Vísir - 17.12.1933, Page 2

v.—
YÍSIR
Tilkynning.
Frá og með mánudeginum 18. þ. m. verður verð á
mjólk og mjólkurafurðum sem hér segir:
Nýmjólk í lausu máli.... 0,45 au. pr. líter.
— á 1 líters flöskum . . 0,47 — — flösku.
— á x/2 líters flöskum . . 0,24 — — —
Rjómi ........................ 2,65 — — Jíter.
Skyr ......................... 0,90 — — kg.
Virðingarfylst
Mjólkarbandalag Suðarlands
Mótsagnir Tíma-kommúnista.
Það er ekki allskostar ófróð-
legt, að kynnast blaðaskrifum
framsóknarmanna.
Sá, sem þessar linur ritar, tók
sér fyrir hendur einn rigningar-
daginn í sumar, að líta yfir
nokkura árganga „Tímans“ sér
til dægrastyttingar.
Það er vitanlega heldur ó-
skemtilegt, að vaða gegn um
því líka saur-dyngju. En bótin
er sú, að við lestur þess blaðs
kjmnast menn verstu öflum
þjóðfélagsins og herðast i and-
stöðunni gegn þeim.
Framsóknarmenn — eða
kommúnistarnir í því liði —
hafa skrifað mikið um Reykja-
vík og Reykvíkinga, svo sem
kunnugt er. Og flest hafa þau
skrif verið illkynjað níð um
bæjarfélagið í lieild sinni, stjórn
þess og einstaka menn.
Kæmi það fyrir, að Reykvík-
ingar færi að gleyma því,
hvernig um þá hefir verið rætt
í „Tímanum“, mundi ekki úr
vegi, að þeir liti yfir blaðið á
nýjan leik. En væntanlega þarf
ekki ráð fyrir því að gera, að
borgarar höfuðstaðarins gleymi
því nokkuru sinni, livernig rit-
kálfar „bygðavaldsins“ hafa að
þeim búið.
Þegar framsóknarmenn ræða
um fjárhag þjóðar og einstak-
linga, segja þeir í öðru orðinu,
að „íhaldið“, er þeir nefna svo
— og þá einkum „ilialdið“ hér
í bænum — liafi sóað eignum
einstaklinga, bæjarfélaga og
ríkís svo gegndarlaust, að eng-
inn eigi bót fyrir slcóinn sinn,
auk heldur meira. — En í sömu
andránni halda þeir þvi fram,
að auðæfi „íhaldsmanna“ sé svo
mikil og stórkostleg, að ekki
verði á þá lilaðið svo miklum
og margvíslegum sköttum, að
þeim sé ekki leikur einn að
bera.
Mönnum finst einhver mót-
sögn í þessu öllu saman, og
eins hitt, að kynlegt og þoku-
kent hugarfar standi þarna að
baki.
Það er kunnugt, að sumir
framsóknarmenn í sveitum
landsins eiga býsna örðugt með
að samrima það, að „ihalds-
menn“ sé hvorttveggja í senn:
gersamlega félansir aumingjar
og sterkrílcir peningajöfrar. —
Þeir segjast ekki geta neitað
því, að þessu liafi verið lialdið
fram, svona sitt á hvað, og
þeir eiga bágt með að skilja,
að livorttveggja geti verið rétt.
Tíma-kommúnistar liafa liátt
um það, að landbúnaðurinn sé
nú þannig á sig kominn, að
bændur sé altaf að tapa. Það
er vafalaust hverju orði sann-
ara, að bændastéttin eigi nú
— og liafi þó einkum átt siðast-
liðið ár — við tiltakanlega
þröngan liag að búa, og kernur
þar margt til álita. — Landbún-
aðar-vörurnar höfðu kolfallið
í verði, þrátt fyrir allar full-
yrðingar oflátunga þeirra, —
sem alt af eru að liæla sjálf-
um sér og skjalla bændur —
um það, að aldrei skyldi verða
á það fallist eða látið við gang-
ast, að kjöt, ull og gærur færi
niður úr skaplegu verði. —
Þeir kynni nefnilega þá fágætu
list, „bændavinirnir“, að „vinna
fyrir aðra“. Og þeir hefði liugs-
að sér, að „reka hnefann í
borðið og segja eitt stórt nei“
(eins og einn þessara j)ilta orð-
aði það), ef á því færi að bera,
að kjötverðið „hefði tilhneig-
ingu til þess“ að fara lækkandi.
En kjötmarkaðurinn virtist
ekki taka hið allra minsta til-
lit lil lmefa loddarans eða liá-
vaða og glamuryrða stríðmonl-
inna bullu-kolla. Kjötið lækk-
aði stórkostlega og gærurnar
lækkuðu og ullin varð nálega
verðlaus. Og aumingja loddar-
arnir stóðu undrandi og sögð-
ust ekki botna nokkura lifandi
vitund í öllum þessum ósköp-
um. — Svo lygndu þeir aug-
unum, lögðu undir flatt og
sögðust ekki vita belur, en að
þeir hefði verið búnir að marg-
segja það, að þetta ætti ekki
að koma fyrir, mætti eklci
lcoma fyrir og skyldi ekki
koma fyrir.
En þegar svona var komið
— þegar allar landbúnaðai'-
vörurnar voru kolfallnar i
verði, þá sneru fals-spámenn
„bygðavaldsins" við blaðinu og
fóru að telja bændum trú um
það i laumi, að þetta gerði í
rauninni ekkert til. — „Skríll-
inn“ í kaupstöðunum væri
sterkríkur og hann skyldi verða
látinn borga öll skakkaföll
landbúnaðarins. Nú skyldi
verða að því undið, að fara
i vasa hins for-ríka ómensku-
lýðs og þaðan yrði svo gullinu
veitt i stríðum straumum út
um „dreifbýlið“. — I höfuð-
staðnum væri nóg af blessuðu
gullinu og langt fram yfir það!
Bændum þótti þetta óneitan-
lega dálítið spaugilegt. Þeir eru
vanastir því, að basla fyrir sér
og sínum, og höfðu talið sér
skyll að gera það. Þeir höfðu
tekið að erfðum sjálfshjargar-
hvötina óbrjálaða og stórlæti
og kapp hins drenglynda elju-
manns. Og nú var þeim alt í
einu gefið í skyn, að þeir þyrfti
ekkert um afkomu sína að
Ixugsa, frekar en verkast vildi,
því að „skríllinn“ í kaupstöð-
unum yrði látinn borga. Þar
væri alt flóandi i peningum og
alveg sjálfsagt að taka þá. -—
En þá mintust bændur þess,
að þeim liafði þráfaldlega ver-
ið sagt, að bankarnir liefði orð-
ið að gefa „skrílnum“ við sjáv-
arsiðuna stórfé í eftirgjöfum
slculda, salcir þess, að þegar til
átti að taka, hefði enginn get-
að borgað. —- Útgerðarmenn
hefði ekki kunnað þá ónxetan-
legu list, sem framsóknax’pilt-
ar kynni einir manna, að lcoma
í veg fyrir verðfall á heims-
markaðinum. Þess vegna hefði
fiskur og síld og allar aðrar
sjávar-afurðir hrapað í verði
niður úr öllu valdi. — Útgerð-
armennirnir kynni ekki að
„glíma við“ erlenda markaðinn
og það gerði gæfumuninn! —
Þeir skyldi sjá það og setja
vel á sig, bændurnir, að öðru
vísi yrði á lialdið af verslunar-
spekingum „bygðavaldsins“, ef
landbúnaðarvörurnar færi að
„sýna einhverja tilhneigingu"
i verðlækkunar-áttina.Þá kæmi
hnefinn mikli í borðið, og lxið
stóra, þrumandi nei mundi í
einni svipan kippa öllum kjöt-
markaði i samt lag!
Og mörgum bændur skildist,
að samkvæmt þessum bókum
væri öi'birgð hin mesta i kaup-
stöðunum og ekkert gull. Kaup-
staðii'iiir og þá fyrst og fremst
Reykjavík, væri blátt áfram að
setja landið á höfuðið, „Skríll-
inn“ í kaupstöðunum væri elck-
ert annað en armingjar og úr-
ræðalausir og siðlausii* bjánar,
sem væri á góðum vegi með
að sjúga allan merginn úr
sveitafólkinu.
En svo gerðust þau undur,
að landbúnaðarvörurnar kol-
féllu í verði, þrátt fyrir hnef-
ann mikla og hið ægilega
stráka-nei. Þær féllu svo stór-
kostlega, að bændum liafði
ekki dottið i hug, að slíkt ógn-
ar-hrun gæti verið í vændum.
Þá var enn snúið við blað-
inu. Armingjarnir i kauiistöð-
unum —r ómagar sveitanna —
voru alt i einu orðnir svo rik-
ir, að fært þótti og sjálfsagt,
að taka eignir þeirra og ausa
þeim um „dreifbýlið11.
Bændum þótti kenna nokk-
urra mótsagna í málflutningi
og fullyrðingum Tíma-pilta.
Og þeir undruðust, ef sögur
þeirra allar væri sannar, liversu
snögglega gæti skifst á auður
og örbirgð hjá „skrílnum á
mölinni“.
Þetta árið er því haldið
fram, að „skrillinn“ i kaup-
stöðununx, og þó einkum hér
í bænum, geti enn að skað-
lausu bætt á sig stórkostlegum
skattabyrðum. Vandinn sé eng-
inn annar en sá, að setja lög
um það, að kaupstaðabúar
skuli láta fé sitl af liendi. Og
framsóknai'liðið muni hafa
einhver ráð með að koma þvi
til vegar, að slík lagasetning
nái fram að ganga.
Reykvíkingar og aðrir kaup-
staðabúar — inennirnir, sem
ýmist eru auðjarlar eða öreig-
ar, að dómi framsóknarliðsins
— vita nú á hverju þeir muni
eiga von, ef mótsagna-þursarn-
ir skyldi verða einhvers ínegn-
ugir á næstu tímum.
Fyrir þeim piltum vakir
einkum tvent, að þvi er séð
verður. Það fyrst, að koma
Hattaverslun
Margrétax* Leví.
Smekklegt úrval af höttum til jólanna.
Ennfremur ýmislegt hentugt til jólagjafa. Hattakort
(ávísun á hatta), sérstaklega heppileg gjöf.
Munið að líla inn á
Málverkasýningii
FREYMÓÐS JÓHANNSSONAR
í Braunsverslun (uppi). — Opin kl. 10 til 9 síðd.
— Kaupið jólagjafir þar. —
Reykjavík og Reykvíkingum
— þeim er eitthvað kunna að
eiga — á kné efnalega, og hitt
annað, að ráða bændur undir
árabui'ð kommúnista.
Madrid 16. des.
United Press. - FB.
Lerroux hefir myndað nýja stjórn
á Spáni.
Rikisforsetinn liefir falið
Lerroux að mynda nýtt ráðu-
neyti.
Síðari fregn: Ráðuneytis-
myndun Lerroux er lokið.
Miami 16. des.
United Press. — FB.
Lindbergh kominn til Florida
í Bandaríkjunum.
Lindbergli og kona hans
lentu kl. 6.20 e. h. (GMT).
Leipzig 16. des.
United Press. - FB.
Verður Togler sýknaður?
Varnarræða dr. Sacks fyrir
Torgler, kommúnistaleiðtog-
ann, stóð yfir í fimin klukku-
stundir. I lok ræðu sinnar
krafðist dr. Sack þess, að
Torgler yrði sýknaður. —
Hann væri fylgjandi þingræði
og gæti ekki liafa framið glæp
slíkan, sem á hann hefði verið
borinn. Hann liefði og ekki
gert neitt til þess að komast
undan á flótta, heldur gengið
af frjálsum vilja á fund lög-
reglunnar, og benti það mjög
til þess, að hann liefði liaft
hreina samvisku í þessu máli.
Utan af landi.
—o--
ísafirði 16. des. FB.
Dómur í málum skipstjór-
anna á ensku botnvörpungun-
um, sem Ægir tók, fellur seint
í kveld eða snemma á morgun.
IO.O F. 3=11512188=E.K
Vísir
er tuttugu síður í dag.
Verðhækkun.
Eins og auglýst er á ö'ðrum stað
hér í bla'ðinu, hefir „Mjólkur-
bandalag Suðurlands" ákveði'ð að
hækka verð á allri mjólk, skyri og
rjóma er það selur frá og með
deginum á morgun. Nernur verð-
hækkun þessi 5 aurum á mjólkur-
lítra, en skyr hækkar um 10 aura
kg. — „Mjólkurbandalagið" gerir
þá grein fyrir verðhækkun þessari,
að óumflýjanlegt hafi reynst, að
greiða bændum hærra verð fyrir
mjólkurvörur, en gert hefir verið
hingað til, sakir þess, að þeir verði
nú að verja rniklu fé — miklu
meira en vant er — til fóðurbætis-
kaupa, með því að heyin sé svo
ónýt og hrakin, að með öllu sé ó-
mögulegt, að halda kúm í sæmilegri
•nyt á töðu einni sarnan eða áveitu-
heyi. Virtist stjórn Mjólkurbanda-
lagsins því ekki nerna um tvent að
ræða, annaðhvort að láta bændur
tapa stórlega á nxjólkurframleiðsl-