Vísir - 24.06.1928, Blaðsíða 3

VISIR
Uppsali. Iiéldu þeir veislu undir
berum himni í trjágar'Si ofan viÖ
foæinn. Þar voru fluttar svo góÖar
raíSur, að þeim var veitt almenn
atbygli, — en þaÖ vita þeir, sem
til þekkja, a'Ö sjaldgæft er um borÖ-
raiöur, þar sem þúsund menn eru
saman komnir. Licentiat Dag Ström-
báck, sem var í Reykjavtk fyrir fám
misserum og flutti fyrirlestra í há-
fikolanum, hélt eina bestu ræðuna.
Hann er nú bókavörður í Uppsöl-
UBi og einhver fremsti inaður í fé-
lílgslifi stúdenta.
Næsta dag skiftust stúdentarnir
í 8 flokka, eftir því hvaða nám hver
sfundar. Voru haldnir fyrirlestrar
í sérgreinum, og fóru sumir út úr
bænum í skemtiferðir. Nokkrir
sigklu um skerjagarðinn, aðrir fóru
til Saltsjöbaden, sumir til Drottn-
sngholm, o. s. frv., og eru þessir
staöir sagðir hver öö'rum fegurri.
— Sá flokkur, sem undirritaður
var í, fór á þann staðinn, sem minst
aðdráttarafl hefir hversdagslega,
— sem sé í fangelsið.
Kveldinu var eytt á Skansinum,
skemtistað, sem jafnframt er safn
sænskra þjóðminja, dýra og bygg-
inga frá ýmsum landshlutum.
Þar flutti prófessor G. Andersson
kröftuga ræðu af hálfu Norræna
félagsins (Föreningen Norden),
6em var gestgjafi að þessu
sinnis Prófessor Andersson hefir
verið í Kína árum saman, og eru
aðeins 3 ár síðan hann kom heirn.
Vann hann þar að ýmsum rann-
sólcnum á fornleifum og menningu
þjóðarinnar. Er hann nú að raða
„herfangi“ sínu í sérstöku safni
og semja ritgerð um rannsóknir
sínar, og sögðu fróðir menn, að
þær mundu injög breyta skoðun
manna á listuin Kínverja og upp-
runa þeirra. — Ræða prófessors
Anderssons við þetta tækifæri var
eigi aðeins skörulega flutt og á
hljómfögru máli, því að efnið stóð
ekki búningnum að baki. „Sem
þjóðir og einstaklingar höfum vér
norðbúar alist upp í sífeldri baráttu
við myrkrið. Því er það köllun vor
að verða kyndilberar mannkynsins,
og þar eigum vér von á að sjá stri-
dentana í fylkingarbrjósti“. Rúmið
leyfir ekki að rekja efni ræðunnar,
þótt æskilegt væri.
Um kveldið var sýnt leikrit á
Skansinum, sem nefnist „Krafta-
verkiö á heilögum Valentino".
Hefir þaö inenningai-legt gildi að
því leyti, að það sýnir, hvernig
kirkjan hélt ófróöum almúga við
guðhræöslu og góða siði. Það er
frá 14. öld, en gerist miklu fyr, og
er ákaflega kristilegs efnis. Með-
al persónanna eru guð almáttugur,
tveir erkienglar, keisarinn í Róma-
'borg o. fl. o. fl., alt niður í nokkra
drýsildjöfla. — Iæikritið var
merkilegt og fróðlegt, en' svo
ínikið hafa menn breyst á þessum
sex hundruð árum, að nú var
vinnumönnunum af neðra staðn-
um best tekið meðal áheyranda.
Og einn sænsku stúdentanna hvísl-
aði að mér, að erkiengillinn Gabr-
íel væri fremsti hnefaleikamaður
meðai stúdenta í Stokkhólmi.
Fimti dagur mótsins var hinn
síðasti. Hann hófst með umræð-
um um aðstreymi stúdenta að há-
■skólunum og endaði með veislu og
dansleik í ráðhúsi bæjarins
(Stádshuset), sem talið er af vitr-
um möiinum fegursta stórhýsi í
Evrópu frá síðari öldum.
Þetta er daufur skuggi af því,
som gerðist á mótinu. Því mætti
bæta við, að i öllum þeint ræðum,
sein haldnar voru um norræna
samvinnu, var aldrei talað um sam-
bræðslu landanna eða hina póli-
tísku einingu, sem „skandinavism-
inn“ svo nefndi á síðustu öld
hafði að marki. Þvert á móti varð
ætíð vart hinnar dýpstu virðingar
fyrir sjálfstæði og sjálfræði hverr-
• ar jjjóðar. Menn skildu það, að
meimingarleg og hagnýt sam-
vinna getur ekki hygst á j>ví, að
ein j)jöðin taki sér foreldravald
yfir annari, þótt mannfærri og fá-
tækari sé..
Eg sagði i upphafi, að svona
niót hefði mest gildi fyrir þá er
þar væru sjálfir. Það eru ekki um-
ræðumar, og ekki fyrirlestrarnir,
sem hafa mest gildi, þótt hvort
tveggja sé ágætt.Það er kyiiningin,
sem j)átttakendur fá af öðmm
þjóðum, menningu jjeirra og hugs-
unarhætti, það er alt hið nýja,
sem fyrir augun ber á ferðalagi í
ókunnu landi, sem á að geta gefið
mönnum nýjar hugsjónir, orðið
þeim hvöt til nýrra framkvæmda,
ekki síst Jæim, sem koma til Sví-
jjjóðar frá íslaudi.
P. B.
Reiðhestar o. fl.
Það er ekki sjaldgæft, að hér
hittist menn, sem hafa horn i síðu
þeirra manna, sem láta eftir sér að
eiga reiðhesta. — Kalla þá menn
ráðleysingja og öðrum álíka nöfn-
um. En oft eru þeir hinir sömu
menn all-ánægðir yfir, ef menn
geta klófest bíl eður mótorhjól;
telja það síður til óþarfans, og það
þótt það sé aðeins notað til skemti-
aksturs.
Það er líkast því sem þessir
inenn, sem amast við reiðhestun-
um, að þeir haldi, að enginn hafi
gott af þeim utan ei'gendtirnir.
Þeir gæta j)ess ekki, að fyrst og
fremst eru þeir peningar kyrrir i
landinu, sem til rerShestakaupa er
varið, og sama gildir og um hey-
ið handa þeim. Ekki fara pening-
arnir, sent fyrir Jtað er varið, út
úr landir.u, og svo má halda á-
fram ab telja upp jtað, sem að reið-
hestabaldinu lýtur, að alt lendir
j)að hjá landsmönnum. Öðru máli
er J)ví að gegna um bílan.a, alt það
stórfé, sem fyrir Jtá er varið, fer
út úr landinu, og meiri hlutinn af
víðhaldi þeirra fer úr vasa lands-
manna sömu leíðina. Svo hér er
sannarlega tvennu ójöfnu saman
að jafna. Sumir af hinum svo
kölluðu ráðandi mönnúm jiessa
bæjar, hafa ekki ætíð sýnt sína
betri hlið, hvað viðvíkur hag-
beit og öðru, sem snert hefir hesta-
eigendur hér. — Hafa oft komið
þannjg frarn við þá, eins og þeim
hæri skylda til, að halda í við
slíka eyðsluseggi, viljað sýna sig
sem nokkurskonar fjárhaldsmenn
þeirra. — Slík afskiftasemi hefði
kannske getað þrifist áður fyr við
bláfátæklínga, en nú tæplega.
Eg þori hiklaust að segja, að
bændur eiga Hestamannafélaginu
Fákur mikið upp að unna, hvað
hestasölu hingað til bæjarins snert-
ir. Áður en það félag hóf starfsemi
sina, fór reiðhestmn hér árlega
fækkandi, 0g liefði það félag' ekki
beitt sér fyrir hestahaldi og reið-
vegurinn ekki verið lagöur, ntyndu
reiöheatar hafa orðið hér jafn fá-
séðir og hundar eru hér nú.
Nú er Fákur orðinn það vel
skipaður, að ég trúi vart, að eiuunt
né neinum takist að korna honum
á kné, og meðan það tekst ekki,
niun reiðhesttun fjölga hér en ekki
fækka.
Mér finst skylda okkar Islend-
inga, að hlynna að hestum og
hestaíþróttum; þeir hafa frá land-
námstíð orðið að þola blítt og
strítt með okkur og án jteirra
hefðu íslendingar liðið undir lok.
Viö stöndum ])ví í þakklætisskuld
við jtá, og þá skuld ber oss að
greiða með bættri meðferð' á þeim.
Dan. Daníelsson.
Jarðarför
Leifs heitins Guðmundssonar
fer fram á morgun og hefst kl.
2M»-
Veðurhorfur.
I gærkveldi var norðaustan-
útt um land alt. poka og rign-
ing á Austurlandi, en þykkviðri
á Norðurlandi og htils háttar
rigning. purviðri á Vesturlandi
og suðvesturlandi. — I dag eru
horfur á norðan og norðaustan
golu hér, og má búast við rign-
ingu öðru hverju.
Embætti.
Héraðslækninum í Reyðarfjarð-
arhéraði, Sigurði H. Kvaran, hefir
verið veitt lausn frá embætti frá
1. okt. næstkomandi. Embættið
hefir verið auglýst laust og er um-
sóknarfrestur til 15. ágúst n. k.
Súlan
fer að fljúga í dag eða á
morgun, því áð varahlutirnir
eru komnir hingað.
Söngskemtanir í vændum.
Frú Dóra og Haraldur Sig-
urðsson koma hingað i dag og
ætla að efna til konserta nú í
vikunni, eins og auglýst er á
öðrum stað i blaðinu.
Ískmdsglíman
verður þreytt í kveld kl. 9 á
íþróttavellinum. Stjórn I. S. í.
hefir boðið Sir Thomas Hohler
að horfa á glimuna.
Goðafoss
kom frá Hamborg og' Hull í
gær kl. 5 síðdegis. Farþegar
voru þessir: Jón S. Loftsson,
kaupmaður, Ólafur V. Davíðs-
son, kaupmaður, ungfrú Elin-
borg pórðardóttir, ungfrú pur-
iður Jolinson (frá Canada),
Finribogi ísólfsson, Benjamin
Eggertsson, Ólafur Benjamins-
son, Guðmundur Jóhannsson,
Mr.’John Iv. Johnson (frá Can-
ada), Mrs. Seller, Miss Green,
Mi's. Carter, Mr. Penney, Mr. L.
C. Soutli, Miss Bobjnson, Miss
Kummer, Miss Spelack, Miss
Deriée E. Wliitford, Mr. Charle
Himherg, Mr. B. Sclinur.
Fisktökuskipið Fantoft
fór liéðan í gærkveldi til
Spánar með fiskfarm fyrir
Kristján Einarsson.
ÍCStSÍSOO»KJOÍXSSSÍÍOOO»!J{>OOOOOC

Síml 249 (2 línur).
Reykjavik.
Niðupsoðið:
Kjöt,
Rjúpnabringnr,
Bayjarabjúgn.
Heppilegt í miðdegismatinn
nú í kjfttleysinu.
SOOOOOOQQOQOCSCSCSCSOOOOOOOOOC
Hjúskapur.
í dag verða gefin salnaii í hjóna-
band, ungfrú Sigurbjörg Jóns-
dóttir, nuddlæknir, og cand. med.
ísak Karlsson, til heimilis á Vak-
salagatan 28, Uppsala, Svijijóð.
Eggert Laxdal
listmálari hefir sýningu á
málverkum sinum í Iðnskólan-
um. Hann hefir stundað málara-
list í París og er einn af efnileg-
ustu listamönnum vorum. Sýn-
ingin er opin kl. 11 árd. til kl. 7
siðdegis.
Áheit á Strandarkirkju,
afli. Vísi: 10 kr. frá ónefnd-
um, 2 kr. frá T. T.
Lj áblöð,
Brúnspónn, Klöppur, Hverfi-
steinar og allar aðrar vörur
nauðsynlegar sveitahóndanum
fást í
JÁRNVÖRUDEILD
JES ZIMSEN.
Nýkomid:
Glóaldin, ýmsar teg. Epli.
Laukur. Flórsykur. höggjmi
Melís. Kúrenur. Möndlur, sætar.
Cocos-hnetur, rifnar, Sukkat.
Makkarónur. Kanei, heill og
steyttur. Pipar, steyttur.
í heildsölu hjá
| Símar 144 og 1044. |
Ný)ar
kartöflur,
Perurr
Sun^kist
appelsínur,
Epli,
Citrönur.
íiUhl/aMl
Aðalstrseti ÍO,
sími 2190 og
Laugaveg 43.
Síml 1298.
Giimmístimplar
eru búnir til í
Félagsprentsmiðjunni.
VandaSir og ódýrir.