Vísir - 11.12.1932, Blaðsíða 4

Gyða gljáir gólfin sin með Gljávaxinu góða og raular fyrir inunni sér:
Fjallkonan mín friða
fljót ert þú að prýða.
Notið að eins Gljávaxið góða frá H.f. Efnagerð Reykjavíkur
H/
/f.
^pGfÓSRðRIKK
Þá er þörfin er mest,
reynist VEGGFÓÐRARINN best.
Til jóla gefum við góðan afslátt af öllu okkar veggfóðri, þrátt
fyrir hið lága nuverandi verð. — Höfum nýlega fengið vegg-
fóður og gólfdúka.
Kolasundi 1.
S í m i 4 4 8 4.

Kaupmenní
Hrísmjöl og kartöflumjöl í 50 kg. sekkjum seljum
við mjög ódýrt.
H. Benediktsson & Ce,
Sími 1228 (3 línur).
PROBAK
rakvélablöðin eru göluð
þannig, að þau liæfa öll-
um gerðum Gillette rak-
véla, elstu og nýjustu. Flest önnur blöð er að eins
liægt að nota í gömlu tegundirnar.
PROBAK bita allra blaða best, bitið endist lengi,
og svo má brýna þau í það óendanlega.
PROBAK blöðin eru þannig gerð, að þau brotna
ekki í vélunum, bversu mikið sem þau eru beygð.
PROBAK blöðin eru hæfilega þykk, svo að eggin
lætur ekki undan stífu skeggi. Þess vegna eru þau ósár
og flumbra ekki húðina. — Þeir, sem raka sig með
PROBAK blöðum, fá sléttari og mýkri húð en annars.
Þegar þér náið ekki
til rakarans, er rétta
03 leiðin að nota PROBAK,
03 það kemst næst rakstri
03 á rakarastofu.
08 PROBAK fást i
03 flestum verslunum.
Kðpn og kjölabelti,
svört og mislit, einnig laklíbelti.
egta leður. Ódýrust í borginni.
VERSL. NANNA.
Laugavegi 56.
0tvarp;ð I dag.
10.40 Veðurfregnir.
14,00 Messa í frikirkjunni.
(Síra Árni Sigurðsson).
15.30 Miðdegisútvarp: Erindi:
Fósturþróunin í dýrarík-
inu, IV. (Árni Friðriks-
son). Tónleikar.
18,45 Barnatími. (Síra Friðrik
Hallgrímsson).
19.30 Veðurfregnir.
19.40 Grammófóntónleikar:
Kvartett og Kvintett úr
„Maskenball“ eftir Verdi;
Kvartett úr „Rigoletto“
eftir Verdi; Sextett úr
„Lucia di Lammermoor"
eftir Donizetti.
20,00 Klukkusláttur.
Fréttir.
20.30 Erindi: Skíðafarir.
(Benedikt Jakobsson).
21,00 Grammófóntónleikar:
Beethoven: Symphonia
nr. 5.
Einsöngur: Verdi: Sie
hat micli nie geliebt, úr
„Don Carlos“ (Kipnis);
Scbumann: Die beiden
Grenadiere og Widmung
(Walter Kirchhoff); —
Schumann: Ich grolle
nicht (Schorr); Richard
Strauss: Traum durch
die Dámmerung (Fried-
ridi Scborr).
Danslög til kl. 24.
Erlendar fréttir.
Herskipafloti Spánverja.
Enda þótt Spánn hafi öll
skilyrði til þess að verða á ný
eitt af mestu herveldum heims,
befir lýðveldisstjórnin ákveðið
að stofna ekki til aukins víg-
búnaðar á sjó. Eigendur skipa-
smíðastöðva í landinu báru þó
fram miklar kröfur um að
láta smíða nokkur herskip, og
var í því sambandi bent á, að
af því mundi leiða mikið
aukna atvinnu á skipasmíða-
stöðvum landsins,en Spánverj-
ar eiga skipasmíðastöðvar á
Atlantsliafsströnd sinni í E1
Ferrol og Cadiz og í Valencia
og C.artagena á Miðjarðarliafs-
ströndinni. Lýðveldisstjórnin
neitaði að verða við þessum
kröfum, og hefir enda ekki
viljað veita fé til viðlialds !
ýmsum herskipum rikisins, j
y 1 s i r
enda er nú svo komið, að jaf n-
vel Argentína hefir öflugri
berskipaflota en Spánn. Lýð-
veldisstjórnin hefir í þessu
sambandi b.ent á, að hún vilji
sýna liug sinn til friðarmál- I
anna i verki með því að stofna
ekki til aukins vígbúnaðar. Á
fjárlögunum fyrir 1933 er ekki
gert ráð fyrir neinni fjárveit-
ingu til aukins vígbúnaðar á
sjó. — Spánn á nú tvo bryn-
dreka, 15.700 smálesta, 2 beiti-
skip, 7.975 smálesta, og eitt
2.725 smálesta, nokkura litla
tundurspilla, fallbyssubáta og
kafbáta. — (UP. FB.).
Ný fæðuefnablanda
vakti mikla eflirtekt lækna og
líffærafræðinga, er komu sam-
an á ráðstefnu í Lundi í Svi-
þjóð fyrir skömmu. Var unnið
að samsetningu fæðuefna-
blöndunar af* sérfræðingum
við báskólann í Lundi. Er bún
aoallega samansett úr eggja-
hvíluefni, unnu úr soyabaun-
um, og er ódýr, lieilnæm og
mjög næringarmikil. I blönd-
unni er einnig annað efni eða
efnisliluti (ingredient), sem
lecitin nefnist, og finst í
eggjarauðu. Er búist við að
liin nýja fæðuefnablanda verði
mikið notuð við matargerð í
framtíðinni. — (UP. FB.).
Konungshöllin í Madrid.
Lýðveldisstjórnin befir nú
opnað konungshöllina almenn-
ingi til sýnis, en i henni er
mikill fjöldi listaverka. Höllin
og alt, sem í lienni er, er nú
eign ríkisins. Hefir ekkert ver-
ið liróflað við neinu, sem í
lienni var, er Alfonso réði
ríkjum á Spáni. í höllinni er
mikill fjöldi málverka eftir
frægustu meistara lieims. Á
meðal muna þeirra, er vekja
eftirtekt manna, er Kristslikan
úr fílabeini, sem notað var, er
ráðberrar unnu konungi lioll-
ustueið. — Lýðveldið krefst
ekki hollustueiða, — bcldur
drengskaparorðs. - (UP. FB.).
Olíulindir
fundust um miðbik nóvember-
mánaðar nálægt Zisterdorf,
þorpi i Austurriki, sem liefir
1800 íbúa. Verkfræðingar liafa
unnið þar um tíma að olíuleit.
Einnig liafa fundist olíulindir
i Oberlaa. Sumstaðar varð að
bora 2.200 fet ensk í jörð nið-
ur áður leitin bæri árangur.
Nú eru átján olíubrunnar, sem
grafnir bafa verið á þessum
slóðum, fullir! al' olíu. Julius
Suida liáskólaprófessor og sér-
fræðingur í málum, sem snerta
oliuvinslu, liefir tjáð amerísk-
um blö.ðum, að allar líkur séu
til, að Austurrikismenn muni
geta framleitt olíu í stórum stil
til útflutnings, og væntanlega
verði það til þess, að efnahag-
ur ríkisins komist á réttan
kjöl. — (FB.).
Ö R L ö G.
frú Jennings og hans um morguninn. í það skifti haföi
sá feiti verið nokkuö vandræöalegur, en núna var hann
miklu glaðlegri; hann leit út eins og feitur maður meö
haröan hatt, er fundiö hefir þaS, sem hann leitar að.
„Þá erum viS loks komnir á réttan sta‘S“, mælti sá
feiti. Förunautar hans báðir kinkuöu kolli til samþykkis.
„O, hver fjárinn!" bætti hann við og horfði rann-
sakandi á Frikka. „Þarna hitti eg hann þá aftur! Félag-
ar“, mælti hann og var einhver virðingarkeimur í rödd-
inni, „athugiS vel þennan náunga. Beri'S virSingu fyrir
honum. Hann er fljótur í snúningum á milli viSskifa-
mannanna. TakiS eftir því, hvernig hann flögrar staö
úr staS. Hvert sem viS förum, þá er hann þar. Og þó á
hann ekki einu sinni hjólatík til aS flytja sig á millum
góSbúanna!“
Frikki sá aS þetta mátti ekki lengur svo til ganga,
hann yrSi aS rísa á fætur og þagga niöur í þessum
ósvífna náunga. Hann reyndi aS standa upp, en þaö var
rétt eins og eitthvaS væri honum til trafala.
„Eg skal gefa ykkur skýringu mælti hann.
Sá feiti glotti.
„Þér ætliö ef til vill aS telja okkur trú um, aö viS
höfum aftur fariö inn í ranga íbúS ?“
„Svar mitt viö því“, sagöi Frikki „er bæSi já og nei“.
„Hvern þremilinn eigiö þér viS — já og nei? Þetta
er ibúö A á 4. hæö.
„Rétt er þaS”, mælti Frikki „því atriöi er eg samþykk-
ur, en hitt get eg lagt viö drengskap minn, aS eg er al-
veg ókunnugur þessari frú“.
„Ókunnugur ?“
„Alveg gjörsamlega ókunnugur"
„Svo“, mælti sá feiti „hvernig stendur þá á því, aö
hún sifur á hnjánum á ySur?“
Og Frikki varö þess var, aS þetta var alveg satt, en
hvenær hún hefSi sést þarna, gat hann þó ekki vel sagt
um. En þaS var þetta, skildist honum nú, er komiö hafSi
í veg fyrir þaS, fyrir augnabliki, aö hann gæti staSiö
upp. „GuS komi til“, mælti hann, „er sem mér sýnist, aS
frúin setji á hnjánum á mér?“
„ÞaS gerir hún“.
„Einniitt þaS!“
Frikki varS agndofa út af þessu. Þá tók frú Silvers
t.il máls.
„Heyriö þiS mig“, mælti hún, „eg get tekiö guS til
vitnis um þaS, aS eg hefi aldrei séS þennan mann fyrr“.
„HvaS er hann þá aö gera hérna?'“
„AS opna gluggann".
„Hann er lokaöur, svo aö tæplega hefir hann komiS
til þess. Annars ætti þetta mál aö liggja augljóst fyrir
héöan af“.
Félagar hans kinkuSu kolli til samþykkis. Sá feiti
horföi stranglega á frú Silvers og mælti: „Þér ættuö aS
skammast yöar frú, aö haga ySur svona. Eg er hneylcsl-
aöur og félagar mínir eru lika hneykslaöir".
Frikki gat nú staSiS upp, því frúin var farin af knjám
hans. StóS hann þá upp og ætlaöi sér nú aS líta niSur á
þann feita — í bókstaflegri merkingu — (til aö sýna
honum fyrirlitningu sína). En þaS vildi þá svo illa til,
aS Frikki reyndist aS vera 6 þumlungum lægri en hinn.
„Þér hafiS veriö aö ófrægja frúna hérna“, mælti Frikki
og leit reiSilega til feita mannsins „og þaö sem gerir sök
yöar þyngri er, aö þér geriö þaö meS haröan hatt á
hausnum. TakiS ofan höfuSfatiö!“
Sá feiti leit kuldalega til hans. Hann heiir aö öllum
líkindum veriS aS þvi kominn, aö gefa þá skýringu, aS
njósnarar taki ekki oían, þegar Frikki — ranglega aö
mínum dómi — rétti honum hnefahögg á hægra augaS.
En svo fór nú gamaniö aS grána, segir Frikki mér.
IJann man eftir því, aS hann baröist hraustlega, en .hygg-
ur þó, aö hann hafi orSiö aö lúta í lægra haldi, meö því
aS hann varS þes= var nokkru síSar, aS hann var kom-
inn i fangaklefa 0g aö annaö eyraö á honum var svo
bólgiö aö þaö líktist mest stórri kartöflu. Ennfremur
varö hann þess var, aö hann hafSi fengiö glóöarauga
og var hann svo ringlaöur, aS honum fanst rétt eins og
randafluga væri sifelt aS suða inni í hausnum á sér.
AS morgni næsta dags var hann leiddur fyrir rétt og
borgaöi þar 50 dollara i sekt og var honum aS svo búnu
slept. Þegar hann var kominn út, keypti hann sér eitt
morgunblaSanna og sá þar meö stóru letri getiS um viö-
burö þann, er hann hafSi lent í kveldiö áöur. En verst af
öllu var þó, aS þetta var einmitt sama blaöiö, sem Bodes-
ham gamli jarl jafnan las á morgnanna, um leiö og hann
drakk kaffiS sitt.
Frikki áleit sér nú ekki til setu boSiö. Hann keypti
sér því far meS skipi, sem átti aö fara til Englands og
leggja skyldi úr höfn þá samkveldis. Honum þótti óþarfi
aS tala viÖ Bodesham og dóttur hans um máliS, þvi aS
hann þóttist vita, hvernig þau myndu líta á þaS.
Nú er hann þá kominn aftur og er nokkuö skapillur
út af þessurn viöburöum öllum. Hann talar ekki vel um
kvenfólkiS núna.
ÞaS vill svo til, aS mér er kunnugt um, aö þegar skipiS
lagSi aS hafnarbakkanum i Southampton, stóö for-
kunnarfögur meyja viö hliöina á honum. Henni varS
fótaskortur og hún misti töskuna sína. En í staS þess
aö hjálpa henni, krosslagSi Frikki handleggina á brjósti
sér, leit í aSra átt og ygldi sig. Hann getur þess, aö
meyjar í nauöum staddar, veröi aS leita hjálpar hjá öSr-
um en sér, því aS hann sé hættur allri starfsemi í
þeirra þágu.
Þetta atriSi biSur hann mig aS láta berast.
(Sögulok).