Vísir - 29.04.1929, Blaðsíða 3

VISIR
f'jAPORAIED
: UHSWEtTf NED STERIUÍCO ;; r;
MSi
Þegar þéi* kaupid
dósamjóik þá muuid
ad bið|a um
DYKELAND
því þ4 fáid þér
þad besta.
I. Brynjölfsson & Kvaran.
■í'FROM
T^ontehts I
fili-killil nrlr ilia ilili
BARNAFATAVERSLUNIN
Klapparstíg 37. Sími: 2035.
Nokkur stykki, sem eftir eru
af ullarpeysum fyrir stálpaðar
ielpur, verða seldar út með
----- innkaupsverði. ----
Stemgrímur Jónsson
bæjarfógeti á Akureyri er stadd-
air hér í bænufn.
’Wagner-kveld.
Florizel von Reuter leikur á
klaver við síðustu hljónlleika sína
uæsta fimtudagskveld í Gamla Bió.
Leikur hann vinsælustu kaflana úr
■óperum Wagners í orkesturútsetn-
íngtt, er hann sjálfur hefir sarnið.
Mr. Gherry,
einn af framkv.stj. hins mikla
hveitifélags Joseph Rank Ltd, Hull,
var meðal farþega á Goðafoss á
laugardagskveldið. Hann mun
-dvelja hér í hænum nokkura daga.
Lausar skrúfur
verða leiknar annað kveld
Rauði Kross fslands
heldur aöalfund -sinn í Kaup-
þingssalnum kl. 5 á morgun.
.Santvinnuskólanum
vverður sagt upp kl. n i fyrra-
-ynálið.
JDronning Alexandrine
kom hingað frá útlöndum kl. 4
i nótt. Meðal farþega voru; Þór-
,arinn Kristjánsson hafnarstjóri,
.August Flygenring og frú, Úskar
Norðmann, ungfrúrnar Áslaug
Foss, Þóra Borg og Birna Hjalte-
•sted, Sigursteinn Magnússon, frú
Vera Siemsen, Vigfús Vigfússon,
Sigfús S. Bjarnason, Sig. Krist-
jánsson frá Siglufirði, Ingvar
Guðjónsson írá Akurevri.
Náttúrufræðisfélagið.
Munið fundinn í kvekl kl. 8)4
j Mentaskólanum.
Farfuglafundur,
hinn síðasti á þessu starfsári,
yerður haldinn næstk. miðvikudags-
kveld kl. 8^2 stundvislega. Efni
fundarins meðal annars: Einav
Helgason garðyrkjustj. flytur er-
indi, upplestur og dans til kl. 1.
Jjyra-
kemur liingað í dag.
_;Af veiðum
komu í rnorgun: Þórólfur, Haf-
■stein og Skúli fógeti.
Tvö eftirlitsskip
komu hingað í .gær, annað þýskt
og hitt breskt.
,Áheit á Strandarkirkju,
afhent Visi: 15 kr. frá ónefnd -
fum.
Ætla Islendingar
að flytja inn ffcsk?
Fyrir nokkuru var þess get-
ið í Morgunblaðinu, að 30 ndrsk
línuveiðaskip ætluðu til íslands
til þess að stunda þar línuveið-
ar og selja veiðina eða leggja
liér í land.
Alveg má það undrum sæta,
hvað íslendingar gefa þessu
lítinn gaum, og sýpir það betur
en l'lest annað, hve hirðu- og
hugsanalausir þeir eru um vel-
ferð og afkomu atvinnuvega
sirnia.
Undanfarin ár munu fáein
norsk skip hafa stundað línu-
veiðar hér við land að vori til,
og selt afla sinn hér óátalið, þó
það sé líklega öllum vitanlegt,
að slíkt er brot á landslögum.
Gera má ráð fjTÍr þvi tvennu:
að menn hafi litið svo á, sem
afli þessara fáu skipa væri svo
lítill, að hvorki gerði til né frá
um þá aukningu \ið fiskifram-
leiðslu landsmanna og því ekki
þótt taka þvi, að kæra til stjórn-
arvaldanna yfir þessum lög-
hrotum. Og einnig má að hinu
leytinu vænta þess, að afli þess-
ara skipa hafi verið að mestu
leyti lagður upp á þeim slöð-
um á landinu, sem ekki hafa
verið gerðar háar kröfur til
þess, hvað leyfilegt var um
þessi efni. Líklega mætti enn-
fremur taka það með í reikn-
inginn, að sama skipið lagði
upp afla sinn viðar en á einum
stað, til þess að núnna bæri á
því, hve mikill hann væri alls,
ef slce kynni að einhverjum
þætti nóg’ um og færi máske að
hafa orð á því eða kæra. Menn
þykjast hafa tekið eftir því, að
norsk skip liafi leikið sVipaðan
leik með síldina. Þegar skip
hafði lagt upp á einum stað,
það sem þvi var leyfilegt samkv.
hinum illræmda kjöttollssamn-
ingi, þá hafi það hið sama skip
skotist á annan eða aðra staði
og lagt þar líka upp síld. Var
og er hægast að leika þetta, því
að svo er að sjá, sem enginn
telji sér skylt, að hafa gát á
slíku.
Það virðist eigi ofsögum sagt,
að nú muni Norðmenn ætla sér
að gera meira að þessum veið-
um liér við land í ár en að und-
anförnu, þvi að íslenskir sjó-
menn, sem inn hafa komið síð-
ustu vikur, segja nú vera kom-
inn fjölda af norskum skipum
á miðin hér vestur í flóanum
og þykir þeim Norðmennimir
engir aufúsugestir þar á miðun-
um.
En hvað sem um þetta má
segja, þá er þó önnur hlið á
þessu máli miklu verri og al-
varlegri og lnin er sú, að ef'
þessum Norðmönnum verður
leyft að leggja afla sinn hér á
land, þá hlýtur |iað að liafa á-
K. F. U. M.
Jarðræktarvinna
í kveld kl. 8. — Félagar mæti.
hrif til hins verra á verðmæti
íslenskrar fiskframleiðslu.
Þeir menn sem kunnugir eru
aflagetu þessara skipa álita, að
hæfilegt sé að áætla afla hvers
skips 7—80Ö skpd. frá yfir-
standandi tíma að telja til sfðari
daga júnímánaðar. En sé þessi
afli miðaður við 30 6kip, þá
gerir það til samans 21—24000
skjxi., og er það ekkert smá-
ræði.
Allir vita, að verðlag hverrar
vörutegundar fer mjög eftir
vörumagni. Nú vita menn lika,
að óvenjulegur fiskafli hefir
verið í Noregi og eins hér við
land þennan vetur, svo að sýnt
þykir, að óvenju miklar fisk-
birgðir verði í þessum löndum
á yfirstandandi ári. Fiskverð
hefir af þessum orsökum farið
stórlækkandi nú á vertíðinni og
menn búast við, að það lialdi
jafnvel enn áfram að lækka af
þeim ástæðum sem áður eru
taldar. Maður verður þvi að
spyrja sjálfan sig og aðra, hvort
nokkurt vit sé í því, að fara að
auka fiskbirgðir þessa lands
með þ\á að fara að flytja inn
fisk í stórum stíl frá öðrum
þjóðum, þótt hann kunni að
vera veiddur við strendur ís-
lands. Sjá ekki allir heilvita
menn, sem sjá vilja, að slíkt er
óhæfa, sem ekki má eiga sér
stað. Það er óhæfa að vér för-
um að rýra verðmæti vorra eig-
in fiskbirgða með því að kaupa
tugi þúsunda skpd. frá öðrum
þjóðum.
Opinherar skýrslur eru gefn-
ar mánaðarlega um afla og fisk-
hirgðir, og um hver áramót er
vandlega athugað, hve mikið sé
til af fiski, og eftir birgðamagn-
inu fer verðið að miklu leyti,
eins og áður er sagt, Þetta verk-
ar því eigi aðeins á yfirstand-
andi ár, heldur og hið næsta.
Það skiftir því m jög miklu fyr-
ir okkur íslendinga, hvort við
höfum 20—30 þús. skip. meira
eða minna af fiski, og getur
verkað á verðið, ef til vill í tvö
ár.
Að vísu getur fregn Morgun-
hl. þess, að þessi 30 norsku skip
séu gerð út frá einum jbæ í
Noregi (þ. e. Álasundi), en þar
fyrir getur verið, að önnur
skip séu einnig send frá öðrum
stöðum, svo að um meiri vöxt
getur verið að ræða í þessum
efnum en hér er gert ráð fyrir.
En hvað sem því líður, þá
verður hér að stemma á að ósi,
því að eigi mun síðar vænna.
Fleira mætti nefna í sam-
bandi við þetta, svo sem það,
hvernig vér greiðum fyrir Fær-
eyingum að koma hér fiski á
land, okkur til óþurftar, en það
kann að vera að sanibandslög-
in sælu hjálpi þar til.
Ennfremur mætti henda á
það, að þetta gæti ekki verið
hættulegt gagnvart öðrum
þjóðum, sem krefðu sama rétt-
ar.
Því kynni nú að verða haldið
fram, að vér íslendingar færum
á mis við verslunarhagnað með
því að hægja þessiun viðskift-
um frá okkur. En þá er því til
að svara, að í fyrsta lagi er það
mjög vafasaml, hvort þeir ein-
staklingar þjóðarinnar. sem
innkaupin gerðu, gætu nokkuð
á þvi hagnast, að gera- kaup
með fallandi verði. En þó að
Sækketvistlæpred. AQ
iA Faru svaert, ubleget, realiseres mindst 20 m. rU %J 1 Ua
Samme Kvalitet 125 cm. bred 96 öre pr. m. Ubl. Skjorter 200
öre i lille og Middelstörrelse, stor 225 öre, svære uldne Herre-Sok-
ker 100 Öre, svært ubl. Flonel 70 cm. bredt 65 öre p. m. Viske-
stykker 36 Öre, Vaffelhaandkiæder 48 Öre, kulörte LommetörbJæ-
öer 325 Öre pr. Ðusin. Fuld Tilfredshed eller Pengene tilbage. —
Förlang illustreret Katalog. Sækkelageret, Sct. Annæ Plads 10,
Eöbenhavn K.
SKRÚFDR, BOLTAR, RÆR.
Margap gerðip.
Vald, Poulsen.
Klappapstíg 29. — Simi 24.
nnnnunuunnnn
Gúmmísiðnpr
II ” 31 ” i
|2 , |4 , 1
lliiii Mamðssoi 5 Co.
um hagnað gæti verið að ræða
fyrir þessa fáu einstaklinga, þá
mundi hann þó ekkert vera hjá
þ\d, sem þjóðin myndi hafa af
því sem heild. Og þegar á það
er litið, verður að taka heildar-
hagsmuúina fram yfir einstak-
linganna þegar beggja hags-
munir geta ekki farið saman.
S. 0.
Nýstárlegt.
—X—
Það, er margt nýstárlegt sem
bregður fjTÍr sjónir manns í
fyrsta skifti sem maður er
staddur i stórborgum annara
landa. Umferðin er mikil, hús-
in stór og skrautleg, stórir og
fallegir búðargluggar með dýr-
indis varningi. Alt er hreinlegt,
alt spegilfagurt og gljáandi.
• Komi maður inn í stór versl-
unarhús eða aðrar stórhygg.
ingar, þá tekur maður strax
eftir, þegar maður gengur inn
um hurðina, hversu handföngin
og liandriðin eru gljáandi fögur,
jafnvel látúnsræmurnar á
þröskuldunum spegíaSt af hrein-
leika. Á matvöruhúsunum ber
það sama fyrir sjónir. Öll ílát,
hvort heldur þau eru úr eir,
aluminium eða öðrum málmi,
eru spegilfögur.
Manni dettur í hug, hvort
þessar þjóðir hafi betri mögu-
leika að halda öllu svona speg-
ilfögru en vér Islendingar. Má-
ske nota þær einhver töfraefni
sem vér ekki þekkjum?
Nú er ráðin bót á þessu, nú
geta íslendingar keypt þetta
undraefni á öllum verslunum
hér á landi. Hefir þvi verið gef-
ið íslenskt nafn og kallað Fjall-
konu-fægilögur. Er það nafn
sem gott er að muna. Fjallkonu-
fægilögur er framleiddur af
Efnagerð Reykjavikur og seld-
ur í smádunkum af mismun-
andi stærð, alt upp í 1 liter.Verð-
ið er mun lægra en hið tilsvar-
ani útlenda efni.
(Adv.).
HM sirlð
er flnsslast.
isgarðor.
Noooooootxxmxx:
Sokkar
x kven, karlm. og unglinga. |
X Vandaðir, ódýrir. X
* «• í heildsölu og smásölu. X
Stefán Gunnarsson,
skóverslun
Austurstræti 12.
XXÍQQQQQQtXXXXXXRÍQQQQQQQaC
Þeini sern hafa
slæma meltlngu er
sérstaklega ráðlagt
braUð
SKRÁSETT VÖRUMERKl
Besti gólfgljáinn
er
fiesti skóábnrðurinn
er
íæst í öllum helstu versluuum.