Vísir - 06.05.1928, Blaðsíða 3

VISIR
nýkomið.
h/f F. E Kjartansson & Co.
Simar 1520 og 2013.
9 9
nýkomið.
L Brynjólfsson & Kvaran.
Múrbretti
Steypuskóflur
Fötur
Múrspaðar
Múrskeiðar
Fílt. .
Járnvörudeild
J E S ZIMSEN.
fHjúskapur.
í g'ærkveldi voru gefin saman í
borgaralegt hjónaband ungfrú
jVlálfríSur Einarsdóttir, Þingnesi i
Borgarfiröi og Guöjón Eiríksson,
kennari á sama stað.
ITrúlofun.
Nýlega opinberuðu trúlofun
•.SÍna ungfrú Magnea Hjáhnars-
■dóttir frá Syðra-Seli í Hruna-
mannahreppi og Helgi Tryggva-
son hraðritunarkennari frá Kot-
hvammi í V.-Húnavatnssýslu.
Áheit á Strandarkirkju,
aíh. Vísi: 2 kr. frá N. N., 4
-3kr. (gamalt áheit) frá N. N., 2 kr.
frá Kalla, io kr. frá Gesti, 1 kr.
frá M.
St. Bylgja
heldur fund í dag kl. 1, á venju-
legum stað.
í miklu
úrvaii.
XMKKXXXXXXXK X X X tOOOðOQOOSX
Danssýning
heldur Viggó_Hartmann í Gamla
Bíó kl. 3V2 í dag, með aðsto'S ung-
frú Astu Norðmann. Aðgöngumið-
ar fást í Gamla Bíó frá kl. 1 í dag.
Trésraiðir
ó d ý r t.
Við seljum frönsk sporjárn
á 50 aura stykkið.
Járnvörudeild
JES ZIMSEN.
Nýkoniið:
Pappírspokar, Umbúða-
pappír, Toiletpappír. Sun-
Maid-rúsínur, Súkkulaði:
,Consum‘ og ,Husholdning\
Bananar, Sítrónur, Epli og
Laukur. Liptons te, margar
teg. Niðursoðnar Perur og
Ananas. Tomatsósa, Pickles,
Ostur, 3 teg. Bláber, Italskt
súkkat. Cocosmjöl, Sagó,
Hrísmjöl, Hveiti, 2 teg. Ger-
hveiti, Hænsnakorn, Victor-
iu-baunir. Ávaxtasulta ýms-
ar teg. Eldspýtur, Vindlar.
Lægst verð.
í heildsölu hjá
| 'SiYni 144. |
Gillette rakvélar
Gillette blöð
Violet blöð
Raksápa
Rakkústar.
Til Vífilsstaða
- i dag kl. 3.
Til Hafnarfjarðar
á öllum tunum.
Járnvörudeild
Blfpelðastöd
JES ZIMSEN.
Fiður.
Hið alþekta lundafiður frá Breiða-
fjarðareyjum er nú þegar nýkom-
ið í yfirsængnr, kodda og undir-
sængur.
Von.
Nntuð íslensk
frímerki
keypt hæsta verði.
Verðlisti ókeypis.
Bókabúðln
Laugaveg 46.
K. F. U.' M.
Y-D-fundur kl. 4.
Almenn samkoma kl. 8 x/z-
Allir velkomnir.
Irisiiis & Gannars.
Hafnarstræti 21.
Símar 8t7 og 1214.
Kristalsápa
Grænsápa
Handsápa
Stangasápa
pvottaduft
FORINGINN.
farið fyrir öðrum. Facino hefði getað verið her-
togi, ef hann liefði viljað. Að öðru leyti hefir lianu
ekki skort dirfskuna. Hann kvongaðist mér, til
dæmis að taka. Eg er dóttir greifans af Tenda, og
þvi litið lægri að tign en prinsessan þín. En hún
er, ef til vill, gáfaðri en eg. Ef til vill lika fallegri.
Er hún það?“
„Madonna! Þér eruð fegursta kona, sem eg liefi
,séð.“
Greifafrúin var föl yfirlitum, nú sem endranær.
En er hann mælti þetta, kafroðnaði hún og leit
niður, svo að augnahárin snertu kinnar liennar.
Þvi næst brosti hún. Þau riðu samsiða og liún
rétti nú út höndina og snart höiid Bellarions
augnablik.
„Er þetta satt, Bellarion?"
Bellarion varð dálitið órótt. Honum var óskiLj-
anlegt, að annað eins smáræði og þetta, gæti vald-
ið þviliku liugarróti. En hann sagði rólega:
„Það er satt.“
Hún andvarpaði og brosti á ný. „Það gleður
mig, að þér líst vel á mig, Bellarion. Eg liefi ætíð
óskað þess, en eg var hálfhrædd um, að prinsess-
an þin væri — væri ef til vill þvi til fyrirstöðu.“
„Til fyrirstöðu? Eg skil þetta ekki sem hest.
Það, sem úr mér kann að verða, og alt sem eg
á, og kann að eignast, er bónda yðar að þakka.
Það væri því liróplegt vanþakklæti, ef eg reynd-
ist ekki auðmjúkur þræll yðar, — þræll yðar og
vkkar heggja.“
„Æ, — það er þá bara venjulegt þakklæti, sem
þú átt við!“ tautaði hún í hálfum hljóðum.
,,.Tá, livað ætti það annað að vera?“
„Nei, auðvitað, ekkert annað! Þakklátssemi er
dygð, — nijög' sjaldgæf dygð. Þú ert víst öllum
dygðum prýddur, Bellai'ion?“
Hann fann að þetta mundi vera háð.
Sólin var að ganga til viðar, er þau riðu inn í
skóginn. En kuldinn umhverfis þau átti aðrar og
dýpri rætur.
4. kapituli.
Förin frá Abbiategrasso.
Alt haustið 1407 dvaldist Facino i kyrð og næði
úti við Abhiategrasso og liafði ekki annað fyrir
stafni en að kenna Bellarion og þjálfa hann. Her-
foringinn mikli hafði ekki tekið sér hvild frá störf-
um í tiu ár. Og hann liefði ekki unnað sér livíld-
ar, hefði það verið í eigin þágu eing'öngu.
En þegar leið að jólum, bárust hónum vmsar
slæmar fregnir frá Milano. Og einn daginn, rúmri
viku fyrir jól, fór Facino að tala um, að návist sín
við aðsetursstað stjórnarinnar, mundi vera nauð-
synleg.
Greifafrúin mátti ekki heyra á þeíta minst, og
lét sem þclta kæmi ekki til neinna mála.
„Mig minnir ekki betur, en að þú scgðir, að við
ættum að vera hér til vors.“ Mátti glögt heyra á
i’ödd liennar, að henni mislíkáði stóruín, enda var
slíkt ekki mjög óvenjulegt.
„Eg vissi ekki þá, að hertogadæmið mundi verða
í hættu statt, á meðan eg dveldist hér.“
„Lát þig það engu skifta. Það er ekki þitt her-
togadæmi. Að vísu liefði það getað verið það — ef
þú hefðir verið gæddur sæmilegri karlmanns-
lund!“ •
„Og þá hefðir þú getað þegið að vera hertoga-
frú?“ Facino brosti. Hann liafði talað rólega, en
ekki beiskjulaust. Þetta var gamalt misklíðarefni
þeirra á milli, cn Bellarion hevrði þess nú getið
i fyrsta sinni.
„Sómatilfinning mín er þess valdandi, að eg get
ekki orðið við ósk þinni. Eg hefi gert þig að greifa-