Vísir - 31.05.1933, Blaðsíða 2

V 1 S I R
Hðfnm nn fyrirliggjandi:
Hænsnanet, meS ij/i.og 2” möskvum.
Unganet með 1”. möskvum.
Þetta eru tvímælalaust, þau bestu vírnet sem fáanleg eru til
hænsnag'iröinga.
Ennfremur höfum vi5 nú:
Girðingarstaura úr járni.
Gaddavír 350 mtr. rúllur.
Girðingarnet 68 cm. koma eftir nokkra daga, en er aöeins lítiö
óselt.
Sími — 8inn — tveir — jirír - fjírir.
Hafnarstræti 21 Sími 1540.
Símskeytf
—o—
Rómaborg, 30. maí.
United Press. - FB.
Fjórveldasamþyktin.
United Press hefir fregnaö frá
áreiðanlegum heimildum, aö fjór-
veldasamþyktin veröi ekki, undir-
rituö fyrr en á fimtudag, vegna
þess aö eigi hefir veriö unt að
hraða þýðitigu samþyktarinnar á
frakknesku og þýsku eins og búist
var viö, og er enn eftir að ganga
frá henni til fullnustu. Hlutaöeig-
andi þjóðir koma sér saman um,
að öll deilumál þeirra skuli koma
fyrir Þjóöabandalagið og vinna að
því að varðveita friöinn. Sam-
þyktin gildir til tíu ára og gengur
sjálfkrafa í gildi á ný til tíu ára,
eí enginn aöilja tilkynuir fráhvarf
frá samþyktinni, meö tveggja ára
fyrirvara.
London, 30. mai.
United Press. - FB.
Skuldamál Breta.
Tilkynt liefir verið, að ríkis-
stjórnin hafi ákveðið að bera
það undir þingið, hvort Bret-
landsstjóm skuli inna af hendi
skuldagreiðsluna í Washington,
sem fellur í gjalddaga 15. júní.
Mælt er, að Chamljerlain og
Runciman hvetji til þess, að
greiðsla fari ekki fram, en hins-
vegar séu þeir Baldwin og
Thomas hlvntir því, að hún
fari fram. 9
CJtan af landL
—o--
Vestmannaeyjum, 30. maí FB.
Sjaldan er róið og aflalaust
að heita má og skortur á nýjum
fiski. Inflúensa stingur sér nið-
ur, en annars er heilsufar hér
gott.
Siglufirði, 30. mái. FB.
Það hefir nú komið i ljós, að
frakkneska skonnortan Fleur
de France hefir skemst miklu
meira af eldinum en búist hafði
verið við. Voru báðir stafnar
brunnir svo, að fella -yarð
fremstu og öftuslu siglu. í'Iest-
öll segl brunnu. Tvær 80 lia.
mótorvélar reyndust eyðilagð-
ar. Veiðarfæri mestöll og skips-
búnaður annar brann. Skipið
hafði allmikið af salti, sem er
ónýtt, nema í þróarsíld, og af
100—150 smál. af fiski má
ætla, að 50—60 skpd. verði
verslunarvara. Það, sem olli
skemdum salts og fiskjar var
aðallega, að oliiigeymar skips-
ins höfðu sprungið og hráolía
blandasl austrinum og drepið
gegnum fiskstaflana. - Ár-
mann og Valbjörn eru nú hætt-
ir björgun, en aðrir bjarga því
sem eftir cr og bjargáð verður
úr skipinu.
Frá Alþingi
í gær.
—o—
Efri deiid.
Frv. til 1. um varnir gegn
óréttmætum verslunarháttum
var umræðulaust afgreitt sem
lög frá Alþingi.
Frv. til I. um barnavernd var
sömuleiðis afgreitt sem lög um-
ræðulaust.
Frv. til 1. um viöbtóar- tekju-
og eignarskatt og frv. tii 1. um
samþyktir um sölu mjólkur og
rjóma í kaupstöðum og kaup-
túnum voru bæði á dagskrá, en
afbrigði þurfti til þess að frain
mættu lcoma til umr. Ncitaði
deildin að veita afbrigðin, með
4 atkv. en nokkurir þingmenn
voru fjarverandi. En til þess að
afbrigði séu réttilega leyfð
þurfa z/\ lil. gr. atkvæða að vera
með því.
Stjómarskrármálið var til-2.
umr.
Brtt. höfðu komið fram frá
Jónasi Jónssyni, M. Torfas. og
\Jóni í Stóradal.
Brtl. J. .1. var þess efnis, að
tala þingmanna skyldi vera 45 í
stað 49. Sagði hann að fjölgun
sú mundi vera i réttu lilutfalli
við aukningu fólksfjöldans í
landinu síðan þingm, hefði ver-
ið fjölgað ujip í 42.
Brtt. þessi var feld með mikl-
um atkvæðamun.
Magnús Torfasón skemti
þingheimi með hinni alkunnu
röksnild sinni. Hann reyndi að
snýa fram á, að þingmanna-
fjölgun sú, sem ákveðin er i
frv. (7) væri miklu meira en
það, sem þyrfti til jöfnunar
milli flokkanna. Auk þess var
hann með ýmsar skringilegar
hugleiðingar um tölurnar. Tal-
an 48 væri t. d. ólíkt skemtilegri
heldur en talan 49, þvi að 48
væri fernar tylftir og þvex-
summan ein tylft. En ])ó væri
talan 46 lang ákjósanlegust,
þvi að þversumman af henni
væri 10. En sú væri eins og
allir vissu tala boðorðanna, og
væri ávalt nau'ðsymlegt fyrir
þingmenn að bafa lögmálið vel
í huga.
Ij.oks gal liann ]>ess að liann
tæki aftur brtt. sínar til 3. umr.
vegna þess að þingmenn mundu
ekki búnir að átta sig á þeim
til fulls.
Jón i Stóradal tók sínar till.
einnig aftur lil 3. umr., skv. ósk
Sjálfstæðismanna.
Jón Þorláksson gerði grein
fyrir afstöðn Sjálfstæðisflokks-
ins iil málsins. Sagði, að það
fullnægði að visu ekki
kröfum Sjálfstæðismanna, én
Iiins vegar spor i rétla átt.
Að lokinni umræðu var mál-
ið áfgreitt til 3. umræðu.
Neðri deild.
Ábúðarlögin voru afgreidd lil
efri deildar með allmiklum
breytingum. Wrðasl .þm. vera
all sundurleitir um mál þetta
og' ékki gott að vita liver af-
greiðsla þess verður að lokum.
Frv. til 1. um lögreglumenn
var til 2. umr.
Ól. Thors liafði framsögu i'. h.
fjárhagsnefndar. Sagði hann, að
nefndin væri sammála um það,
að máí þetta ætti og þyrfti fram
að ganga. Og kvaðst hann því
f. h. nefndarinnar leggja til, að
frv. yrði samþ. óbreylt.
Nokkrir framsóknarmenn
deildarinnar höfðu borið fram
brtt. við frv. og gerði Bergur
Jónsson stutta grein fyrir efni
þeirra.
Næslur talaði Héðinn Valdi-
marsson. Aðalefni ræðu lians
voru illmæli í garð dómsmála-
ráðherrans (M. G.), ÓI. Thors
og annara sjálfslæðismanna. —
Vildi hann kenna miðsijórn
Sjálfstæðisflokksins • um óeirð-
irnar 9. nóv. Sagði, að mið-
stjórn flokksins hefði samþykt
kauplækkunina i atvinnubóta-
vinnunni. I>á fór haun ýmsum
miður sæmandi orðiim um lög-
regiuna. Sagði hann m. a., að
hún hefði byrjað að berja menn
að ástæðulausu og fjöidi verka-
manna hefði gengið biá>’ og
blóðugur undan kylfum lienn-
ar að óeirðunum loknum. Iiins
vegar myndi lögreglan sjálf
hafa viljað friðinn, en lienni
hefði verið sigað áfram af kúg-
urum verkalýðsins. Annað og
þessu líkt nuddaði liann í rúm-
an klukkuliiha, og gerðu kom-
múnistar þeir, sem á pöllunum
voru, góðan róm að ræðu lians.
Ólafur Tliors lirakti með öllu
ummæli lians i garð iniðstjórn-
ar Sjálfstæðisflokksins, enda ál
Héðinn það ofan i sig í næstu
ræðu á eftir. Þá benti Ó. Th.
honum á bað, að það liefði ver-
ið Hermahn lögreglustjóri, sem
liefði skipað að ryðja salinn 9.
nóv. En liann væri nú, sem
kunnugt væri, fylgismaður jafn-
aðarmanna i flestum niálum i
bæjarsljórninni, og láunaði
Héðinn lionum illu fylgið með
ummælum sínum í garð þeirra,
sem átt befðu þátt í þvi, að lög-
reglan var kölluð til lijálpar.
Þá gat hann þess, að brtt.
þær, sem jafnaðarmenn flyttu
við frv., væru ýmist óþarfar eða
spillandi og’ lagði á móti þvi,
að þær yrðu samþyklar.
Dómsmálaráðh. tók eimiig á
vi'ðeigandi hátt til meðferðar
ummæli Héðins í sinn gar'ð. —
Sagði hann, að þétta væri það
sama, sem H. V. væri svo oft
búinn að tyggja upp áður og
þá liefði verið svarað. Hann fór
þó enn inn á sumt, sem H. Y.
hafði sagt i ræðu sinni og ónýtti
með öllu, eins og áður, öll um-
mæli hans í sinn garð.
Enn fremur mintist rá'ðherr-
ann á brtt., sem Vilm. Jónsson
Mnnið eftir Hvítasammnni.
VERZLUN BEN. S. ÞÓRARINSSONAR er nýbúin að
la MATRÓSAFÖT (drengja) nieð löngum skálmum
úr afbragðs efni og bezta frágangi. Verðið snildarlegt.
VERZLUNIN heí’r og að bjóða JAKKAFÖT og
MATRÓSAFÖT með stuttum skálmum handa drengj-
um frá 2—6 ára og RENNILÁSA RÚSKINNSBLÚSS-
UR Jianda (5—8 ára drengjum. Verðið óviðjafnanlegt.
Heyri það lýðir, heyri það allir lýðir!
Síldapnæfu]*
og nótastykki úvegum við frá
Johan Hansens Sönner.
Fagerheims Fabriker.
BERGEN.
Viðurkendar vörur frá viðurkendri verksmiðju. Verð
livergi lægra, hagkvæmir greiðsluskilmáiar. Taiið við
okkur nú þegar. Öllum fyrirspumum svarað sam-
stundis.
Þópöup Sveinsson & Co.
00
ff*
Notið ísieizkar o& íslenzk ski rörur 1 b

bar fram þess efnis, að i'ækka
lögregluþjónum þannig, að í
Reykjavík yrðu 56 i stað 66,
og a'ð i bæjunum úti á landi
skyldi vera einn lögregluþjónn
á liverja 1060—2006 ibúa og 2
á liverja 2000—3000. Sýndi ráð-
herrann fram á, að ef einn lög-
regluþjóiin ætli að vera i bæ,
sem hefði 1000—2000 íbúa,
myndi það verða ali of mikið
starf handa einuni manni.
Að lokinni umr. var gengið
iil aikv. um frv. Tili. jafnaðar-
manna voru allar feldar, nema
cin, en hún var þess efnis, að
fella niður úr frv. orðið „venju-
legum“, þar sem sagt er, að lög'-
reglu skuli cklci nota í kaup-
deilum. — Brtt. V. J. var feld
með 15:3 alkv. Tilt. framsókn-
armanna voru allar samþ. og
málinu að svo búnu vísað til
3. unir. með 22:3 atkv.
Meðan á umræðum stóð
voru kommúnistar ]>eir, sem á
áliejTendapallana Iiöfðu safnast
i byrjun fundarins, að grípa
fram í fyrir ræðumönnum og
senda þeim ýms illyrði.
Foringi þeirra, Einar Olgeirs-
son, sem auðsjáanlega liefir vcr-
ið búinn að undirbúa aðdáend-
ur sína, æddi fram og aftur
niðri og sendi tóninn öðru
liverju inn lil þingmanna.
Einu sinni ætlaði að slá í liart
uppi á pöllunum, en lögreglan,
sem var allfjölmenn í húsinu,
stilti til friðar. Meiðsli urðu eng-
in, önnur en þau, að einn kom-
múnistanna, sem mestum há-
váðanum liafði valdið, fékk
glóðarauga, og var hann vel að
þvi kominn. Að loknum þing-
fundi fóru fáeinir kommúnistar
niður að Þórsliamri, og las
Einar Olgeirsson ]>ar yfir þeim ,
einhverja liugvekju. Sömulei'ð-
is kom þar fram náunginn, scm
glóðaraugáð hlaut, og jós úr sér
nokkrum æsingarorðum til á-
heyrendanna.
Umr. um fjárlögin var hald-
ið áfram ki. 5V» og stóðu fram
eftir kveldinu. Atkvæðagreiðsla
fór þannig, að allar brtt. vóru
feldar og' frv. sainþ. með ölium
greiddum atkv. og afgreitt sem
lög frá Alþingi.
MiHBingarorð
um Jón steinsmið Eyjólfsson.
—o—
Hann dó í janúar 1933 að heimili
I sínu, Baldursgötu 3, Reykjavík.
Jón Eyjólfsson var fæddur að
Króki í Gerðahreppi i Gullbringu-
sýslu 28. nóv. 1855. Þaðan fluttist
hann með foreldrum sínum Eyj-
ólfi Þorgeirssyni og Guðnýju Jó-
hannsdóttur að SkeggjastöðuiM
í sania hreppi og vann hjá þeirn
Jiangað til hann stofnaði sjálfur
bú að Sjóbúð í Gerðahverfinu.
Þangað fluttu foreldrar hans með
honum og stóð rnóðir hans fyrir
búinu.
Það kom snemma í ljós, að Jóh
var framsækinn atorkumaður.
Hann var einhver hinn fyrsti, setm
lærði steinsmíði og múraraiðn þar
syðra. Hafði h ann unnið að ýms-
um byggingum með Baldt bygg-
íngameistara, dönskum manni í
Reykjavik.
Það var taliö siálfsagt að fela
Jóni Eyjólfssyni alt, sem gert va-r
að steinsmíði þar syðra, því a'S
hann var útsjónarsamur og áreið-
anlegur og mesti dugnaðarmaður.
Sjávargarðarnir fyrir frama*
Duushúsiu í Keflavík bera þese
bestan vottinn, að þar hafi dug-
andi hendur unnið að. i»ví verki
stjórnaði Jón Eyjólfsson. E*
jafnframt steinsmíðinni hafðt
hann talsverða útgerð þar syði:a
á opnum báttim og- rak hana me'ð
sama dugnaði og annað, sem
hann tók sér fyrir hendur.
Þegar móðir hans andaðist, þá
tók hann sér fyrir ráðskonu Sói-
veigu Jónsdóttur, bráðmyndarlcga
konu ; var hún honum mjög sam-
hent í öllu, og stjórnaði búi hans
með mestu prýði, enda eínuðust
þau vel. Þau hjuggu saman í 46
ár, fyrst í Sjóbúð og síðan í
Reykjavík og eignuðust citt bai’M.
sem dó í æsku. Áður en þau byrj-
uðu búskapinn, eignaðist Jón einM
son, það er Evjólfur steinsmiður,
sem býr á Bergstaðastræti 46,
myndarmaður og drengur góðuf,
eins og hánn á kyn til.
Síðasta ár ævi sinnar var Jóm
mjög þrotinn að heilsu og lá alvejg
rúmfastur nálega tvö síðustu árim.
Eigi reyndist Sólveig honum þa
siður tryggur förunautur en áður,
heldur hjúkraði honum með stakri
nákvæmni til síðustu stundar.
Oft reyndist Jón sál. vel þeitj*.
sem áttu við ýmsa örðugleika a#
stríða, og var fljótur að hjálpa,
þegar á lá. Milli þeirra feðgja
(Eyj. og Jóns) var ávalt ástífS-
1