Vísir - 02.10.1932, Blaðsíða 2
V I S I R
\
Ep besta fáanlega
Tómatsósan
sem til landsins flyst.
Enska — Þýska — Sænska
— Danska — Franska —
— Spanska.
Kenslan hefst í þessaiá
viku.
Til vi'ðtals Vesturgötu 29,
kl. 7—9 siðdegis næslu
daga.
ik ]. S. Qttósson.
Dublin ! okt.
United Press. - FB.
Frá írlandi.
Fríríkisstjórnin hefir tilkynt,
að liún ælli að veita bænduni.
er ala upp stórgripi til útflutn-
ings, fjárhagslega aðstoð, með
því að greiða útflutningsverð-
Laun, seni nemi 12 */•> % ai yfir-
lýstu verðmæti, þegar gripirn-
ir eru fluttir úr höfnum frírík-
isins, cn 10%’, þegar þeir eru
fluttir út yfir landamæíá fri-
rikisins og Norður-írlands.
Fjárhagsaðstoð þcssa veitir
frírikisstjórnin bændum, til
þess að gera þeim kleift að
lialda áfram að flvtja úl stór-
gripi, þrátt fyrir liömlur þær
sem Bretar liafa lagt á inn-
flutning stórgripa frá fríríkinu.
( Hamborg t. okt.
United Press. FB.
Verkfall í Hamborg'.
Allir flutninga-verkamenn
gerðu skyndiverkfall i dag, i
mótmælaskyni gegn úrskurði
vinnudeiluráðs hins opinbera,
er var á þá leið, að 5% launa-
lækkun skyldi koma til fram-
kvæmda, og að vinnutíminn
skyldi styttur. Fiskimenn, er
stunda veiðar á djúpmiðum,
hafa einnig gert verkfall.
CJtan af landic
Akurejri, 30. sept. — FB.
Kjötverð nú i sláturtíðinni cr
40 til 70 aurar á kg. Hefir vcrð
á kjöti ekki verið jafn lágt í 16
ár. Mjólkurverð er nú 25 aura
lítrinæog liefir lækkað um 10
aura frá þri í fyrra.
Skip er nýlega komið til
Kaupfélags Eyfirðinga hlaðið
vörum frá Rússlandi, aðallega
trjávið og rúgmjöli.
Prestskosning til Grundar-
þínga fer fram sunnudaginn 9.
októbcr. Umsækjéndur cru 2,
sira Benjamin Kristjánsson og
Gunnar .Tóhannesson cand.
theol frá Fagradal á Fjöllum.
Pistiar fir sveit.
—o—
’V.
Sunnudagur. „Rauðkemb-
ingur“ situr bjá mér og við ræð-
um saman í bróðerni. Hann, er
að koma úr yfirferð sinni um
sveitina og hefir nú taláð við
bændur. — Og liann er ckki
alls kostar ánægður.
Hann dæsir, þerrar af sér
svitann og muldrar eins og við
sjálfan sig, að liann skilji ekk-
ert i þessu. — Svo rekur hann
upp mikla roku og segist balda,
að bændurnir sé að verða vit-
lausir.
Eg gef honum i nefið og spyr
i saklej'si, hvort bann liafi orð-
ið fyrir einhverri sérstakri
mæðu. Hann daisir enn og styn-
ur, biður guð að varðveita sig
og gefa sér kraftinn til að berj-
ast liinni góðu baráttu, því að
nú sé ilt i efni: úlfurinn sé
kominn i lijörðina —- hinn bölv-
aði friðar-úlfur Ásgeirs Ásgeirs-
sonar.
Eg læt á mér skilja, að úlf-
urinn muni sjaldan við friðinn
kendur, og því sé þetta röng lík-
ing. — „Rauðkembingur“ lem-
ur linefanuin í borðið og segir,
að sig varði ekkert um það. —
Ásgeir sé faara lu'eint og beint
úlfur í hjörðinni, þó að hann
boði friðinn. — Og bændur væri
allir að snúast frá Jónasi. Þeir
væri lieillaðir eða dáleiddir af
friðar-bullinu og öllu þessu
kjaftæði um bróðerni og sam-
vinnu flokkanna. Og svo ósvifn-
ir værí þeir sumir og forliertir,
að l>eir bara fussuðu, ef Jónas
væri nefndur.
— Já, það verður liklega
heldur lítið úr l>essu með em-
bættið, ef þetta á svona til að
ganga, segir aúmingja „Rauð-
kembingur“ og þurkar sér um
augun.
—- Áltirðu von á embætli?
— Eg veit það ekki. — Ein-
hverju svoleiðis, hugsa eg — ef
mér tækist að sópa öllu til Jón-
asar. —- Og eins og liún Marsi-
]>il mín var líka farin að lilakka
lil! Hún er orðin svo þreytt í
eldhúsinu, auminginn. Hana
langar skelfilega til að komast
suður — komast í stuttu pilsin
og böfuðstaðardýrðina.
Við drekkum kaffið og þegj-
um. Eg sé að granna mínum
líður illa. Ilann veltir vöngum
og skýtur augum sitt á bvað,
stundum niður i gólfið, stund-
um út í horn, stundum upp í
loftið, stundum út um glugg-
ann. Loks segir hann, að það
sé annars »undarlegt, að Islend-
ingar skuli ekki geta lifað í sátl
og samlyndi og látið Jónas ráða
öllu. Hann sé langmesli maður-
inn og góður við alla, sem hlýði
skilyrðislaust. Og enginn sé ann-
ar eins f jármálamaður. — „Eða
hvað segirðu nú um annað eins
og J>að, að grípa bara 300 þús-
und króntir upp i lófa sinn und-
ir bæjarveggnum á Laugar-
vatni, J>ar sem engum datt i
hug, aðmokkur króna gæli dul-
ist? Heldurðu nú ekki, að það
gæti borgað sig, að láta svona
mann ferðast um landið og
leita? —- Eg veit ekki hvað þú
beldur, en eg er ekki i neinum
vafa. Og hvað heldurðu að þetta
yrði mikil summa, svona í
heildinni, ef hann fyndi annað
eins á hverjum einasta bæ, þar
sem einhver volgra er í jörðu?
Ætli við gætum ekki borgað
skuldirnar, sem þið eruð að rif-
ast um, og kann ske lánað öðr-
uni þjóðum ofurlitla ögn. —
Eg er ekki alveg frá því. En
þið berjið náttúrlega höfðinu
við steininn, eins og þið eruð
vanir. Það eru ykkar ær og kýr.
Þið skiljið ekki lilutina og þið
kunnið ekki þá lisl, að „vinna
fyrir aðra“.
„Rauðkembingur“ var tekinn
að hressast til muna. Ivvcðst
bann nú mundu gera aðra yfir-
reið um sveitina og vonaðist þá
til, að honum lækist að reka
allar friðargrillur úr körlunum.
Bjóst hann við, að fá ejtthvað
skriflegt að sunnan bráðlega, og
það væri nú altaf svona, þó að
menn væri bæði gáfaðir og
mælskir, að þá væri þó cins og
bentugra, að hafa eitthvað upp
á vasann til að lesa fvrir mönn-
um, ekki sisl þegar mikið lægi
við, eins og núna.
Eg spurði með'' hægð, hvort
honum fvndist ekki, að vel
mætti falla niður flokkadeiíur
og illindi, cr þjóðin stæði svo
höllum fæti sem nú. Vandræða-
menn þeir, sem stjórnað hefði
landinu síðustu árin, bcfði far-
ið svo að ráði sínu, að teljast
mætti til miskunnarverka, að
þeir væri ekki settir undir á-
kæru. -— Önnur höfuð-iðja
þeirra befði verið sú, að auka
liatur og flokkadrætti með
mönnum. Þeir befði lagt and-
stæðinga sína i einelti, ofsókt
þá miskunnarlaust, vegið að
þeim úr skúmaskotum haturs
og hefnigirni. Þeir hefði herj-
að á drengskapinn i landinu og
starf þeirra befði að þessu leyti
verið þjóðhættulegt og þjóð-
spillandi. — Þeir liefði dregið
að sér sæg af andlegum argin-
tætum og ódámum og fengið
sumum þcirra hálaunaðar stöð-
ur. — Iiin stórsyndin væri sú,
að liafa lagt fjárhag landsins i
rústir. Þeim hefði farið líkt og
uppskafningi, sem skyndilega
kemst vfir mikið fé og kann
sér ekki læti. Hann sóar á tvær
•íendur, uns alt er i l>otn sleikt,
og um bann safnast hinn versti
lýður, etur og drekkur og ærsl-
ast, meðan nokkuð cr að. hafa.
En svo kemur slenið, ofáts-
þreytan og önuglyndið, þegar
ætið er gleypt og ölið af könn-
unni. —• Mundi' nú ekki réttast,
að lofa þessu fólki að livíla sig,
eftir hina miklu, firnrn ára
veislu, lofa því að jafna sig og
iðrast syida' sinna, ef því yrði
þess auðið.
„Rauðkembingur“ var ekki
alveg á þeim buxunum. Að visu
sagðist bann ekkert hafa á móti
því, að friður rikti i landinu,
en sá friður vrði að vera frið-
ur Jónasar Jónssonar. Hann
einn liefði vit á því, að kveða
á um það, hvenær vera skyldi
friður og Iivenær styrjöld. Hann
einn hefði vit á þvi, að fara
með fjármál landsins, eins og
dæmin sýndi — einn vit á því,
áð skilja sauði frá liöfrum og
launa einum og sérhverjum að
verðleikum. — „Eða dettur þér
i hug, að nokkur annar en hann
hefði fundið mig i bændamúgn-
um, séð á augabragði hvað i
mér bjó og gert mið að eins-
konar herforingja hér i sveit-
inni. Hann þurfti ekki amiað
en að líta á mig, renna sínum
skörpu augum yfir ásjónu mína
og lieyra mig tala nokkm- orð
í fullri meiningu, til þess að sjá
livað í mér bjó“. — Kvaðst
liann þess fullviss, að enginn
mundi leika slíkt eftir, og var
eg alveg sömu skoðunar.
s.
Þeir kaupendur Vísis,
sem hafa bústaðaskifti nú um
mánaðamótin, eru vinsamlegast
beðnir að tilkynna hið nýja
heimilisfang á afgreiðslu blaðs-
ins í tæka tíð, svo að komist
verði hjá vanskilum. Sími 400.
Píatiótónleikar
ungfrú Sesseljtt Stefánsdóttur
fóru fraih í Gantla Bíó á fimtud.-
kvökl. fyrir fullu húsi, sem mi er
orðið óvenjulegtátónleikum.—Ung •
frúin hefir að sögn aðeins stundað
nám erlendis í þrjú ár, og þar af
leiðandi ekki luegt að búast við ]>ví,
a'ð hún réði fullkomlega vi'ð svo
þung viðfángsefni, sem á skránni
vorú. Við taugaóstyrk mátti þá líka
húast. þvi að hanii þjáir oft jafn-
vel vana listamenn. Þessar ástæður
tóku áhej'rendur til greina, og litu
sem vera bar, meira á það, að ung-
frúin sýndi ýmsa góða hæfileika,
sem spá góðu um framtíð hennar
sem píanóleikara. Best tókst ýmis-
legt í sónötu Chopins, og fékk ung-
frúin fvrir ])aö hinar hlýlegustu
viðtökur, sem og fyrir allýin leikinn
í heild. .r.r.
I.eikhúsið
hefur starfsár sitt i kveld, og sýn-
ir ]>á hinn vinsæla gamanleik „Karl-
inn í kassanum". — Mun þfetta vera
i 2<S. sinn, sem félagi'ð sýnir le.ik-
inn á tæpu misseri. og er slík að-
sókn óvenjuleg 'eða jafnvel eins
dæmi hér. — Nokkurar þessara
sýninga hafa farið fram utan
Reykjavíkur, sem kunnugt er.
75 ára
verður á morgun (3. okt.) Kin-
ar Jónsson. íyrrum l>óndi á Alfs-
stöÖum, nú til heimilis á Bergstaða-
stræti 35.
Nýjar Kvöldvökur.
Júlí—septemberblað þ. á.
hefir Vísi verið sent nýlega.
Efnið er þetta: „Sveiiaást og
símamálin“, eftir Friðrik Á.
Brekkan; „Og hann sveif yfir
sæ“, eftir Lars Hansen; „Feg-
urðarsamkepnin“, eftir W. \V.
Jacobs; „Brauð og ást“, eftir
August Strindberg; „Fnjóslt-
dæla saga“, eftir Sigurð
Bjarnason; „Skrítlur“; „Sögur
Kristjáns Geiteyings“, eftir
Sigfús Ilalldórs frá Höfnum.
Nýjar kvöldvökur hafa lönguin
verið gott og læsilegt rit og' svo
er enn.
Sjómannakveðja.
30. sept. — FB.
Fórum frá Blyth á föstudag
heimleiðis. Velliðan. Kærar
kveðjur.
Skipverjar á Skúla fógeta.
G.s. ísland
fór til útlanda í gækveldi.
Skipið Vesle-Marie,
sem frá var skýrt í uorskum
loftskeytafréttum nýlega, er ný-
smiðað skip og eign sama fé-
lags og Vesle-Kari.
Hjúskapur.
1 gær voru gefin saman í hjóna-
band af síra Árna Sigurðssyni, ung-
frú Sigríður G. Guðmundsdóttir og
Sigurbjami 'fómasson. Heimili
þeirra er á Sjafnargötu 10.
í gær voru einnig gefin saman
i hjónaband, af síra Bjama Jóns-
syni, ungfrú Helga Sigurðardóttir
frá Akranesi og Gunnar Bjamason,
Baldursgötu 37. Heimili þeirra er
,á Skólavörðustíg 38.
Meðferð hesta.
Daníel Daníelsson hefir samið og
gefið út bækling, er ræðir mn með-
ferð hesta. Mun hestamönnum og
hestavinum koma veí, að eignast
ritið, því að ]>ar eru mörg „holl
ráð", sem hverjum hest-eigandá er
gott að lcnma sér. Efni bæklings-
ins er þetta, auk formála: „Hirð-
ing og eldi reiðhesta“, „Hesthús“,
„Kynbætur", „Tölt" og „Holl ráð“
í seytján liðum. — Hestavinátta
Daníels er engin uppgerð, <>g skal
hann hafa þölck fyrir umhyggju
sína fyrir „þarfasta þjóninum“ og
skemtilegasta.
Síra Björn O. Björnsson,
frá Ásum i Skaftártungu. flytur
erindi í Nýja Bíó í dag. kl. 314,
um nútímamenninguna. — Sira
Björn er áhugasamur maður, og
hefir gert sér mikið far um að
lcynna sér menningarmál þjóðanna
nú á tímum. x.
Málaskóli
Hendriks J. S. Ottóssonar hefst
nú í vikunni, eins og auglýst er hér
í blaðinu. Þessi tungumál verða
lcfend: Enska, ]>ýska, sænska, danska
frakkneska og spænska. — Mála-
slcóli H. J. S. O. hefir jafnan verið
fjölsóttur, og hafa nemendur látið
hið besta yfir kenslunni.
Ilraðkeppni
í knattspymu fer íram á Iþrótta-
vellinum í dag, og hefst kl. 2 stund-
vislega. -— Er }>etta nýjung hér, og
má búast við, að manmnargt verði
á vellinum að þessu sinni.
Knattspjrnufélag Rvíkur
heldur mikla hlutaveltu í dag, í
lu'isi sínu við Vonarstræti. Þar verð-
ur mikill fjöldi góðra og eigulegra
muna. svo sent auglýst var hér i
blaðinu i gær. Er þetta íyrsta hluta-
veltan, sem ltaldin er hér í bænuni
á þeSsu hattsti, og munu íáar á
eftir fara, ]>ví að einhver tregða
er sögö á því, að leyfi fáist til
hlutavéltuhalds. — Eins og allir
vita, eru K. R.-menn hinir mestu
vikin'gar að dugnaði og haía lagt
á sig mikið erfiði og lagt i mikinn
kostnað til }>ess, að munimir á
hlutaveltunni yrði sern læstir og
fjölbreyttastir. — Vænta félags-
menn þess, að alt verði dregið upp
á svipstundu, enda hefir löngum sú
verið venjan um fyrstu hhitaveTtur
hér í bæ, að haustinu til. Hlutavelt-
an hefst kl. 5, og verða hljómleikar
meðan á drætti stendur. //'■
1