Vísir - 18.07.1934, Qupperneq 2

VISIR
AllsherJ arverkfallid
í San Francisco.
Veröur deilan útkijáð
í gerðardómi ?
San Francisco, 18. júlí. FB.
Fulltrúafundur verkamanna
hefir með 200 gegn 180 atkvæð-
um samþykt, að gerðardómur
skeri úr verkfallsdeilunni. Fund-
urinn var haldinn með leynd.
Hafnarverkamenn og sjómenn,
sem taka þátt í verkfallinu,
neita því mjög eindregið, þrátt
fyrir samþykt fulllrúanna, að
gerðardómur skeri úr deilunni.
Eru verkfallsmenn ekki trúaðir
á, að sættir geti tekist, eins og
stendur. — Blöðin í landinu eru
þess mjög hvetjandi — og hafa
almenning á bak við sig í þvi
máli, — að Roosevelt forseti
fresli liinni ráðgerðu för sinni
til Hawaii, til þess að miðla mál-
um sjálfur í deilunni og fari
til San Francisco þeirra erinda.
(United Press).
Þýskaland og Daweslánið.
Kröfur lioroar fram um löghaid
á tolltekjam Þýskaiands.
Bei'lín, 17. júli. FB.
Þrír af Dawesláns-fulltrúun-
um (trustees), McGarragh, Jay
og Maulen, fóru í Ríkisbankann
í dag og kröfðust löghalds á
inneign rikisins af bjór-, sykur-,
tóbaks- og brennivínstekjum,
vegna þess, að Ríkishankinn í
vikunni sem leið inti af liendi
greiðslur af Dawes-láninu í rik-
ismörkum, en ekki í erlendum *
gjaldmiðli, og var það afleiðing
skuldagreiðslufrestsins, sem áð-
ur hefir verið frá sagl. Árið 1930
komu Dawesláns-f ulltrúarnir
því svo fvrir, að samkomulag
varð um, að tolltekjurnar voru
settar til tryggingar skuldbind-
ingurn vegna Daweslánsins og
að Ríkisbankinn væri ábyrgur
fyrir þessum greiðslum. Fram-
annefndar kröfur báru fulltrú-
arnir frarn vegna þess, að liorf-
ið var frá þessu samkomulagi.
(United Press).
Heppilegasta leiðin.
—so--
Eftir því sem frá Var skýrt í
kosningableðli Jónasar fyrir
skömmu, er það skoðun lians,
að lögreglan í Revkjavík eigi að
vera einskonar „Rauðakross-
systir“, sem liafi einkum það
hlutverk með höndum, að
hjúkra særðunx mönnum. Sam-
kvæml því hefði hún þá ekki
átt að gera annað „hlóðdaginn"
9. nóv. 1932, en að ganga í val-
inn og hirða þá föllnu og sæi'ðu,
koma þeim undir þak og hjúkra
þeim þar!
Segir Jónas að lögreglan sé
„i einu“ of veik lil þess að geta
ráðið úrslitum, þar sem uin „á-
tök“ sé að ræða, og þess vegna
sé alveg fráleitt að vera að
styrkja hana!!
Það leynir sér ekki, að J. J.
mundi kunna því vel, að æstur
manngrúinn fengi óáreiltur að
lumbra á saklausum borgurum.
Og ríkisvaldið ætti ekkert að
gera annað en það, að láta lög-
regluna tíiia upp þá, sem barð-
ir hefði vei'ið til óbóta, og
lilvnna eittbvað að þeim, ef á-
verkarnir hefði ekki þegar ensl
þeim til bana!
J. J. var dómsmálaráðherra
þegar hann tilkynti Hermanni
Jxessar allrahæstu skoðanir sín-
ar um verksvið lögreglmmar, bg
er „með þessu“, segir hann,
„rnörkuð yður til handa, lir.
lögreglustjóri, sú leið, sem
stjórnin lelur heppilegasta“.
Og „heppilegasta leiðin“ er
sú, að biða átekta og gera ekk-
ert, meðan lumbrað er á Ixoi’gui'-
unurn, en ganga svo í valinn og
Iiirða þá særðu og föllnu!
Sitt livað þykir benda til þess,
að lögreglustjóri liafi munað
eftir „heppilegustu leiðinni“ 9.
nóv. 1932. —
En lögreglusveit bæjai'ins
virti þá „leið“ að vettugi, gekk
rösklega fram, og hegðaði sér i
öllu að Iiætti góðra lögreglu-
manna. Og það gerði gæfumun-
inn.
Mordid
á dr. Beck.
Þýski
Himalaya-leið angnrinn.
Hefir leiðangursmönnum
hlekst á?
London, 17. júlí. FÚ.
Það er nú orðið nokkurnveg-
inn vist, að þýski liáfjallaleið-
angurinn til Himalaya liefir
orðið fyrir slysum. Með fregn
sem borist liefir frá Simla í
dag hefir fyrri orðrómur verið
staðfestur um það, að 3 af með-
limum leiðangursins hafi feng-
ið ægilega stórhrið, og þeirra
hafi verið saknað i nokkura
daga. Þeir voru á ákaflega
hættulegum stað í fjöllunum,
þar sem oft er von snjóflóða
og skyndilegra storma, einmitt
á sömu stöðvunum, sem nokk-
urir meðlimir hins breska leið-
angurs fórust fyrir nokkurum
árum.
Ungversku nasistafélögin
leyst upp.
London, 17. júlí. — FÚ.
Frá Budapest kemur sú fregn,
að innanríkisráðherrann hafi
boðið að leysa skuh upp og gera
ólögleg öll félög National-Soci-
alista í landinu. Fyrir nokkuru
hafði þýski Nasistaflokkurinn
verið úrskurðaður ólöglegur, og
orsökin til þess, að félögin eru
nú leyst upp er sögð vera sú, að
stjórnin hafi fengið vilneskju
um, að þessi félög væru að
skipuleggja sig á hernaðarlega
vísu, en það er á móti landslög-
um.
Mersey-jarðgöngin.
Á morgun ojniar Bretakon-
ungur til umferðar jarðgöng
undir Mersey fljót hjá Liver-
pool. Ræðu konungsins verður
útvarpað frá öllum enskum út-
varpsstöðvum og Iiefst kl. 10,55
árd. eftir enskum líma, (9,55
eftir íslenskum tíma).
Þýski landvarnaráðherrann
í Norðurlandaheimsókn.
Oslo, FB. 18. júlí.
Þýski landvarnarráðlierrann,
von Blomberg, er kominn til
Kaupmannahafnar. Fór hann
þangað á þýsku herskipi, sem
notað er til þess. að leggja tund-
urduflum. Ráðherrann ætlar
einnig í heiinsókn til Svíþjóðar
og Noregs.
—o—•
I grein, sem birtist í Vísi fyrir
skömmu, var drepið á það, a'S
kunnur Þjóðverji, dr. Frick Beck,
hefði verið myrtur á hrottalegan
hátt í Múnchen um mánaðamótin
síðustu, þegar verið var að kæfa
niður byltingartilraunina. Fyrstu
fregnir, sem gengu út á það, að
dr. Beck, sem var forstöðumaður
stúdentaheimilisins i Múnchen.
hefði verið skotinn við skrifborð
sitt, reyndust ósannar. Hann var
myrtur á hroðalegri hátt.
Dr. Beck var fatlaður maður
og hafði ekki getað farið ferða
sinna hjálparlaust undanfarna
8 mánuði.
Dr. Beck var miðaldra maður og
hafði ekki getaÖ farið ferða sinna
hjálparlaust um margra mánaða
skeið, eða 8—g mánaða. „Á laug-
ardagskveld“, segir í skeytinu, sem
er dagsett í Múnchen 5. júlí, „konnt
þrir ungir menn, íklæddir svörtum
einkennisbúningum, á heimili hans
og skipuðu honum að fara með sér.
Þeir óku á brott með hann og ekk-
ert fréttist um hann eða afdrif
hans í bili. Morðingjarnir gáfu enga
skýringu á þvi á heimili dr. Becks,
hvers vegna hann yrði að fara með
þeim“.
Lík dr. Becks finst með sex
skotsárum. Líkur benda til, að
morðingjarnir hafi yfirgefið
hann, er liann var enn á lífi,
og honum hafi blætt út á
skammri stundu, þar sem
hann var skilinn eftir.
„Lík dr. Becks fanst viÖ þjóð-
veginn til Daschau, á afviknum
stað, en skamt frá þessu þorpi, eru
alræmdar fangabúðir. Á líkama dr.
Becks voru sex skotsár og bendir
alt til, að skotið bafi verið á hann
úr fleiri átt en einni og úr mis-
munandi fjarlægð og að morðingj-
arnir hafi farið frá honum, er hann
var enn á lífi. — Blaðið Chicago
Tribune, útlxreiddasta blað Banda-
ríkjanna, birtir það eftir fréttarit-
ara sínurn í Múnchen, samkvæmt
viðtali hans við tvo stúdenta, er
þektu dr. Beck og höfðu skoðað lik
hans, að honum hefði að líkindum
vcrið misþyrmt áður en hann var
drepinn. Annar fótleggurinn á lik-
inu var þannig útleikinn, að ber-
sýnilegt var, að sparkað hafði ver-
ið í hann óþyrmilega. Gullúri dr.
Becks, seðlaveski hans og hringum
stálu morðingjariúr.
Lögreglan neitar að gefa upp-
lýsingar.
Grunur hvílir á, að hér hafi ekki
verið um aftöku að ræða, sem fyr-
irskipuð var á „æðri stöðum“, held-
ur hafi hér verið S. S.-menn á ferð-
inni, að hefna sin á dr. Beck, ein-
hverra orsaka vegna. Hins vegar
•segir í skeytinu, að yfirvöldin lmfi
cnga rannsókn látið fram fara út af
morðinu og að þau virðist halda
verndarhendi sinni yfir morðingj-
unum. Stjórn stúdentaheimilisins
og fjölskyldu dr. Becks var skipað
að skýra ekki frá fráfalli hans. —
Hins vegar birtu blöðin þá fregn,
að „ónefndur forstjóri, 46 ára
gamall hefði framið sjálfsmorð
með því að skjóta sig og að lík
lians hefði fundist í nánd við þjóð-
veg nokkurn."
Hvers vegna hötuðu nazistar
dr. Beck?
Ameríski blaðamaðurinn Ed-
mund Taylor, sem hefir birt það,
sem að framan greinir, undir fullu
nafni i blöðum þeim, sem hann
starfar fyrir í. Ameríku, skýrir enn
frenutr frá því, hvers vegna nazist-
ar hafi hatað dr. Beck. Það var
vegna þess, að fratn að byltingunni
liafði hann stöðugt neitað að verða
við kröfum nazistiskra stúdenta,
um að leyfa ekki Gyðingastúdent-
um sömu réttiudi og þeint á stú-
clentaheimilinu. M. a. vildu þeir, að
hann banuaði Gyðingastúdentum
aðgöngu að veitingastofu heimilis-
ins. Vafalaust hefði dr. Beck mist
stöðu sína, er Hitler komst til
valda, ef Röhm, sem var gerður að
heiðursforseta félags, sem hefir
með höndum stúdentaskifti við aðr-
ar þjóðir, hefði ekki verndað hann.
Benda því líkur til, að morðingj-
arnir hafi verið fyrverandi nazista-
stúdentar, sem notuðu tækifærið til
þess að hefna sin jafn grinrmilega
og raún varð á.
Þrír aðrir starfsmenn stú-
dentaheimilisins hverfa — all-
ir óvinsælir af nazistum.
Þrir aðrir af æðri starfsmönnum
stúdentaheimilisins — allir óvinsæl-
ir af nazistum — hafa horfið. Hef-
ir ekkert til þeirra spurst síðan 30.
júní. -— Taylor segir, að svo kúg-
aðir séu yfirmenn stúdentaheimilis-
ins og allir, sem þar séu, að að eins
einn þeirra hafi þorað að senda
blóm í samúðar skyni til aldraðs
foður dr. Becks, daginn, sem lík
sonar hans var greftrað í þorpinu,
sem hann býr í. Og Taylor telur
þetta eitt af því hörmulegasta í
sambandi við þetta hroðalega mál.
ittíitií iíiíiíiíií ÍÍ5Í iíií ÍOí ÍOÍ« iíit lOÍÍSÍÍÍ
Verkfæri
allskonar,
j). á. 111. afbragðs teg. af Skar-
öxum, 2 stærðir, 3|4” á kr. 4,50,
31/2” á kr. 5,00. — Spear &
Jackson sagirnar þjóðkunnu,
fjölda teg., allar stærðir. Verð
frá kr. 2,00—12,50.
Verslnn
B. H. Bjarnason.
VfVrt>riirsrknfSMriirhrvr%rvnrsriinrvrhrtiNrhriirkr
««rsrs isrsfsrsis rsisivsisisisisis is« isisisisis
— Hann bætir j)ví við, að jxví fari
fjarri, að jietta mál sé undantekn-
ing. Hann segir, að marga menn
vanti — um örlög sumra viti eng-
inn, en þegar sé kunnugt um suma,
að þeir hafi verið drepnir eða að
jxeir hafi framið sjálfsmorð í fang-
elsi. —
Nýtt
útvarpsráð
9
Gott tækifæri.
Eflausl hefir íslenska útvarp-
ið tekið það eftir Dönum og jieir
eftir Þjóðverjum, að telja
klukkuna 1—24 í sólarliring í
stað 12 stunda dægra, sem Is-
lendingar liafa látið sér nægja
að undanförnu.
Ekkert gagn getur verið að
þessu nýmæli, livorki útvarp-
inu sjálfu né lilustöndum. Það
kann að vísu að vera rétt, að
tíminn sé sumstaðar erlendis
talinn kl. 1—24 í sólarliring í
ferðaáætlunum járnbrautar-
lesta, en J)ar sem svo er gert,
þá stafar það eingöngu af jiví,
að um tíðar ferðir er að ræða,
sem endurteknar eru ef til vill
livað eftir annað allan sólar-
liringinn, og má þá vera að létt-
ara kunni að vera þeim, sem
járnbrautirnar nota mikið, að
aðgreina tímann á þenna liátt
lieldur en að taka frani í hvert
skifti, hvort við sé átt árdegis
eða síðdegis. Eins er í póst og
simaviðskiftum, að nú orðið er
tekið að stimpja bréf og skeyti
með þessum 24 tíma klukku-
stimpli, en jiað er að eins af
„tekniskum“ ástæðuin og að
eins gert fyrir J)á menn, sem að
verkinu vinna, en ekki lianda
almenningi.
Reynslan er sú erlendis og
ekld síður liér á landi, að fólk
íæsl ekki lil að nola þelta tíma-
tal i daglegu máli. Úlvarps-
hlustendur verða beinlínis að
reikna tímann út i huganum,
Jægar sagt er t. d. að nú hefjist
fréttir kl. 21. Til þess að átta
sig á tímanum dregur maður
12 frá 21 og fær ])á út 9, sem
er liinn rétti timi. Með öðrum
orðum, fólk hefir J)etta tímatal
ekki á tilfinningunni. Aðrir
skilja ekki einu sinni við livað
er átt. Maður kemur inn á bif-
reiðastöð og spyr livenær ferð
falli næst til Þingvalla. Af-
greiðslumaðurinn vill sýna
kunnáttu sína og segir 19.35.
„Þá verð eg að fara annað; til
næsla árs get eg ekki beðið.“
Helst virðist svo sem útvarp-
ið sjálft sé heldur að missa
trúna á þessu tímatali sínu, Jiótt
J>að burðist enn við að ota því