Vísir - 14.02.1932, Blaðsíða 2

V' I S I K
Húsmæðup!
i
i
Gefið börnunum vðar hafragraut úr „Viking“ haframjöli,
|)vi að það er það besta, seni
Fæst í Yg kg. og Y, kg.
Símskeyti
—o—
London, lö. febr.
United Press. FB.
Gengi.
Gengi sterlingspunds miðað
við dollar 3,44%, er viðskifti
hófust, en 3,45 er viðslciftum
Iauk.
New York: Gengi sterlings-
punds $3,45. Óbrcvtt, er við-
skiftum laidé.
Shanghai, 13. febr.
United Press. FB.
Ófriðurinn.
Samkvæmt kínverskri til-
kynnmgu kl. 1 e. h. höfðu menn
særst i liundraðatali í seinustu
orustum, bæði af liði Japana og
Ivínverja. Harðastar orustur
báðar i nánd við Woosung. .Tap-
anar viðurkenna, að margir
menn hafi fallið af liði þeirra,
m. a. einn lcapteinn, og margir
særst, en aðstaða herjanna segja
þeir að sé óbreytt.
Helsingfors, 13. fer.
United Press. FB.
Forvaxíahækkun í Finnlandi.
Forvextir hafa lækkað um
1% i 7% frá og með deginum í
dag að telja.
Norsfear
loftsfeeytafregnir.
—o---
Oslo, 11. febr. NRP. FB.
Frá Lake Placid.
í 18 kilómetra blaupinu í
Lakc Placid í gær varð Utter-
ström fyrstur, Wickström frá
Sviþjóð annar, Saarinen frá
Finnlandi þriðji, Lappalainen,
Finnlandi, fjórði, Riistadstuen
frá Noregi fimíi, Göttums-
braaten sjötti. Sonia Henie
vann ólympska meistáratitilinn
fyrir fegurðar-skautahlaup. F.
Burger frá Austurriki blaut
önnur verðlaun.
Fjárlaganefnd stórþingsins
hefir birt nefndarálit um fjár-
lögin. Meiri liluti nefndarinnar,
borgarafl., liafa í áliti sinu lagt
áher.Ju á, að nauðsyn beri til
að draga úr ýmsum útgjöldúm.
€2a nada.
Eins og' eðlilegt er hefir
ástandið í Canada verið slæmt,
af völdum krepjjunnar, cins og
i flestum löndum iieims öðrum,
en þó hafa erfiðleikarnir að
sögn verið tiltölulega miklu
minni en i BandarikjunUm.
Leiðandi mönnum j)ar í landi
virðisí bera saman um, að i
Canada séu verstu erfiðleikarnir
að Iraki. Benda má á ])að, að
bankastofnanir i Canada hafa
staðist alla kreppustorma, en
eins og kunnugt er hafa orðið
fjölda mörg bankahrun af
fáanlegt er.
pökkum.
völdum kreppunnar i Banda-
ríkjunum. Engrar hræðslu hefir
orðið vart hjá almenningi um
fjáreignir sínar í bönkum, enda
liafa bankarnir verið færir um,
að styðja atvinnuveg'ina veru-
lega, j)rátt fyrir kreppuna. At-
vinnuleysi befir verið talsvert í
Canada, en tiltölulega langtum
minna en i Bandaríkjunum.
Sparif járinnstæður eana-
diskra borgara eru miklar og
aðstaða iðnaðarframleiðenda
góð. Ýmsar atvinnugreinir eru í
uppgangi, lil dæmis gullgröftur.
Landbúnaðurinn er sú atvinnu-
grein, sem á erfiðast upp-
dráttar í Canada, en canadiskir
bændur eru að ýmsu leyti bet-
ur undir samkepnina búnir, en
bændur í öðrum löndum, þegar
kreppan cr liðin hjá.
Ætla margii/, að Canada
muni verða fyr til að rétla að
fullu við eftir kreppuna en
nokkurt land annað. Forstjóri
Royai Bank of Canada sagði
fyrir 'nokkuru síðan i ræðu:
„Það hafa komið margar krepp-
ur seinustu 50 árin og lieims-
kreppan seinasta er J)eirra verst,
en ekkert hefir gersl í Canada,
sem hefir veikt trú mína á land-
ið eða jijóðina. Hún getur horft
öruggum augum fram í tim-
ann.“
„Pðstmál
Reyfejavífenr."
Örfáar athugasemdir.
—o—
Maður nokkur, Sig. Baldvins-
son að nafni, hefir fengið birta
i „Vísi“ langa grein til varnar
sleifarlagi jiví, sem margir telja
að sé og hafi verið síðustu ár-
in á póstmálum höfuðstaðarins.
Mér var í fvrstu ókunnugt,
hver ])essi Sig. Baldvinsson
mundi vera, en siðar hefi eg
orðið jæss vísari, að hann muni
bera hinn mikla embættistitil:
„forstöðumaður póstliússins i
Reykjavík.14 Og núverandi
stjórn, hefir vcitt lionum em-
bættið. .
Mér þótti vænf um jjessar
upþlýsingar. Mér varð ljósara
en áður, hvernig standa mundi
á kala þeim til Reykvíkinga,
sem ótvírætt birtist í skrifi
mannsins.
Sig. Baldvinsson hefir l^gt út
á ritvöllinn til þess, að svara
grein um „póstmál Reykjavík-
ur“, sem eg skrifaði í jætta
blað skömmu eftir áramótin.
Jafnframt bótar liann j)\í, að
skrifa meira, ef „tilcfni gefist".
— Lætur hann allborginmann-
lega og gefur í skyn/ að liann
muni vikja frá reglum póst-
stjótnar og póstmanna um
skriftirnar Iiér eftir.
S. B. liyggur sig geta lesið
hitt og jætta milli líiðmna í
grein minni, jæirri sem hann cr
að-leitast við að svara. Meðal
'annars liefir bann lesið það
„milli linanna“, að eg sé grun-
samlega kunnugur póstmálun-
um í Rvík. Þetta er mislestur
hjá S. B. Eg er ékki lcunnugri
póstmálunum hér, en hver ann-
athugull viðskiftamaður póst-
hússins. Iiitt er annað mál, að
kunnugur maður leit yfir hand-
ril mitt, áður en j>að var prent-
að.
S. B. virðist hafa löngun til,
að kenna bæjarbúum alt, sem
iniður kunni að fara i afgreiðsl-
unni liér í pósthúsinu. Þetla er
.skiljanlegt með liliðsjón af j)ví,
hvernig liann er kominn i stöðu
sína. Eg veit ekki betur, en að
J>að sé alment viðurkent, að
núverandi stjórn beri óvildar-
hug til Reykvíkinga. Hitt cr og
vist, að hún velur menn af sínu
sauðahúsi og með sííiu hugar-
fari í allar opinberar stöður.
Núverandi stjórn spyr ekki um
hæfileika manna, er hún veitir
embætti. Hún spyr um stjórn-
mála-jálningar jieirra og grensl-
ast eftir, hvorl þeir muni ekki
líklegir til J>ess, að reynast vel
frá hennar sjónarmiði. ——
Eg' hafði haldið J>ví fram i
grein minni, að póstkassarnir
hér i bænum væri orðnir of fá-
ir. S. B. telur Jælta fjarstæðu.
Og máli sínu til stuðnings getur
bann J)ess, að í einn póstkassa
bæjarins hafi aldrei verið látið
bréf. Eg j-cngi þctta ekki
bcinlínis, en leyfi mér að stað-
bæfa, að sá póstkassi hljóti að
vcra á mjög óhentugum stað.
Það er vafalaust hægl að kjósa
póstkössunum svo fráleita staði,
að engi maður hafi J)cirra not.
S. B. scgir að innan Hringbraut-
ar sé nú 20 póstkassar. Mun
láta nærri, að j>að sé hehningur
J)éirrar tölu, sem vera jnrfti.
Lítil notkun sumra Jjessarð
póstkassa bendir einungis til
]>ess, að Jjcir sc á óhentugum
stöðum.
S. B. vill ekki láta sér skilj-
asl, að nein J)örf sé á J)ví, að
bréf sé borin til viðtakanda oft-
ar en tvisvar á dag. Þörl'in cr
áreiðanlega' mikil, jjrátt fyrir
neitun S. B. og furðulegt, að við
Jjetta lyrirkomulag skul-i hafa
verið unað ti! ljessa dags. Sýnir
jjað eilt með öðru,.hversu bæj-
arbúar eru Jjolinmóðir og laus-
ir við að gera miklar kröfur lil
rikissjóðs um aukin þægindi
sjálfum sér til handa.
Eg er samdóma S. B. um J>að,
að póstmenn megi ilia við Jjví,
cins og launakjörum þeirrá er
háttað, að missa sölulaun af
frimerkjum, en fjölgun sölu-
staoa mundi hafa það i för með
sér, að frimerkjásalan dreifðist
á fleiri hendur og póstménn yrði
fyrir Iialla. Væri sjálfsagt að
bin föstu laun póstmanna yrði
bækkuð’sem ]>eirri rýrnun svai’-
aði eða vel ])að. Það er alveg
rangl hjá S. B„ að cg lelji laun
póstmanna of há. Iíg tók ]>að
beinlinis fram i grein minni, að
laun þeirra væri of lág og jjyrfti
að hæklca. S. B. kann betur við
að reyna að Iáta lita svo út, sem
cg hafi talið póstmenn full-
sæmda eða ofsæmda af j>eim
Íaununi, sem ]>cir hafa nú.
S. B. segir frá Jjví með lölu-
verðu yfirlæti, að á Seltjarnar-
nesi, að Viðey méðtalrnni, sé
„nú starfandi sex póststöðvar,
auk aðalpósthússins“. Eg er
gróflega hræddur um, að al-
menningur viti lítið um jiessar
„starfándi póststöðvar“. Póst-
sljórnin hefir ckki, mér vitan-
lega, látið ggta jjess neinstaðar
opinberlegá, að Jjcssar póst-
slöðvar væri stofnaðar og tekn-
ar til starfa, og fólk finnur ekki
jiéss báttar á sér. Landssíminn
tilkyniíir ávalt, ef nýjar sima-
stöðvar eru ojjnaðar og treystir
Jjví ekki, að „slíkt fréttist“ eða
fólkið l'inni það á sér.
Eitt hið skringilegasta í grein
S. B. er ])að, er hann fer að bera
saman fólksfjölda og póstliúsa-
fjölda á „Seltjarnarnesi, að Við-
ey meðtalinni“, og fólksfjölda
og pósthúsafjölda í erlendum
borgum og bæjum. Maðurinn
virðist jæirrar skoðunar, að alt
sé undir liöfðatölunni komið.
Pósthúsafjöldinn cigi að fara
eftir mannfjölda og' engu öðru.
Eg er hræddur um, að Jicssi
visdómur fái ekki staðist.
Þörfin fyrir mörg pósthús er
brýnni i strjálbygðu, stóru
landi, eins og Islandi, liéklur en
í bæ með álíka mörgum íbú-
um. Höfundurinn skýrir frá
J)ví, að i tilteknum dönskum
bæ sé ll(j J)ús. ibúar, en að eins
fjögur póstbús. Hér á landi eru
nú sennilega 350—400 póst-
stöðvar, að öllum viðkomustöð-
uln pósta meðtöldum, en ibúar
landsins eru nokkuru færri en i
binum tilvitnaða danska bæ
(Odense). S. B. virðist tclja
pósthúsafjöldann í Odense
nægilegan, og meður því að
hann miðar all við „höfðatöl-
una“, lilýtur hann að álíta
kappnóg, að hér á landi sé 3—
4 pósthús. — Þess má enn geta
til skýringar og höf. lil fróð-
leiks,áð margargötur ístórborg-
um víða um heim liafa fleiri
íbúa hver um sig en til eru alls
bér á landi, án jjess að J>ar sé
nokkurt pósthús. Samkvæmt
kenningu S. B. um „höfðatöl-
una“ og „pósthúsafjöldann“,
ætti j)á sennilega ekkert póst-
hús að vera til hér á landi! —-
S. B. er óhætt að trúa ]>ví, að
íbúatala á einbverjum tiltölu-
lega litlum bletti, eins og t. d.
dönskum bæ,segir ekkert lil um
]>að, liversu brýn sé þörfin fyr-
ir margar póststöðvar í stóru,
strjálbygðu landi og örðugu
umferðar.
S. B. jiykir ganga greiðlega
að raoa í póstbólfin og kcmst
i því sambandi út í Jiær ein-
kennilegu bugleiðingar, að bcra
saman bréfaröðun og píanó-
leik. Skal eg ekki revna að
hrófla við þeim samlíldngum
og lofa höf. að eiga þær i friði.
Sig. Baldvinsson er bersýni-
Jega harðánægður með alla
starfrækslu póstmálanna hér í
bæ. Samt er hann eitthvað að
ympra á þvi i greinarlokin, að
einhvérjar umbætur muni vera
í vændum, „Jiegar guð lofar".
• Er Jiess að vænta, að S. B-
fái J)ví ekki ráðið, að J)ær „um-
bætur“ hnigi lil Jjeirrar áttar,
að samræma höfðatöluna og
pósthúsaf jöldann hér eftir fyrir-
myndum frá liinum dönsku
bæjum, sem hann nefnir í grein
sinni.
Að lokúm skal Jjcss gctið, að
mér er kunnugi um, að ýmsir
borgarar bæjarins hafa orðið
fyrir nokkurum óþægindum
sakir vanskila á póstsendingum
síðustu misserin. Hefi eg gögn
i höndum, er sýna þetta ber-
lcga, cn eg hefi ekki talið rétt
að birta ]>au að svo stöddu. -
S. B. virðist Jjcirrar skoðunar,
að grein mín sé lil orðin af ill-
um hug og ósanngjörnum, *en
jiví fer liarla fjarri. Mér dylst
ekki, að póstafgreiðslunni hér í
l.ænum sé að mörgu leyti mjög
ábótavant og' mig langar til að
úr því verði bætt. Meðal annars
er mjög kvartað undan þvi, að
bréf i útjaðra bæjarins sé stund-
um óhæfilega lcngi á leiðinni,
Jjrátt fyrir bifreiðina og allar
])óststöðvarnar. T. d. hefi
Munið „Ulla“ og „Liva"
útvöldu kvenvestin! Hlýja vel,
en eru ekki fyrirferðarmikil
undir kápunni. — Nýtísku og
„smart“. — Að eins kr. 13,50.
eg gögn í höndum, er sanna
Jiað, að bréf, sem látið var
i póst liér !). janúar J). á. og átti
að fara í pósthólf, koin Jjangað
aldrei. Viðtakandi á heima inni
í Sundlaugahverfi og bréfið var
fullan mánuð á leiðinni j)angað.
Viðtakandi bréfsins hefir leigt
pósthólf i póstliúsinu síðustu lö
árin og þráfaldlcga óskað J)ess,
að öll brél’ til sín væri látin í
póstliólfið, en bréf J)að, scm hér
um ræðir, hafði aldrei Jjangað
komið, eins og áður var sagt.
Og svo hefir farið um fleiri bréf
til lians og valdið miklum ó-
þægindum. Þetta er að eins eitt
dæmi. Eg hefi gögn í höndum
um fleiri slik og mun birta þau,
ef á þarf að halda.
Eg hefi gert J>að með liálf-
gerðu ógeði, að svara grein S.
B. — Mér virðist maðurinn
ekki sem best til ]>ess fallinn,
að vera málsvari póstliússins.
Kaupsýslumaður.
Fréttabréf
úr Norður-Þingeyjarsýsjlu.
—o—
Frh.
A síðaslliðnum vetri var
stofnað refaræktárfélag í vest-
urhluía sýslunnar. Keypti ])að
70—80 yrðlinga og verða tutt-
ugu látnir lifa, en liinum verð-
ur lógað í vetur. Refabú félags-
ins eru tvö og er anliað á Haf-
ursstöðum í Óxarfii’ði, en hitt í
Leirhöfn á Sléttu (Melrakka-
sléttu). Er það rangt, sem skýrt
vár frá í úlvarpsfrétt, að Leir-
hafnarrefabúið sé <,í gömlum
refagarði“ Jjar. Báðar refagirð-
ingarnar eru nýjar og liinar
vönduðustu. Stjórn félagsins
skipa: Sigurður Kristjánsson
byggingameistari i Leirhöfn,
Theodór Gunnlaugsson bóndi á
Hafursstöðum og G. Kristjáns-
son bókhaldari á Ivópaskeri. —
í afréttum og J)ó einkum á Mel-
rakkasléttu eru ógrynni af ref-
um, og liafa margir verið
skotnir í vetur og stundum
jafnvel teknir með liundum.
Langf ræki í us t u ref asky 11 u rnar
eru þeir Sigurður í Leirhöfn og
Theodór á Hafursstöðum.
Bókafélög og" bókasöfn eru í
öllum hreppum sýsluunar og
mikið keypt af bókum, bæði af
félögunum og einstökum bóka-
mönnum. Eitt félagið lieitir
Bókasafn Norður-Þiiígeyinga
og kaupir það eingöngu erlend-
ar bækur. Aðalmaður Jjcss hefir
verið frá uppliafi Jón Árnason,
læknir á Kópaslceri. Að vetrin-
um er margt annað gert sér til
skemtunar en að lesa bækur.
Menn spila afar mikið og nokk-
uð mikið cr teflt. Margir eru
hagorðir og skemta með
lcveðskap sínum. Fremstir í
Jieirri íjjrótt eru Jjeir .Tón Guð-
múndsson hreppstjóri og Guðm.
Guðmimdsson sýslunefndar-
máður i Nýjabæ i Kelduhverfi.
Þessir menn eru og.báðir af-
burða orðslyngir menn og góð-
ir fyrirlesarar og skemta því
i