Vísir - 10.10.1934, Blaðsíða 6

Miðvikudaginn 10. okt. 1934.
VlSIR
imiiiHiiiiiiiiiiiiiiBiiiiiuiiiiiniiiiiiiinimiiiiaiiiiiiiiniiiiiiniiiiiíiiHi
| Hessian. |
Ávalt fyrirliggjandi birgðir af veggfóðrunarstriga
S (olíulausum) við lægsta heildsöluverði.
Ennfremur þéttur strigi til húsgagnafóðrunar.
1 MÁLAHINN. |
llillllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllilillllHllllllll
Bandaríkjamenn
ætla ekki að lána Evrópu-
þjóðum fé, ef til nýrrar
styrjaldar kemur, að því er
einn af ráðandi mönnum
demokrata segir. |
Fyrir nokkuru var á feröalagi í
París T. Connally öldungadeildar-
þingmaður frá Texas, en hann er
einn af kunnustu mönnum demo-
krata. Lét hann þar svo um mælt
í ræðu, sem hann hélt, að Banda-
ríkjamenn óttuðust mjög, aS ný
styrjöld mundi brjótast . lit í
Evrópu áSur langt liöi, en ef svo
færi myndi Bandaríkin veröa hlut-
laus og ekki lána neinni Evrópu-
þjóS fé til hernaöarþarfa. KvaS
hann demokrata mundu gera svo
víStækar og öflugar ráöstafanir til
þess aS koma í veg fyrir, aö fé
fengist til þeirra hluta vestra, að
engin EvrópuþjóS þyrfti aS gera
sér nokkrar vonir í þeim efnum. —
MeSal Bandarikjamanna yfirleitt
væri megn andúð ríkjandi gegn
þátttöku í ófriöi í Evrópu ef til
þess kæmi, aS ný styrjöld brytist
þar út.
U glu&pegill.
—o—
Svo nefnist bók ein, sem Jónas
læknir Rafnar hefir snúiö á ís- |
lensku, en Þorsteinn bóksali Jóns- ;
son á Akureyri gefiS út. — Mun
hún verSa kærikomin stálpuöum
krökkum og unglingum og meiri
líkur til, að margir fullorSnir geti
lesiö hana sér til skemtunar. —
Um bók þessa segir þýSandi svo
í eftirmála:
„Þaö mun vera óhætt aö telja
þaö söguleg sannindi, aö á 14. öld
var á feröinni um Þýsikaland lands-
hornamaSur, sem á lágþýsku hét
Ulenspegel, á háþýsku Eulenspieg-
el, og í þýöingu þessari er néfndur
Ugluspegill. Hann var landfrægur
hrekkjalimur og bragSarefur og
gengu'ótal sögur um liann manna
Reynid
viðskiftin
í versluninni
Valencia
• Laugavegi 65
og verslið svo þar, sem yður
líkar best.
á milli. Undir lok 15. aldar var
sögum þessum safnaö í heild og
áriS 1519 voru þær gefnar út á
prenti í fyrsta sinn. Vafalaust er
Ugluspegill saklaus af mörgum
hrekflc'num, sem honum hefir veriS
kendur, enda má rekjá sumar sög-
urnar alla leiS til Austurlanda." —
Tveggja ára barn liggur úti
og sakar ekki.
9. október. — FÚ.
Síðastliðinn miðvikudag, kl.
17.30 týndist tveggja ára stúlku-
barn frá verbúð í litlu Breiðavík
í Suður-Múlasýslu, Katrín að
nafni Guðmundsdóttir, sjó-
manns á Eskifirði. Barnið hafði
elt móður sína frá verbúðinni,
er hún fór að síma. Ofsarok var
| og rigning um kvöldið og nótt-
: ina.
Barnsins var leitað árangurs-
laust um kvöldið, enda var þá
niðdimt. Leit var hafin
snemma næsta dag, og var þá
einkum leitað með sjónum. Kl.
9 um morguninn fanst barnið
all-langt frá verbúðinni, og
kvaðst það liafa verið í berjamó.
Barnið var berhent og ber-
liöfðað, en í sæmilegri kápu,
sem liafði þó rifnað um nótlina.
Hendur og fætur voru bólgnir,
en barnið lirestist fljótt og varð
ekki meint við útileguna.
Góðir og ódýrir
svampar
margar tegundir, andlitssápur,
tanncream og tannburstar, fjöl-
breytt úrval. — Rakkústar,
raksápur og rakcream, margar
tegundir.
MELAS, nerfl 1934
Fram
letðir
óvana-
lega gott
tjós.
MELAS
dýnamó
er 6 volta.
ÖRNINN,
Laugaveg 8 & 20,
símar 4661 & 4161.
Alexandra hreiti
fellur öllum best.
Er nýkomið í:
50 kg. pokum.
25 — —
10 Lbs. —
Einnig sykur og aðrar nauð-
synjar fyrirliggjandi?
Páll Hallbjörns.
Laugaveg 55. Sími 3448.

Málverkasýning
Kristjáns H. Magnússonar.
Bankastræti 6.
8
iíiíiíSttöíiíiöíXSöíso
Opin daglega frá kl> 10—10.

n>rvrvr hnn.rvrvrhrv«irhriir^Krkr«n,rir kArvrirkrvrkrvrhrvMrvvr^fV
Látið
oldcur framkalla, kopiera
og stældca filmur yðar.
Öll vinna framkvæmd af
útlærðum myndasmið.
AMATÖRDEILD
TSIELE
AUSTURSTRÆTI 20.
Mest
Ofl
best
úrval.
FrlSrlk
Þorsteins-
son,
Skóla-
vörðn8tíg 12
Klukkur.
Fallegt úrval.
Haraldur Hagan.
Sími 3890. Austurstræti 3.
ææææææææææææææææææææææææææ
| a/b. B. A. Hjopth & Co. |
œ Stockliolm. -g
1 Prímnsar. 1
i Skrúflyklar og tengnr. 1
1 Lugtir. |
æ , æ
æ Aðalumboð fyrir ísland ®
1 Þdrðor Sveiosson & Co. 1

Reykjavík.
m
Ef þið -viljið fá verulega góðan rakstur, þá
notið:
Gillette rakvélar.
Gillette rakvélablað.
Gillette raksápu.
Gillette skeggkúst.
Gillette nafnið er ávalt trygging fyrir að þið
fáið fyrsta flokks vörur og þó merkilegt sé,
um leið ódýrar vörur.

MUNAÐARLEYSINGI.
„Eg vona, að eg þurfi ekki að níðast á gestrisni
yðar eða vera yður til þyngsla mjög lcng'i.“
Hann leit á mig og svaraði rólega og kurteis-
lega: —
„Þegar þér liafið skýrt okkur frá því, livar vin-
ir yðar eða ættingjar eigi heima, mun eg tilkynna
þeim, að þér séuð nú orðnar svo hressar, að þér
séuð ferðafærar heim til yðar.“
„Þar er nú ekki hægt um vik,“ svaraði eg. „Eg
á hvorki ættingja né vini.“
' Enginn svaraði. — En eg þóttist sjá, að hjá þess-
um þremur systkinum væri skilningi og vinsemd
að mæta. — Þarna var enga tortrygni að finna, lield-
ur samúð og hluttelcningu. Eg afréð því, að segja
þeim sögu inína, svo nákvæmlega sem mér þótti
fært. Það eitt varaðist eg, að segja noklcuð, er bent
gæti til þess, hvar eg hefði átt heima, áður en eg
lagði af stað í þessa hrakningsför. — Eg sagði og
eldci heldur rétt lil nafns iníns, því að eg óttaðist,
að það gæti komið upji um mig. Eg sagðist lieita
„,Tane Elliot“. — Eg lauk máli mínu með því, að
biðja St. Jolm að útvega mér einhverja atvinnu, ef
liann gæti, og kvaðst hann fús til þess, að liðsinna
mér eftir föngum. —
Eg fékk stöðugt meiri og meiri mætur á heimilis-
fólkinu, eftir því sem eg kyntist því meira. Dagarn-
ir liðu einn af öðrum og sú stund nálgaðist óðum,
er þær systurnar, Mary og Diana, urðu að fara að
lieiman. Þær voru ráðnar kenslukonur í stórri borg
á Englandi. Sjálf var eg og búin að fá stöðu, sem
kenslukona við skóla fyrir fátækar stúlkur í Morton.
Þegar við værum farnar, allar þrjár, ætluðu þau
síra Rivers og Hanna gamla að flytjást heim ú
prestsetrið. — En gamla, kæra heimilið átti þá að
stánda eftir mannlaust og autt.
X.
Skilnaðarstundin nálgaðist. Eg kveið því sáran,
að verða að skiljast við systurnar, hinar ástúðlegu,
konur, sem reynst liöfðu mér sannir vinir á tímum
neyðarinnar. En sltyldan kallaði og við urðum að
hlýða.
Hið nýja lieimili mitt var lítið og illa búið að hús-
gögnum. Þar voru ehnmgis allra nauðsynlegustu
hlutir. Og lífið var fátældegt og án allra tilbreyl-
ingar.
Vikur liðu og mánuðir — margir mánuðir og eg
var eins og lokuð úti frá öllum tiðindum veraldar-
innar. Eg nolaði allar tómslundir mínar til þess að
lesa góðar og gagnlegar hækur, sem St. Jolin léði
mér, ellegar þá að eg sat og skrifaði systrunum,
vinstúlkum minum, þeim Mary og Díönu. Prest-
urinn var tíður gestur á heimili mínu, einkum er á
leið, og ræddum við þá um framtíðina. Hann hafðl
ákveðið að gerast trúhoði.
Það var komið fram í nóvembermánuð. — Eilt
kveldið sat eg heima og las, svo sem eg gerði að
jafnaði. Síðustu dagana liafði hlaðið niður snjó,
svo að ófærð var á öllum vegum. Eg liafði látið
lilera fyrir gluggana og bætt sprekum á eldinn. Þá
settist eg niður með bók í liendi og tók að lesa. t
sömu andrá var drepið á dyr og lierra Rivers gekk
í stofuna. Mér varð ónotalega við, því að eg hafði
ekki búist við neinum gestum í þessu veðri.
„Hefir nokkuð sérstakt komið fyrir?“ spurði eg.
Hann neitaði því og klæddi sig úr yfirhöfninni,
fór sér að engu óðslega og hengdi hana upp á snaga.
— Því næst tók hann til máls:
„Fyrirgefið, að eg ber snjó og óhreinindi inn á
gólfið. — Þetta er Ijóta veðrið og færðin svo slæm,
að eg liélt að eg ætlaði ekki að hafa það af að kom-
ast hingað“.
„Hvers vegna voru þér þá að leggja þetta á yð-
ur?“, spurði eg í hugsunarleysi, eða til þess að segja
eitthvað.
„Bærilegar eru nú viðtökurnar!“ sagði klerkur
góðlátlega. „En úr því að þér spyrjið, þá er elcki
um annað að gera en að meðganga og segja sann-
leikann. Eg er hingað kominn í ófæru veðri til þess
að tala við yður. Sjáið þér til, ungfrá! — Allan
V
\