Vísir - 21.07.1931, Blaðsíða 3

VlSIR
í&reinín cr löng og ekki svo
skipulega samin, að auðvelt sé
að muna liana í samhengi. En
Jiöf. vikur að því hvað eftir
annað, að sennilega verði hér
eittlivað um manndráp í ná-
inni framtíð. Þykir það skvald-
ur heldur benda lil ]>ess, að sag-
an um lífvörðinn geti verið
sönn.
J. J. hefir bersýnilega verið
hræddur um, að þolinmæði al-
mennings væri nú nög boðið.
Og liann hefir búist við, að bún
kynni að bresta með öllu um
það levti, er þing kæmi saman.
Og með hliðsjón af þessuni ótta
ær alls ekki ósennilegt, að
stjómin hafi gripið til þess úr-
ræðis, að koma upp öflugum
lífverði sjálfri sér til varnar.
Um launin þarf ekki að
spyrja. Alþbl. ætti að geta vitað
hið sanna i því efni, því að rit-
stjóri þess er handgenginn
stjóminni, og þó einkum .T. J.
— Og vitanlega þarf ekki að ef-
ast um ]>að, að þeir menn, sem
telja sig „salt jarðar“, muni ó-
-sínkir á ríkisfé sjálfum sér til
„tímanlegrar“ verndar og' varð-
veislu.
En fátækum bændum úli um
sveitir landsins, mér og mínum
ííkum, þykir lífhræðsla stjóm-
arinnar fara að verða þjóðinni
dýrt spaug, ef Jiún á að kosta
2000 kr. á dag, eins og „Al-
þýðuhlaðið“ segir.
Bóndi.
t
Knabú
Beykjavíkurbæjar.
Niðurl.
Er tíminn heppilegur til kúa-
bússtofnunar?
Þcgar mælst er til þess, að
'hafist sé banda um stofnun.
ynj ólkurbús Reykj avíkurbæj ar
ber vel að athuga það, hvort
tíminn sé nú lieppilega valinn.
Um það verður ekki deilt, að
tíminn er i alla staði lieppi-
legur. Austanf jalls má nú velja
úr ágætis jörðum, sem ve!
liggja til ræktunar. Jarðaverð
ær lágt. Væri því fyrir allra
hluta sakir rétt, að bærinn festi
kaup á jörðum eystra, einmitt
nú, til framtíðareignar, þar eð
náuðsyn er, að bærinn eigi
lendur eystra, er tímar líða og
austur-sveitirnar verða annað
.athvarf Reykjvíkurbúa*
Nú er lær yfirvofandi mikið
atvinnuleysi. Fjölda manna
verður að sjá fyrir atvinnu.
Verði kúabúið reist mí, má
veita mörgum fátækum mönn-
um atvinnu við að setja upp
girðingar, byggja peningshús
og íbúðarhús á jörðinni og
rækta hana. Væri þetta hin
þarfasta atvinnubót, sem hægt
væri að leggja i.
Nú myndi bærinn fá styrki
mikla til girðinga og ræktunar
og einnig góð lán til nýrækí-
unar. Væri það vel farið, að
þeir styrkir kæmu fátækum
Reykvíkingum að gagni, þar
sem aðalstvrkir og þagkvæm
lán hænda koma að miklu leyti
frá álögum á framleiðslu verka-
manna og sjómanna í Reykja-
vík. Væri því enginn betur
kominn að því, að njóta þeirra
hlunninda, en fátækir fjöl-
skyldumenn í Reykjavík. Það
virðist því auðsætt, að tíminn
til stofnunar kúahús Revkja-
víkurbæjar sé að öllu levti
heppilegur.
Kúabúið og heilsa ungbarna
Revkjavíkur.
En það er enn fleira og meira
en lækkun á mjólkurverðinu,
sem sterklega mælir með því,
að Reykvikingar eignist sitt
eigið kúabú, og langþýðingar-
mesta atriðið vil eg nefna liér.
Reykvikskar húsmæður hafa
oft kvartað yfir því, að þeim
fyndist stundum mjólk sú, sem
þær kaupa liér, vera nokkuð
þunn og stundum vilji setjast
grugg á botn mjólkuríláta, ef
mjólkin hefir staðið lengi.
Þetta bendir til þcss, að. eltki
sé þess vel gætt, að fitumagn
mjólkurinnar sé rélt og þrifn-
aði sé að einhverju lcyti ábóta-
vant á sumum beimilum. Nú
er það kunnugt, að fjósin í
sveitunum eru sumstaðar mjög
óvistleg, dimm og óþverraleg.
Hafi heyþurkar gengið illa og
hey því léleg, má húast við að
mjólkin verði næringarminni.
Þegar hér við bætist, að kýrn-
ar eru alls ekki undir stöðugu
lækniseftirliti og mjólkin ekki
heldur, má búast við að bún
sé ekki svo boll sem skvldi.
Þetta er afarhættulegt, þeg-
ar mjólkin er notuð handa ung-
börnum.
Með stofnun kúabús Reykja-
vilcurbæjar væri alveg girt fvr-
ir þessa hættu. Fjósið væri
bjart og hrcinlegt, kýrnar und-
ir stöðugu lækniseftirliti. Ná-
kvæm rannsókn færi fram um
það, að fitumagn mjólkurinn-
ar væri nægilegt, bætiefni í rík-
um mæli og öll méðferð henn-
ar sem hreinlegust og full-
komnust. Mjólkin væri því bin
hollasta og t)esta sem ung-
barnamjólk.
Þetta atriði tel eg bvað þýð-
ingarmest fyrir beilbrigði og
andlegan og líkamlegan þroska
barnanna, að ungbörnin fái
þegar í fyrstu bollustu, bestu
og næringarmestu nýmjólkina,
sem hægt er að framleiða hér
á landi, og þetta væri á engan
liátt betur trj'gt, en með stofn-
un kúabús Reykjavíkurbæjar.
Mér er sagt, að Skotar liafi
sérstaka ungbarnamjólk í sölu-
búðum sínum. Er sú mjólk
fengin úr úrvals-kúm, sem eru
undir mjög nákvæmu eftirliti
dýralækna og meðferð þeirra
hin fullkomnasta, eftir þvi sem
vísindin best þekkja. Er sagt
að þessi ungbarnamjólk þyki
stórum taka fram annari mjólk
að kostum öllum og bætiefna-
gnægð og sé því mjög eftirsott.
Skotar eru hyggin ])jóð og
sparsöm. Myndu þeir ekki
leggja svo mikið i sölurnar til
])ess að ungbörn þeirra fái sem
besta mjólk, el' þeir teldu það
ekki mikils virði.
.Eg hygg að Reykvíkingar
ættu að fara að dæmi Skota
í þessum efnum og vanda sem
mest mjólk ungbarna, þvi það
veit enginn, hvaða afleiðingar
það getur haft fyrir lieilbrigði
barnanna, ef þau fá ólireina,
fiturýra,bætiefnasnauða mjólk,
sem auk þess geta ef til vill
verið i berklagerlar og aðrir
sýklar. |
Með stofnun lcúabús Reykja-
yþcurbæjar má girða fvrir
þetta og framleiða hina boll-
ustu ungbarnamjólk, sem hægt
er að fá.
Fátækir menn hafa jafnmik-
inn rétt til þess að fá að lifa
hollu h'fi og efnuðu mennirnir.
Fátækustu börnin i Reylcja-
vík hafa cigi síður þörf ný-
mjólkur en rikismannábömin.
Með stofnun kúabús Reykja-
víkurbæjar er bægt, öllum að
skaðlausu, að selja fátækustu
fjölskyldunum bér mjólk fyrir
nær lielmingi lægra verð en
nú fæst.
Með stofnun þess geta jafn-
vel fátækustu börnin fengið
)ætt úr mjólkurskorti sínum.
Með stofnun þess geta ung-
jörnin hér fengið hollustu
mjólkina, sem hægt er að fram-
leiða.
Með stofnun ]>ess má veita
mörgum mönnum góða atvinnu
nú, á liinum miklu atvinnu-
leysistímum, sem í hönd fara.
Með stofnun þess er útlit fyr-
ir, að með tímanum megi létta
að einhverju leyti þeim þunga
mjólkurskatti, sem Reykvík-
ingar verða nú möglunarlaust
að greiða til síðasta eviús.
Eg tel þvi góð og gild rök
liggja til þess, að búið verði
stofnað.
Vænti eg þess fastlega, að
málinu verði þegar lirundið
fram með atbeina liinna l)eslu
manna og öruggu fylgi allrar
alþýðu í Reykjavik.
Örn eineygði.
Veðrið í morgun.
Hiti í Reykjavík 16 st., ísafirði
12. Akureyri 11, Seyðisfirði n,
Vestmannaeyjum n, Stykkishólmi
13, Blönduósi 12, Hólum í Horna-
firði 11, Grindavík 14, (skeyti
vantar frá Raufarhöfn, Hjaltlandi,
Tynemouth og Kaupmannahöfn),
Færeyjurr/12, Julianehaab 10, Ang-
magsalik 7, jan Mayen 5 st. —
Mestur hiti hér í gær 16 st, minst-
ur 10 st. Sólskin 17 stundir. Lægð
fyrir suðvestan land á hreyfingu
norðaustur eða austur eftir. —
Horfur: Suðvesturland : Suðaust-
an og síðan austan átt, sumstaðar
allhvasst. Skýjað loft og sennilega
rigning í nótt. Faxaflói: Stinnings-
kaldi á austan. Skýjað loft en úr-
komulaust. Breiðaf jörður, Vest-
firðir, Norðurland: Austan gola
og síðan kaldi. Víðast léttskýjað.
Norðausturland, Austfirðir: Breyti-
leg átt og hægviðri. Víðast úr-
komulaust. Suðausturland: Vax-
andi suðaustan átt. Sennilega dá-
lítil rigning í nótt.
40 ára hjúskaparafmæli
áttu í gær frú Jóhanna Pálsdótt-
ir og síra Jón Árnason, pastor
emerit. frá Bíldudal.
Veðdeild Landsbankans.
Svolátandi tillögu til þings-
ályktunar bera þeir fram í efri
deild Jakob Möller og Jón Þor-
láksson: „Efri deild Alþingis
skorar á ríkisstjórnina að leggja
sem allra fyrst fvrir þetta þing
frumvarp til laga um Veðdeild
Landsbankans, er tryggi það,
að lánsstofnun þessi, sem nú
má lieita stöðvuð, géti fullnægt
ætlunarverki sínu.“ — Er þess
að vænta, að stjórnin bregðist
nú vel við, því að hér er um
mikið nauðsynjamál að ræða.
Esja
kom til Hólmavíkur laust fyrir
hádegi í dag.
M.b. Skaftfellingur
fór héðan upp úr hádeginu áleið-
is til Orætji og Skaftáróss.
Dettifoss
fór héðan i gærkveldi áleiðis til
útlanda. Meðal farþega voru: Vil-
borg Eiríksdóttir, Kristjana Jóns-
dóttir, Kristjana Hilaríusdóttir,
Ólafur L árusson, Leifur Sigfússon
tannlæknir, Mr. Featherstone, Ing-
var JónsSon, Þorbjörg Benedilks-
dóttir, Margrét Hinriksdóttir,
Þorbergur Þórðarson, Þorkell Þor-
láksson, Magnús Brvnjólfsson o. fl.
Viceroy of India,
enska ferðamannaskipið, sem
hingað kom fyrir skömmu, er vænt-
anlegt aftur á rnorgun.
Resolute,
skemtiskip, kemur hingað n. k.
laugardag.
Fimleikasýningu
hélt úrvals kvenfimleikaflokkur
Iv. R. í gærkveldi í Iðnó fyrir fullu
húsi. Tókst sýningin ágætlega og
>ökkuðu áhorfendur með miklu
lófaklappi.
Tvö þolhlaup.
Álafosshlaupjð verður þreytt
sunnudaginn 2. ágúst, og verður að
þessu sinni hlaupið frá Reykjavík
til Álafoss. Keppt verður um nýjan
bikar, gefinn af Sigurjóni Péturs-
syni. - Hafnarfjarðarhlaupið verð-
ur þreytt hálfurn mánuði síðar,
eða. sunnudaginn 16. ágúst. Kepp-
endur í báðum hlaupunum eiga að
gefa $ig fram við formann Gltmu-
fél. Ármann, viku fyrir hlaupin.
Kappróður.
Kappróðrarmót Ármanns verð-
ur háð laugardaginn t. ág. Vega-
lengdin er 2000 stikur. Keppt er
um bikar sem Einar O. Malmberg
hefir gefið. Ölluin félögum innan
í. S. í. er heimiluð þátttaka. Þeir
sem taka þátt í mótinu, gefi sig
fram við Sigge Jonsson skrifstofu-
stjóra viku fyrir keppnina.
Útvarpið í dag.
Kl. 19.30: Veðurfregnir. — Kl.
20.30: Hljómleikar (Þórh. Árna-
son, cello, E: Gilfer, slagharpa). -
Kl. 20,45: Erindi (Vilhj, Þ. Gísla-
son, magister). — Kl. 21: Veður-
spá og fréttir. — Kl. 21,25:
Grammófónhljómleikar (Píanó-
sóló) : Beethoven : Tunglskinssón-
atan, leikin af Ignaz Friedman.
Áheit á Strandarkirkju,
afh. Visi: 2 kr. frá Guðríði, 2
kr. frá vestfirskri konu, 2 kr. frá
f ramsóknarkonu.
ískalt öl
og gosdrykkir.
VERSL.
KJÖT & FISKUR.
Simar: 828 og 1764.
Bifreiðanotknn
cr stöðugt að aukast liér á
landi. Eftir því sem bifreiða
notkunin verður almennari, er
liættara við, að æ meira fari að
hera á þeim vandamálum, sem
samfara eru bifreiðaumferð,
og revnst hafa mjög erfið úr
lausnar erlendis. Viða erlendis
eru bifreiðaslys svo tið, að
þrátt fyrir alt, sem gert er til
þess að auka öryggi á þessu
sviði, fer þvi fjarri, að þess-
um málum sé enn komið i við-
unandi horf. Það er stöðugt
unnið að því af kappi, að finna
r᧠til þess að koma í veg fyr
ir, að slysahættur aukist af
völdum bifreiða, en bifreiða-
slvsum fjölgar stöðugt, enda er
bifreiðaumferðin sifelt að auk
ast. Hinsvegar er það ekkert
vafamál, að ástandið væri langt
um verra en það er, ef ekki
væri hvervetna sett ströng lög
um þessi efni. Það er stundum
sagt um íslenska bifreiðastjóra,
að þeir aki óþarflega liratt og
ógætilega, en eg bygg það mjög
orðum aukið. Bifreiðaslys eru
hér mjög' fátíð, þrátt fvrir það,
að islenskir bifreiðastjórar eiga
í ýmsu verri aðstöðu en stéttar-
bræður þeirra úti í löndum.
Þarf ekki annað að nefna en
það, að það er langtum meira
lýjandi, að aka á vondiun veg-
Gúmmístimplar
eru búnir til í
Félag'sprentsmiðjunni.
Vandaðir og ódýrir.
ið í V1SI.
um, en sveitavegir og þjóðveg-
ir hér á landi eru svo slæinir,
að óvíða munu nú verri vegir
í löndum þeim, sem menning-
arlönd kallast. Þeir eru of mjó-
ir og lítt til þeirra vandað. En
auk þess er bér oft farið lang-
ar leiðir um vegi, sem hver-
vetna annarstaðar mundu kall-
ast vegleysur. Islenskir bif-
reiðastjórar eiga, að eg bygg,
mikla þökk skilið fvrir dugn-
að sinn og gætni i starfi vfir-
leitt. Hift er ekki nema sjálf-
sagt, að þess verði stranglega
gætt, að aðrir fái eigi ökuskír-
teini en þeir, sem gengið liafa
undir strangt jiróf, og eru að
læknisskoðun álitnir bæfir til
þessa starfs. Og í rauninni er
nauðsynlegt, enda þegar gert
sumstaðar erlendis, að bif-
reiðastjórar gangi undir lækn-
isskoðun árlega. Ber þá að at-
buga sjón þeirra, heyrn, rann-
saka bvort þess gæti, að lijart-
að sé farið að bila o. s. frv.
Slík læknisslcoðun þarf auðvit-
að einnig að ná til þeirra, seni
ekki eru atvinnu-bifreiðastjór-
ar. Löggjöf sú, sem sett hefir
verið bér á landi, er góð og
þörf, það sem hún nær, og þarf
að gæta þess vandlega, að
lienni sé framfylgt. Það er fylli-
lega réttmætt, að þung refsing
liggi við, ef menn aka bifreið
undir ábrifum vins. Slíkt á-
byrgðarlevsi má ekki líðast, að
slíkir menn fái að balda öku-
réttindum sinum, enda mun nú
liart tekið á sliku. Einnig munu
augu manna fara að opnast
fyrir þvi, hver nauðsyn bifreið-
arstjórum er á þvi, að fgnægi-
legan svefn. Mun þó nokkuð
skorta á i þessu efni enn, en
undir þessu er svo mikið kom-
ið, að þess verður vafalaust
skamt að bíða, uns það muni
sjaldgæft, að menn séu látnir
aka bifreiðiuii svefnþurfa og
þreyttir. Löggjöfunum ber'að
fylgjast vel með i því, bvað
gert er í umbótaskyni á þessu
sviði í öðrum löndum, því að
þótt sumt af því eigi ekki við
bér á landi enn, getur þess orð-
ið skamt að bíða. Bifreiða-
stjórastéttin og allur almenn-
ingur blýtur að krefjast þess,
að allar nauðsynlegar öryggis-
|» ráðstafanir séu gerðar í þessu
efni. Bifreiðir eru áreiðanlega
framtíðar-farartækin hér á
landi og bifreiðarstjórastéttin
verður f jölménn og öflug stétt,
sem eg ber það traust til, aö
bún verði áfram vönd að virð-
ingu sinni og hafi opin augu
fyrir skvldum sinum og störf-
um. Mun liún þá balda liylli
almennings og þær umbætur
fást smátt og smátt, scm þess-
ari stétt og öllum almenningi^
er áhugamál að nái fram að
ganga.
Ferðalanrnir