Vísir - 31.12.1934, Blaðsíða 4

VÍSIR
*'
*
*
£
*
4
G L E Ð I L E G T N Ý Á R !
liakkum viðsldftin á liðna árinu.
G. Ólafsson & Sándholt.
i
4
4
GLEÐILEGT NÝÁR! i
jjfc
M
j'ifc
Áí
jNJc-
M
m
M
Þökkum viðskiftin á liðna árinu.
VERSLUNIN BERLlN.
M
GLEÐILEGT NÝÁfí!
Þökkum viðskiftin á liðna árinu.
VERSLUNIN KATLA.
GIÆÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiftin á liðna árinu.
cMfc.
M
m
m
jWe.
Verslun G. Zoéga. m
m
m
m
GLEÐILEGT NÝÁR! m
m
Þökkum viðskiftin á liðna árinu. Jj|
jg|
O. ELLINGSEN. m
ímmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
m
m
w
'HS'
w
m
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrír viðskiftin á liðna árinu.

%
3{E
H/f. EDDA.
Uti t±: ijU i J ■ iji ií i ili ij i iji ij i i ji ili ij i i j i ij i i*i i*i iji i^ i i i^i i* ■
m
m

f
ULí iJli iJu iJLi iJli tJLi iJli tJLt iJu iXi tjLt tJu iJli tJLi iXí tjU «Xi *Xi iJli *áí >Ai i±x
mmmmmmmmmmmmmmmmmmrnmmm
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökkum viðskiftin á liðna árinu.
. Reiðhjólaverkstæðið Örninn.
m
m
m
m
BéééééééééitéééítééméMémééé
jfc . ■ , ^
# GLEÐILEGT NÝÁR! #
4 4?
Jl Þökk fyrir viðskiftin á liðna árinu. *
ÉL 4É
VERSLUNIN HÖFN. £
J HÖFN—ÚTBÚ. &
* .......#>
.£&. .$>4. -$'4. ^
^ ]Á£ J*y?
jM4. .
M
m
m
3E
GLEDILEGT NÝÁfí!
Þökk fyrir yiðskiftin
á liðna árinu.
m
Davíð Kristjánsson
m m 'm m m m m m m m m m
«s>%
M
■A'fe
M
jMfc.
m
inni, m. a. vegna þess, að ekki
er enn séð, hvort kjötbirgðirn-
ar seljast allar, og þá fyrir það
verð, sem her uppi kostnað við
geymslu og sölu ofan á iun-
kaupsverðið."
Frh.
Nokkup orð
um fyTÍrkomulagið við
sundlaugarnar.
Fyrir sem næst fjórum tuguni
ára var hafin sundkensla hér við
bæinn í litið lagfærðri afrás hinu-
ar heitu uppsprettu skamt hér frá
bænum, og sem bærinn ber að
nokkru nafn af. Var kenslustaður
j>essi nefndur sundlaug. Eins og
gefur að skilja, voru sundnetnend-
ur í fyrstu fáir og gestir á sund-
staðnum ótíðir. Þetta var ofur
eðlilegt. — Hið forna íþrótta-
líf þjóðarinnar á lýðveldistimanum
'var með öllu fallið til grunna und-
an ofurþrýstingi erlends valds, und-
an drepsóttum, eldgosum, hafisum
og allskyns neyð, sem sótti þjóð
þessa heim og ekki varð rönd við
reist. Það gefur því auga leið, að
samtaka áhuga hafi skort til þess
að sameinast í útileikjum undir
heiðum himni og hækkaridi sól, eft-
ir farg aldamyrkurs, enda þótt þá
væri farið að bjarma af degi batn-
andi þjóðlífs.
Það er því með nokkru afsakan-
legt, þó ráðandi menn þessa bæj-
ar, sem þá var fámennur, og engan
dreymdi þá fyrir að mundi á
skömmum tíma hefja svo marga
rausnargarða, og raun er nú á, væru
nokkuð seinlátir til fjárframlaga til
þessa íþróttaskóla.
Kennarinn í þessari grein, Páll
Erlingsson, átti eðlilega mjög erfitt
uppdráttar með þessa mentastofn-
un sína, og varð að hrópa hátt úr
eyðimörku skilnings- og menning-
arleysis, til þess að menn heyrðu
og legðu hlustir við því nýmæli ís-
lenskrar menningar, sem hann hafði
frain að bera.
Árangur af starfi fyrsta sund-
kennarans hér i bænum varð þó
brátt meiri, en búist hafði verið við.
Svo er ætið, þegar með atorku og
samviskusemi er rekið erindi góðs
málefnis. Kom þar að, eftir nokk-
urra ára skeið, að margir voru
orðnir syndir, og það, sem meira
var um vert, áhugi manna fyrir
sundíþróttinni var farinn að vakna
í allstórum stil.
Varð þetta til þess, að stjórn
bæjarmálanna, og enda landsstjórn
lika, vildu beita sér fyrir þvi, að
bygð yrði hér sundlaug. Var'þessu
máli hrundið í framkvæmd og
myndarleg sundlaug bygð, með ýms-
um nauðsynlegum útbúnaði, sem
þénaði sundkenslunni. Var þessi
sundlaug allvegleg og við vöxt bæj-
arins, enda verið bjargast við hana
um nær þrjá tigi ára.
Nú er öldin önnur. Bærinn okkar
hefir fimmfaldast að ibúatölu síðan
um aldamót hin síðustu.' Menning-
in margfaldast og allur áhugi fólks
fyrir æfingu íþróttalegra lista og
dygða hefir farið svo hröðum skref-
um hér hjá oss, að telja má, að
vér höfum sett met. Nú er svo
komið, að varla mun nokkurt barn
fermt svo ófullkomið í íþróttaiðk-
un, að ekki hafi það lært sund.
Þar sem fyrir tugum ára aðeins
lærðu tugir hinnar upprennandi
kyoslóðar sund í sundskóla vorum,
læra nú hundruðin, ef þá ekki þús-
undin. Þannig hafa hugsjónir okk-
ar fyrsta sundkennara ræst. Ja, það
mátti’ með sanni segja um okkar
fyrsta sundkennara, að lið hans
var i fyrstu fátt, aðeins fáeinir
veikir og saklausir unglingar, en
]>ær stundir komu „að þegar hetj-
an flokk sinn færði fylktist þjóð
um merkistong, sigurher sem listir
lærði, lífsins óð og manndóms-
söng“, eins og skáldið kemst að
orði.
Það hefir mörgum sinnum ver-
ið vakið máls á því, að sundlaug
bæjarins væri ekki lengur við vöxt
hans og ýmsu væri ábótavant í skóia
þeim, sem þyrfti bráðrar umbótar
við og er það satt og rétt. En hér
hefir orðið margt að gera, hvert eitt
framfaramálið hefir tekið við af
öðru og alstaðar hafa bæjarvöld
vor veríð á verði með umbót, sam-
svarandi stækkun og menningar-
auka bæjarins í heild slnni. Það
er því engin goðgá þó eitthvað hafi
orðið á eftir tímanum í endurreisn
bæjarins. Má þar til nefna um-
bætur á sundskólanum, lauguhum,
hér við bæinn. Eins og kunnugt er
vaknaði hér fyrir nokkurum árum
áhugi mikiil fyrir sundhöll. Lög
voru samin og sanrþykt urn bygg-
ingu sundhallar hér í borginni og
var þar ákveðið tillag ríkissjóðs til
hennar. Bæjarvöldin hófust handa,
létu byrja byggingu hallarinnar, en
þar sem landstjórn, vor brást
skyldu sinni með ríkistilTagið varð
bæjarsjóður að láta staðar numið
við hálfnað verk. Situr svo enn,
senr kunnugt er.
Annars var það ekki meiningin
hér að syngja stjórnarvöldum bæj-
arins lof fyrir framkvæmd þeirra
i sundhallarmálinu, né heldur að
átelja ríkisstjórnina íyiár tómlæti
sitt í þessu máli.,Hitt var meining-
in með þessum línum, að fara
nokkurum orðum um fyrirkomu-
lagið við sundlaugina og benda á
hvað mér finst þar áfátt í hinum
smávægilegri atriðum. og gera til-
lögur um, hvernig úr því mætti
bæta.
Meðan Páll Erlingsson hafði
þar kenslu á hendi, var hann
þar einn um kenslu og vörslu
laugarinnar. Stjórnarvöld bæjarins
fengu honum engan til aðstoðar,
enda þótt á seinustu starfsárum
hans væri full þörf á auknum
starfskröftum.
Þegar hann svo lét af starfi var
sú breyting á starfsmannaliði vlð
laugina, að tveir sundkennarar
voru ráðnir, sem jafnframt kenslu-
starfanum skyldu vera umsjónar-
menn þar. Brátt konv í ljós, við sí-
vaxandi aðstreymi fólks þangað,
að þetta var ofraun fyrir einn
mann í senn, að hafa á hendi
kenslu þar og vör.slu. Þessu höf-
um við, hinir tíðu laugagestir, þrá-
sinnis veitt eftirtekt. Sundkennar-
inn, sem samkvæmt kenslustarfa
sínum, er algerlega upptekinn við
að kenna ósyndum bömum og ung-
lingum að taka sundtök rétt og
taktfast, hefir ekki möguleika til að
halda uppi reglu og aga meðal
hinna lærðu sundgesta í lauginni
sjálfri, hvað' þá heldur í klefum
og sólbaðsskýlum umhverfis laug-
ina. Hann, sundkennarinn, hefir
æðri starfa við laugina, en að taka
við til geymslu af gestum, úr
þeirra, peningaveski, og verðmæt
skjöl, en á honum er þó sífelt leg-
ið með kvabb í þessum efnum.
Þetta fyrirkomulag er ekki að-
eins hvimleitt fyrir sundkennarann
heldur og óhæft vegna sundnem-
andans eða sundnemendanna. —
Sundnemandinn er ekki aðeins ó-
syndur og ósjálfbjarga i vatninu,
heldur einnig oft hræddur í
vatninu, sökuni sinna eigin ófull-
komleika og æfingarleysis að vera
i því. Þuð skyldi enginn imynda
sér að auðlærð list sé sundið. Nei,
sérhver sem sund lærir, kemst að
fullri raun um að slíkt nám er
engu siður torvelt og útheimtir
engu minni þrautseigju, en annað.
Þá skyldi enginn gera ráð fyrir, að
GLEÐILEGT N Ý Á R !
Þökk fyrir viðskiftin á liðna árinu
44
4
4
4
4
4
4
GARÐAR GlSLASON. #-
m
m
m GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökkum viðskiftin á liðna árinu.
Asg. G. Gunnlaugsson & Co.
M
JÍ'L.
M
-i'fc
M
j.'í'fc
m
m
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökkum viðskiftin á liðna árinu.
ÁSGARÐUR H/f.
M
ék
óska viðskiftavinum sínum gleðilegs nýárs,
með þökk fyrir hið gamla.
g GLEÐILEGT NÝÁR!
4
4 Þökk fyrir viðskiftin á liðna árinu.
IÉ,
j AXEL HEIDE.
4
ÁÍ. 4A4 AÍ4 444 4 4444444
GLEÐILEGT NÝÁR !
Þökkum viðskiffin á liðna árinu.
H/f. HAMAR.
^
M
Ék
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiftin á liðna árimt.
Guðni Jónsson.
það sé vandalitið verk að kenna
sund. Nei, sundkensla er hið mesta
vandaverk, ef hún á að bera góðan
árangur. Undirstöðuatriðin, hin
réttu- sundtök hvers sunds ög hinn
fasti taktur i sundinu verður ekki
lærður nema undir góðri og ná-
kvæmri sundkenslu, en að byrjun-
artökin séu rétt er óumflýjanleg
undirstaða undir sannri framför i
sundíþróttinni og undanfari ágæt-
is eða afburðamenskunnar í þessari
grein, sem þó seint eða aldrei verð-
ur fulllærð, þvi framför og leikni
er þar nær ótæmandi.
Það er þvi ekki skaðlaust fyrir
sundnemann, að kennarinn undir
kenslustundinni, þurfi að skáka sér
frá, sökum umsjónarstarfs sins og
þannig slá slöku við kensluna.
Til þess nú að bæta úr þessu,
þarf að ráða umsjónarmann eða
umsjónarmenn við laugina, sem
vaki þar yfir góðri reglu, hafi gát
á allri umgengni og þrífi hana,
cn kennarinn á ekkert að gera þar,
annað en kenna sundið, enda að
öllu nóg ætlunarverk fyrir hann.
P. Jak.