Vísir - 01.11.1934, Side 2

Brvals
spaðkjöt
í 1/1 og 1/2 tunnum fengum
við með Súðinni. —
Af því að eftirspurnin er mik-
il eftir þessu gómsæta kjöti, en
birgðirnar litlar, eru þeir, sem
hafa pantað kjötið hjá okkur,
vinsámlegast beðnir að taía við
okkur sem'fyrst.
Snjf’flðð.
Zamora,
ríkisforseti Spánar undir-
ritar viðskiftasamning
Spánverja og íslendinga.
Madrid, 31. okt. FB.
Alcala Zamora ríkisforseti
hefir skrifað undir verslunar-
samninginn milli Spánar og ís-
lands. (United Press).
(Samningsbundið innflutn-
ingsleyfi á saltfiski fyrir vfir-
standandi ár er 16.600 smál. og
mun, með samningi þeim, sem
að ofan ræðir um, vera ákveðið
sama innflutningsleyfi fyrir
árið 1935).
Frakkar
fá leyfi Breta til þess að senda
herlið inn í Saar, ef þörf
krefur.
London í. nóv. — FB.
Frakkneski sendiherrann, Cor-
bin, fór á fund breska utanríkis-
málaráðherrans síðastl. þriðjudag
,og ræddi við hann um þjóðarat-
kvæöiS í Saar-héraði. Fullyrt er,
aS sendiherrann hafi fengið samj
þykki Breta til þess aS senda her-
lið inn í Saarhérað meðan þjóð-
aratkvæðið fer fram, ef nauðsyn
krefur. (United Press).
London i. nóv. — FB.
Fuliyrt er, samkvæmt áreiðan-
legum heimildum, að breska ríkis-
stjórnin hafi ákveðiö að leggja til
við aðrar þjóðir, að með alþjóða-
samþykt verði skipuð nefnd sem
hafi eftirlit með vígbúnaði og
verslun með skotfæri og vopn.
Gert er ráð fyrir, að nefnd þessi
komi í stað hinnar deyjandi af-
vopnunarráðstefnu. (United Press)
fireska Iárarðadeildin.
Ríkisstjómin vill í engu sinna
kröfum um breytingar á skip-
un og störfum deildarinnar.
London i. nóv. — FB.
Stanley Baldwin hefir tjáð
nefnd þingmanna úr neðri mál-
stofunni að tími sé eigi til á yfir-
standandi þingi að koma fram
breytingum viðvíkjandi lávarða-
deildinni. Ennfremur lét Baldwin
svo um mælt, að það væri síöur en
svo að stjórnin væri samþykk
nokkurum slíkum hreytingum,
jafnvel þótt tími væri til að taka
þær til athugunar. (United Press).
Bóndinn að Stafni í Svartár-
dal verður fyrir snjóflóði og
liggur 22 klst. hjálparlaus í
snjónum.
Blönduósi 31. okt. FÚ.
Síðastliðinn laugardag gekk
bóndinn Sigvaldi Halldórsson í
Stafni í Svartárdal aS heiman, og
hugðist að leita fjár, og ætlaði
hann fram í svokallaö Stafnsgil.
Blindhríð var, og um leið og hann
fór gekk hann inn í fjárhús þar
á túninu, til þess að ganga þannig
frá þeirn að ekki fenti inn. Þegar
hann var kominn inn í húsið, tók
snjóflóð það, og lenti Sigvaldi í
þvi. — Nokkur hluti þaksins
féll á fætur Sigvalda og skorðaði
hann. Hann gat þó hreyft sig 'svo,
að honum tókst að losa snjóinn frá
andliti sér, svo að hann haföi loft.
Heimilisfólkið í Stafni beið hans
allan laugardaginn og næstu nótt.
Á sunnudagsmorguninn fór aldrað-
ur faðir hans til næsta bæjar, til
þess að fá menn að leita hans.
Komu þeir heim að Stafni, og datt
þá einhverjum í hug að Sigvaldi
kynni að hafa lent í snjóflóðinu.
Var byrjað að leita þar, og fanst
hann þegar, lifandi, en mjög þjak-
aður. Hafði hann þá legið 22
klukkntíma undir snjónum. Steinn
hafði lent ofan á öðru lærinu á
honum, og haföi myndast talsvferð
hola eftir steininn, en ekki hafði
Sigvaldi hlotið nein beinbrot, og
var hann nú borinn heim og hlynt
að honum.
Börn Sigvalda höfðu verið úti
á túninu um morguninn að leika
sér, og heyrt einhver hljóð en ekki
gátu þau greint hvaðan hljóðin
komu. Sagði Sigvaldi síðar að
hann heföi heyrt til barnanna, og
reynt að kalla til þeirra.
Sigvalda líður nú sæmilega vel.
Feiknmikill snjór er upp utn
sveitir. Um Svartárdal er varla
fært með hesta. Menn eru hræddir
um að fé hafi fent, og jafnvel
hross.
Ný atvinnumálalöggjöf
í Þýskalandi.
Berlín 30. okt. — FÚ.
Tvær nefndir, sem þýski dótns-
málaráðherrann dr. Franck hefir
skipað, halda nú fundi í Berlín.
Fjallar önnur um nýja löggjöf at-
vmnumálanna, en hin um alþýðu-
trygg'ingrar. Atvinnumálanefndin
hefir þegar skilaS stjórninni upp-
kasti að nýrri atvinnumálalöggjöf.
Eru þar settar nýjar reglur um
jöfnun á vinnudeilum, um réttindi
og skyldur vinnuveitenda og
verkamanna, o. s. frv.
V I S 1 R
Frá Alþingi
í gær.
Deilan um bygginguna
í Skógarkoti.
Jónas jónsson og Jón Baldvins-
son flytja þingsályktunartillögu í
-sameinuöu þingi þess efnis að
banna að reistur verði nýr bær, „á
hinu friðlýsta skóglendi við Yell-
ankötlu í. Þingvallasveit."
Tilefnið til þessara tillögu er
það, að Jóhann Kristjánsson, bóndi
i Skógarkoti í .Þingvallasveit, hefir
fengið leyfi meiri hluta þingvalla-
nefndar til þess að byggja upp bæ
sinn niður við þjóöveginn njður
undir Þingvallayatni, skamt þaöan
sem vegurinn up]i að Skógarkoti
og þjóövegurinn m.ætast í nánd við
Vatnskotsvík. Meiri hluti þing-
vallanefndar, sá sem leyfi þetta
veitti eru þeir Jakol? Möller og
Magnús Guðmuiidsson, en minni
hlutinn, sem ekki vildi veita leyfið
er Jónas Jónssou, og hefir liann
nú fengið fyrrum samherja sinn
í Þingvallanefndinni, Jón Bald-
vinsson, til þess að flytja með sér
þessa tillögu í þvi skyni að reyna
að ónýta samþykt núverandi meiri
hluta nefndarimiar. og hófust um-
ræður um þessa tillögu á fundi
sameinaðs þings í gær.
Jóna's mælti sjálfur fyrir tillög-
unni og rökstuddi hana með því.
að með þessari fyrirhuguðu bygg-
iung yrði spilt tilgangi friðunar
skóglendisins, sem væri að auka
skógargróður á fri'ðlýsta svæðinu,
en af flutningi Skógarkotsbæjarins
niður undir vatnið leiddi að sjálf-
sögðu eyöingu skógar þar sem
bærinn yrði reistur og tún ræktað.
Máli sínu til stúðnings vitnaði
hann í bréf frá nokkurum mönnum
í Þingvallasveit. sem tjáðu sig
sumir mótíallna því, að bygt verði
þarna, vegjia þess að þar mundi þá
veröa rekin greiðasala í samkepni
við eiganda Valhallar.
Magnús Guðmundsson gerði
grein fyrir því, hversvegna meiri
hlunti Þin'gvallanefndar hefði levft
að fl'ytja- Skógarkotsbæiun. Það
væri óhjákvæmilegt orðið að
byggja up'p i Skógarkoti, húsin
væri að falli komin, ekki líft í
þeim fyrir kulda, ef nokkur frost
væri, en litlir möguleikar til að
hita þau upp. Vatnsskortur væri
þar svo rnikill, að oft yröi a'ð sækja
vatn niður í tjarnir, rétt hjá hinu
fyrirhugaða bæjarstæði . Aðalat-
vinna bóndans mundi framvegis
verða veiði í Þingvallavatni, þvi
að honum væri nú bannaður sauð-
fjárbúskapurinn, sem á'ður hefði
nær eingöngu verið rekinn þarna.
Oll aðstaða yrði þannig betri 'fyr-
ir bóndami niður við vatriið. Vegur
væri líka óakfær heim að Skógar-
koti nær 2 km. langur. Hinsvegar
væri það einmitt friðuriarinnar
vegna og skógræktarinnar miklu
heppilegra aö flytja bygðina úr
miðbiki skóglendisins út í jaðar
]>ess, því að við það minkaði um-
fer'ðin og átroðning-ur á skóglend-
ið,- Það mundi þannig með tið og
tírna vinnast margfaldlega upp,
sem nú yrði eyðilagt af skógi við
^yggúiguna og ræktun túns þarna
niöur við veginn, þar sem nú væri
einmitt hvað mestur átroðningur
og gróðrarskilvrSi skógarins því
hin lélegustu. Yfirleitt hrakti hann
alt það sem J. J. haí'öi rökstutt
tillögu sína með, svo að ekki stóö
steinn yfir steini. — Jónas svaraði
þó aftur, en talaði nú mjög á víð
og dreif, um ýmsa óviökomandi
hluti eða stagaðist á því sama sem
hann haföi áður sagt. Að lokinni
þeirri ræðu hans var umræðunni
frestað og málið tekið út af dag-
skrá og fundi slitiö kl. 4.
í deildununm voru settir fundir
klukkan 5. í efri deild var aðeins
örstuttur fundur og engar umræð-
ur. Þar var á dagskrá m. a. frumv.
um heimild fyrir rannsóknarstofn-
anir ríkisins til lyfjasölu i sam-
bandi við rannsóknir sínar. Var
það mál til 2. umr. og mælti nefnd -
in með ]>ví að það yrði samþykt
óbreytt, Jirátt fyrir mótmæli sem
fram hafa komiö frá lyfsalafélag-
inu, og var málinu vísað til 3. umr.
ágreiningslaust.
í neðri deild stóð fundur til kl.
7. Fór fyrst fram atkvæðagrciðsla
utn fiskimatsstjóraírumvarpið' og
voru feldar allar breytingartiHög-
ur við þa'ð nema sú cina aö breyta
riafninu matssjóra í fiskimatssjóra’
og 'svo breytt var frv. afgreitt til
e.'d. — Þá hófust umræöur á'ný
um vinnumíðlunarfrv. og mæltu
þeir Gárðar Þorsteinsson og Thor
Thors með breytingartillögum,
sem ])eir flytja nú við 3. umr.,
þess efnis, aö stofnuð verði yinnu-
miðlunarskrifsofa rikisins, er setii
reglur um úthlixtun atvinnubóta-
vinnu, en að heimilt skuli bæjar-
stjórnum að setja á stofn ráðning-
arstofnun undir sinni stjórn óg
umsjá til að úthluta vinnu. Asg.
Ásgeirss. tjá'ði sig fylgjandi þess-
um tillögum, en atvinnumálaráð-
lierra andmælti þeim, en virtist
lítt hafa kynt sér þær og gerði
GarSar harða hríð að honum fyrir
það kæruleysi, sem hann gerði sig
beran að með því. — Umræðunni
var lokið, en atkvæðagreiðslu
frestað.
Frumvarp til laga um hlutafjár-
framlag og ábyrgð ríkisihs fyrir
h.f. Skallagrím í Borgarnesi.
Flm.: Bjarni Ásgeirsson, Gunn-
ar Thoroddsen. Frumvarpið er svo
hljóöandi:
r. gr. Ríkisstjórnin ábyrgist alt
að tvö hundruð þúsund króna lán
fyrir h.f. Skallagrím í Borgarnesi,
tií þess að láta smiða skip til flutn-
inga um Faxaflóa, enda sé lánið
einnig tryggt með 1. veðrétti í
skipinu. 2. gr. Ríkisstjórnin leggur
fram Jú hlutafjár í h.f. Skalla-
grími, alt að 50 þúsund krónur, og
er heimilt að skipta framlaginu í
jafnar grei'ðslur, alt að 10 þús. kr.
á ári, á næstu 5 árum. 3. gr. Rík-
isstjórnin á rétt á að ski])a einn
mann í stjórn félagsins og annan
cndurskoðanda þess.
í greinargerðinni segir m. a.':
„H.f. Skallagrimur i Borgarnesi
keypti fyrir tveim árum gufuskip-
ið „Suðurland“, sern um nokkur-
ár hefir 'verið notað til póst-, far-
])ega- og vöruflútninga á milli
Reykjavikur og Borgarness. og
hefir félagið síðan arinast þéssa
flutninga. Hafa samgöngur þessar
og sömuleiðis rekstur fyrirtækis-
ins farið félaginu prýðilega úr
hendi. Nú er skip þetta orðið gam-
alt og slitið og verður ekki notað
lengur nema með svo sórkostlegri
viðgerð, að ekkert viðlit er að ráð-
ast í það. Nú hefir félagið* hafist
handa um útvegun nýs slcips til
þessara flutninga og þegar fengið
tilboð um smíSi nýs skips/ sem
bæöi væri mjög vandaö og á allan
hátt sniðið eftir þörfum þessarar
flutningaleiðar. Skipið lcostar sam-
kværnt tilboSinu 290 þús. krónur.“
Laskaður Togari.
31. okt. FÚ.
Fréttaritari útvarpsins á Norð-
firði símar, að þangað hafi kom-
ið á mánudaginn enskur togari,
Lord Herrod, töluvert laskaður.
Hafði hann hrept stórsjó milli
Færeyja og íslands. Togarinn fékk
viðgerð á Norðfirði.
Hraklegar aðfarir
gegn fátækum bændum.
b’lestir bæiidur hér umhverf-
is Reykjavík eru efnalitlii-
ménn og þola illa að verða fyr-
ir þungum skellum fjárliags-
lega. Jarðirnar, sem þeir hafa
til ábúðar, eru flestar heldur
rýrar. Hafa bændur þessir lagt
fjármagn silt, það lítið það var,
í umbælur á jiessum Jcotum, sér-
staklega grasrækt, með það fyr-
ir augum, að geta framleitt
mjólk til þess að selja í Reykja-
vílc, og geta á þann hátt fram-
fleytt sér og sínum. Þetta befir
blessast furðulega, þrátt fyrir
lítil efni, þvi að markaðurinn
fyrir mjólkina hefir verið ör-
uggur og góður allan ársins
liring.
Nú á að banna þessum
mönnum að sclja bæjarbúum
nýmjólk sina milliliðalaust. Nú
hefir það verið íundið upp, að
nauðsynlegt væri að steypa
henni i „stóra sáinn“, geril-
sneýða liana sem kallað er.
Enginn hefir þó getað bent á
það, að injólk þessara bænda
hafi ekki verið góð og ósvikin
vara hingað til. Og enginn heffir
fært neinar líkur, livað þá sann-
anir, fyrir því, áð hún væri
skaðvæn ósoðin. r Nei, engu
sliku liefir verið haldið fram.
Kostnaðúr við gerilsneyðingu
mjólkurinnar er svo tilfinnan-
legur, að smábændur rísa varla
undir hoiium. Það er því ekki
annað lyrirsjáanlegt, en að þeir
lendi i vandræðum fjárhags-
lega, er þéir verða að greiða
þennan skatt. Með þessu hreins-
unarírafári er beinlínis að þvi
stefnt, vitandi vits eða i hugs-
unarleýsi, að koma þeim á von-
arvöl. — Og það eru málsvarar
fátæklinganna, lún rauða sam-
fylking, stjórn hinna vínnandi
stélta, sem fyrir ]iessu stendur!!
Það mun liafa verið mánu-
daginn 29. f. m., sem liafin var
hin lúalega herferð gegn smá-
bændunum hér unjliverfis
Reykjavik. Þá var lögreglu-
þjónum skipað á allar leiðir,
sem til bæjarins liggja, til þess
að hindra það, að þessir fátæku
menn gæti selt mjólk sína hér í
bænum milliliðalaust.
Þessar tiltektir eru bein árás
á sjálfsbjargar-viðleitni manna.
Það liggur í augum uppi, að
engin bætta getur stafað af
þessum viðskiftum. Ef svo
væri, hefði að sjálfsögðu verið
tekið fyrir þau fyrir löngu.
Ástæðan getur ekki verið önn-
ur en alveg sérstök löngun til
þess, að torvelda starfsemi þess-
ara fátæku manna og þyngja
lifsbaráttu þeirra. Og þetta er
gert í nafni „hinna vinnandi
stétta“. Hvilík dæmalaus
svívirðing, að menn, sem hegða
sér þannig, skuli kenna sig við
beiðarlegt fóllc!
Það er liaft fyrir satt, að nú-
verandi sljórnarflokka muni
langa til þess, að koma öllum
atvinnurekstri landsmanna í
öngþveiti og vandræði. Sumir
eru meira að segja þeiiTar
skoðunar, að það sé eina áhuga-
mál þeirra. Og að hugsunin,
sem að baki liggi, sé sú, að
neyðin og vandræðin hljóti að
lokum að lcnýja allsleysingjana
til óhæfuverka. — Og þá sé
leiðin opin fyrir hina lengi
þráðu byltingu.
Því verður nú ekki lialdið
fram hér, að þessu sé þannig
varið. Ef til vill langar mennina
til þess, að vinna gott verk —-
vinna að framförum landsins.