Vísir - 17.11.1932, Blaðsíða 2

8ÉD iHlm« & ÚLsm (CIÉ
Fengom með e. s. Dettifoss:
ÞAK.JÁRN Nr. 24 og 26. - Allar stærðir, 6’—10’.
Hsktollinn á þessu ári.
Rio-kaffi
2 tegundir.
Jafnan fyrirliggjandi í heildsölu.
Þðrðnr Sveinsson & Co.
London. ió. nóv.
Unitcd Press. - FB.
Néfnd sú. er skipuS var'til a'ö
vera ráðgefandi í innflutnings-
tollamálum, hefir í bréfi til Sam-
bands breskra botnvörpuskipaeig-
enda lýst )>ví yfir, að hún viður-
' kenni algerlega, að þaö sé rétt.
sern fram hafi komið til sönnunar
því hve sjávarútvegurinn sé illa
staddur af völdum alvarlegra
kréppuerfiðleika. ,,Þetta erfið-
leikaástand er þó ekki svo mjög
því að kenna hve mikið fiskmagn
erlendir botnvörpungar leggja á
land í breskum höfnum, heldur
hinu, að kaupgeta almennings er
Símskeyti
Berlin 17. nóv.
Unitcd Prcss. - FB.
Segir von Papen af sér?
Blaðið Vossiclie Zeitung, sem
vanalega 'hefir áreiðanlegar
fregnir af áfonnmn ríkis-
stjórnarinnar, skýrir frá því,
að búast megi við, að von Pa-
pen muni bera^fram lausnar-
beiðni fyrir sjálfan sig, er hann
gangi fyrir Hindenburg forseta
i dag. Badir blaðið þvi við, að
á ráðherrafundi i dag kunni að
verða ákveðið, að rikisstjórnin
segi öll af sér.
(jenf, io. nóv.
United Press. - FB.
Spánverjar og verklýðsmálin.
Spánn, yngsta lýðveldi heims,
heíir samþykt til fullnustu (rati-
fjed) fleiri alþjóðasáttmála um
verkalýðsmál en nokkuð land ann-
að, eða alls 30 af 31, samkvæmt
upplýsingum frá alþjóða verka-
málaskrifstofunni, sera hefir að-
setur sitt hér. Á meðal sáttmála
þeirra, senr Spánn hefir samþykt
til fullnustu nýíéga, eru þessir:
Washington-sáttmálinn frá árimt
1919 uVn bann við verksmiðju-
vinnu kvenna að næturlagi, Was-
hington-sáttmálinn frá sama ári
nn bann við næturyinnu unglinga,
Genfar-sáttmálinn frá I925 um
tippbót vegna veikinda, sem eiga
rætur að rekja til starfs tnanna
og tveir Genfarsáttmálar frá 1927
um veikindatryggingar fyrir
verkamenn og konur, sem liafa at-
vinnu við iðnrekstur, verslun, á
heimiluln, í borgum og sveitum.
o. s. frv.
New York í nóv.
United Press. FB.
Ameríka gleypir Einstein.
Dr. Allrert Einstein, sem af
mörgum er talinn mestur vísinda-
rriaður heims, frá því Sir Isaac
Newton var uppi, hefir ákveðið að
setjast að fyrir fult og alt í Banda-
ríkjunum og helga sig þar vísinda-
iðkunum sínum. Hefir hann þegið
boð um að verða æfilangt prófes-
sor í stærðfræði og eðlisfræði við
nýja vísindastofnun, sem tekur
til starfa i Princeton, New Jersey,
haustið 1933. Einstein kom fyrst
til Bandártkjanna 1931, í fyrir-
minni yfirleitt en áður var". Auk
þess, stendur í bréfinu, telur
nefndin vafasamt, að aukinn inn-
flutningtollur á fiski, sem erlendir
botnvörpungar setja á land í
bre'daim höfnum, muni hafa bæt-
andi áhrif fjárhagslega á sjávar-
útveginn.
London 17. nóv.
United Press. - FB.
Tollmálariefndin liefir frest-
að til snennna árs 1938, að taka
ákvörðun um aukningu á inn-
flutningstolli á fislci, er erlend
fiskiskip setja á lánd í bresk-
um höfnum.
lestraferð, því næst til vísindalegra
athugana 1930 og 1931, er hanrt
starfaði við California Institute of
Technology í Pasadena og í Mount
Wilson Observatory. — Hinn nýi
liáskóli, sem tekur til starfa í
Princeton, verður rekinn með öðru
sniði en tíðkast við ameriska há-
skóla. Er gert ráð fyrir, að kenn-
arar, háskólagengnir menn og vís-
indamenn sæki hinn nýja háskóla
t.il framhaldsmentunar og rann-
sókna, undir handleiðslu úrvals-
kennara og vísindamanna. —
Louis Bramberger og M.rs. Felix
Fuld, fyrrvr. eigendur stórværslun-
ar í Nevvark, New Jersey gáfu
fimm miljónir dollara til háskóla-
stofnunar þessarar. Dr. Walter
Meyer, aðstoðarmaður Einsteins
við athuganir hans i Þýskalandi
og Califomiu, verður með Einstein
í Princeton. Hefir hann verið skip-
aður aðstoðar-prófessor í stærð-
fræði við sama skóla og Einstein.
flönsku
Þiagko snlngar aar.
—o—
Crslit dönsku fóiksþings-
kosninganna liafa orðið þau,
að vinstrimenn fengu 38 þing-
sæti, en höfðu áður 43, ihalds-
nienn 27 (áður 24), jafnaðar-
menn 62 (áður 61), gerbóta-
menn 14 (áður 16), „retspar-
tiet‘* 4 (áður 3), Slésvíkur-
flokkurinn 1 (eins og áður),
kommúnistar 2 (áður ekkert)
og nazistar, sein eru nýr flokk-
ur í Danmörku, fengn 1 þing-
sæti.
Stjórnarflokkamir, jafnað-
annenn og gerbótamenn, liafa
þannig tapað einu þingsæti, en
Iiafa eigi að síður meiri hluta
i þinginu, 76 þingsæti á móti
73 þingsætum allra binna
flokkanna.
Utan af landi.
Akureyri 16. nóv. FB.
Bæjarstjórn samþykti í gær
fjárhagsáætlun bæjarsjóðs og eru
niðurstöðutölur tekju- og gjalda-
megin 437.405 krónur. Útsvör eft-
V í S I Pv
ir efnum og ástæðum 233.105
krónur og er það 21 þúsundi hærra
en áætlað var í fyrra.
Samvinnufélag sjómanna hér
hefir verið tekið til gjaldþrota-
skifta.
Er [iá Hermann
aðalmaðorinn?
—o—
í „Alþýðublaðinu" i gær er
greiu eftir Ólaf Friðriksson,
með fullu nafni, þar sem
spurst er fvrir um það, livort
ÓlafurThors „sé runninn á því“,
að víkja Hermanni Jónassyni
lögreglustjóra frá embætti. Það
er fullyrt i greininni, að
flokksmenn Ólafs hafi lagt
fyrir hann að víkja Hermanni
frá, og er því til sönnunar birt
vantraustsyfirlýsing sú, frá
foringjaráði „\'arðar“-félags-
ins, sem birt var hér í blaðinu
á dögúnum, þar sem svo er
til orða lekið, að ekki sé bonj-
ið lögum og rétti í bænum,
meðan Hermann Jónasson hafi
á hencli yfirsljórn lögreglunn-
ar.
Nú er það kunnugt orðið,
að „yfirstjórn lögreglunnar“
hefir í raun og veru verið tek-
in af Hermanni Jónassyni. Frá
því hefir verið skýrt í blöSun-
um, að Erlingi Pálssyni hafi
verið falið að skipuleggja
starfsemi varalögreglunnár,
sem verið er stofna til, og að
liafa á hendi stjórn liennar.
En það er einmitt tiiætlunin
rneð skipun y«ra-lögreglunnar,
að sjá „horgið lögum og rétti
í hæmun.“ — Með þessum ráð-
stöfunum virðist því fullnægt
kröfum foringjaráðs „Varð-
ar“-félagsins. Það hefir ekki
krafisl þess, að Hermann Jón-
asson vrði „settur af“.
En Ólafur Friðrilcsson virð-
ist hafa lagl einhvern annan
skilning i( yfirlýsingu foringja-
ráðsins, lieldur en ástæða er
gefin til. í vfirlýsingunni er
Iögreglustjóra gefið að sök
„stjórnleysi hans á lögregl-
unni“ og „fullkomin van-
ræksla á að afla henni nægi-
legs liðsauka“, en ekki ]iað, að
hann (lögreglustjöririn) hafi i
raun og veru verið uppliafs-
maður að ofbeldisverkum
þeim, sem framin voru mið-
vikudaginn 9. þ. m„ eins og
Ólafur Friðriksson virðist á-
líla. Því að á annan veg er
ekki unt að skilja niðurlag
þessarar gi-einar Iians. Þar
segir svo:
„Og nú er fullyrt, að Ólafur
Thors sé runninn á því að
se.tja liann (lögreglustjórann)
af, en ætíi að gefa hinum æsta
íhaldslýð Barrahas i staðinn,
]iað er að í stað þess að setja
Hermann af, ætli liann að láta
liandtaka nokkra sauðmein-
lausa málæðiskommúnista, svo
sem Guðjón Benediktsson,
Gunnar Benediktsson, Iiina út-
skúfuðu málskrafsskjóðu, eða
poka frá Saurbæ,(!!) og Brvnj-
ólf Bjarnason.“ - Og svo hcldur
Ólafur Friðriksson enn áfram:
„Sagt er að eigi að kenna
þ e s s u m (leturbreyt. hér)
mönnum um barsmíðar þær,
er lögreglan varð fyrir, þó að
vitanlegt sé, að þeir eiga þar
í engan þátt, því til þess eru
þeir hæði of ragir og sér-
hlifnir“!!
Er nú nokkur leið að skilja
þetta ,pnálskraf“ Ólafs Frið-
rikssonar á annan veg en
þann ,að það séu ekki þessir
menu, Guðj.ón, Gunnar og
Brynjólfur, sem heri áhyrgð-
ina á harsmíðum þeim, sem
lögreglan \arð fyrir, beldur
Iiermann Jónasson. Hann sé i
rauninni aðalmaðurinn! Og
því sé það að „gefa lýðnum
Barrahas“ í staðinn fyrir liann,
að handtaka þá Guðjón, Gunu-
ar og Brynjólf!
„Visir“ finnur nú .enga livöt
hjá sér til þess að hera blak
af Hermanni Jónassvni, þegar
hann er salcaður um það, að
hafa með fyrirhyggjuleysi sinu:
átt sök á því, scm gcrðist þ.
9. þ. m. Fn hitl hefir lionum
ekki korriið til hugar, að telja
liann sekari en þá, sem hein-
linis hafa hvatt til ofbeldis-
verka, fyrr og síðar, jafnvef
þó að þeir séu meiri mann-
leysur en svo, að þeir þori að
taka þátt í þeim sjálfir. E11
Ólafur Friðriksson er vafa-
laust kunnugri þessum hnút-
um, og verður hann vafalaust
vangi, hvaða ástæður hann
hafi til þess að hera lögreglu-
stjórann slikum sökum.
„Dómupinn“.
—o--
Vísir sýndi síöastliðinn laugar-
dag rækilega fram á það, að atvik
að málshöföuninni gegn Magnúsi
Guðmundssyni og meðferð dóm-
arans, Hermanns Jónassonar. a
niálinu gæfu mönnum fullkomna
ástæðu til að efast um, að sá
bráðabirgða dómur, sem nú hefir
verið kveðinn upp í þvi, væri rétt
ur. Blaðið benti einnig á þaS, að
margir ágætir lögfræðingar
nnindu vera Magnúsi Guðmunds-
syni sammála um höfuð efni ]-essa
máls og telja varnarástæðuv hans
]>ess eðlis, að óhlutdrægur dóiri-
stóll geti ekki komist hjá ]>ví að
sýkna hann. Sem sé, að sú skoðun
Verklýðsblaðsins og Jönasar Jöns-
sonar, seni Hermann Jónasson
hefir tekið uj>]> i dÖmi: síriuni, að
hinar 'svonefndu ættingjaskuldir
hafi verið skylt að telja með, þeg-
ar athuga skyMI hvort gj'aldþrot
Behrens væri yfirvofandi eða ekki,
væri alröng og' hefði við engin
liig að styðjast. Ennfremur gat
Vísir þess, aö ]>egar ættingja-
skuldirnar værtt frátaldar, þá
heíði efnahagúr Behrens orðið
svo, við samning þann, sem gerð-
ur var í sambandi við hina um-
tíeildtt greiðslu til aðalskuld-
heimtumannsins. að eignir námti
hærri ttpphæð en skuldir.
Þetta eru höfuðstaðrevndir
málsins. Þær liggja tiú undir úr-
skurði þeirra manna. sem ríkið
hefir sett til þess að skera úr cleil-
um sem þessttm. Til þessara
manna, ber allur landslýður full-
ko.mið traust og veit, að hjá þeirn
ráöa lög úrslitúm en ekki stjórri-
málahagsmunir. Vísir telur þvi
óþarft að eltast, að svo komnu, við
einstök atriði í hinum svonefnda
dómi Hermanns Jónassonar. Sá
dómttr misti þegar við áfrýjunina
Býðnr nokknr betnr.
Höfum nýlega fengiö míklar
bírgðir af allskonar byggingar-
vörum og verkfærum, sem seld
ar verða gegn staðgreiðslu með
óvanalega lágu verði, t. d. Bron-
ce hurðarhjarir 5”Xl %” nieð
hnattlegum á kr. 12.00 parið.
Hurðarhjarir 4”XlVk” ú 50 au.
paríð og Hurðarhjarir 41/i”X
l á 66 au. parið. Míkið úr-
val af hurðarhúnum lyrir úti-
og innilmrðir,. og hurðarskrár
fyrir úti- og innihurðir af öll-
um gerðiim. með mismivnandi
verði.
Festið ekki kaup annarstað-
ar, án þess fyrst að koma til vor.
VERSL. B. H. BJARNASON.
þýðingu síita, og hvernig sem álit
Hæstaréttar verður á efni rnáls-
ins, þá veit Vísir þaö, að hann
getur alclrei bygt á hártogunum
]>eim. og rangfærslum sem Her-
tnann Jónasson las u]>]> í Hegn-
ingarhúsinu um svipað leyti og
þær lágu fullprentaðar fyrir í
Tímanum.
A hitt má bénda, að lögfræð-
ingur einn, velþektur hér í hæn-
unv, Itefir gert þá hugsunarþraut,
að gera ráð fyrir þvi, að gjald-
þrot Behrens hafi verið fyrirsjá-
anlega yfirvofandi í nóv. 1929 og
athuga hvernig málinu horfir þá
við. Hann rannsakaði þvt, hversu
Behrens hefði getaö greitt mikinn
hluta skulda þeirra, sem Hermann
Jónaáson telur að á Behrens
hafi hvílt og reikna hafi át’t með
er athuga skyldi gjaldþrota horf-
ur, á ]>essum tíma meS eignum
þeiriv, sem Hermann virSist við-
urkenna, að Behrens liaft átt.
LögfræSingurinn konist aS beirri
niSurstöðu. aS skv. niatt H. J.
sjálfs liefði Behrens getað greitt
68,9% áf skttldunum. Þar á nvóti
háfi Behrens með eignayfirfáérslu
Jieirri, setn Magnús GitSmúndsson
er vi'S riðinn, eigi greitt aðal'skuld-
lieimtumanni sínunt nema 63.5%
af' kröfum lfans. Nú er það vitan-
íegt. að greiðslttr slrkar sem sú, er
hér ttiri ræðir ertt ekki refstverðar
nema með þeint sé hallað á hhtt
annara skuldheimtumanna, en skv.
þessttm útreikrtingi er fjarri því,
að greiðsla sú, sem Magnús Gttð-
mundsson aðstoSaði við. halli á
rétt annara, og‘ hlýtur hún því aS
vera fullkomlega lögleg.
Visir er nú ]>eirrar skoöttnar
eins og áSttr er sagt, aS önnur at-
riSi skifti meginmáli í þessu sam-
handi, en engu aö síður er bað
mjög eftirtektarvert, að þó geng-
ið sé inn á hinn vitlausa grundvöll
H. J. og allar hans rangfærslut'
teknar sem sannindi, þá hljóti
samt að leiða af þeitn grundvelli,
ef óhlutdrægni er beitt við álykt-
ttnina, að M. G. hljóti að vera
saklaus !
Enda er þegar svo komið, að
jafnvel AlþýSublaSiS telur heppi-
legast, að draga sem lengst aS
gera' leseridttm sírium dóminn
kunnugan, sem þaS þó hafSi ætlaS
aS gera sem skjótast áSur en þvi
gafst tími til að lesa hann. Einn
er þó sá, sem enn heldur fast við
aSdátin á þessu einstakasta réttar-