Alþýðublaðið - 20.06.1928, Blaðsíða 4

4
&LP'?Ðölí«f AðiÐ
Iu ný gerð sépstablepa ®
jfallegir til ferðalaga. j
iPinaig 'u n giUji ga ©g S
Síb\ t'elpu.kjóíar,
Jjaíthiiik? illrnslö'ítfr. -
§i9 j Laugávegí 23.
98 , 1
“M so tgeæt.
Íllim gjll
HCttBSBÖ^I.
ívcl
B'itad s
-jsftaðYÍKi.gs
gO ilíÖBlöS
Æ9 m98
______, <íFrEælur voru komnar í
Sa^Hflrrf gSft nokkuð seint. Hús-
W v^SF^úr^steini, og brann efri
ÍiáðfnBWáStffin algerlðga, alt á
n¥ ðrí JESítíi n iíi1 e y ð; la g’ðis t af völd-
'ú’Er ’öll æf vatns. Allir innati-
stokksmunir voru óvátryggðir, en
nrjísnolnnna
8, simi 1284,
téknr aíí sér a!ls konar tækífærisprent-
un, övo S0«n erfiljóð, íiógongutuiöa, bié2t
reikíiiaga, kvittanir ;ip. ,s.: frv.,' og af-
greiðír vinmma fljótt og víö réttii verSi.
húsið áttí Jón Magnússon tré-
smiður.
'C0:\ iT. i. - '
Brúmi veski
tapaði telpa, sem ber út Al-
þýðublaðið, í gær. I því áttí að
vera rukkunarhefti. FinnaMdi er
vinsamlega beðimi að skiia því
í afgreiðslu blaðsins.
íslenzk-danska iögjafnaðar-
nefndin
hefir Iokið störfum sínura- og
fara dönsku nefndármÉnnirnÍT
heimleiðis með íslandi í kvöld.
Haraldur Guðmundsson
ritstjó i, Magnús Jónsson pró-
fessor og Asgeir Ásgeirsson
fræðslumálastjóri fara utan með
fslandi í kvöld. Ætla þeir að sitja
fund; er þingmenn Norðurlanda
halda í Stokkhólmi dagana 2. og
3. júlí næstkomandi.
„Kynd!ll“ .
kemur út í . næstu viku.
Fulltrúaráð,. vetklýOsíélaganna
heldur hlutaveltu á sunnudag-
inn kemur að Brúarlandi í Mos-
fellssyeit. Maxgir góðir og eigu-
legir munir verða á hiutaveltunni,
og má búast við fjölda manna
upp við Brúarland á sunnudag-
inn kemur. Pað er líka mátulega
löng skemtiferð.
Við sundskálann
í Örfirisey syntu í gær milli
40 og 50 inanns, þótt rigning
væri. Sex bátshafnir hafa pú
Kaupið Aiþýðublaðið
byrjað nð æfa róður, þar af tveiir
stúdentaílokkar. Er vet farið að
stúdentar hafa tekið sér fyrir
hendur að æfa þessa þörfu og.
fögru íþrótt, og er vonandi, að
það verði fyrirboði þess, að stú-
dentar fari nú hér eftir að sinna
íþróttum meir en verið. hefir.
Þeir, sem vilja fá báta Sundfé-
ins léða til róðraæfinga, eiga að
gefa sig fram við Sundskálavörð.
Seint í næsta mánuði mum verða
kappróðrarmiót, og munu þrjár
bátshafnir af „Fyllu“ taka þátt
í því.
Kristján ArinbJ'arnarson
læknir á . Blönduósi og kona
hans komu hingað til bæjarins
með „Óðni“ í fyrra kvöld úr
Borgarnesi. Fóru þau í hifreið
alla feið frá Blönduósi til Borg-
arness. Vegarkaflinn úr heiðar-
sporðinum niður að Hvammi í
Norðurárdal hefir verið lagfærður
og er nú vel fær bifreiðum. Versti
spottinn er Kattarhryggur; gekk
ferðafólkið yíir hann. Bifreiðin
var 10 tíma á ferðinm frá Blöndu-
ósi til Borgarness, tók þó á sig
iiokkurn krók, út að Hvammis-
tanga. Vegalengdin er öll nokk-
uð yfir 200 km. Bifreiðin er Ov-
erland Whipper og stýrir henni
Klemenz Þórðarson. Tekur hann
200—240 krónur fyrir ferðina, en
mun hafa haft 4 í bifreiðinni
hvora leið, svo að sætið hefir að
eins kostað 25—30 krónur.
AðElfundur
Eimskipafélags íslands hefst á
laugradaginn kemur í kaupþingis-
salnum.
Símanúmer.
Gamla Bíó er 475, en ekki 425.
H ó 1 a pre ntsmi ðjan, Ha fnar strætl
18, prentar stnekklegast og ódýr-
ast kranzaboröa, erfiljóð og alla
srnáprentun, sími 2170.
ffierlð sv» vel at&sigSð
vtípsss'jua.s* eg vet"ðáð. Clssðisa.
B. Vskísr, I.a«gisvaBS 21, slmi
lenonp
fá AlpýðsilsSaðlsS ékeypls
til KBíestsi máiKaðamðta.
tSerist áskriSeEadSKi* • strax
í
Mýja fsrskiíelöin iteflr sima
1127. Sigurður Gísiason
tí'* 4U'jO
Sitlkiutr — Sotdlar — Soh&tttr
ia•tðiisnir,* Maj'in ér»
- íi-Mi. 't-n.niigúffMfzUr'. feiýjastlr
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinni.
PJtstjóri og ábyrgðarmaðui
í’ínTaldi'ir Guðmundjsoo.
Alþýðuprentsmiðjan.
öb öitæ 88oq (
%ffltóíff <íe 'm&ux: Njösaadnn mikli.
.ixrÖTon íi9ljjrini\
TlJÍ'jy öicj ÖljÍ93
*áEktúWisIff!iffina enn betur með nokkrum
Affel ö9ðraufflcI hfiggunarioröum. ,;Ég er enn
•f)áríVifiE¥ ýMáífFéins og ég hefi ávalt verið
% MerhiIJ^JSváIt.“
raiJ„’P8tI 1 ’ éfte ^Khtja!“ andvarpaði hún. „En
TlýérífúEgrfá* T-líú (i þér mig hingað 7“
no Tfr^ý) ó þfjlðp' fúríd yðar aftur, — langa’ði
svo óumræðilegáTúnikið til þess að sjá yð-
ufp<$k¥ás\tór$ yður og fá sanníeikann af
yðar eigin inndæfu vörum,“ sagði ég. Ég
teygaði töfrafegurð hennar með augum mín-
■ÉHæifss’* ,;í??í 's
„Hver sagði—yður, a’ð ég væri hér?“
„Enginn,“ svaraði ég. „Ég gróf þær upp-
J}SÍ9iafiií»^T^sfoðar nolckurs manns-
fEötPSöBsft M^neinhvern mér alveff ó-
iskSíSÍ}jl'gaftiiMíÍ! aiað yður vltneskju úm
MÍtnMm iÉk Tfe^t és er hvert star'í
tSÉ,Í%Md3I 19 ,ÍÚ Í1BÖÍ8
imí>J|l8 »En hvers ve£na
J^gfið Jgr ^>mji|jBhii^að til Sankti Péturs-
lögðu'ð þér frelsi og
rn mih^.hættur
Mé¥iW$Í&W r&,$ví’ að ég. gat ekki
verið í rónni án yðar. Það var englnn friður
í mínum beinum. Ég varð að sjá yður, —
yður!“
IJún varð hugsi.
„Ó! Mig lángar svo mikið til þeisq að
endurnýja vináttu okkar,“ sagði ég.
En hún virtist ekki heyra orð mín. „Far-
ið, b'urt úr Sankti Pétursborg tafarlaust!“
hrópaði hún. „Bíðið ekki eitt augnablik. Þér
eruð í voöahættu. Ég segi yður satt, Jar-'
dine. foringi! Þér verðið að komast burt úr
Rús/slandi án tafar.“
„Þá vitið þér um erindi mitt hingað, þeg-
ar ég kom síðast." sagði ég, frá mér numinn
af undrun.
„Já,“ .svaraði hún og leit-, niður fyrir siig.
„Mér. er það vel kunnugt“
„Og þér fyrirlítið mig ef til will, a,f þvx
að ég er njósnarif1 hrópaði ég.
„Einmitt hjð gagnstceðia," sagði, hún og
lagði hönd sína á handlegg mér til frekari
áherziu. „Ég dái: yður.og virði öllum öðr-
um íremur — sem niann. ex hefir reynst
trúfastur vinur varnarlausirar stúlku í neyð,-
hennar, — sýnt stúlku, sem er ofsótt, e«:
_þér viasuð lítil deiti á, frábæran dœngskap.“
„Já; víst vissi ég Títil deili á yður. Því
voruö þér alt af svo dularfuil, svo leynd-.
ardómsfull ?“
„Vegna þess, að ég mátti til að vera það.
Datt yður nokkru sinni í hug, að’ ég værí
hússpesk?",
„Nei; eruð þér það?“
„Að Jögum einungis. Ég er fædd á Eng-
landi og gekk á skóla í Richmond í mörg
ár. Ég er stolt af því að vera fremur ensk
an nokkuð annað.“
„Mig lángar ákaflega mikið t'i þess að
geta talað mildö viö yður. Ég þarf að
ta,la við yður lengi, — KengL“
„U'm ferö yðiar til Rómaborgar?“ sparði
hún.
■ „Um það' — og f,leira.“
„En ég get ekki talað við yður hérna.
Það er ómögu/egt." Hún stundi. þungan.
„Hann má ekki sjá okkur saman hérna.“
„Hann — hver?“
„Bernowski," svaraði hún og stóð á önd-
inni. „Ég verð að fara.“
„Er Bernowski nafn aða.lritara hennar
allrahávirðulegustu göfgi, Qzeroff pritiz-
essu?“ , spurði ég.
„Já,“ .svaraði hún lágt.
Ég skýrði henni frá því, að ég hefði beð-
ið hann um .upplýsingar um hana sjálfa,
en að. hann hefði, ekki þózt geta neinar upp-
lýsingar gefið og farið svo að beiðni minnt