Vísir - 30.10.1934, Blaðsíða 6

Þriðjudaginn 30. okt. 1934.
YISIR
sé of í lagt þótt áætlaö sé aö hvert
hinna umræddu gufuskipafélaga
greiöi a'S minnsta kosti 80 þúsund -
ir króna á ári í laun til skipshafn-
arinnar og er þá greitt samtals
320 þúsundir króna á ári í laun á
þessum fjórum skipum. Eg býst
við að þessum framangreindum fé-
lögum þyki nóg að greiða þau
gjöld og þær kvaðir er á þeim
hvíla, þótt eigi sé með lagafyrir-
mælum aukið enn á reksturskostn-
að þeirra með því að þau láti nú
setja upp loftskeytatæki í öll skip-
in er myndi kosta alt að 16—18
þúsundir króna á hvert skip,
fyrsta árið.
Frumvarp það um loftskeyta-
tæki á vöruflutningaskip, sem
þeir flytja alþingismennirnir Sig-
urjón Á. Ólafsson og Ingvar
Pálmason, býst eg við að sé mjög
óviturlegt að bera fram eins og
timarnir eru nú og augljóst þykir
að félögin eiga nijög örðugt upp-
dráttar. Það er t. d. ekki lítill út-
gjaldaliður fyrir eitt þessara fé-
laga, sem hefir nú tvö skip í förum
að skylda það með frumvarpi
þessu til þess að setja loftskeyta-
tæki í bæði skipin, er myndi kosta
félagið um 32—36 þúsundir króna.
Mun þetta frumvarp einkum
fram koniið til þess að tryggja ör-
fáum löftskeytamönnum atviunu,
cn ekki til þess fyrst og fremst
að „tryggja öryggi mannslífa á
sjónum“, eins og flutningsmenn
vilja vera láta, enda segir svo i
greinargerð frumvarpsins að það
sé fram komið vegna tilmæla Fé-
lags ísl. loftskeytamanna.
Það hefir eigi verið talið nauð-
synlegt til þessa,samkvæmt ís-
lenskum lögum, að hafa loftskeyta-
tæki í vöruflutningaskipum, sem
eru undir 1600 smál. brúttó. Oll
þau skip, er flutningsmenn tilnefna
eru undir 1600 smál. brúttó eða frá
775 til 1450. Þessi skip telja flutn-
ingsmenn nauðsynlegt að hafi’loft-
skeytatæki, en þau skip, sem eru
500 smál. brúttó eða minna, þurfa
ekki að hafa slík tæki að dómi
þeirra. Það er eins og mannslífin
séu einskis virði á svo smáum skip-
um. Eða eftir því sem skipin eru
færri smálestir, brúttó, eftir því
vex öryggi sjófarenda að dómi
flutningsmanna frumvarpsins og
þeirra er að því standa.
Það munu flcstir yfirleitt líta
svo á, sem öryggi sjófarenda verði
seint of vel trygt, en því miður
höfum vér íslendingar alt of mörg
dæmi er sýna, að loftskeyti á
þeim skipum cr farist hafa hér við
land á s. 1. 10 árum hafa ekki,
svo vitað sé, gert hið allra minnsta
gagn er slysin hafa borið að hönd-
um. Má því altaf um það deila
hvort loftskeytatæki á skipum yfir-
hvarvetrna
MILDAR OG ILMAND
TEOPANI
jarettur
Hiiiiiiiiii;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii;ii!iiiiiiiiiiiiiiimiíiiiiiiiiiiiiiii
Ávalt fyrirliggjandi birgðir af veggfóðrunarstriga
535
jjj-g (olíulausum) við lægsta heildsöluverði.
Ennfremur þéttur strigi til húsgagnafóðrunar.
i HÁLARINN. g
MBHiHiHiiiimiiiiiiiimmiiiimiiiiBiniiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiii
leitt sé það allra nauðsynlegasta,
sem hægt er að krefjast til öryggis
mannslífa á sjónum. Verði það
hins vegar talið fyrsta skilyrði til
öryggis sjómanna á þessum um-
ræddu skipum, að setja i þau loft-
skeytatæki, þá finnst mér sjálf-
sagt að skipstjórum eða stýri-
mönnum skipanna sé gert að ann-
ast meðferð slikra tækja, svo sem
nú er algengt erlendis, en ekki að
krefjast þess jafnframt, að ráðinn
sé að minsta kosti einn loftskeyta-
maður er hafi starfsskírteini frá
landssímanum, eins og segir í
frumvarpinu.
Erlendis er það talið ónauðsyn-
legt að hafa loftskeytatæki í vöru-
ílutningaskipum, sem eru undir
1600 smálestir brúttó. Eg býst þó
við að erlendir verklýðsforingjar
séu engu síður á verði fyrir öryggi
sinnar sjómannastéttar, en starfs-
bræður þeirra hér heima, en eg
tel hins vegar sennilegt, að þeir
sjái betur hverjar afleiðingar það
kann að hafa í för með sér, er til
lengdar lætur, að líta aldrei með
sanngirni á aðstöðu þeirra og af-
komumöguleika, er reyna að skapa
atvinnuvegi og ryðja nýjar leiðir
á því sviði til frambúðar landi og
þjóð. ,
S. G. B.
Lampaskermar.
Mjög margar gerðir af perga-
mentskermum og silkiskermum,
bæði f^TÍr stand- og borðlampa,
loft- og vegglampa, ásamt lestr-
arlampa.
Skermabfiðin.
Laugaveg 15.
Fallegar kökur, góðar kökur,
ef notað er
LILLU-EGGJADUFTIÐ.
Ný útvarpsstöð í TyrklancLi.
Ankara í okt. — FB.
í ráði er að koma upp innan
skamms stórri útvarpsstöð í nánd
við Ankara. Tyrkneska ríkis-
stjórnin leggur fram féð og starf-
rækir stöðina. Rússneskir verk-
fræðingar sjá um uppsetningu
stöðvarinnar, en mikið af efni og
allar vélar í hana kaupa Tyrkir af
Rússum. (United Press).
Þetta merki
fryggir yður
Notið ekki
ljósdapra lampa
en biðjið ávalt um
O S R A M
ljósskæra lampann gasfylta.
Höfum fyrirliggjandi hina víðfrægu Opel bjólhesta.
sem bygðir eru í stærstu hjólhestaverksmiðju veraldar-
innar.
Opel verksmiðjurnar eru reknar af General
Motors, og það er full trygging fyrir vönduðum frá-
gangi og réttu verði.
Opel hjólhestarnir eru bygðir með alt öðru sniði en
venja er, og það hefir reynst miklu betra.
Allir geta sannfært sig um, að hér eru vandaðir,
fallegir og merkilega ódýrir hjólhestar á ferðinni, enda
smíðar Opel 3000 hjólhesta á dag.
Hér á staðnum eru nú til nokkrir karlmanna hjól-
hestar og afbragðs sendisveinahjólhestar, sem er vert
að skoða.
Fylsta ábyrgð tekin á efni og smíði.
Umboðsmenn:
Jóli, Ólafsson & Co., Reykjavík;.
General Motors.

Til sðlu
steinhús, á fögrum stað í borginni, við mjög lágu
verði. Nokkur þúsund króna útborgun nauðsynleg.
Uppl. á Óðinsgötu 4, ld. 3—4 og 7—8 e. m. —
Fyrirspurnum ekki svarað í síma.
Steingpímur Stefánsson.
MUNAÐARLEYSINGl.
rétti fram höndina, en eg stó'ð ckki svo nærri honum, a'S
hann næði til.mín.
„Hver er þarna?------Hver stendur þarna?“ — Hann
starSi á mig blindum augum-----„Svariö mér — svarið
tafarlaust!‘, sagði hann bjóðandi röddu.
„Langar yður í meira vatn? — Eg var sá klaufi áðan,
að meira en helmingur vatnsins fór til ónýtis —“
„Hver er þetta?------Hver eruð þér —? Eg krefst
þess aS fá að vita, hver það er, sem stendur þarna og
talar viS mig!“
„Pilot þekkir mig. Og' John og Mary vita, aö eg er
hérna. — Eg kom rétt í þessu.“ —
Eg sagði þetta fullum rómi og reyndi ekki aS breyta
röddinni.
„GuS hjálpi mér!-----HvaS er aS gerast hér inni í
stofunni?-----Er eg þá kannske orSinn brjálaSur?
„Nei, herra Rochester! Þér eru hverjum manni heil-
brigSari á skapsmunum. — YSur er vissulega ekki hætt
viS því, a'S missa vitiS.“
„En hver er sú, sem viS mig talar? Er þaS kannske
bara rödd — yndisieg rödd frá horfnum dögum?--------
Eg get ekki séS þig — en eg get fundiS og þreifaS á-
Komdu — komdu til mín------ef þú ert annaS en röddin
ein. — Eg get ekki bori'ð þetta lengur. — Komdu til mín
— hver sem þú ert — og lofaSu mér aS þreifa á þér —“
ITann fálmaSi út í loftiS og greip hönd mína. —
„Já — já — höndin er þín, eins og röddin! — Ertu
þarna Jane?-------Höndin þín er þaS — grönn og yndis-
leg — og röddin — — Og þá er vonandi eitthva'ð
meira-------“1
Hann slepti hönd minni og greip yfir um mig og dró
mig aS sér. —
,,Þú ert þarna, Jane! — Eg finn aS það ert þú sjálf. —
—ÞaS er höndin þín — mittiS — hálsinn — axlirnar —.“
„Og röddin,“ bætti eg viS. — „Og hjartaS, er líka
hérna. — GuS blessi ySur, kæri herra. Þér hafiS enga
hugmynd um, hvíiík hamingja þaS er fyrir mig, aS vera
komin hingaS.“
„Jane Eyre — Jane Eyre “ Honum vafðist tunga
um tönn, svo a'S hann gat ekki sagt meira.
„Kæri — kæri herra Rochester!“ sagSi eg. — „Eg er
Jane Eyre og eg hefi fundiS ySur aftur. Loksins hefir
fundum okkar boriS saman á ný.“
„Er þetta veruleikinn sjálfur? — Er þaS ekki einungis
yndislegur draumur?“
„LofiS mér aS setjast á kné ySar. Þá. getiS þér væntan-
leg'a gcngið úr skugga um þaS, aS eg er ofurlítiS meira
en draumsýn eSa andi —“
„Elsku stúlkan mín! — Já, eg finn aS þú ert hjá mér
— finn aS þaS er líkami þinn, sem eg held á — heyjú, a'S
þaS er röddin þín, sem talar. — En hvernig má þaS vera
aS eg verSi aSnjótandi slíkrar hamingju? — Mér finst
allur þessi unaSur hljóti aS vera draumur.---Hversu
oft hefir mig ekki dreymt þaS, bæSi í vöku og svefni,
aS eg hefSi þig í faSminum — aS þú leyfSir mér aS kyssa
þig og lofaSir mér því, aS þú skyldir aldrei fara fré mér.“
„Og nú er eg komin og fer aldrei frá ySur------“
„Þvi hefir þú líka heitiS mér í draumum mínum------
En svo vaknaSi eg aftur — og þá var alt áutt og tómt.
-----Eg er svo hræddur uin, aS þú verSir farin, þegar
eg hefi áttaS mig til fulls — þegar eg vakna af hinum
fagra draumi.------En eitt verSur þú aS gera: — Þú
verSur aS kyssa mig, áSur en þú yfirgefur mig —“
Eg kysti hann á augun — þessi blindu, fögru augu,
sem eg elskaSi. Eg strauk háriS frá enni hans og kysti
hann á vangann. —
ViS þögSum bæSi drykklanga stund. En alt í einu var
eins og hann hefSi áttafr sig á veruleikanum, því aS hann
sagSi:
„Já — eg veit þaS. Eg veit þaS, Jane, aS nú ertu komin
til min —“
„Fyrir fult og alt, vinur minn —“
„Eg var svo hræddur um, aS þú værir dáin — ESa þá
aS þú værir aS hrekjast meSal ókunnugra — aS þú yrSir
aS vinna baki brotnu, til þess aS geta satt hungur þitt og
haft þak yfir höfuSiS."
„Þar skjátlast ySur. Eg er efnuS kona — eSa"á aS
minsta kosti nóg af veraldlegum auði.“ —
„EfnuS? Hvernig þá? — ViS hvaS áttu, Jane?“