Vísir - 30.12.1932, Side 2

V I S 1 R
Skrifstofup
okkai* verða lokadar
2. j anúar næstk.,
ailan dagixtn.
ímskeyti
Rerlin, 29. desember.
Uiu'tcd Press. - FIi.
hafa til þess að gefa merki afar
langar leiðir, en til þessa hefir
elcki verið unt að starfra*.kja
jafn litlar loftskeytastöðvTir og
])ær, sem liér er um að ræða, og
hefði það verið álitið ógerlegt
fyrir nokkuru.
Þýskt orustuskip
væntanlegt til Reykjavíkur.
Flaggskipið Sclilesien leggur
af stað nú þegar, að þvi er frést
hefir, á leið til íslands frá Wil-
helmshaveu. Skipið fer i æfinga-
ferð með ný sjóliðaefni. — Er
þetta í fyrsta skifti frá því fyr-
ir heimsstyrjöid, að þýskt or-
ustuskip er sent svo langt norð-
ur á bóginn.
Jolianuesburg, 29. des.
United Prcss. - FB.
Frá Suður-Afríku.
Opinberlega tilkynt, að Sam-
bandsríki Su'ður-Afríku hafi
horfið frá gullinnlausn seðla.
Brússel, 29. des.
Unitcd Press. - FB.
Kolanámudeila í Belgíu.
Kolanámueigendur liafa neil-
að að framlengja launasamn-
inga við verkamenn'. Ganga
samningamir úr gildi þ. 31.
des. Náist ekkí samkomulag
um 10% launahækkun þá, sem
verkamenn vilja halda, er bú-
ist við verkfalli.
Houston, Texas, i des.
United Press. - FB.
Kreppan og heilbrigðismálin.
t fyrirlestri, sem Dr. E. H.
Cary, forseti ameríska læknafé-
Iagsins, hélt liér, komst hann
m. a. að orði á þessa Ieið:
„Löngu eftir að kreppan cr
liðin hjá mun álirifa hennar
verða vart, áhrifa, sem ekki
koma i Ijós, fyrr en mörg ár
eru liðin, þ. e. i aukinni út-
breiðslu berklaveild og fleiri
sjúkdóma. Vegna ónógrar nær-
ingar barna og unglinga mun
mótstöðukraftur þeirra lamast
og þvi lengur sem kreppan
stendur þeim mun ’ meiri líkur
eru 'fyrir aukinni útbreiðslu
hvíta dauðans. Innan fárra ára
munu dauðsföll af völdum
sjúkdóma liafa aukist rnjög
mikið. Við læknarnir verðum
að vera hér á verði og gera alt,
sem í okkar- valdi stendur, og
vinna að þvi, að þeir sem nú
liða skorl, geti fengið nóg að
eta.“
London, i des. FB.
Minstu loftskeytatæki í heimi.
Stöðugt er unni'ð að þvi, að
gera farþegaflugferðir sem ör-
uggastar. Nú er í ráði að nota
uýlega uppfundin loftskeyta-
tæki i flugvélum þeim, sem eru
í förum milli Englands og
Frakklands yfir Ermarsund.
Verða send loftskeyti um brott-
för og lendingu og annað er
þurfa þykir, á meðan flugvél-
arnar eru á leiðinni. Loftskeyta-
tæki þessi eru minstu lofl-
skeytatæki, sem enn liafa verið
í notkun. Bylgjulengdin er 15
sentímetrar, en loftnetslegd 3
sm. — Eins og menn vita hefir
verið kunnúgt um langt. skeið
hverja kosti stutthylgjumar
(Úr MaBatilk. Brctastiórnar).
V onbpigöi
kommiixiista.
Menn munu nokkúð alrnent
líta [>cim augum á, að kommún-
istar, uppivöðslumennimir og
æsingaseggirnir, sem þ. 9. nóv.
stofnúðu til alvarlegri óeirða en
nokkuru sinni liafa orðið hér i
bæ, liafi búist við því, að geta
liaft sitt fram, ]>. e. kúgað meiri
hlnta bæjarstjómar. Og menn
eru líka nokkuð alment þeirrar
skoðunar, að ýmsir aðrir en
[æir, sem telja sig konunúnista,
hafi verið sömu skoðunar, og
óbeinlínis, éf ekki heinlínis,
stuðlað að því, að byltingar-
mennirnir yrði sigurvegarar þ.
9. nóvember. Atburðirnir þann
dag urðu nú til þess, að megn
andúð skapaðist í bænum gegti
byltmgarsinnunum og lögbrots-
mönnunum, en allir löghlýðnir
borgarar lengu mikla samúð
með hinu fámeima, en vaska
lögregluliði borgarinnar, er eigi
lél undan síga, [lótt við ofurefli
vseri að eiga. Allir góðir borgar-
ar saunfærðust þá uin nauðsyn
[icss, að hér væri komið á
nægilega öflugu lögregluliði til
þcss að varðveita friðinn i borg-
inni, til þess að koma í veg fyr-
ir, að óeirðarseggjum héldist
uppi að spilla fundarfriði og
spilla eignum manna, berja a
lögreglunni og skeyta engu um
lög og rétt. Og það yoru ekki
einvörðungu borgararnir al-
i ment, sem sannfærðusl um
! nauðsynina á [ivi, að komið
| væri hér upp varalögreglu.
í Itíkisstjórnin sá, að það varð að
gera ráðstafanir til þess að
konia í veg fyrir, að atburðirnir
]>. 9. nóv. endurtæki sig, og
varalögreglan var sett á stofn
með samþykki tveggja stærstu
flokkanna í landinu. Annar
þessara flokka, Sjálfstæðis-
flokkurinn, liefir ekki baft nein
skoðanaskifti í jiessu máli.
Hann befir ávalt talið nauðsyn-
legt, að bér væri nægilega öfl-
ug lögregla. Framsóknarf'lokk-
urinn var til skamms líma mót-
fallinn því, að bér væri setí á
stofn rikislögregla, en óeirðirn-
ar [). 9. nóv. saunfærðu fram-
sóknarmenn uin, að ]>örf væri
aukinnar lögreglu. Jafnaðar-
menn og kommúnistar liafa
barist á móti stofnun varalög-
reglunnar og reyn t með öllu
móti að svívirða þá menn, sem
i bana bafa gengið. iÞessir tveir
flokkar bafa reynt að telja
mönnum trú um, að hinir flokk-
arnir liafi stofnað til varalög-
reglunnar, svo hægt væri að
berja á verkamönnum i vinnu-
HiiiiiiiiiHiiiuiiiiiiiiHiwiiiiNiiimniiiininiHiniiiuiiiiiiiiHiimy!
| Norsk beitusíld. I
Fyrsta flokks nýveidda hi-aðfrysta beitusíld, úr bestu ~
SS frystihúsimi Noregs, i 50 kg. kössum, getum vér boðið, SS
S komna á hafnir á Islandi í janúarmánuði, flutt i skipi ~
Œ með frystivélum. Aijyrgð tekiu á að sildin komi fram SS
S5 eins og hún kemur úr íshúsunum. Verðið mjög lágl. S
Umboðsmenn vorir á Islandi, Þórður Sveinsson & Có„ S£
S gefa allar nánari upplýsingar.
Olaf Holm A.s., Aalesund. E
UÍHIIilillIIISIiniIUllIlllIIIIIKIKIIIIIIIIIIIIOIIIIIllllliIIBKSERIHfninEIIIÖÍÍÍ
deilum, eu slíkai- staðliæfingar
jafnaðarmanna og kommúnista
hafa vcrið marghralctar. En
vonbrigði þeirra eru mikil, þvi
að til þess var eigi leikurinn
gerður 9. nóvember, að hér yrði
komið á vmalögreglu, en ein-
mitt tiltæki lögbrjótanna og
uppivöðsluseggjanna þann dag
leiddu til þess, að varalögregl-
an var stofnuð. Kom þá i ljós
það, sem margir liöfðu lengi
spáð, að fyrr eða síðar myudu
öfgamennirnir i þjóðfélaginu
spenna bogann svo liátt, að það
yrði að gera ráðstafanir til þess
að auka lögregluna. Og }iað seg-
ir sig sjálft, að því meira sem
lögbrotamennimir hafa sig i
frammi, þeim mun öflugri ráð-
stafauir verður að gera til þess
að efla lögregluna. Og það er
blátt áfram skylda ríkisstjórn-
arinnar, að búa varalögregluna
svo vel, að liún geti lxelt niður
bvers konar óeirðir, sem fyrir
kunna að koma. Alþýðublaðið
fárast mjög yfir því, liver kostn-
aður sé af þvi, að liafa vara-
lögreglu í landinu. Blaðið ætti
licldur að reikna út livern kostn-
að rikið hefir af því, að liafa
flokk spellvirkja og lögbrjóta í
landinu, því að ef sá flokkur
manna hegðaði sér ekki eins og
raun hefir á orðið, mætti kom-
ast af með fámenna lögreglu.
Ofan á allar raunir ofstojia-
inannanna, sem frá þvi er vara-
lögreglau var stofnuð bafa hald-
ið sér í skefjum, bætist nú ótti
Jieirra við það, að eitthvað ræt-
ist úr upp úr áramótununi, og
það verði þá liægt að auka at-
vinnuliótavinnuna. Gengur sá
örðrómur um bæinn og er, að
sögn, fró kommúnistum lcom-
inn, að ef atvinnubótavinnan
verði aukin og úr rætist i vetur
um atvinnu manna, muni þeir
missa mjög fylgi, og má vel
vera, að þetta sé satt, því að öll-
um má ljóst vera, að kommún-
istar lifa á því einu, að vinna að
óeirðum, en eftir því, sem at-
vinnan eykst, versnar aðstaða
þeirra til æsingastarfseminnar.
Þó er það siður en sv'o, að
þcim bafi tekist að icsa upp alia
[)á, sem við erfið kjör eiga að
búa, vegna atvinnuleysis. At-
vinnuleysingjar sjá flestir, að
alt er gert, sem bægt er, til þess
að létta undir með þeim. Og
það. eru clcki leiðtogar öfga-
mannanna, sem liafa lagt sig
fram til þess, að lijálpa þeím,
sem bágast eiga, lieldur einmitt
margir [icirra manna, sein öfga-
mennirnir eru að reyna að vekja
Jiatur og fyrirlitningu atvinnu-
leysingjanna á. En það þarf að
gera enn meira en gert er, cf
unt verður, bæði til þess að eng-
inn ])urfi að líða matvæla- og
Idæðaskort, og enn frekara [«)
til þess, að skapa arðberandi at-
vinnu lianda öllum, sem geta og
vilja vinna. Og því lætur sem
ágengt verður með þetta, [æim
mun meiri verða vonbrigði
öfgamannanua, sem lifa á því
einu, að tvístra, ' sundra og
leggja í auðn. x.
Kaupum
% flösknr.
Liverpool fltbn.
Frá flngi Bosch
flngmanns.
---Q-
Tiðíndamaður Vísis hitti M.
Boscli flugmanu að máli i gær-
kveldi á Hótel Skjaldbreið, þar
sem hann b\T með fjölskyldu
sinni, til að fá hjá honum náíi-
ari fregnir af flugi hans i gær,
sem endaði svo slysalega. Var
br. Bosch hinn reifasti og ekki
á honum að sjá, að hann væri
nýsloppinu úr greipum heljar.
Eftir að tiðindamaðurinn
hafði látið í ljós ánægju sína
yfir að sjá hann heilan á búfi,
spurði hann:
— Hvers vegna urðuð þér aö
nauðlenda?
—- Vegna bensínþrots.
Tildrögin voru þessi: Eg fór
af flugvellinum hénia kl. 10 og
10 inín. i morgun, og ætlaði að
fljúga upp í vanalega bæð
(5000 iii.), tii að fá gögn til
hinna daglegu hálofts-veður-
athugana okkar. Skömniu eftir
að eg fór á loft, flaug eg inn
i blindbyl. Eg sá ekkert frá
mér, hvorki upp, niður eða til
liliða. Eg hélt samt áfram og
komst alla leið upp í 5300 m.
hæð. Var léttara yfir þar uppi,
en hvergi sást niður úr, lil jarð-
ar. Eg vissi því ckkert bvar eg
var, er eg byrjaði niðurleiðína;
því bæði er það, að á upp- og
niðurleið er ætíð flogið i liring-
um, og verður þá oft svo, að
flugvöllurinn verður ekki inn-
an bringánna, er ofar dregur,
- en það er auðvitað örugg-
ast, og svo er liilt, að sjald-
an cða aldrei er sama viud-
stefna eða vindstyrkur i hálofti
sem á jörðu niðri. Það er þvi
næstum ömögulegt að átta sig
á afstöðunni lil einbvers fikvcð-
ins staðar á jörðu niðri, er flog-
ið er undir þessum kringum-
stæðum. Þegar eg lækkaði flug-
ið aftur, komst eg inn í sama
kófið og áður. Eg vonaði samt
meira, en vonaðist til að bitta
fyrir glompu, sem eg gæli séð
niður um, til jarðar; sveimaði
eg alllengi í þessari hæð. Alt
i einu rofaði svo til, uð cg sá
niður uin þröngt op svolítinn
blett 7- af sjónum. Ekki varð
]>að inér til mikillar leiðbcin-
ingar; aðeins varð mér það
ljóst, að eg var viltur. Eg lækk-
aði nú flugið enn meir, og flaug
svo neðarlega, að eg sá niður
á sjóinn, þrátt fyrir fjúkið. Eg
.setti nú stefnu á land, því mér
var auðvitað ljóst að eg var ein-
bversstaðar úti yfir Faxaflóa,
og var þvi næsta lands að lík-
indum að leita í suðaustri, að
eins var óvíst, hve langt eg
liafði borist á sjó út. Eg var nú
búinn að fljúga í 1% tíma, en
flugvélin hafði bensín til 2 tíma
flugs í aðalgeymiuum og
tinia forða í vara-geyttii, sem
aðeins er gripið til, er í nauðir
rekur. Eg flaug nú um hálf-
tíma, alt aT í sömu átt, án þess
að sjá nokkuð annað en liafiS
og snjóflyksurnar sem skrúfan
á flugN'élinni ininni þyrlaði í
hringiðum aftur undan sér. —■
Nú rofaði svolítið til, og
rétt um það leyti, sem eg
skiftí urn bensínleiðsluna
og fór að nota úr vara-
gcyrninum, sá eg til lands.
Varð eg þvi feginn. Eg kann-
aðist ekkert við mig þarna, og
skygnið var svo ilt, að eJck-
ert sást frá. Eg var búinn að
fljúga í nokkrar mínútur á
varaforðanum, er eg náði
landi, og átti þvi aðeins eftir
bcnsín til nokkurra minútna
ilugs ennþá. Sá eg það [)vi væn-
legast, að reyna að finna sem
fyrst nothæfan lencbngarstað.
Eftir nokkra leit lann eg stað,
er mér sýndist nothæfur, —- en
það er ákaflega erfitt að dæma
um slíkt úr lofti. Lenti eg þar
(á túninu ú Auðnum á Vatns-
levsuströnd). En þarna reynd-
ist ósléttara en mér hafði sýnst
ofan úr loftinu, þvi flugvélin
stakst kollbnýs í lendingimni
og brotnaði annar efri væng-
urinn af lienni. Mig sakaði þó
ekki, að öðru en því, að eg
fékk allmikinn bristing, og
])egar flugvélin staðnæmdist,
békk eg eins og leðurblaka,
með höfuðið niður, í öryggis-
ólunum. Gat eg þó brátt losað
mig; kom og mannhjálp skjótl.
Eg var svo heppinn, að eg lenti
rétt lijá símastöð. Fyrsta verk
mitt var, að sima til Reykju-
víkur og láta konuna inína vita
að eg væri heill á Iiúfi og ó-
meiddur. — Eg kom svo í bil
til Reykjavíkur í kvöld, og fer
aftur suður eftir í fvrramálið,
til að koma flugvélinni hingað.
Ilefir þetta nokkur áhrif
á rannsóknafíug ykkar?
— Að líkindum ekki; við
höfum hér aðra flugvél, eins
og þér vitið, og ef íil vill verð-
ur liægt að gera við bilunina
vél, ef með þarf.
Hr. Bo/scli gerði lítið úr hættu
þeirri, er hann liafði verið i,
enda hefir bann verið flugmað-
ur i tólf ár og oft komist í liann
krappan. Hefir bann orðið að
nauðlenda yfir þrjátíu sinnum,
síðast liér á flugvellinum í nóv.
ember. Þá bilaði vélin í 1500
m. bæð, en liahn var beint yfir
flugvellinum og þá var leud-
ingin barnaleikur fyrir liann.
Tvisvar sinnum áður hefir
hann vilst hér í lofti. Annað
skiftið var hann kominn upp
yfir Akranes, en liitt skiftið
austur >Tir fjall. En í liæði
skiftin var skvgni gott neðan
skýja, og var þá auðvelt að átta
sig, er niður úr þeim kom.
Það var mikil mildi, að Ixr.
Boscli bcið ekki f jörtjón í þess-
ari flugferð sinni, eins og au6-
séð er af framansögðu. Væri
að eg mundi þá og þegar kom-
ast niðúr úr því. En sú von
brásl, því það liélsl alla leið
niður undir jörð (um 500 m.
liæð). Eg la'kkafii mig nú ckki
bér í Reykjavík. Svo befir ver-
ið símað til Hollands eftir nýrri