Vísir - 30.06.1928, Blaðsíða 2

VISIR
Nýkomið:
Laukup í pokum.
Kaptðflumj el.
Nýkomið:
Jarðarberjasnltutau og
Hiudberja do.
mjög góðar tegundir, ódýrap.
A. Obenliaupt,
+
Frú Astrid Kaaber.
MinningarorS.
pegar nemandi hefir hlotiS
góða einkunn við burtfararpróf
úr skóla, er það gleðiefni ölluni
góðum -félögum hans. peir sam-
fagna honum og minnast með
gleði hvernig gengið liefir að
komast fram úr erfiðleikum
þeim og þrautum, sem fyrir
nemandann hafa verið lagðar.
pegar góður nemandi hverfur
burt úr lífsins skóla að loknu
prófi, þá ættum við að gleðjast
yfir því, að nú eru allar þrautir
og. erfiðleikar yfirstaðnir.
Að frú Astrid Ivaaber hefir
lokið erfiðu iburtfararprófi, er
öllum vinum hennar gleðiefni,
þó að þeir liefði gjarnan kosið,
að mega vera lengur samvistum
með henni. Lengi munurn við
minnast þess, hve hún var sam-
vinnuþýð, glöð og hugrökk,
livað sem að höndum har. í stað
þess að harma hurtför hennar,
ættum við heldur að reyna að
taka hennar miklu mannkosti
okkur til fyrirmyndar og stefna
að þvi, að geta sagt á burtfarar-
stundinni: ,rIn nobis regnat
ille.“
M. K.
Sfmskeyti
Khöfn, 29. júni. F .B.
Stuðningslið þýsku stjómar-
innar.
Fræ Berlín er símað: Stjórn-
málamenn socialista, demo-
krata, miðflokksins, bayerska
þjóðflokksins og þýska þjóð-
ílokksins styðja Mullers-stjórn-
ina nýju. Flokkarnir hafa þó
ekki enn heitið stjórninni sluðn-
ingi, þar eð samkomulag á milli
flokkanna hefir ekki komist á
um stefnu stjórnarinnar. Kröf-
ur þýska þjóðflokksins hafa
valdið aðal ágreiningnum.
Leitin að Ámundsen.
Frá Osló er símað: Norsk
l)löð hafa gengist fyrir samskot-
um til leiðangurs til þess að leita
að Ámundsen. Safnast hafa 70
þús. kr. Tryggve Gran stjórnar
leiðangrinum. Leggur hann af
stað í dag.
(Tryggve Gran er fæddur
1888. Hann tók þátt í Suður-
pólsleiðangri R. F. Scott’s 1910
—13 og gekk þá ásamt fleirum
upp á eldfjallið Erebus (1912).
Lýsir þann þeiin ferðaæfintýr-
um sinum í bók sem kom út í
Osló 1915: „Hvor sydlyset flam-
mer; leir og ekspeditionsliv paa
Antarktis“. — p. 30. júlí 1-914
flaug Gran yfir Norðursjóinn,
frá Englandi til Noregs, á á1/^
klst. pótti það mikið afrek þá.
— A seinni árum heimsstyrjald-
arinnar var hann í breska flug-
herliðinu, gat sér góðan orðstír
og hlaut majórstign. Árið 1919
kom út eftir hann bókin „Unde7-
britisk flag; krigen 1914—18“),
Vatnsleysið.
Eins og öllum er kunnugt, hefir
mjög víða bori'Ö á vatnsleysi hér í
bténum í vor. Kvartanir hafa kom-
ið frarn úr mörgum áttum, en ekk-
ert hefir verið gert til að bæta úr
vatnsleysinu, svo að kunnugt sé,
enda fráleitt hægt í skjótri svipan.
Virðist bersýnilegt, að vátnsveitan
muni vera orðin niikils til of lítil,
og var hún þó aukin ntjög fyrir fá-
um árum. Er það gamla sagan um
allar verklegar framkvæmdir bæj-
arfélagsins, að alt er haft of lítið
í upphafi. — Allir vita hvernig
ástatt er um rafmagnsveituna. Hún
er langt of lítil. Hálærður verk-
fræðingur hafði sannað, að vatnið
í Elliðaánum væri langt of litið til
þess, að verulegt gagn væri að því
til lýsingar þessum l)æ. Svo liðu
mörg ár og íbúar Reykjavíkur tvö-
földuðust á þeim árum. Þá kemur
enn til sögunnar sami hálærði verk-
fræðingurinn og. kemst þá að þeirri
einstöku niðurstöðu, að nú sé
vatnsaflið í Elliðaánúm nægilegt til
lýsingar bænunt! Vatnsafl ánna
hafði þó staðið í stað, en bœrinn
stœkkað nm helming. — Nú munu
ekki mjög skiftar skoðanir um
það, að bygging rafmagnsstöðvar-
innar við Elliðaárnar hafi verið
óðs manns æði. Og á næstu árum
verður óumflýjanlegt, að sækja afl
til lýsingar þessu bæjarfélagi aust-
ur í Sog. Þangað átti vitanlega að
sækja það í upphafi, en skammsýni
;,forráðamannanna“ kom í veg fyr-
ir, aö það væri gert.
En eg var að tala um vatnsleys-
ið. Það er nú orðið svo alvarlegt,
að ekki er við unandi. Eg á ekki
heima í miðbæiium, í kvosinni
sjálfri, en þar er mér sagt, að ekki
beri á neinni vatnsþurð. Heimili
mitt er langt véstur i bæ. Ástandið
er þann veg, að vatnslaust tná heita
tneiri hluta dags. Eg fór á fætur
fyrir „allar aldir“ í morgun og ætl-
aði að „birgja mig uþp“ að vatni
til dagsins. En þá brá svo yið, að
vatnsæðin var tóm að kalla og fór
langur tíini til þess, að láta seytla
í eina fötu. Og svona var þetta í
öllum húsum þarna í grendinni.
Mér hefir skilist, að húseigendur á
þessum slóðum sé látnir greiða
vatnsskatt, engu síður en aðrir, og
mér finst ekki nema sjálfsagt, að
þeir krefjist þess, að þeir sé látnir
fá það vatn, sem þeir eru búnir að
borga. Það munu jafnan taldir
beinir prettir, að taka fé fyrir ein-
hvern hlut, og svíkjast svo um að
láta hann af hendi.
Beri eldsvoða að höndum, má
búast við því, eins og nú er ástatt,
að ekki náist í vatn, og að hús geti
brunniÖ til kaldra kola af þeim sök-
um. Gæti þá farið svo, ef vindur,
væri íúikill og óhagstæður, að eld-
urinn yrði óviðráðanlegur og stór
hverfi bæjarins brynni til ösku.
Þarf væntanlega ekki ■ að lýsa
■hörmungum þeim, er af því gæti
hlotist. — Er og vonandi, að slík
ógæía komi ekki fyrir, en trauðla
ætti þó „forráðamennirnir“ að sofa
öllu lengur óhultir og bíða átekta.
— En hvað sem þessu líður, erti
þó óþægindin af vatnsleysinu svo
mikil og alvarleg, að ekki má við
una. — Bæjarstjórnin verður að
sjá bæjarbúum fyrir nægilegu vatni.
Og það er ekki einhlítt, að hún
„hugsi sér“ að gera það einhvern
tíma seinna -— við tækifæri. Hún
verður að hefjast handa þegar í
stað.
Verið getur, að vatnsleysið hér
í bænum stafi að einhverju leyti af
því, að óhóflega sé með vatnið far-
ið. Fráleitt eru þó svo mikil l)rögð
að þvi, að nægilegt vatn gæti feng-
•ist hvervetna í bænum með spar-
. legri notkun. Höfuð-orsökin er víst
sú, að vatnsveitan er of lítil. —
Bæjarstjórnin hefir löngum forð-
ast það sem heitan eldinn, að hafa
nokkurn hlut „við vöxt“, af því
sem hún lætur framkvæma. — Þar
er sjón sögu ríkari. — Rafmagns-
veitan er of lítil, vatnsveitan oí lít-
il, göturnar of mjóar, skolpræsin í
götunum of mjó, svo að iðulega
verður að rifa pípurnar upp eftir
fáein ár og setja aðrar gildari í
staðinn. — Þá hefir ]>að og verið
mikill siður hér, að koma aldrei
nokkurri ])ípu fyrir í nýrri götu um
leið og hún er lögð, ef ekki er sam-
tímis farið að reisa ]>ar hús. Tví-
verknaðurinn þykir víst viðfeldn-
ari og haganlegri. Stundum kemur
það fyrir, að alveg ný-malbikaðar
götur eru rifnar upp með ærnum
kostnaði vegna þess, að þar þarf
að koma fyrir pípum, sem allir vissu
fyriríratn, að nauðsynlega hlytu að
koma innan stundar.
Svona eru verkhyggindin og
framsýnin í þessum bæ. ■—■ Þarf
erigan að undra, þó að bæjarfélag-
ið sé nú sokkið i skujdir, er svo
hefir verið stefnt að undanförnu.
Sjálfsagt rekur nú líka að því
innan skamms, sakir mistaka og
sundrungar og ráÖleysis kjósenda
þeirra, er standa að núverandi
meirihluta bæjarstjórnarinnar, að
jafnaöarmenn nái undirtökunum í
stjórn bæjarins, og munu þeir þá
taka við „drekkhlaðinni. fleytunni"
þar sem hinir verða frá að hverfa,
og stýra b.eint í voðann. En ])á er
hætt við, að margur maðurinn vakni
við vondan clraum, sá er treyst
hefir íhaldinu og „forráðamönnum"
þess á undanförnum árum. Mun
þeim þá skiljast, að betra hefði ver-
ið ,að hafa víðsýna menn, frjáls-
lynda og góðviljaða, með í ráðutn
hin síðari árin.
Því verður ekki neitað, að margt
hefir verið gert í þessum bæ síð-
ustu áratugina, og hefir sumt af
því horft til framfara. — En allar
hafa framkvæmdir bæjarfélagsins
oröið ærið dýrar og þungbærar
gjaldþegnunum. — Um það skal þó
ekki sakast hér. Þó að kostnaður-
inn hafi orðið mikill og þungbær,
þá er þó hitt stórum verra, að flest-
ar framkvæmdirnar virðast að eins
miðaðar við líðandi stund. — Er
engu líkara, en að augu „forráða-
mannanna" hafi verið þann veg
haldin, ’að þeim hafi verið tneinað
að sjá „eina spönn“ fram í tírnann.
Þess vegna erum við nú vatns-
lausir dag eftir dag, og þess vegna
getum við átt von á því, að verða
að sitja í myrkinu — ef „haustrign-
ingarnar bregðast".
Stafkarl.
Sjötugsafmæli.
Einar Guðmundsson stein-
smiður, Grettisgötu 28, hér i
bænum, er sjötugur í dag, 30.
júní. — Hann er ættaður úr
Vestur-Skaftafellssýslu og er al-
bróðir Guðmundar lieitins frá
Vegamótum, er mörgum Reyk-
víkingum var að góðu kunnur.
Einar l'luttist bingað til bæj-
arins fyrir 45 árum, og hefir
hann átt hér heimili öll þessi ár.
Hann liefir jafnan verið hinn
mesti sæmdarmaður í sinni
stétt, iðjumaður með afbrigð-
um og áreiðanlegur í viðskift-
um svo að aldrei liefir skeikað.
Hann er friðsamur, tryggur í
lund, og trúr í orðum. Einar er
vel skynsamur maður og fylg-
ist með því sem skrifað er um
opinber mál. Fremur mun hann
þó fara dult með skoðanir sín-
ar á stjórnmálum, en þáð hygg
eg, að liann sé fylgjandi frjáls-
legri umbótastefnu.
Einar hefir verið liraust-
menni um dagana og liann hef-
ir líka beitt vinnuþreki sínu
dyggilega við stranga vinnu all-
an ársins hring og ár eftir ár.
En nú á síðast liðnum tveimur
árum eru kraftar lians nokkuð •
teknir að bila, og heilsan að lin-
ast. pó stundar hann vinnu enn'
í dag, reyndar af veikara afli
en áður, sem eðlilegt er.
peir, sem þekkja Einar GuS-
mundsson, munu bera hlýjan
hug til hans. peir munu flytja
honum í dag innilegar árnaðar-
óskir á sjötugsafmælinu, og
biðja, að ellin megi verða lioa-
um mild, fögur og friðsæl.
M.
Kappreiðar.
——O--
Á mórgun (i. júlí). efnir Hesta-
mannafélagi'S Fákur til seinni
kappreiða ársins.
í þetta sinn verSa reyndir færri
hestar en viS síSustu kappreiSar,
sem stafar af því, aS nú koma fáir
hestar úr öSrum landsfjóröunguiu,
og annaS þaS, aS sumir af þeim
hestum, sem síSast voru reyndir,
eru fjarverandi.
I ])etta sinn reynir enginu
kvennaflokkur, en þess í staS verö-
ur nú sýnt tölt.
Sumir af tölthestunum, er reynd-
ir verða, eru meS þeim allra snjölí-
ustu, sem völ er á, má því vænta,
aS almenning fýsi mjög aS sjá þá
þeytast yfir völlinn á sunnudaginu
kemur.
Nokkrir nýir ágætis hestar
verSa nú reyndir. ViS komu þeirra
á völlinn má búast viS, aS þeir af-
mái glansinn af eldri uppáhöldum.
Vekringar verSa í þetta sinn
meS langflesta móti, og vænta
þeir, sem til þekkja, aS sumir
þeirra verSi hvorki eigendunum né
áhorfendunum til ama, enda mætti
þaS síst verSa, því fyr og síSar
hafa góSir skeiðliestar veriS mesta
yndi og uppáhalcl íslendinga.
AS endingu skal ég geta þess,
aS félagiS er nú aS láta bera ofan
i skeiövöllinn ])á tegund ofaníburS-
ar, sem hvorlci þyrlast upp í vit
né á klæSi áhorfenda, og ennfrem-
ur verSur til öryggis dælt vatni á
völlinn, ef veSur verSur þannig, aö
þess gerist þörf.
Geta má þess, aS góSar veiting-
ar verSa á staSnum, svo hvorki
hungur né.þorsta þurfa menn aS
líða þar.
Þessar stuttu béndingar ættu aö
nægja til þess, aö á sunnudaginn
lcemur fjölmentu konur og karlar
á SkeiSvellinum viS ElliSaár.
Dan. Dan.
Hinap frægu
Frister & Rossinann
saumavélar eru
komnar aftur, bæði
stignap og handsnún-
ar.
J4mafJ t i ifmof.