Vísir - 20.06.1928, Blaðsíða 2

VISIR
■ÖlsemC
Höfum tils
Umbúdapappír í rúllom.
57 cm. breiðan,
gráhvítan á lit, sérstaklega sterkan.
Milka Velma
liið óviðjafnanlega átsiikkulaði
frá Suchard.
A. Obenliaupt,
Símskeyti
Khöfn 19. júní. FB.
Atlcintshafsflugið.
Frá London er símað: Stultz
og Miss Earliart lentu í gær ná-
lægt Llanelly (í Carmarthen
shire í Suður-Wales). Bensín-
forðinn var að þrotum kom-
inn, er þau lentu. Lincoln Ells-
worth flaug með sem farþegi.
Miss Earhart er fyrsti kven-
maðurinn, sem flogið liefir vf-
ir Atlantshafið. — Mikill fögn-
uður í Ameriku, yfir því að
flugið hepnaðist.
Frá Nobile.
Frá Ósló er símað: Riiser-
Larsen og Lutzow Holm flugu
i gær vfir Foyneyjuna og þar
í kring, en sáu ekkert til No-
bile ogflokks hans. Skeyti hef-
ir horist frá Nobile og kveðst
liann hafa séð til flugvélanna.
Flugvélarnar leggja líklega af
stað aftur í dag.
Amundsen er floginn af stað
til Spitzbergen.
Kosningarréttur kvenna.
Frá London er símað: Laga-
frumvarpið, sem veitir kven-
mönnum sama kosningarrétt
og karlmönnum, hefir nú verið
samþykt í efri málstofunni.
Gengur það strax í gildi.
Utan af landi.
—o—
Borgarnesi 20. júní. FB.
Talsverð úrkoma í gær eftir
langvarandi þurka og svalviðri.
Hlýtt og gott veður í dag. Gras-
vöxtur hefir be'ðið stórkostlegan
hnekki undanfarið vegna þurka.
Hefir sumstaðar brent af túnum og
skemst í kartöílugörðum.
Smíði Hvitárbrúarinnar miðar
vel áfram og mun nálega alt efni
komiS upp eftir.
Framsóknarfélag Borgfirðinga,
sem starfar bæði i Mýra- og Borg-
arfjarðarsýslu, hefir boðað til
tveggja landsmálafunda. Verður
annar haldinn í Reykholtsdalnum,
en hinn i Borgarnesi. Borgarnes-
fundurinn verður á sunnudaginn
og kemur þingmaður kjördæmisins
á hann, einhver ráðherranna að
sögn, og miðstjórnum íhaldsflokks-
ins og Alþýðuflokksins hefir verið
boðið að senda menn á fundinn.
Búast menn við mikilli þátttöku í
Borgarnes f undinum.
Hreppsnefndakosning fer fram
hér í dag.
Fyrsta vatnsafls-rafljósastöð á
sveitaheimili i Borgarfirði verður
bygð í sumar og haust á Stóra-Ási
í Hálsasveit. Undirbúningur undir
verkið er nýlega hafinn.
Stykkishólmi 20. júní. FB.
Grasspretta til eyja er ekki góð
og horfir til vandræða, að brenna
muni af hólum og hæðum, ef þurk-
arnir halda áfram. Engin úrkoma
hér um slóðir í meira en hálfan
mánuð. Skúrir munu hafa komið
á Fellsströnd í gær og ef til vill í
Dölum, en náðu ekki hingað. —
Hér hafa verið svalviðri í vor, yfir-
leitt stormasamt og ókyrr veðrátta.
;— Kvefsamt hér um þessar mundir.
Húsbruni.
I gær um kl. 3 varð vart
við eld u]5pi á lofti í búsinu nr.
4B við Týsgötu. Það er tvílyft
steinhús með lágu risi og kjall-
ara. Loft öll og stigar voru úr
tré.
Einliver dráttur varð á að
brjóta brunaboða, en eldurinn
magnaðist svo skjótt, að liúsið
var orðið alelda, þegar slökkvi-
liðið kom upp eftir. Etí þá vildi
svo illa til, að lítið vatn náðist
fyrst í stað, því að þetta var
um það leyti dags, sem vatns-
notkun er hvað mcst víðsvegar
um bæinn. En þegar vatnið
jókst, tókst að slökkva eldinn
og var liúsið þá meira og
minna brunnið og sviðið að
innan.
Eigandi þessa liúss er Jón
Magnússon trésmiður, og bjó
hann uppi á lofti, en þar varð
eldsins fyrst vart. Húsráðandi
var að heiman við vinnu og
kom ekki heim, fyrr en húsið
var brunnið. Þar bjó einnig
Þórður Eyjólfsson, aldraður
maður. Hann var heima, en
Nýkomið Rnðugler
best og ódýrast i bæn-
um. Leitið tilboða.
Versl. B. H. BJARNASON.
H. STEFÁNSSON
læknir.
Laugaveg 49. Vonarstræti 12.
Sími 2234. Sími 2221.
ViStalstími kl. 1—3 og 5—6.
vissi ekki af eldinum fyrr en
liann var orðinn mjög magn-
aður.
Niðri í liúsinu bjó kona með
tveim dætrum sinum, frú Sig-
riður Halldórsdóttir, móðir
Einárs Magnússonar, cand.
theol. Nokkuru var bjargað af
innanstokksmunum hennar, en
af efri liæðinni bjargaðist alls
ekkert.
Manntjón eða meiðsli urðu
ekki af brunanum, sem betur
fór, en allir, sem í húsinu
bjug'gu, urðu fvrir miklu tjóni,
því að ekkert var vátrygt af
innanstokksmunum. Fólkið
varð vel við skaða sínum, sem
þó hlýtur að vera mjög tilfinn-
anlegur.
Upptök eldsins voru sögð
þau, að börn hefði farið ógæti-
lega með eldspýtur á loftinu,
en ókunnugt er Vísi um nánari
atvik að því.
—o—
Þegar hús brenna hér í bæn-
um eða annars staðar á land-
inu, má ganga að því vísu, að
einhver missi óvátrvgðar eig-
ur sínar, og þá helst þeir, sem
fátækastir eru, og síst mega
við því. — I bruna þeim, sem
hér er um að ræða, mistu allir
muni sína óvátrygða.
Þó að menn finni til þess við
hvern bruna, að hættulegt sé
að eiga alt sitt óvátrygt, þá fer
mörgum svo, að þeir gleyma
hættunni og skjóta öllu á frest.
Þetta er að sumu leyti ekki
svo undarlegt, sem virðast
kann í fljótu bragði. I ung-
dæmi þeirra manna, 'sem nú
eru miðaldra eða vel það, var
sjaldan minst á vátryggingar.
Þær mega heita nýr siður liér
á landi, og eru þess vegna ekki
teknar upp í einni svipan. Ef
til a411 treysta sumir því, að
eigur þeirra sé öruggar i stein-
húsum, en reynslan liefir sýnt,
að svo er ekki, allra síst þegar
sligar og loft eru úr timbri.
Sumir kunna og að liorfa í
kostnaðinn, en hann er miklu
minni en margir ætla. Sumir
vita eflaust ekki, livert þeir
eigi að leita til þess að tryggja
eigur sínar, jafnvel þó að það
sjáist stundum auglýst, eða
gefa sér ekki tíma til þess að
snúast í því, og ætla að það
sé meiri fyrirhöfn en er.
Ef vel væri þyrfti liér að
koma upp félag, sem legði sér-
staka stund á vátrygging inn-
anstokksmuna. Það þyrfti að
liafa menn í sinni þjónustu til
þess að fara í Iivert hús og leið-
beina mönnum í þessu efni,
bæði um kostnað og annað, og
fá þá til þess að tryggja eigur
sínar.
Xeofani
20 stk. 1.25. - Seldar hvarvetna.
í 5. tölublaöi Strauma, er út
kom 1. maí síðastl., stendur,, aS
Ásmundur Guðmundsson skóla-
stjóri frá Eiðum hafi verið skip-
aður dó.cent við guðfræðideild Há-
skólans, samkv. tillögu háskóla-
ráðsins, og hafi hann tekið við
kenslu i gamla testamentisfræðum
eftir próf. Harald Níelsson. Er
þess þá jafnframt getið, aö síra
Sveinbjörn Högnason, prestur að
Breiðabólsstað, muni vera lærð-
astur í þeim fræðum allra íslenskra
manna. Hafi hann lagt sérstaka
stund á þau við háskólann í Höfn,
Iokiö þar prófi með mjög hárri
fyrstu einkunn, og hafi hann síðan
iyrir meðmæli háskólaráðsins
fengið styrk hjá Alþingi til frek-
ara náms í þessum fræSum og hafi
fiann stundað framhaldsnám í
þeim i Þýskalandi í heilt ár. Er
greinarstúfur þessi í Straumum
mjög merkilegur ýmsrá hluta
vegna. Það iná strax geta þess,
aö dómur Strauma um það, að
síra Sveinbjörn sé læröastur allra
íslenskra manna í þessum fræðum,
er ekki dómur út í bláinn, því að
að útgáfu Strauma standa þeir
menn einir, sem sérstaklega fylgj-
ast með í þessuin málum.
Það, sem fyrst vekur athygli
nianns er frásögnin um það, að
settur hafi verið maður til að hafa
á hendi kenslu í þessum fræði-
greinum, sem ekki stendur fremst-
ur að þekkingu og lærdómi í þeim.
Brýtur það í bága við þá reglu,
sem skólar hér og annarsstaöar
hafa, þá, að kappkosta að fá til
skólans þá menn, sem hafa mesta
og besta þekkingu í þeim fræðum,
sem þeir eiga að kenna. Virðist, ef
velja ætti háskólakennara eftir
öðru en lærdómi og þekkingu i
faginu, að valið mundi verða all-
mjög af handahófi, og mundi slíkt
ekki örfa unga menn til þess að
afla sér Jiekkingar og lærdóms
umfram aðra menn, ef þeir eiga
það á hættu, að teknir verði í em-
bætti menn, er standa þeim að
baki.
f greininni stendur, að háskóla-
ráðið hafi mælt með hinum setta
dócent. í háskólaráðinu eiga sæti
5 menn. Mun það venja, að það
mæli meö þeim manni, er deilda-
kennarar benda á. Það er því í
raun og veru formsatriði, að með-
mælin koma frá háskólaráðinu, en
ekki deildarkennurunum. Þeir, sem
því réðu valinu á hinum setta do-
cent, voru prófessorarnir Sigurð-
ur Sivertsen og Magnús Jónsson.
Ýmsir höfðu látiö í ljós við síra
Sveinbjörn Högnason, að hann
mundi líklegur til þess að taka við
kenslu við guðfræðideild Háskól-
ans, er embætti losnaði. Á meðal
þeirra voru prófessorar guðfræði-
deildarinnar. En til þess, að svo
gæti orðið, yrði hann, sem kennari
í gamla testamentisfræðum,að hafa
sérstaklega góða kunnáttu í he-
bresku. Staðfestu þeir þetta i með-
mælaskjali, er þeir gáfu síra Svein-
birni Högnasyni, er hann sótti um
styrk til framhaldsnáms í he-
bresku. Meðmælaskjal þetta er
stílað af þáverandi forseta deild-
arinnar, prófessor Sigurði Sívert-
sen, og undirritað af öllum kenn-
urum deildarinnar. Kemst prófess-
orinn á þá leiö að orði, að jafnvel
þó liebreska sé ekki kend sérstak-
lcga við guöfræðideild Háskólans,
þá verði þó deildin að halda fast
við þá kröfu, að kennari í gamla
testamentisfræðmn verði bráðnauð-
synl. að hafa þekkingu í hebiæsku.
Dr. Jón Helgason biskup gaf síra
Sveinbirni einnig meðmæli og tel-
ur þetta einnig nauðsynlegt. Þó í
nieðmælabréfi deildarinnar felist
enganveginn beint loforð um það,
að síra Sveinbjörn Högnason skuli
fá embætti við guðfræðideild Há-
skólans — sem ekki var heldur vi'ð
að búast, þegar af þeirri ástæðu,
að deildin hefir ekki veitingarvald
—• þá getur þó engum blandast
hugur um það, að deildin gefur
það ótvírætt í skyn. En hún verði
hinsvegar að halda fast við þákröfu,
að kennarinn verði bráðnauð-
synlega að hafa þekkingu í he-
bresku. Til þess að geta fullnægt
þeim kröfum, sein deildiii þannig
gerði til hans sem kennara, siglir
hann til Þýskalands og stundar
þar nám í gamla testamentisfræö-
um í heilt ár.
Eins og kunnugt er, losnaði em-
bætti við guðfræðideild Háskólans
s. 1. vetur, við fráfall prófessors
Haralds heitins Níelssonar. Það
þúrfti því áð taka kennara að Há-
skólanum, og þar sem sá kennari
átti að taka við kenslu í gamla
testamentlsfræðum, var búist viö
]iyí, að deildin mundi nuela með
þeim manni, sem henni, jafnt sem
útgefendum Strauma, var kunnugt
um, að hefði fullkomnasta þekk-
ingu allra íslenskra manna í þess-
úm fræðum, og þá með sérstöku
tilliti til kunnáttu hans í hebresku,
og það því frekar sem deildin
hafði áður sérstaklega mælt með
þessum manni, og henni var kunn-
ugt um, að hafði stundað fram-
haldsnám í þessum fræðigreinum
í þeim tilgangi einum, að geta full-
nægt þeim kröfum, setn deildin
hafði sett fyrir því, að verða kenn-
ari. Reyndin varð þó sú, að deildin