Vísir - 08.12.1934, Side 4

VlSIR
iniiiiiiiiiiiiHiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiHiiiiiiuiiiiuiiniiiiiiininiinn
——
Altaf best
og ávalt fremst, er
Hf. Efoagerö Reykjavtkur
iHiiiiiiiiiiiiuuiuiiiiiHiiinHimnimimiiiiiimmimiiiiiuiiiiiiiiiHiui
TiHtynning
frá ráðuneyti forætisráðherra.
FB. 14. nóv.
Samskotanefnd Norður-Múla-
sýslu og Sey'ðisfjarðarkaupstaðar,
en nefndina skipuðu þeir Ari Arn-
alds sýslumaður, Theódór Blöndal
bankaritari, ,og Sveinn Víkingur,
sóknarprestur að Dvergfasteini,
hafa nú sent ráðuneyti forsætisráð-
herra samskotafé það, er nefndinni
hefir borist ásamt skilagrein fyrir
innborgunum. Innborgað sam-
skotafé til nefndarinnar er samtals
kr. 2166,32 og skiftist þannig: I-
Úr Skeggjastaðahreppi (hrepp-
stjóri) kr. 201,40, Vopnafjarðar-
hreppi (prófastur) kr. 100,00, Jök-
uldalshreppi (hreppstjóri) kr.
83,00, Borgarfjarðarhreppi (sókn-
arprestur og hreppstjóri) kr.
143.00, Seyðisfjarðarhreppi (sókn-
arprestur og hreppstjóri) kr.
287,00, samtals kr. 814,00. II. Ur
Seyðisf jarðarkaupstað: Frá
kvennadeild verkamannafélagsins
Fram kr. 269,00, Kvenfélagi Seyð-
isfjarðar kr. 100,00, Kvenfélagi |
Vestdalseyrar kr. too,oo, Kvenfé-
laginu „Kvik“ kr. 150,00, félaginu
„Bjólfur“ kr. 139,00, útgerðarm.
Brynjólfi Sigurðssyni og Jóni
Nýkomið:
Appelsímir,
margap teg-
undip, góðap
og ódýFar.
Versl. Vísir.
Sveinssyni kr. 100,00, verslunum á
Seyðisfirði, ágóðahluti af sölu 23.
júni kr. 209,52, frá fastlaunuðu
fólki á Seyðisfirði (þar sem hver
gaf sem svaraði eins dags launum)
kr. 267,00, gjafir frá ýmsum kr.
17,00. Samtals kr. 1351,92. — Um-
fram þetta hefir safnast í sýslunni:
í Fljótsdalshéraði: Frá Búnaðarfé-
lagi Fljótsdalshrepps kr. 50,00,
ungmennafélagi hreppsins kr.
60,00. kvenfélagi í sama hreppi kr.
25,00. Samtals kr. 135,00. — I
Vopnafjarðarhreppi: Safnað af
I
i
| Langar yðor að eignast
I fagran bíl? OPEL
er óvenjulega fagur bilB— straumlínu lögun af
smekkleguslu gerð sem nokkru sinni liefir sést
hér á landi. Hvergi farið út í öfgar. Erlend
blöð lofa Opel i livívetna og telja liann feg-
ursta bílinn sem sýndur var á síðustu bíla-sýn-
ingu nýlega.
rúmgóðan bíl? OPEL
er sérlega rúmgóður — mildu rúmbetri en þér
h-aldið þegar þér lítið á hann að utan. Dyrnar
eru breiðar og auðvelt að ganga inn og út.
Vélin er framar en vanalega, og við það vinst
hið sama og að bíllinn væri allur lengri.
sparneytinn bíl? OPEL
er svo ódýr í rekstri að furðu gegnir um bíl af
þeirri stærð. Lítill skattur, bensín og olíu-
notkun svo liverfandi smá að einsdæmi þykir.
Vélin er kraftgóð og hljóðlaus. Vökvahemlar
(bremsur), hnéliðsfjöðrun að framan og dernp-
arar á afturfjöðrum sem verka á báðar fjaðr-
ir í senn svo bíllinn er framúrskarandi mjúkur
og slingrar ekki.
Ferðakista mjög rúmgóð sem komast má i
bæði að aftan og innan frá úr aftara sælinu.
Framsæti færanlegt til að vera við livers
manns liæfi.
Vandaður frágangur í hvívetna, fagrir litir, fljót
afgreiðsla og lágt verð.
Adam Opel A.-G.
Riisselsheim,
* Umboðsmenn:
Jóh, Ólafsson & Co., Reykjavfk.
Eggert Claessen
næstarettarmálaflutningsmaður
Skrifstofa: Oddfellowhúsinu,
Vonarstræti 10, austurdyr.
Simi: 1171.
Viðtalstími: 10—12 árd.
p SORÉN — án rafmagns.
E WELLA (3 teg. olíu —
R niSursett verö).
M Látið okkur krulla hár
A yðar með þeirri aöfcrS,
N sem á best viS hár ySar.
E Hárgreiðslustofan
N PERLA
X Sími 3895. Berg.str. 1.
mtlSNÆEll
2 stofur og eldhús til leigu. —
Uppl. á Nýlendugölu 6. (154
Stór stofa með sérinngangi.
ljósi og hita, til leigu á Norður-
stíg 4. Sigbjörn Ármann.
Sími 3244. (152
Ilerbergi til leigu, gæti verið
fyrir 2, á Grettisgötu 20 B,
niðri. (149
Húspláss óskast slrax, 1 stofa
eða 2 litil lierbcrgi og eldhús.
Áliyggilega greiðsla. Sími 2659.
(147
Herbergi til lcigu. Ingólfs-
stræti 21, uppi. (146
Tvær tveggja jierbcrgja íbúð-
ir, ein þriggja og ein fjögra her-
bergja og 2 skrifstofulierbergi,
til leigu strax. Tilboð, merkt:
„Suðurgata“, sendist Vísi. —
(97
Herbergi óskast í Vesturbæn-
um. Tilboð merkt: „10“ legg-
ist inn á afgr. Vísis. (144
Einblevpur vélstjóri óskar
eftir herbergi með þægindum.
Uppl. i síma 2674 strax. (143
konum í hreppnum kr. 327,61 og
safnað af hreppstjóranum í sama
hreppi kr. 180,00. Samtals kr.
507,61. — Samskotafé úr liá'öum
þessum hreppum hefir veriö sent
beint til landskjálftanefndarinnar
á Akureyri. Alls hefir því safnast
í Noröur-Múlasýslu ásamt Seyöis-
fjaröarkaupstaö kr. 2808,93.
Af sérstökum ástæðum eru til
leigu strax 2 herbergi og eld-
bús, á besta stað í miðbænum.
Tilboð merkt: „Skemtileg í-
búð“, sendist á afgr. Visis.
(139
■ LEICAl
Píanó óskast til leigu. A. v. á.
(156
iKAtlPSKÁRJRl
Svartur ballkjóll til sölu á
Sólvallagötu 35. (153
Lítið nolaður barnavagn,
djúpur og' dökkur, lil sölu.
Skólavörðustíg 14, uppi. (151
Vil kaupa nú strax duglegan
graðung, rúmlega árs. gamlan
Briemsfjós. (148
1 bakaríinu, Vesturgötu 14,
fáið þið heimabakaðar tertur,
kíeinur, og pönnukökur með
rjóma, á 15 aura. (33
Sem ný föt til sölu á meðal-
mann. Gjafverð. Sjafnargötu
10, neðstu hæð. (141
Til sölu með sérstöku tæki-
færisverði, vönduð kamgarns-
föt (notuð). Nýtt stofuborð úr
eik. Ingólfsstræti 6, efstu hæð.
, ‘ (155
hvinnaM
Benedikt Gabríel Benedikts-
son, Freyjugötu 4, skrautskrif-
ar á skeyti, kort log bækur, og
semur ættartölur. Sími 2550.
(145
Saumastofan á Laugavegi 68
tekur allskonar saum, sama
bvar efnið cr keypt. Sími 2539.
(77
Þvottahúsið Svanlivit, Hafn-
arstræti 18. Simi 3927. Vönduð
vinna (handþvegið). Fljót af-
greiðsla. (384
Yfirdekki linappa. — Svava
Jónsdóttir, Bjargarstíg 6. (135
Saumastofan Harpa, Vallar-
stræti 4 (Björnsbakarí), setur
upp púða. Húlsaumar. Blúndu-
kastar, selur og saumar undir-
föt o. fl. (450
Stúllca óskast hálfari4dagiiln.
Uppl. Bergstaðastíg 9 B, bak-
húsið. (142
IIREIN GERNIN GAR! Ivarl-
maður tekur að sér loftaþvott.
— Uppl. í síma 2406. (140
ÍTAPÁf) FUNDIf)]
Regnkápa fanst i fyrradag.
Vitjist á Laugaveg 11. (150
Tapast liefir liálskeðja með
krossi. Skilist gegn fundarlaun-
uin i Skólastræti 3. (138
FELAGSPRENTSMIÐJAN
ÁSTIR OG LAUSUNG. 5
Fennella þagnaði að fengnum þessum upp-
lýsingum, og sat liögul stundarkorn. En er hún
tók til máls á ný, reyndi liún að láta lita svo út,
sem hana varðaði ekkerl um þessa feðga —
ekki lifandi vitund! — Hún ætlaði ekki að láta
Heinrich né neinn annan renna grun í það, að
sál hennar væri öll i uppnámi á þessari stundu.
„Það væri kamiske ekkert á móti því“, sagði
liún eftir stundarkorn, „að við næðum tali af
honum að sýningu lokinni? Við gæt’um þá
spurt hann að því, livort liann væri sonur
Sangers þessa, sem þér nefnduð.“
Heinridi leist ekki á uppástunguna. Og lion-
um fanst það einlivern veginn ósmekklegt, að
ungfrúin skyldi bera bana fram. Beinlínis óvið-
eigandi. Sanger liefði átt sæg af strákum. Það
vissi hann. — Og hann kunni alls ekki við það,
að fara að spyrja þenna unga mann — spyrja
hvers sonur hann væri. — Nei, hann ætlaði að
láta sér nægja að giska á það.
Fenella sat við sinn keip. Hún sagði: „En
ef liann væri nú sonur þessa fornvinar yðar
— og mér finst það alls ekki ósennilegt, úr
þvi að hann lílcist honum svo mjög.“
„Eg er nú — þegar eg liugsa mig betur um
— alls ekki viss um, að hann sé svo mjög lík-
ur honum. Mér virtist þetta bara i svip. Það
var eins ag sál Alberts Sanger væri komin
þarna alt i einu — bara eitt einasta andar-
tak. Það var alt og sumt. — — Svo trítlaði
„litli karlinn“, móður og másandi og líklega
viti sínu fjær af reiði, inn eftir til piltanna
og' gargaði: Eru þér bandvitlaus, mannskratti!
Haldið þér að það sé meiningin, að þér eigið
að leika hverja þá vitleysu, sem yður dettur
í hug? — Þér eigið að leika Cbiri-biri-bi —
það og ekkert annað! — „Fyrirgefið, herra
forstjóri,“ mun hann liafa svarað, liinn ungi
maður. — „Eg hefi ákaflega mikinn beyg af
yður. Mig langar svo sem ekki til þess að
missa átvinnuna. Og eg geri alveg eins og
yður þóknast."--------Þvi næst snýr hann við
blaðinu. Leiftrin liverfa og bann fer að leika
„Chiri-biri-bí“. „Það liefði Sanger aldrei gert.
Hann hefði sagt —: — Nei, góðin mín, þér
eruð ung slúlka, og eg ætla ekki að liafa yfir
það, sem Albert Sanger hefði sagt. — Það
getur vel verið, að pilturinn þarna sé sonur
Alberts Sanger. En ef svo er, þá hefir nált-
úran svikist um, að gefa honum klærnar hans
föður síns, eða aðrar álíka beittar. — Nei —
eg er sárlcga bræddur um, að eg mundi eklci
hafa mikla ánægju af þvi, að kvnnast þessum
snáða.“
Fenella mælti ekki orð frá vörum. Vonbrigð-
in voru svo sár, að hún þorði ekki að eiga
það á liættu, að segja neitt. Hún óttaðist, að
lierra Heinrich mundi þá veitast auðveldara
að Iesa hug hennar og kymlasl því til hlítar,
hvernig lienni væri innanbrjósts. Hún tók því
þann kostinn, að sitja grafkyr og þögul allan
siðari liluta sýningarinnar. Heinrich veitti þvi
vitanlega athygli, hugsaði silt í leyni og leist
ekki allskostar á blikuna. — Að sýningu lok-
inni, og þegar ljós var komið i salinn, veitti
hann því athvgli að augu hennar voru full
af tárum. — Hún beindi athygli hans að því,
sem nú væri að gerast í liljómlistar-stúkunni.
— Þar var „rétturinn settur“ yfir hinum
„synduga“ slagliörpuleikara. Og sakborning-
urinn sat iðrandi og bejrgður við hljóðfæri
sitl og mælti ekki orð frá vörum. — En for-
stjórinn hélt yfir honum skammaræðu og
vísaði honum að lokum norður og niður.
Schadow sat með fiðlu sina á knjánum, illfús
á svipinn ög glolti.
Heinricli gaf gaum að því sem fram fór,
en hugsaði jafnframt um hina ungu vinkonu
sína og hugrenningar þær, sem hann vissi að
berðist liið innra með henni á þessari stundu.
— Eftir litla bið mælti liann hlýlega:
„Er því svo varið, í raun og veru, barnið
gott, að yður langi til þess, að ná tali af þess-
um manni?“
Ilún laut liöfði til samþykkis.
„Eg — eg — — Mig langar til að mega
segja honum það sjálfum, hversu mikla á-
nægju eg liafði af því, að heyra hann leika'
á hljóðfærið. Nú er bersýnilega búið að svifla
hann atvinnunni .... iog hartn á kannske
ekkert víst.------Þér hljótið að sjá, hversu
hnugginn liann er og beygður. — Hver veit
nema honum þætti betra en ekkert að heyra,
að einhver hefði liaft ánægju af leik hans.
— Hann lék áreiðanlega vel. Var ekki svo?“
„Allvel — full-sæmilega,“ svaraði Heinrich. .
Hann lilaðist um í salnum og voru nú flestir
á leið til dyra, en sumir farnir. — „Ef þér
óskið' þess, gætum við beðið við hliðið hjá
vitanum. Hann hlýtur að fara þá leiðina. Eg
veit ekki til að um aðra leið sé að velja. Og
þá gætum við talað við piltinn nokkur orð.
— Það er ekki óhugsandi, að honum þætti
það lakara, ef við færum að ávarpa hann
hér inni.“
Þau gengu niður að bogagöngunum við hafn-
argarðinn. Myrkt var úti fyrir og kuldi í veðri,
Geispandi eftirlitsmaður eða dyravörður slökti
Ijósin, eitt og eitt, og beið þess, bersýnilega
með nokkurri óþreyju, að síðustu gestirnir
fœri. Hann gat ekki lokað fvrr en allir væri
farnir. Allar búðir voru lokaðar og hvergi
Ijós i gluggum. En þó að dimt væri, mátti þó
greina hið glitrandi og ómerkilega dót gling-
ursalanna í búðargluggunum. Það freistaði
margra að deginum og þegar ljós var í glugg-
um, en nú var það hálfvegis óhugnanlegt í
myrkrinu, því að sumstaðar glitraði á það
eins og maurildi. — í fjarska stundi hafið
og drundi, þungt og þreytulega, en landbár-
an skóf mölina i fjörunni við hvert útsog.
— Allt liafði þelta óhugnanleg áhrif á Fenellu
og gat hún þó ekki beinlínis gert sér grein
fvrir, hvernig á því stæði. — Þau urðu að
biða lengi.
Síðustu gestir yfirgáfu kvikmyndahúsið.
Þeir fóru sér að engu óðslega. Öll ljós voru