Vísir - 25.03.1931, Síða 6

Miðvikudaginn 25. mars. 1931.
VlSIR

í smúsölu kr. 0.60
SjP Bezti eiginleiki.
m FLIK=FLAKS
• er, að það bleikir þvottinn
við suðuna, án þess að /
skemma hann á nokk- /Æ
Ábyrgzt, áð laust
^ sé við klór.

<3
Chevrolet 7 manna bifreiðin er eins og aðrar gerðir
Ghevrolet bifreiða, mikið enchirbælt frá ])ví, cr hún
var 1930, en þrátt fyrir stækkun og aðrar endurbætur
hefir verðið lækkað. Þessi 7 manna bifreið er lielin-
ingi ódýrári en flestar aðrar 7 manna hifreiðar, og þá
um leið útlieimtir þeim mun minna rekstursfé. Chev-
rolel er landsþcktur fyrir litla bensineyðslu. Varalilut-
ir til Chevrolet eru ódýrari en i flestar aðrar bifreiðar.
Þeir, scm liafa liugsað sér að kaupa þessa gerð fyrir
vorið, ættu að tala við okkur sem fj'rst, af því að það
er takmarkað, sem við getum úvegað af þessari gerð
Chevrolet bifreiða. — Verð liér á staðnum kr. 6100.00.
Aðalumboðsmenn fyrir General Motors:
Jóh. Ólafsson & Co.
Reykjavík:.
Tillcynniiig.
Heiðruðum viðskiftavinum
olckar tilkynnist að tau, sem á
að vera til búið fyrir páska,
verður að korna í siðasta lagi
fyrir 25. þ. m.
H.f. Mjallhvít.
Fljóíustu afgreiðsluna og bestu
bílana færðu hjá
Aðalstööinni.
Símar:
— 929 & 1754. —
Smekkmenn
reykja
vindla.
Til. Hafnarfjarðar,
— Keflavíkur,
— Garðs,
— Sandgerðis,
— Grindavíkur.
Alla daga.
Bifreiíastöð Steindórs.
Simi 380 (þrjár línur).
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiummiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiifii
Sgoítt's SCOTT’S |
JamsíÉJeuies heimsfræga
ávaxtasulta I
jafnan fyrirliggjandi.

Carliike. scotland. I. Bryojólfsson & Kvaran. i
imiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiimimimimiifi
Landsins mesta firval af rammalistnm.
Myiiir LsMnunmaSar fljótt ec ral. — Hyergi ilii Mýrt.
Gaðmudnr ísbjörnsson.
Laccaycct 1.
>
yi\'
liéfir útrýmt erlendu öli af
islenskum markaði, sem er
sönnun þess, að það tek;ir
öðrum öltegundum, scm
hér má selja, langt fram
um gæði.
Elegante Lommeure sælges for Kr. 1.39. Tjen 50 Kr. daglig.
Endvidere fiere Hundrede letsælgelige Varer, Ure, Papirvarer,
Kortevarer m. m. íil Landets hilligiste cngros Priser. Handels*
mænct og driftige Personer becies forlange Nettopriskurant lil-
sendt gratis og franco. Exportmagasinet, Box 39, Köbenhavn K.
Veggfódnr.
Fjölbreytt úrval mjög ódýrt nýkomið.
Gnðmnndnr ísbjðrnsson
SlMlJ 1700. LAUGAVEGI 1.
Fódupvöpur.
Rúgmjöl 10,25 sekkurinn,
ódýrari í 100 kg. sekkjum.
Maísmjöl, 10 kr. pokinn. Bland-
að hænsnafóður, 13 kr. pokinn,
6 tcg. saman. Hestahafrar á
12,50 pokinn. Heilmaís. Bygg.
Hveitikorn. Spratt, varpauk-
andi (kraft). Sendið eða símið í
Von.
er myndavél fyrir alla.
Verð 20 kr.
Sportvöruhús Reykjavíkur.
Bankastræti 11.
VÍSlS'KAFFlti gerir aiia giaða.
Gull á hafsbotni.
orðið ágengt, að ráða gátuna á pergamentinu. Eg
hafði margsinnis setið yfir þvi, er eg léi sem eg væri
að hvila mig.
„Lofaðu mér að lita á blaðið,“ sagði liann að lok-
um. „Hvernig hljóðar það: — Gull konungsins finst
með þessari aðstoð en Ivkillinn er hringurinn!“
„Sjáðu nú til,“ sagði eg og hélt áfram skýringu
minni, cn hann sneri pergamenlsblaðinu l’yrir sér á
ýmsa vegu. „Eg held, að lykillinn að gátunni felist
i einu orði. Ef þú til dæmis ætlar að búa til dulmál
og lykillinn væri orðið París, þá mundirðu skrifa
]iað þannig:
P a r í s
1) c d e f
g li j k 1
m n o ([ l
u v x y z
]> æ ö
„Því næst raðarðu stöfunum i láréttar linur -r-
byrjar frá vinstri — og skrifar þá í tvéim línum
liverja undir annari — svona:“
PBGMUÞACHNVÆRD
JOXÖIEKQYSFLTZ
„Já — og livað svo?“ spurði frændi minn. „Mér
sýnist þetta bara vera árangurslaus fyrirhöfn.“
„Maður notar bara stafinn sem stendur andspænis
þeim rélta á hinni línunni. Ef ált er við g skrifarðu
x i skevtið, sem þú sendir. U táknar I. Gull er xíææ.“
„En hvernig vitið þér að lykilorðið er Paris?“
spurði Macleleine.
„Eg veit það ekki. Eg tek það bara sem dæmi og
iil að sýna, hvernig dulmál er sett upp með einhverju
sérstöku orði. Lykilorðið er að líkindum alt annað.“
„Lykilorðið cr líklega spænskt,“ sagði frændi
minn. „Orðsendingin hlýtur auðvitað að vera á
spænsku. Það er eðlilegast, að sá sem liefir sent
liana frá sér, hafi ritað hana á sínu tungumáli."
„Eg geri ráð fyrir því.“
„En“ — sagði frændi minn og reykti pípu sína í
ákafa — sá eg þá að hann mundi vera farinn að hafa
áhuga á málinu — „en þú segir að lykillinn sé i ein-
hverjum hring. Hvaða hring? Þú fanst engan hring
með þessu?“
„Nei!“ sagði eg og varð ákafur eins og harn, er
eg sá að tækifærið til að bera fram getgátu mína var
nú komið. „En það getur verið, að hr. Delcasse hafi
fundið hring á.einhverju af söfnunum spænsku.
Madeleine hefir hring á hendinni. Er nokkuð grafið
á hann, Madeleine?“
„Á hringinn minn?“ hrópaði Madeleine. „Það
þætti inér gaman að vita. Eg hefi aldrei orðið þcss
vör.“
Hún dró Iiringinn af liendi sér og rélli mér hann.
Eg skoðaði hann nálcvæmlega við birtuna.
„Sérðu nokkuð, AIan?“ spurði Jamiéson í ákafa.
„Það er elckert a lionum að sjá, hvorki innan né
útan,“ sagði eg vondaufur.
„Reyndu sækkunarglerið,“ sagði frændi. „Hérna
cr það.“
Hann dró stækkunarglerið upp úr skúffu í skrif-
borðinu sinu.
„Nei!“ sagði eg, er eg hafði athiigað hringinn,
„Hann er hvergi krotaður."
„Jæja, þá er hringurinn úr sögunni. Eg er hrædd-
ur um, að þú sért á rangri slóð, drengur minn. Og við’
erum engu nær um ráðning leyndardómsins.“
„Jæja — þá held eg að eg flevgi þessu rusli í eld-
inn,“ sagði eg ergilegur. „Það má brenna fyrir mér.“
„Ekkert liggur á, Alan. Láttu það liérna í skúffuna.
Það getur verið að eg athugi það sjálfur.“
Eg hló. Hann hcfði ekki átt að vera að rausa uin
musteri Salómons.
„Jæja, frændi minn,“ sagði eg. „Taktu þá við
þessu. Eg er hættur að glíma við gátuna.“
En með sjálfum mér hafði eg ekki alveg fallist á,