Vísir - 07.04.1929, Page 4

VÍSIR
K)OQQQQO0(XXXXXXX»000(X»«
Er hnð yðar slæm ?
Hafið þér saxa, t-prnngna
húð, filapensa eða húðorma,
notiB þá
RÖSðL'Gljcerin,
sem er hið fullkomnasta hör-
urdslyf, er strax grsrBrr o>i
mýkir húðina og ^erir hana
silkimiúka og lit'agra.
Fœst í flestiim htrgreiðslu-
stofum, verslunum og lyfja-
búðum.
H.I Efiaierð MHitar
IQOQaaQOOCKXKXXXXMOOOQOOOi
Ritvélin Royal
(ferðavél og skrifslofuvél)
ber langt af öllum öðrum.
Helgl Magnússon & Co.
Kpaftlímid
„Dupa-Fix^
límir gler, leir allskonar, sem
heilt væri, og þolir sjóðandi
heitt vatn óendanlega, limir
málma, klæðnaS, leður, gúmmí,
pappír og óteljandi aðra hluti.
Má líma undir stígvél og skó.
Fæst i túttum á kr. 1,50.
VON.
Gyldendals Bibliotek.
Allar upplýsingar gefnar i
bókaverslun Snæbjamar Jóns-
sonar og þar tekið á móti á-
skriftum.
Daglegae og
prúðan
Sendisvein
vantap nú þegar.
Jón Hjartarson & Co.
«pb| Vífilsstaöa,
Hafnarfjarðar,
III Heflavíknr,
og Eyrarbakka
B || daglega frá
Stelndóri* Simi 581
Laodsins bestn bifreiðar.
ödjrnst bæjarkeyrsla.
Branð og kðknr
frá Joii. Reyndal ei»
selt á
Laugareg 20 B.
Gengið inn frá Klapparstíg.
Gjaldmælisbifreiðar
hefir
Nyja bifreiðastððin
til leigu.
Afgreiðslasímar 1216 & 1870.
Údjrru
karlmanna-
rykfrakkarnlr
eru komnlr.
Fatabúðin.
aara gjaldmæl-
is blfreiðar á-
valttilleiguhjá
Steindópi
S:mi 581.
Landsins bestn bifrelðar —
W*
Ibu
til leigu.
Uppiysingar gefa
Arni & Bjarni
Banbastræti 8.
X»OOOOOOtXKKXKXX»OOOQOOO(
= FILMUR =
ný verðlækkun.
Framköllun og kopíeriag
— ódýrust. —
(Eiuar B|örnssou)
Bankastræti 11. — Sirni 10'3
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
f
TAPAÐ -FUNDIÐ
r
TILKYNNING
\
VINNA
1
Dugleg slúlka óskast.
á Þórsgötu 19, uppi.
Uppl.
(237
Merkt veski, með peningum
og fleira, tapaðist í fyrradag.
Uppl. i síma 1329. (236
Kvenúr týndist síðastliðið
miðvikudagskveld. Finnandi er
vinsamlega beðinn að skila því
á Njálsgötu 13 B. Fundarlaun.
(220
1
iSÉTTILKYNNINGAR?
VÍIvlNGS-fundur fellur niður á
mánudagskvöld, sökum stig-
stúkufundarins. (239
Ung, dönsk stiilka óskar eftir
'að fá að æfa sig á píanó nokkra
tíma í viku, gegn borgun. Uppl.
í sima 852. (221
Slúlka óskast í vist hálfan
eða allan daginn, frá 1. eða 14.
maí. Uppl. í síma 673. (231
Slúlka óskast nú þegar. Þrent
í heimili. Uppl. Sólvallagötu 7.
(226
Góða slúlku vantar mig í vist
14. mai. Málfríður Oddsson,
Þingholtsstræti 22 A. (224
3 menn geta fengið þjónustu.
Uppl. á óðinsgötu 3. (222
HUSNÆÐI I
Til leigu er við miðbæinn 14.
niai: 2 herbergi, með eldliúsi
og geymslu. — Alt út af fyrir
sig. Sanngjörn leiga. — Barn-
laust, skilvíst fólk kemur að-
eins til greina. Umsóknir
merktar „Miðvikudagur“ legg-
ist inn á afgr. Vísis, fyrir mið-
vikudag. (240
HÚSNÆÐI! Maður, sem ætl-
ar að byggja hús á Sólvöllum,
óskar eftir góðum manni, sem
vildi tryggja sér verulega góða
íbiið gegn fyrirframgreiðslu,
eða byggja húsið í félagi. A.
v. á. "" (238
Herbergi til leigu frá 14. maí.
Bjarkargötu 8. Simi 673. (235
Sólrík íbúð til leigu, 3 her-
bergi og eldhús. Uppl. á Vest-
urgötu 57, frá kl. 1 e. h. Sími
1453. (233
Ilúspláss óskast; 3 herbergi
og' eldhús. Fjórir fullorðnir í
heimili. Uppl. á Vesturgötu
50 B. (231
Stór slofa í nýju húsi, með
bestu nútímaþægindum, sólrík.,
með gluggum mót suðri og
vestri til leigu frá 14. maí. Sól-
vallagötu 6, neðri hæð. (229
Barnlaus lijón óska eftir 2
herhergjum og eldhúsi. Uppl. í
sima.2096, frá kl. 10—4 og 7—9.
(228
2 herbergi og eldliús óskast
14. maí. Þrent fullorðið í heirn-
ili. Áreiðanleg horgun. — Uppl.
í síma 2158. " (197
2—3 herbergi og eldhús óskast
til leigu 14. maí. Þrent í heimili.
TilboS merkt: „1929“, sendist
Vísi. (170
Rúmgóð íbúð í nýju húsi til
leigu í sumar, og lengur, ef um
semur. Sími 2091. (229
Barnlaus hjón óska eftir
góðri íbúð 14. maí. Ábyggileg
greiðsla. Sími 1841. (228
Einhleypur maður óskar eftír
eftir litlu herbergi í nokkura
mánuði. Uppl. á Óðinsgötu 14
A, niðri. (227
Til leigu 4 herbergi og eldhús
með öllum nútimans þægindumr
geta verið fleiri herbergi á sömu
liæð ef óskað er. Uppl. gefur Nóí
Kristjánsson, Klapparstíg 37.
Sími 1271. (223
Sólrík 3—4 herbergi og eldliús
óskast til leigu 14. mai. Uppl. í
síma 1132. ’ (99
Ágæt stofa til leigu. Sími 1432.
(819
r
KAUPSKAPUR
GERFITENNU R ódýrastar
lijá Sophy Bjarnason, Vestur-
götu 17. (242
KAUPUM GAMALT BLÝ.
Veiðarfæraversl. Verðandi.
(24Í
Barnakerru í góðu standi vií
eg kaupa. Theódór Sigurgeirs-
son, Nönnugötu 5. (232
Ágætar túnþökur til sölu. Ás-
vallagölu 7. (230
Vel uppbygt grasbýli, utantií
í bænum, er til sölu. Um skiftí
á húsi gæti verið að tala. A. v. á.
(203
Þið þurfið ekki að fara ann*
að. Öll smávara til saumaskap”
ar ásamt öllu tilleggi til fataí,.
alt á sama stað. Guðm. B. Vik-
ar, Laugaveg 21. simi 658. (678
Mikið úrval af islenskum og
dönskum bókum, bækur keypt-
ar, einnig teknar í skiftum. —-
Fornsalan, Vatnsstíg 3. (5
Munið að sænsku karlmanna-
fötin eru þau vönduðustu, sem!
til landsins flytjast. Fást að eins1
hjá Reinh. Andersson, Laugaveg
2. (675
Mótorkiitter, 40 smálesta, tií
sölu. Uppl. í síma 1044. (225
Sem ný dagstofuhúsgögn til
sölu, handsnúnar og stignar
saumavélar, alls konar fatnað-
ur. Hefi kaupanda að ferming-
arkjól. Fata- og lausaf jármuna-
salan, Skólavörðustíg 4 C. (219
P'élasfsprent.nniBjan.
FRELSISVINIR.
verjast, þrátt fyrir samkomulag lians við landstjór-
ann. Eg’ get fallist á þetta. En þá verðið þér lika að
fá mér tvo Iiðsforingja, nú þegar, er fari tafarlaust
í umboði mínu til Breta og beri fram tillögu mína
UBi hlulleysið.“
Moultrie rétti iir sér og var sýnilega móðgaður.
„Nei það geri eg ekki. Fyrr léti eg rífa úr mér tung-
una, en að eg skipaði svo fyrir.
Landstjórinn leit á hann áhyggjusamlega. „Og
Þér segist vera vinur minn Will! Þér þekkið mig að
líkindum betur en nokkur annar maður. Og eg gæti
lagt eíð út á það að eg hefi aklrei brugðist trausli
yðar i öll þau ár, sem við höfum þekt livor annan.
En nú er lítils um þetta vert. Þér metið það vafa-
lausl einskis?“ Hann hló heisldega.
„Hér er hvorki um traust né vantraust að ræða,
John. Og þó að eg féllist á þetta, þá fengi eg engan
aí foringjunum lil þess að talcast þvílíka sendiför á
heridur. Þér lieyrðuð sjálfir liver orð Lawrens og
Gadsden liöfðu um jietta mál. Og liver og einn þeirra
manna sem hera einkennisbúning nýlendnanna,munu
svara á sömu lund, ef eg fer þcss á leit, að þeir fari
þesshátlar sendiför.“
„Roger Smith mundi vafalaust taka það að sér, ef
þér skipið honum að gera það. Og Latimer ef til vill
líka. Það var af ásettu ráði, að eg hað liann að staldra
við áðan. Eg vildi að hann hlustaði á það, hvað mér
væri nú í hug. Nú liefir hann heyrt orð min og er
ef (il vill fáanlegur til, að taka þátt í förinni?“ Land-
stjórinn leit spurnaraugum á Lalimer.
Latimer svaraði tafarlaust, og' af svo mikilli ein-
lægni og lotningu, að glögt mátti sjá hug hans til
landstjórans. Hann tók ofan og laut landstjóranum
djúpt.
„Eg tel mér sóma að því, að starfa í þág'u yðar,
tigni landstjóri."
Landstjórinn undraðist mjög lrversu svar Lati-
mers var vinsamlegt og tvímælalaust og hið liarðlega
andlit Iians blíðlcaðist mikið. Augu lians ljómuðu
hlátt áfram af þakklátsemi er hann leit til Latimers.
En Moultrie tók til orða og var enn kuldalegri í
máli.
„Gleymdu Iþví ekki, að eg er yfirhoðari þinn, og að
þér er skylt að hlýðnast skipunum mínum. Og eg
mun aldrei — aldrei gefa þér skipun um, að fram-
kvæma uppástungu landstjórans. Eg mun hvorki
skipa þér né Smith að fara — eða neinum öðrum.
„Og þó verður þetta að komast í framkvæmd,“
sagði Rutlcdge alvarlegum rómi og ákveðnum. —
„Þetta verður að gerast. — Að öðrum kosti er okkur
öllum glötunin vis.“
„Eg hefi þegar látið í ljós skoðun mína á málinu,“
sagði Moultrie til áréttingar fyrri orðum sínum.
Rutledge bandaði frá sér með fíngerðum, grönnum
höndunum. Þolinmæði hans virtist að þrotum komin.
„Eg átti ekki við það.-------Eg lield eg viti varla
hvað eg er að segja.“ Hann strauk titrandi hendi um
ennið á sér, sem var fölt og svitastökkið. „Eg átti
við það — að — að—“ hér dró niður i honum og
liann hvíslaði svo lágt, að varla mátti nema orð lians.
„Þetta verður að komast í framkvæmd, svo að
það gæti orðið á okkar valdi að tortíma Prevost og
öllum her hans.“
„Hvað þá!“ sagði Moultrie og saup hveljur af undr-
un. Ilann kom ekki upp meira en þessum tveim orð-
um.
Rutledge hauð þeim háðum að koma nær. Hann
var fölur og' örvæntingarfullur á svip, en þrekið var
þó enn óbilað.
„Setjist þið niður, báðir! Já — svona — dálítið
nær mér. Eg liefi lengi óttast þetta augnablik. Eg
hefi óttast að svona kynni að fara. Eg hefi óttast ]>að
meira en alt annað. Eg hý yfir leyndarmáli og það
leyndarmál er svo merkilégt og afdrifarikt, að eg
hefi alls ekki verið við því húinn að ljósta því upp.