Vísir - 14.01.1932, Síða 2

VlSIR
Dagatöl.
Af blokkuni með íslenskum texta höi'um við liliö eilt el'lir.
og selst það með tækifærisverði.
Símskeyti
--0—
London 13. jan. I-B.
! United Press. FB.
Verslun Breta.
Yerslunarrá'ðuneyfi'ð hefir hirt
skýrslur um innflutning og út-
flutning 1931. Nam innflutningiir-
inn 862.174.709 sterlihgspunduin,
en útflutuingurinn 433.199.164 j
steriingspunduin.
f
Brússel 13. jan.
United Press. FB.
Forvaxtahækkun í Belgíu.
Forvextir hafa verið hækkaðir
utn r% í
Haag 13. jan. j
United Press. FB.
Mansjúríudeilan enn.
Hollenska stjórnin hefir hafnað
tillögu Bandarikjastjórnar um að
heita sér fyrir tnálamiðlun í M'an-
sjúríu.deilunni. þar sem Holland ,
heiti aðstöðu sinni i kjóðahaúda- ^
h'.ginu eftir tnegni til þess, að viö-
unandi lausn fáist á deilunni. í
Chicago 13. jan.
United Press. FB.
Laun járnbrautarmanna í Banda- ;
ríkjunum lækka.
Fullyrt er að tuttugu óg eitt 1
járnhrautarmannafélag hafi fallist
á launalækkanir, setn nema 10%. .
Hins vegar er gcrt ráð fyrir sex ;
stunda vinnudegi, og eru því tald- J
ar horfur á, að alltnargir þeirra :
járnbrautarmahna, sem.nú eru at- J
vinnulausir, geti fetigið atvinnu. j
Um hálf miljón manna, sent vinna
við járnbrautir Bandaríkjanna, !
vinna ýmist ekki fullan vinnu-
dagafjölda á viku hverri eða hefir
verið sagt upp atvinnu um stund-
arsakir.
London 13. jan.
United Press. FB. •
Gullflóttinn frá Bretlandi 1931. j
Samkvæmt skýrslum, sem birt- t
ar hafa verið, er ver'ðmæti gulls
]>ess. sem á síðastliðnu ári var
flutt frá Bretlandi til Frakklands
í 71.623.197, Hollands £ 26.987.582
og Ba’ndaríkjanua í 34.830.092 !
.Vlikið gull var' einnig flutt til
Sviss. — Skýrslur þes.sar Itenda til
.þess, að gullfióttinn til Frakk- j
lands, Holjands og Sviss, en ekki
Bandaríkjanna, hafi verið megin-
orsok þess, að Bretar neyddust til
að hverfa frá gullinnlausn á síð-
astliðnú hausti'. Gullflutningur
frá Þýskalandi til Bretlands nam
í 684.769.
á ný, þegár Hoover-skulda-
greiðslufresturinn er út runninn í
júlí. Ifnnfremur, að Jiað sé ólík-
legt, að Frakkland og England
hefji á ný greiöslur af ófriöar-
skuldum sínum í júlímánuði næst-
komanda. — l’rátt fyrir þessa
skoðun stjórnarinnar eru fjár-
málamenn hér alment þess álits.
að, fjárhagsvandamál |iau, sem um
er að ræða, varði F.vrópu aðallega.
og |>ess vegna muni ríkisstjórnin ‘
í Bandaríkjunum hvorugt gera,
hafna eða fallast á ]>ær samþyktv
ii. sem Lausanneráðstefnan kann
að gera. en sjá hverju fram vind-
ui'.
París 14. jan.
United Frcss. FB.
Laval myndar stjórn á ný.
Doumer hefir falið Laval að
mynda stjórn á ný.
Síðar: Stjórnarmvndua er lók-
ið. Skipun stjórnarinnar er ó-
breytt, að öðru lei'ti en þvt, að
Cuchala er innanrtkismálaráð-
herra og Fould landbúnaðarmála-
ráðherra.
London 13. jan. Mótt. 14.
United Pres.s. FB.
Gengi sterlingspunds.
Gengi sterlingspunds miðað við
dollar 3.4044 er viðskifti hófust,
011-3.41 er viðskiftum lauk.
New York: Gengi sterlings-
]Hinds $ 3.41. Hélst óbreytt er.við-
skiftum dagsins lauk.
Washington 14. jan.
United Press. FB.
Skattaálögurnar nýju í Banda-
rík-junum.
Mellou fjármálaráSherra heíir
haldið ræðu á fundi fjárhags- |
nefndar fulltrúadeildar þjóðþings- !
ins, um hina nýju skatta, sem ráð-
gert er að leggja á tekjur manna.
Nema skattar þessir alls nálægt
því einum miljarð dollara. Skatt-
arnir eru lagðir á til þess'að jafna
hinn gifurlega tekjuhalla fjárlag-
anna, setn áætlað er aö nemi
2.123.000.000 dollara.
Osló 14. jan.
United Press. FB.
Tollahækkun í Noregi.
Stórþingið hefir ákveðið að
auka tolla um 20% (niiðað við
gullgengi) á cillum vörum, nema
sykri. lcaffi, landbúnaðaráhiildum
og verkfærum. A vöruflutninga-
hifreiðum verður innflutningstoll-
ur að eins hækkaður um i.5%.
Utan af landi.
Washington 13. jan.
United Press. FB.
Bandaríkin taka ekki þátt
í Lausanne-ráðstefnunni.
Stimson utanríkismálaráðherra
hefir lýst vfir því, að Bandaríkin
;etli ekki að taka þátt i I.ausanne-
1 áðstefnunni.
Washington 14, jan.: LJnited
Press hefir aflað sér .uppiýsinga
um afstöðu stjórnarinnar gagnvart
I.ausanneráðstefnunni. Samkvæmt
þeitn upplýsingum. sem United
Press hefir fengið frá. árei'ðanleg-
ttm heimiklum, viðurkennir stjórn
Bandaríkjanna. að I’ýskaland geti
ekki hafið skaðahótagreiðslur
Vestm.ej'jum 13. jan. FB.
Botnvörpungurinn Black Prince
rakst á klett við eyjarnar og kom
há gat á bakborðskinnung undir
sjó, en vatnsþétt skilrúm aftan við
miðju skipsins virðist halda þvi
()fansjávar. Tilraun verður gerð i
dag til þess a'ð ná skipinu inn á
innri höfnina.
Sjóveður gott undanfarna daga
nema í gær og í dag. Yfirleitt lit-
ili.afli. Var þó dágóður í fyrra-
dag. Aflijtn er lag'ður í enskan
hotnvörpung, sem Evjamenn hafa
á leigu.
Austurríki
1931.
Vinarborg í desémber.
Uuited Press. FB.
Arið 1931 versna'ði ástandið
enn í Austurríki. I stjórnmála-
líf'inu gætti mest baráttunnar
nlilli dr. Johanns Schober, utan-
ríkismálaráðherra, og dr. Ignatz
Seipcls, fyrv. kanslara. Scliober
vill efla sem mest samvinnu við
Þjóðverja, en Scipel liallasl nú
að því, að Austurriki leiti sam-
vinnu við Frakka.
Fjárliagsmálin voru i hinu
versta öngþveiti. Bankinn Cre-
di't Aiístalt, seni er ábrifainesta
hankastofnun í iðnaðarmálum
landsins, átti við 'mikla erfið-
leika að stríða.
Snemma i febrúar kom dr.
Curtiús, þá utanríkismáiaráð-
herra Þjóðverja, i opinbera
lieimsókn til Vínarborgar. Lát-
ið var uppskátt, að hann væri
að endurgjalda heimsókn Selio-
bers lil Berlínar nokkrum mán-
uðum áður. Iín nieira lá á bak
við, sem síðar kom í Ijós. Þann
21. rnárs varð það opinbert, að
Þýskaland og Austurríki hug-
leiddu að gera með sér tolla-
bandalag. Þegar þetta varð
kunnugt, kom brátl í ljós, að
þessu mundi þannig verða tek-
iö í Frakklandi og víðar, að af-
leiðingin yrði sú, að heims-
kreppan magnaðist enn. Frakk-
ar töldu, að þetta tollabandalag
mundi verða fyrsta skrefið til
stjórnmálalegrar sameiningar
Þýskalands og Austurríkis. En
Ftakkar vildu fyrir bvern mun
koma i veg fvrir þetta. Ivröfð-
usl þeir þess, að þelta áform
Austurríkismanna og Þjóðverja
yrði tekið til athugunar af fram-
kvæmdarráði Þjóðabandalags-
ins og kom jiað sainan í Genf
þann 15. mai í Jiví skyni. l'm
hað leyíi og Schobert var að
le8'tí.Íu stað U1 Genf, birti
Credit Anstalt efnahagsyfirlit,
sem leiddi í ljós, að bankinn
var ekki greiðsíufær (solvent).
Frakkar höfðu, þegar verst
gegndi, beitt ábrifum sínum við
erlenda -banka, sem Credit An-
síail var stórskuldugur. Stjórnin
í Austurríki varð að laka á sig
ábyrgð á skuldbindingum bank-
ans, tii þess að koma í veg fvr-
ir fjármálauppþot. Til jiess að
geta staðið við heit sittt, að
ábyrgjast skuldbindingar bank-
ans, varð ríkisstjórnin að fá fé
erlendis frá. Bandaríkin vildn
ekki á neitt hætta. Frakkar
liöfðu öll ráð stjórnarinnar í
bendi sér, þangað lil Bretar
veitlu Austurriki tp 20.000.000
lán. Varð þessi greiði Breta
þeim dýr, því Frakkar beittu
eftir |iað áhrifum sinum íil Jiess
sem Jieir máttu, til að gera Par-
ís að aðalpeningamiðstöð álf-
unnar, en af Jiví leiddi 111. a.,
að Bretar neyddust til að liverfa
frá gullinnlausn. Framkvæmd-
arráðið vísaði deilunni til Haag-
dómstólsins, sem úrskurðaði
tollabandalagið ólöglegt.
En þrátt fyrir alt Jietta var
Schober ekki af baki dottinn.
Þann 15. júní neyddist ríkis-
stjórnin, sem dr. Otto Ender
liafði myndað, til Jiess að fara
frá. Var |iað aðallega vegna ó-
ánægju bæmiaflokksins, eins
flokksins, sém studdi sam-
steypustjórnina, yfir stefnu En-
der’s viðvikjandi málum Credit
Anstalt. K'ari Buresch mynd-
aði stjórn á ný og gerði Sclio-
ber að utanríkismálaráðherra.
— Þann 13. s<‘pt. gerðu Heim-
weþrmenn tilraun til J:ess að
setja á stofn fascista-einrSsði,
en það misbepnaðist algerlega.
Þann 24. lióv. kom nefnd er-
lendra bankamanna til Vín. í
nefndinni voru fulltrúar allra
þeirra banka í öðrum löndum,
sem Credit Anstalt er skuldug-
ast. Innan fárra daga liafði
nefndinni tekist að koma svo ár
sinni fyrir borð, að stjórnin lof-
aoi að koma nýju skipulagi á
starfsemi Credit Anstalt, á þann
bátt. að segja má, að Gredit An-
stalt verði undir eftirliti hinna
erlendu banka, uns þeir hafa
fengið skuldir sínar greiddar.
Að skipulagsstarfsemi þessari er
enn unnið. Og á lienni veltur
mikið. Austurríski Jijóðbankinn
á og mikið fé hjá Gredit Aiistalt.
Hinir erlendu bankar munu að
sjálfsögðu sjá sér hag í því, að
Ci'edit Anstall fari ekki um, en
ef svo færi, fer eins fyrir þjóð-
bankanmn.
Póstmál
ReykJ avíkur.
Eftir Kaupsýslumann.
:—g--
AImen nár ath ugasem dir.
Margvislegar eru þær um-
lcvarfanir, sem stöðugt heyrast
meðal manna um póstafgreiðsl-
una hér í Rtívkjávík. Eólk kvart-
ar sáran yfir seinlátri og slæmri
afgreiðslu i pósthúsinu sjálfu.
Þar sé ávall langl of fáir menn
til afgreiðslu, þegár mikið' sé að
gei-a og stundum verði inenn að
biða tímunum saman, jafnvel
þó að crindið sé elcki annað, en
að kaupa eitt yinasla frímerki.
Komi jafnvel fyrir, að bið eftir
einu frímerki geti orJðið fast að
hálfri eða heilli klukkustund, ef
börn eigi hlut að máli, en þau
eru oft óframfærin, og póst-
mennirnir veita þeim ekki at-
hygli i ösinni og troðningnum,
þó að þau liafi orðið að biða
eftir afgreiðslu óhæfilega lengi.
Eg, sem þessar linur xita, liefi
skifti við pósthúsið svö að segja
dagiega. Eg iiefi aldrei Jiurft að
bíða mjög lengi eftir afgreiðslu,
enda frímerki cg bréf iriín ávalt
sjálfur og sting þeim i póst-
kassa. En ábyrgðarbréf, póst-
ávísanir og bögla verð eg að af-
henda póstmönnum og eins að
fá úr þeirra höndum bókaðar
sendingar, þær er kvitta þarf
fyrir sérstaklega. Eg liefi veitt
l>ví athygli, að póstmenn taka
stundum „fram hjá“, ]j. e. af-
greiða mig á undan þeim, sem
fyrir eru, Jiegar eg kem inn og
ueri grein fvrir erindi mínu.
Mér hefir oft komið Jietta vel,
en eg finn að Jiað er ranglátt
gagnvart þeim, sem á undan
mér eru komnir. Eg þykist viss
um, að póstmenn geri |ietla
ckki af áseitu ráði. Þeir geta
með engu móti haft gát á því,
hverjum beri afgreiðsla næst,
]>. c. hver sé „næstur“ á hverju
augnabliki, því að þeir eru önn-
um kafnir við' störf sín og hénda
ekki reiður á því, hverir fara
og koma. Eg hefi ekki gert mér
far um, að „troða mér að“, þó
að svo mætti virðast, er eg J>arf
sjaldan að bíða, heldur liafa
póstmennirnir spurt mig „hvað
það væri fyrir mig“, og jafn-
aðarlegast afgreitt mig J>á þegar.
Þegar troðfult er af fólki fvr-
ir framan afgreiðsluborðið, get-
ur ekki hjá þvi farið, að sumir
verði að bíða lengi, er fáir menn
eru látnir sinna afgreiðslunni.
Og þó að svo þröngt sé fyrir
framan afgreiðsluborðið, að þar
verði hvorki komist aftur né
fram, án mikillar fyrirhaí'nar
og troðnings, þá mun sjaldan
koma fyrir, að fleiri sé til af-
greiðslu en tveir eða þrír, þvi að
ekki tel eg þann manninn, sem
situr inst í horni. Mun hann lítt
fást við almenna afgreiðslu. Og
forstöðumaðurinn sést sjaldan,
enda skiftir J>að víst engu máli
i þessu sambandi. Starfs-
mennirnir, ]>. e. J>eir menn,
sem eru í raun og veru til ein-
Iivers gagns, eru langt of fáir,
]>egar mikið er að gera. Þeir
komast ekki yfir störfin og því
er J>að, að fólk verður oft að
]>íða óbæfilega lengi. Eg hefi
víða komið í jióstliús erlendis
og livergi séð jafn-fáum póst-
mönnum ætlað að afgreiða jafn-
marga viðskiftamenn og hér,
]>egar mesl er að gera. Þar
'kemur varla fyrir, að maður
}>urfi að bíða, svo að neinu
nemi, enda mun írímerkjasala
til almennings fara fram mest-
megnis utan ]>ósthúsanna, í
„sölUturnum“ og öðrum þvi-
líkum stöðum.
Otburður bréfa.
Bréf eru borin út lil viðták-
anda liér innán bæjar tvisvar á
dag, nema á helgidögum að eius
einu sinni, og hefir svo staðið í
full 30 ár. I bórgum erlendis eru
bréf borin út á nokkurra
klukkustunda lresti. Hér liefir
ekki þótt taka ]>ví, að breyta
]>essu, og má það furðulegt
heita. Þess hefir þó oft verið
getið í blöðum, að þetta fyrir-
komulag væri úrelt orðið og ó-
þolandi, en ekki hefir því verið
sint. Kins og nærri má geta.
kemúr J>etta sér mjög illa og
getur jafnvel 01-ðið til mikils
tjóns í'yrir viðskiftalífið, auk
margvíslegra óþæginda, sem
]>að gelur bakað og bakar vafa-
laust mörgum einstaklingum,
svo að segja daglega. — Bréf,
sem eg læt í ]>óstkassa einhvers-
staðar i bænum laust eftir kl. 2
að degi til, er ekki borið út fyrr
en daginn eftir. Allra minsta
krafa, sem hægt er að gera um
útburð bréfa til almennings,
er að J>risvar sé borið út dag-
lega. Væri }>á haganlegast, að
borið væri út á þessum tímum:
kl. í) að morgni, kl. 2 og kl. 0
eða 7. Kl. 6 væri líklega öllu
heppilegri tími, }>ví að |>á kæm-
ist flest bréf til skila fyrir kl. 7,
og gæti þá t. d. allar verslanir
og kaupsýslumenn fengið bréf
sín og tilkynningar, áður en
búðum væri lokað. Og eins
mætti ]>á bera iiréf til verslun-
arfólks þarigað, sem það vinnur,
ef annars væri ekki óskað sér-
slaklega. Alkunna er og það,
að skrifleg fundarboð koma
iðuiega of seint, ef J>au eru sett
í póst, sakir ]>ess, að enginn
bréfaburður er iátinn fram fara
eftir kl. 3. Veit eg mörg dæmi
þess, að slikt hefir komið sér
illa.
Nú munu einliverir segja, að
flestar eða allar verslanir og
kaupsýsiumenn leigi sér póst-
iióif, og þvi sé ekki þörf á tiðari
bréfaburði um bæinn þeirra
vegna. Eg neita þyi ekki, að
pósthólfin sé til mikilla bóta,
og satl að ségja veit eg ekki,
eins og póstmála-ástandið er í
þessum bæ, hvernig komist
vrði af án þeirra, þó að seint
þyki stundum ganga að koma
póstsendingum í þau. Þykir
mörgum óskiljanleg sú mikla
bið, sem á þvi vill verða oft og
einatt, að lokið sé við að raða