verið hengd upp. Svo er einn-
ig um ýmsar aðrar mjmdir, sem
sendar voru héðan að heiman, að
þegar til Hafnar kom, fundu þær
ekki náð fyrir augum „uppheng-
ingarnefndarinnar".
Sýnist nefnd þessi hafa tekið
sér dómsvald, en hvaða heimild
hafði hún til þess og hverjir höfðu
kosið hana?
Að vísu er sagt, að nokkurir af
málurunum okkar — Ásgrímur,
Finnur Jónsson, Jón Stefánsson,
Kristín Jónsdóttir og Gunnl. Blön-
dal — hafi beöið danskan mál-
færslumann, hr. Uttenreiter, um
að velja úr myndum sínum þær
sem sýna skyldi; en þá hafði
,upphengingarnefndin‘ enga heim-
ild til að velja úr inyndum annara
en þessara listamanna. En eftir
þvi sem eg best veit, hefir hún
alveg útilokað verk sumra hinna
BARNAFATAVERSLUNIN
Klapparstig 37. Sími 2035.
Barna- og Kvenna-lérefts nærfatn-
aður, saumað eftir pöntunum.
Fljót afgreiðsla.
irá sýningunni og sett til hliðar
jafnvel bestu verk annara lista-
manna (Skógarhöll). Hvað Kjar-
val snertir, þá er mér kunnugt imr,
að hanu hafði enga heimild gefið
ti) þess, að valið væri úr myndum
sínum þar í Kaupmannahöfn og
síst mundi hann leyft hafa að
„Skógarhöll“ væri skotið undan.
Bjuggust og allir við, að hér væri
einungis um upphengingarnefnd
að ræða, sem væri skyldug til að
hengja upp hverja einustu mynd,
sem send væri frá íslandi’á sýn-
ingu þessa. Og ekki er laust við,
að farið hafi verið aftan að sum-
um, þar sem loforð voru gefin,
sem ekki voru haldin.
Og hvers vegna lét formaður
sýningarnefndarinnar íslensku, hr.
Matthías Þórðarson, sem sendur
var héðan til áð hafa eftirlit með
myndunum sem sendar vora á sýn-
inguna, þetta við gangast?
Hvað myndu Danir hafa sagt,
éf dónmefnd hefði kosið sjálfa sig
og farið að velja úr myndtuuun,
sem sendar voru hingað á dönsku
málverkasýninguna 1925 ?
Ragnar Ásgeirsson.
Jarðarför
C. Th. Bramni fer fram' á morg-
un og hefst kl. 1.
F östuguðsþ jónusta
verður haldin í dómkirkjunni
kl. 6 annað kveld, miðvikudag.
Síra Bjarni Jónsson prédikar.
Föstuguðsþjónusta
fellur niður í fríkirkjunni hér
aimað kveld (miðvikudag) vegna
útfarminningar, sem þar fer fram
á fimtudag.
Hljómsveitin
hélt 3. hljómleik sinn á vetrin-
um á sunnudaginn, undir stjórn
Sigfúsar Einarssonar, viö betri að-
sókn en nú lengi undanfarið, og
fer það að vonum, því aö flokk-
urinn er á bráðri framför, og munu
þeir fáir vera, sem ekki heyi'a stór-
an íntm frá því í fyrra vetur, þótt
ekki sé lengra farið. — Aðalnýj-
ungin á skránni í þetta sinn var
5. sýmfónía Schuberts. Mátti strax
á henni finna hvað leikur sveitar-
innar var nú allur léttari og ör-
uggari en framleikar hennar áð-
ur fyrri. Coriolans-forleik Beet-
hovens hafði sveitin áður leikið, og
birtist hann nú í endurbættri út-
gáfu. Mætti hvorttveggja hintmt
bestu YÍðtökum, og lokaliðinn,
Faustvalsinn, varð að endurtaka.
— Ungfrú Anna Péttirss aðstoðaði
við þenna hljómleik og lék „Car-
neval" Schumanns, sem Haraldur
Sigurðsson, kennari hennar, hefir
leikið hér áður. Er styst frá að
segja, að meðferð ungfrúarinnar á
þessu langa og erfiða verki varð
henni til hins mesta sóma. 1 hönd-
um margra geta svona stórverk
orðið bláþráðótt, en hér var leik-
urinn mótaður af sókn og stað-
góðmn krafti, alt til enda. Viðtök-
ur fékk ungfrúin hinar bestu, sem
nærri rná geta, og varð hún að
leika aukalag að lokum. H.
Til athugunar.
1 tilefni af hinu átakanlega slysi
fer eg að hugsa um ástæður sjó-
manna. Sá, sem einhverntima hef-
ir verið á dansæfingu með Ránar
dætrum, getur með hreldu hjarta
rent grun í þá hugarkvöl, sem all-
ir hafa mátt liða yfir svo langan
tíma. Það er enn eins og opið sár
i hugum skyldra og vandalausra.
— Eg sé, að Guð upplýkur göfug-
um hjörtmn til styrktar ekkjum
og munaðarlausum börnum þeirra,
er fórust, og er það hlutaðeigend-
mn og alþjóð til ævarandi sóma.
En þeir, sem héldu lífi og limum
og voru við hlið fallinna með-
bræðra á orastuvellinum, horfa
með hreldu hjarta yfir farinn veg.
Til þeirra þarf mannkærleiki og
hjálpsemi góðra manna einnig að
ná. Eg efa ekki, að það er líka
góðverk, að rétta þeim hlýja vin-
arhönd, bjóða þá velkomna og
leitast við að styrkja þá í lífsbar-
áttunni. Vel má vera, að einhverir
eða einhver þeirra hafi beðið tjón
eða hnekki við hið sorglega slys,
sem vert væri að bæta að ein-
hverju. — Eg vona, að enginn
misskilji eða taki illa upp fyrir
mér þessar hugsanir. Og hugheil-
ar hjartans þakkir til allra, sem á
einn eða annan hátt hafa stutt og
styðja að því, að mýkja og græða
þessi eftirminnilegu sár.
Reykjavík, 4. mars 1928.
Gamall sjómaður.
Jóannes Patursson,
foringi sjálfstæðismanna í Fær-
eyjum, var meðal farþega á Lyru
í morgun.
Ofurlítill selkópur
kom hér inn í höfnina fyrir
fám dögum. Hann skoðaði mjög
vandlega mannvirki hafnarinnar,
fcinkum nýju bryggjuna innan við
skjólgarðinn, og komst alla leið
upp að steinbryggju. Einhverjir
höfðu haft á orði að skjóta hann,
en þó varð ekkert úr því, sem bet-
ur fór, og komst hann heill út úr
höfninni.
Tímarit iðnaðarmanna.
Tvö fyrstu heftin 1928 hafa ný-
lega verið send Visi. Efnið er
þetta í fyrra heftinu: Iðnaðai--
inannafélag Akureyrar (með rnörg-
um myndum), eftir Sveinbjörn
Oddsson; Um iðnað í Akureyrar-
Lundafiður.
Nýkomið lundafiður frá Breitfa-
fjarðareyjum i kodda, yfirsængur
puða og undirsængur. Notið
það islenska.
V O N.
bæ eftir Sveinbjörn Jónsson og
Heilsuhæli Norðurlands eftir sama.
Efni síðara heftisins er þettaí
Iðnaðarmannafélag Isfirðinga fer-
tugt, eftir Bárð G. Tómasson (með
6 myndum) ; Árið 1927, eftir Gísla
Guðmundsson; Magnús Benja- ^
mínsson hálfáttræður, eftir G.
Björnson; Bygnadsdagen í Stokk-
hólmi 1927, eftir Guðm. H. Þor-
láksson. — Tímaritið er vandað
að efní og frágangi og Iðnaðar-
ínannafélaginu í Reykjavík til
sóma.
Skipafregnir.
Lagarfoss fer frá Akm-eyri í
kveld áleiðis til Húnaflóa.
Brúarfoss kemur til Kaup-
mannahafnar í kveld.
Goðafoss fór frá Vestmannaeyj-
um á sunnudag; flutti út mn 900
smálestir af óverkuöum saltfiskí
til Bretlands.
Selfoss fer frá Hull í kveld
áleiðis hingað.
Olíuskip
kom í gær til Olíuverslunar ís-
lands.
Lyra
kom frá Noregi í morgun.
Gullfoss
var í Vestmannaeyjum í morg-
un og kemur hingað í nótt.
Af veiðum
komu í nótt: Hilmir (50 tunn-
ur), Hannes ráðherra (80), Egill
Skallagrítnsson (70) og Sindrí
(45). Auk þess margir vélbátar og
línuveiðarar, sem allir hafa aflað
Vd' J
Káii
kom af veiðum í g-ær til Víð-
eyjar með 70 tunnur lifrar.
Enskur botnvörpungur
kom í gær til þess að leita sét
aðgerðar. Einnig belgiskuf bofcn-
vöi-pungur til þess að fá sér fiskí-
skipstjóra.
Suðurland
kom frá Borgarnesi í gær.
Kolaskip
kom í gær til Viðeyjar.