Vísir - 14.09.1932, Blaðsíða 2

V I S 1 R
ilMmmM I Olsiem CgH
^ýkomið:
Flórsykur.
Hveiti

Cream of Manitoba“.
Símskeyti
London, 12. sept.
United Press. - FB.
Bretlandsþing verður sett
18. október.
Opinberléga tilkynt, að þingið
komi saman til funda þann 18.
okt. og verði þá undinn bráður
bugur að fullnaðarsamþykt
samninga þeirra, sem undir-
skrifaðir voru í Ottawa.
Mancliester, 13. sept.
United Press. FB.
Launadeilan
í baðmullariðnaðinum.
A ráðstefnunni, sem liér er
haldin, til þess að ráða fram úr
kaupdeilunni í baðmullariðnað-
inum, liefir verið kosin fimm
manna nefnd, til þess að gera
uppkast að málamiðlunartillög-
mn.
Wásliingtoh, 13. sept.
United Press. FB.
Noregur og Bandaríkin.
Bandaríkin og Noregur hafa
gert með sér vináttu og versl-
harsamning og samþvkt hann
til fullnustu.
París, 14. sept.
United Press. - FB.
Banamaður Doumers
líflátinn.
Gorguloff var tekinn af lífi
kl. 6.03 i morgun. (G. var bana-
maður Doumer’s Frakklands-
forseta).
London, 11. sept.
United Press.-F'B.
Björgun Hutchinson’s.
Watson skipstjóri á Lord Tal-
bot svaraði fyrirspurn United
Press um flugvélarfundinn á
þessa leið: Við vorum undan
Angmagsalik kl. 3.30 e. h. og
heyrðum þá neyðarmerki (S. O.
S.) Hutchinson’s yfir loftskeyla-
stöðina i Angmagsalik, og var
gefið upp, að flugvélin væri á
65.28 nb. og 38.45 vl. — Hófum
við nú leitina, en gálum ekki
fundið flugvélina. Við héldunx
áfram leitinni eftir að dimt var
orðið, enda höfum við öflugan
Ijóskastara. Höfðum við siglt
„ um 50 mílur í leitinni á mánu-
dagsmorgun og höfðum þá tal
af tveimur öðrum skipum
(sennilega breskum línuveiður-
um) og ræddum við þau um að
taka þátt í leitinni.
I næturdimnnmni sáum vér
loks bjarma á stjórnborða og
sendum frá oss morse-merki.
Sigldum við nú í áttina, þangað
sem við sáum bjarmann og
sigldum samfjeyft átta mílur.
Kl. 1 f. h. björguðum við Hut-
chinson, eftir að hann áður
hafði gefið okkur merki um, að
öllu samferðafólki sínu liði vel.
Samkvæmt tilkynningú frá
nýlendustjóranum i Angmagsa-
lik, hafði Hutchinson og sam-
ferðafólk lians bjargast á land
við Ikersuak, er Lord Talbot
fann þau.
Botnvörpungurinn Lord Tal-
Frá. alda öðli
IpLjT hefir salt ver-
mJÖg þýð-
ingarmikið
fyrir heils-
una — nátt-
úran krefst
þess. — Það
er eklci hægt að vera án
þess. Veljið því hið besta,
hreinasta og þurasta salt,
— Cerebos salt
þar sein ekki eitt korn fer
til spillis.
Fæst í öllum helstu versl-
unum.
bot mun liafa koinið til Ang-
magsalik i gær. Sennilega flyt-
ur botnvörpungurinn fólkið
hingað til Reykjavíkur, eða þá
einhver annar breskur boln-
vörpungur eða línuveiðari, sem
nú er að veiðum við Grænland.
Qtan af iandi
Enskur botnvörpungur
bjargar bát frá Patreksfirði.
Slysavarnafélagið fékk til-
kynningu um það í gær frá
Patreksfirði, að þaðan væri
saknað trillubáts, er menn ótt-
uðust um. Reri báturinn í gær-
morgun og voru tveir menn á
Iionum. Þegar bvesti þótti aug-
ljóst, að báturinn mundi ekki
geta náð landi. Voru send
skeyti i gær til skijia og þau
heðin að svipast um eftir bátn-
um.
Félagsmenn í deild Slysa-
varnafélagsins á Patreksfirði
vildu hins vegar gera alt, sem
hægt var, til þess að bjajrga
bátnum, og fóru þess þvi á leit
við skipstjórann á breskum
botnvörpungi, er lá á Patreks-
firði, að fara og leita hans.
Varð skipstjórinn við þeim til-
mælum. Fann liann bátinn eft-
ir nokkura leit. Var vélin i
honum biluð og mennirnir
mjög þjakaðir.
Frá Patreksfirði hefir blað-
inu borist ósk um, að láta í Ijós
þakklæti manna þar fyrir bve
vel og drengilega skipsmenn á
botnvörpungnum brugðust við
til hjálpar. Botnvörpungurinn
heitir Jeria og er frá Grimsby.
Skipstjórinn heitir H. Leo.
Vestmannaeyjum, 13. sept. FB.
Enskir sjóliðar af H. M. S.
Godetia kejitu i knattspyrnu i
gær við Ivnattsj>yrn ufélag Vest-
mannaeyja. K. V. bar sigur úr
býtum með 2 : 0.
SRoðanafrelsí
bæoda.
—o—
Jónas Jónsson frá Hriflu bef-
ir allan sinn auma stjórnmála-
mannsferil fylgt þeirri reglu, að
í endurtaka sömu ósannindin æ
ofan í æ, í þeirri von, að les-
endur Tímans myndi trúa þeim,
ef þau væri nógu oft endurtek-
in. Þótt ósannindi þessa stjórn-
málamanns liafi verið niarg-
hrakin, liefir jiað haí't þau ein
álirif á hann, að Iiann hefir
endurtekið þau á ný. Sami
maður hefir einnig fylgt ann-
ari reglu i stjórnmálabarátt-
unni, þ. e. að afsaka sinar eigin
syndir og afglöji með því að
ræða um syndir annara flokka
og útmála bresti annara með
sem svörtustum litum. Hefir
honum þó gengið erfiðlega að
verða hreinn sjálfur, því að þóft
öðrum flokkum hafi orðið ým-
islegt á, hefir enginn þeirra
eins þungan syndabaggá og
Framsóknarflokkurinn, en rétt
er að taka fram að svörtustu
, syndir Framsóknarflokksins
má með réttu kenna Jónasi
Jónssyni, gífurlega eyðslu og
oft ólöglega á ríkisfé og margt
fleira, sem oft hefir verið talið.
Það er alkunna, að kaupfélög-
in eru flest ærið skuldug.
Skuldasvipan liefir verið reidd
yfir liöfðum þeirra. Fullyrt er,
að í kosninguniun siðustu liafi
því vopni verið beitt mjög af
undirtyllum J. J., að hræða
bændur lil þess að greiða fram-
bjóðendum Framsóknarflokks-
ins atkvæði. Því að ef þeir gerði
það ekki og Sjálfstæðisflokkur-
inn yrði i meiri hluta á Alþingi,
mundi gengið eftir skuldum
Sambandsins og það yrði að
ganga eftir því, að bændur
greiddi sínar skuldir við kauji-
félögin. Iíaupfélagsbændur færi
með öðrum orðum á vonarvol,
cf þeir greiddi ekki atkvæði að
boði einræðisherrans, sem þá
var, Jónasar Jónssonar. Sá
stjórnmálamaður, sá stjórn-
málaflokkur, scm beitir slikum
bardagaaðferðum, er að gera lil-
raun til þess að hnejijia hændur
i pólitískan þrældóm. Það er því
eigi að ástæðulausu, að menn
ætla, að J. .1. sé hugleikið að
Iialda áfram að beita slikum
vopnum. Og það er eigi heldur
að ástæðulausu, að menn ætla,
að fyrir J. .1. vaki ekkert annað,
en að vinua fyrir viðgangi
sósíahsmans á landi hér, með
grímuna fvrir andlitinu, því að
fyrst og fremst liefir maður
þessi borið ýms áhugamál jafn-
aðarmanna og þá ekki siður
kommúnista mjög fvrir brjósti,
og i öðru lagi hefir blað hans,
Timinn, tekið undir helstu kröf-
ur jafnaðarmanna, siðast undir
kröfu þeirra um þjóðnýting
togaranna, en á svo bjánalegan
hátt, að fá munu dæmi til.
Helstu liðsmenn J. J. í Fram-
sóknarflokknum, svo sem Jón-
as Þorbergsson, útvarpsstjór-
inn alkunni, hafa einnig sýnt
það í mörgu, að þeir eru grímu-
klæddir jafnaðarmenn og ekk-
ert annað. En nú verður eigi
annað séð, en að Tímaliðið, þ.e.
Jónasarliðið, ætli að vinna að
því, að jarðimar i landinu vcrði
ríkiseign og bændur leiguliðar.
Þarf engum gefuin að því að
leiða, hvernig umhorfs yrði á
stjórnmálavellinum, cf það
kæmist í framkvæmd, og J. J.
kæmist aftur að völdum. Setj-
um svo, að þetta kæmist i fram-
kvæmd og J. J. yrði ráðherra á
nýjan leik. Getur nokkur mað-
Viljum selja lítid notaöa
Remington-ritvél
meö löngum vals.
Þðrðnr Sveinssoa & Co.
Eggert Claessen
hæstaréttarmálaflutningsmaður
Skrifstofa: Hafnarstræti 5.
Sími 871. Viðtálstimi kl. 10-12.
ur efast um, á hvern hált liann
ínundi þá beita áhrifum sínuin
til skoðanakúgunar meðal leigu-
liða rikisins? En liér mætti
jafnframt minna á, að þessi
sami maður berst með oddi og
egg' gegn þvi, að sanngjarnar
kröfur manna úrn réttláta kjör-
dæmaskipan nái fram að ganga.
Er augljóst, að fyrir J. J. vakir,
að kjósendurnir í sveitum lands-
ins verði framvegis sem hingað
til rétthærri menn að Jiessu
leyti, en aðrir borgarar |>jóðfé-
lagsins, og þegar þessir forrétt-
indamenn þjóðfélagsins eru all-
ir orðnir leiguliðar, þá mun
ekki fjarri því, að liinu sósíal-
istiska markmiði verði náð.
Það er jivi ekki að ástæðu-
lausu, að því er haldið fram, að
fyrir .1. .1. vaki, að gera bændur
að pólitískum þrælum, eins ag
vikið var að í grein, sem birtist
bér i blaðinu nýlega. En það er
alt annað mál, að halda þvi
fram, að þetta vaki fyrir J. J.
og að segja, að „bændur sem
búi á leiguábúð á ríkisjörðum,
séu pólitiskir þrælar“ og „eftir
því hafi þeir Pétur á Gautlönd-
iim og Jón í Múla verið lilyntir
pólitiskum þrældómi.“ Þetta er
ekkert annað en venjuleg Jón-
asar-röksemdafærsla, útúrsnún-
ingur og ósannindi. Hvorugur
þeirra ágætu manna, sem .1. J.
nefnir i Tímanum, mundi hafa
fvlgt J. ,1. til orustu á stjórn-
málavellinum, eins og hann
býr sig að vopnum og berst. .1.
J. ætti ekki að smána ’nöfn
þeirra í deilum sínum. Þess má
geta, að J. .1. var tekinn að
ofsækja P. .1. á síðustu árum
lians.
J. .1. og lið hans Jiykisl hafa
nokkurs konar einkarétt á því,
að bera áhugamál landbúnað-
arins fyrir brjósti. Það er eitt
al' því, sem hefir verið marg-
lirakið, að Framsóknarflokkn-
um sé frekara en öðruiii flokk-
um að Jiakka þær umbætur,
sem orðið hafa á íslenskum
landbúnaði, þótt hann eigi
einnig sinn þátt i þeim fram-
förum. En J. J. og Tr. Þ. hafa
einmitt verið upphafsmenn ým-
islegra „umbóta“, sem áttu að
hefja landbúnaðinn til vegs og
gengis, en hafa orðið bændum
til hinna mestu erfiðleika. Má
þar til nefna byggingaflanið í
sveitunum o. fl.
Það er alkunna, að fjánnála-
stjórn landsins var með þeim
endemum i einræðistið J. J., að
fjárhagurinn komst í kalda kol.
Þau blöð, sem vinna gegn þvi,
að .1. .1. komist aftur á valda-
stól i landinu, vinna þarfl vcrk,
Jivi að engum getum þarf að
]>vi að leiða, að hann nnuidi
halda sömu götu ðg er hann var
við völd seinast.
*
Nýr kirkjugarðar.
—o—-
Höfuðstaðurinn liefir eignast
nýjan grafreit. Eftir miklár
bollaleggingar er nú ákveðið að
jarðset ja Revkvíkinga i mýrinní
í Fossvogi. Gamla aflaginu er
haldið áfram — að grafa þá,
sem deyja — i stað þess að
lilýða timans kalli og koma upp
bálstófu.
Ekki vantar prjálið við útfar-
irnar, og stórfé eyða bæjarbúar
árlega í þann hégóma. En senni-
lega gera íæstir sér í liugarlund
hvernig líkið unnnyndast í kist-
unni. Um það liafa læknar ná-
kvæma vitneskju. Rotnunin
byrjar stuttu eftir andlátið, enda
standa lík óhæfilega lengi uppi
liér á landi. En hvernig er svo
áframlialdið ?
í gröfinni lieldur rotnunin á-
fram. Skinnið lösnar frá lioldi,
en hár og neglur detta af. Rotn-
unarloft safnast fyrir innvortis
og útvortis; líkið hlæs upp, af-
skræmist, og verður óþekkjan-
legt. Augun ganga fram úr
augntóftunum, og kviðurinn
þenst út af rotnunarlofti, með
miklum þrýstingi. Eru þess
jafnvel dæmi, að konur, sem
deyja vanfærar, ala barn í kist-
unni. Fóstrið þrýstist niður.
Stundum springur kviðurinn.
Smám saman leysist líkið al-
veg sundur. Holdið grotnar og
útlimir losna frá kroppnum.
Eftir nokkuð mörg ár er líkið
orðið að mykjukendri leðju, en
beinin liggja á kistubohúnmn.
Ummyndunin tekur misjafn-
lega langan tíma, eftir jarðveg-
inuni. í votúm gröfuin breytist
holdið i sápukent spik („lík-
vax“), sem varðveitist lengi. Oft
er líkið ekki sundurleyst, þegar
grafið er á ný i sama reitinn.
Þessu lýsir liéraðslæknir Stgr.
Matthíasson i „Skírni“ 1905:
„Þegar eg var drengur, var eg
oft á vaklci, þegar verið var að
laka gröf i Odda-kirkjugarði.
Mér þótti einkennilegt að sjá
allar liauskúpurnar og manna-
beinin, sem glömruðu undir
rekunum og komu upp á yfir-
borðið, og svo var það, sem var
ógeðslegra, hálfrotnaðar liold-
IIIIHIHKIII!
Mlkið
úr?al
af
Regn-
verjnm
fyrlr
konor,
karla
og börn.
lltHHSI»lllðSII8l!86IISIIIIiB!if!illl»n