Vísir - 02.01.1935, Blaðsíða 4

VÍSIR
Braiið lækka í verði.
Samkvæmt áúglýsingu frá Bak-
arameistaraféla’gi Reykjavíkur, sem
birt cr í blaðinu í dag, lækkar ver'Ö j
á algengum brauÖteguudum um
12%.
M.s. Steady
kom hingaÖ í gær. Fer til Akra-
ness og*tekur þar bátafisk til út-
flutnings.
Næturlæknir
er í nótt Olafur Helgason, Ing-
ólfsstræti 6. Sími 2128. — Nætur-
vörður í Reykjavíkurapóteki og
lyfjabúðinni ÍÖunni.
Útvarpið í kveld.
19,00 Tonleikar. 19,10 Veður-
fregnir. 19.20 Gramm.ófón: Lög
eftir Grieg. 20,00 Klukkuslátttur.
Fréttir. 20,30 Erindi: MáliÖ og
bókmentirnar. (Kristinn Andrésson
magister). 21,00 Tónleikar: a) Út-*
varpstríói'Ö leikur; b) Grammó-
fónn: Óperulög.
Ú t va ppsfrétti p.
Flandin ræðir friöarhorfurnar um
áramótin.
Berlín 31. des. FÚ.
Flandin forsætisráðherra Frakk-
lands segir í áramótaviðtali, sem
hann hefir átt viö franskan blaöa-
mann, aö áriö sem í hönd fer muni
veröa eitt hiö mikilveröasta, hva'ð
alþjóðamálunum viðvíkur. Hann
kemst svo að orði, aö sjaldan eöa
aldrei hafi fleiri vandamál beöiö
úrlausnar en nú, og telur víst, að
á árinu 1935 muni verða útkljáö
um það, hvor stefnan verði ofaná,
'ófriöarviöleitnin eöa friðarviljinn.
Washing/on sáttmálinn.
Berlín 31. des. FÚ.
í nýársviötali, sem Hull utanrík-
isráöherra Bandaríkjanna hefir
átt við blaöanienn, varð honum
tíðræddast um uppsögn Washing-
ton samningsins af hálfu Jápana.
Hann sagði,- aö þrátt fyrir upp-
sögnina, væri • Bandaríkjastjórn
staðráðin i aö halda áfram aö
starfa að þvi, aö samkomulag
kæmist á um ffotamálin, en þaö
væri því erfiöara, þar sem þaö
væri ein meginreglan í allri af-
vopnunarstarfsemi, aö öll afvopn-
un. yröi að fara fram af fúsum
vilja, en engri þjóð þröngvaö til
hennar.
Undirbúningur að viðræðum Laval
og Mussolini.
Berlín 31. des. FÚ,
Þessa dagana eru haldnir fundir
Ö XÖf HXÖXTJLKyHHlNBQ#
Unglingastúkan UNNUR lield-
ur jólatré fyrir félaga sina á
morgun (fimtudag) kl. 5 e. li.
Aðgöngumiðar afhentir í
Goodtemplarahúsinu í dag
frá kl. 5—7 e. m. á morgun
frá kl. 11—12 f. h. Ókeypis
fyrir skuldlausa félaga.
Magnús V. Jóhannesson. (17
: París uni ýms milliríkjamál ítal-
íu og Frakklands, og hafa starfs-
ménn í franska utanríkisráðuneyt-
inu verið önnum kafnir nótt og
dag viö fundahöld og samninga-
umleitanir. Parísarblaöið L’Oeuvre
segir, aö fundirnir hafi gengið
mjög greitt fyrst framan af, cn nú
sé hætta á aö þeir strandi, sökum
kröfu Frakka um öryggissamning
fyrir Austurríki, en ítalir taki öll-
um uppástungum Frakka um það
efni mjög fjarri. Ennfremur segir
blaðið, aö um nokkur mál, öll við-
víkjandi Dónárlöndunum, hafi
heldur ekki náðst sainkomulag.
Ræningjaflokkar vaða uppi í Kína.
Berlín 31. des. FÚ.
Ræningjaflokkar hafa gert mik-
inn usla á búgörðum og þorpum í
nánd viö Peiping í Kína síðan fyr-
ir jól. Hafa þeir látiö greipar sópa,
og sumstaöar brent heil þorp og
myrt íbúana svo tugum skiftir.
Nankingstjórnin hefir sent herliö
til höfuðs bófunum, en þaö er tal-
ið aö þetta séu leifar af her eins
af kínversku hershöföingjunum,
sem snerust gegn Nankingstjórn-
inni.
I
Slys í Mansjúkoríki.
Berlín 31. des. FÚ.
í Manchukuo féll í íyrradag al-
menningsbifreið í gegn ’um ís á
fljóti einu, og druknuöu allir far-
þegarnir, fjórtán aö tölu.
(
Jólatrésskemtun.
30. des. — FÚ.
Frá Norðfirði símar fréttaritari
útvarpsins, aö Kvenfélagiö Nanna
hefði haft þaf jólatrésskemtun í
gærkveldi, og boðið öllum börn-
um bæjarins, fjögurra til fjórtán
ára gömlum. Samkomuna sóttu um
450 börn og þágu þar veitingar.
Auk þess sótti samkomuna all-
margt fulloröið fólk, einkum for-
eldrar barnanna og roskiö fólk.
MiLÐAR OG ILMANDl
TEOFANI
aarettur

Dýrabók
er fyrir nokkuru útkomin um
dýragaröinn í Kaupmannahöfn,
eftir Alving prófessor. Eru í bók
þessari margar skemtilegar frá-
sagnir um dýr, m. a. um apann,
sem þessi mynd er af.
íslensk
frímerki
og tollmerki
-. kaupir hæsta verði
Gísli Sigurbjörnsson,
Lækjartorgi 1.
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
Gúmmísíimplar
eru búnir til í
Félagsprentsmiðjunni
Vandafiir og ódýrir.
iTAPAt fUNDIf)!
Tapast hefir Pelikan lindar-
penni, merlctur: Sigurjón Sigur-
jónsson, 5. nóv. 1933. Skilist á
Laugayeg 11, gegn fundarlaun-
uni. (25
Tapast hefir nótubók úr Sani-
tas. Skilist í Sanitas. Góð fúnd-
arlaun. (3
Armband lapaðist á jóladag.
Skilvis finnandi skili því í
Bar.onsbúð, simi 1851, gegn
fundarlaunum. (23
Tapast hefir baldiruð taska,
svört, lítil, með nokkru af pen-
ingum. — Skilist á afgr. Vísis
gegn fundarlaunum. (16
Veski með tveimur buddum
og nokkru af peningum tapað-
ist á laugardaginn óskast skil-
að á Frakkastíg 26. (13
Kvenarmbandsúr tapaðisl á
sunnudaginn. Skilist gegn fund-
arlaunum Tjarnargötu 10B. -—
Sími 4717. (9
Gull kven-armbandsúr tapað-
ist Nýárskveld á „rúntinum“ í
miðbænum. Finnandi vinsam-
lega beðinn að afhenda það á
Hjálpræðisherinn, gegn góðiun
fundarlaunum. (5
Silfurúr (kvenúr festarlaust)
tapaðist 29. des. Skilist gegn
fundarlaunum á Blómvallagötu
11. (22
Stór og góð stofa til leigu.
Reykjavíkurvegi 31 (uppi)
Skerjafirði. (2
Herbergi óskast strax í aust-
urbænum. Sendið lilboð, merkt:
„10“ á afgr. blaðsins. (21
Ilerbergi til leigu. — Uppl. á
Njálsgötu 4 B, uppi. (19
Reglusamur maður, sem býr
með móður sinni, óskar eftir 3
herbergjum með eldhúsi( lielst
á neðstu hæð) frá 14. maí n. k.
Tilboð mcrkt 992, sendist afgr.
Vísis. (18
Tvö herbergi og eldliús eru
til leigu á Laugaveg 68. Sími
2175. (14
2ja herbergja ibúð, 3ja lier-
bergja íbúð og 4ra herbergja
íbúð til leigu. — Tilboð auð-
kent: „Fljótt“, sendist Vísi. (12
Reglusainur maður óskast í
lierbérgi með öðrum. — Uppl.
Greltisgötu 64, eftir kl. 3 c. m.
^ , (H
Gott kjallaraherbergi, til
leigu með miðstöðvarhita. —
Hringbraut 210. Sími 2924. (8
Til leigu stofa og hálft eld-
hús á Frakkastíg 26, niðri
(bakaríiðj. (7
SkáutskaítoI
Kjötfars, fiskfars heimatil-
búið, fæst daglega á Fríkirkju-
vegi 3. Simi 3227. — Sent heim.
(849
DÍVANAR, DÝNUR og
allskonar stoppuð hús-
gögn. Vandað efni.
Vönduð vinna. - Vatns-
stíg 3.
Húsgagnaverslun
Reykjavíkur.
Notaðir kolaofnar óskast. —
Tilboð sendist Vísi, mefkt:
„Strax“. (10
■VINNAH
Geng í hús og krulla. Guð-
finna Guðjónsdóttir. Sími 2048.
(66
Unglingsstúlku vantar i vist á
Laufásveg 25. Sími 3252. (20
Kona vön sniurðu brauði,
fínni og algcngri matreiðsíu
óskar eftir að verða meðeigandi
í verslun eða matsöluliúsi með
annari. Tilboð, merkt: „Smurt
bráuð“ sendist afgreiðslu Vísis
það fyrsta. (15
Stúlka óskast í vist hálfan
daginn. Gott kaup. Uppl. hjá
Guðjóni Jónssyni í Nýju Iðunn.
(6
■
Stúlka óskast í létta vist. —
Grettisgötu 67, uppi. (4
Stúlka sein getur sofið heima
óskast strax í vist á Laugavegi
67 A, kjallaranum. ; (1
KKEN8LA
Rý nemendur undir inntöku-
próf í Kvennaskólann, Kennara-
skólann, Verslunarskóla, o. fl.
Hólmfríður Jónsdótlir, Loka-
stíg 9. Viðtalstími 3—4. (24
r. u. m
A.-D. fundur kl. 8% annað
kvöld.
Framkvæmdarstjórinn talar.
Allir karlmenn velkomnir.
Minnist að þetta er fyrsti
fundur ársins.
FÉL AGSPRENTSMIÐ J AN
/
ÁSTIR OG LAUSUNG. 18
ricli lágt. „En mér dylst ekki, að eg muní
/eiga allmikla sök á þessu.“
„Fjarri því! Sökin er okkar. Við liöfðum
< ekki átt að taka það í mál, að leyfa Fenellu
að vera að flækjast um allar jarðir með
manni, sem við þektum alls ekki neitt. Þeg-
,ar hún Jkemur heim, ætla eg að segja henni,
að viS tökum alveg fyrir allan frekari kunn-
ingsskap.“
„En hvenær skyldi henni þóknast að koma,“
sagði frúin og bar sig aumlega. — „Klukk-
an er orðin hálfátta og hún er ókomin. —
Bara að eg vissi nú hvað henni liði!“
■ ^
5. kapítuli.
Fenella hafði enga hugmynd um það, að
klukkan væri orðin hálfátta. — Hún hafði
engan dag lifað, sem henni fanst jafn-stutt-
ur og þessi. — Allur síðari hluti dagsins hafði
verið eins og örskömm stund. — Kl. 2 liafði
Caryl sótt hana og þau liöfðu farið að líta á
málverlcasafn. — Og klukkustundirnar liöfðu
liðið, ein af annari, án þess að þau veittu
því neina athygli. Þessar klukkustundir voru
áreiðanlega ekki lengri en fáeinar mínútur.
Þetta var fyrsta sinni, sem þau liöfðu verið
alein og út af fyrir sig. Og þeim fanst liálft
í hvoru, að þau væri feimin livort við annað.
Það var svo yndislega skritið. Þau höfðu set-
ið lilið við hlið í bátnum og liugsað með undr-
un og forvitni um það, sem nú mundi ger-
ast. — Tækifærið var óvenju-liagstætt og það
var óhugsandi annað, en að eittlivað hlyti
að gerast.
F’enella var — að hætti ungra kvenna —
forvitin, vonglöð og óþolinmóð. Caryl fanst
unaður liðandi stundar nærri því fullnægj-
andi. — Hann óskaði í rauninni einskis ann-
ars en þess, að fá að sitja við hlið hennar
og liorfa á liana. Og honum fanst liann ekki
verðskulda meira. — Hún var svo dásamlega
fögur í græna kjólnum — eins og ungt birki-
tré, nýlaufgað. — Og hann fann til þess, að
hann lilyti að vera lilægilega auvirðilegur við
hlið hennar. En þau áttu nú ekki svo illa sam-
an, sem hann hugði, þvi að þrátt fyrir liina
ódýru og illa saumuðu föt hans og þrátt fyr-
ir uppeldi það, er hann liafði lilotið, var hann
þó í raun réttri engu síður hreskur en liún.
„Hafi þér fengið einhverja atvinnu?“ spurði
hún eftir nokkura þögn.
Hann liafði ekki fengið neitt að gera og
hann liafði sannast að segja ekki reynt að
vera sér úti um neitt. — Hann liafði ekki
gleymt hinu ágæta boði herra Heinrichs og
notað tímann til æfinga. — Fenellu fanst það
heldur alls ekki nauðsynlegt.
„Ef þér bara leikið fyrir hann, ei'ns og þér
lékuð í gærkveldi, þá er engin liætta á ferð-
um.“ —
„Eg veit, að eg lék vel i gærkveldi,“ svar-
aði Caryl. „Eg liefi aldrei leikið betur. Mér
leið svo vel. Eg var ánægður — einlivers kon-
ar liamingjubarn þá stundina."
„Segið þér satt?“
„Já.“
Hún trúði því ekki allskostar, en hvert sinn,
er hún leit á liann, fanst henni þó, að liún
yrði að trúa því. — Og hún gat tæplega var-
ist hlátri, er liún liugsaði til þess, hversu leið
hún liefði verið á öllu og þótt flest einskis
virði fyrir svo sem þriggja vikna tíma. — Þá
gengu allir hlutir sinn vana-gang — engin
breyting dag eftír dag, ekkert nýtt, ekkert
skemtilegt. — Hana liafði langað til þess, að
vinna fyrir sér, en það vildi ekki blessast og
hún var aldrei neinu nær. Yitanlega „liafði hún
það gott“, eins og menn segja, og þurfli ekki að
drepa hendi sinni í kalt vatn. — Ef til vill lang-
aði hana mest af öllu til þess að giftast — ef til
vill ekki. Frændkona hennar ein, Sallie að nafni,
hafði gift sig i maímánuði þá um vorið, og
eignast liðsforingja. Fenella hafði verið brúðar-
mey við það tækifæri og frá þeim tíma hafði
hún verið óvenjulega dauf í dálkinn og þótt til-
veran þreytandi og tilbreytingarlaus. En eitt var
áreiðanlegt: Hún gat með engu móti liugsað sér
það, að ganga að eiga liðsforingja. Nei, það gat
liún ekki. — Þeir voru allir eins og liausinn á
þeim hefði lent inilli stafs og liurðar og lagst
saman, svo að hvergi væri hið minsta rúm fyrir
heilann. En vinkonur hennar strunsuðu í heilagt
hjónaband, liver af annari, og þóttust vera him-
inlifandi! — Hún hafði geymt í einhverjum af-
kima sálar sinnar eina setningu, sem hún liafði
séð á prenti fyrir löngu, og liún var um það, að
„lifa liættulegu lífi“. — Lifa því lífi, þar sem
örlögin „ylti á hending tveggja handa“, eins og
skáldið segir. — Já, þess liáttar líf hlyti að vera
skemtilegt og „spennandi“. En það voru, því
miður, engin líkindi til þess, að neitt þvilíkt
yrði lilutskifti hennar. — Hún liafði jafnvél
orðið fyrir vonbrigðum, er hún kyntist Otto
Heinricli. Hann var þó gamall og reyndur og
hefði ált að geta kent henni ofurlítið eða sagt
henni frá leyndardómum mannlegs lífs. — En
hann var ekkert annað en dygðin sjálf og deyfð,-
in, gamall hlunkur, jafnvel enn þá verri en faðií
hennar. En liann var vist þeirra skoðunar, aí?
best færi á þvi, að vefja ungar stúlkur í bóm-
ull og láta þær svo eiga sig.--Eiginlega hafði
þó Heinrich orðið henni að miklu liði, því »6
honum var það óneitanlega að þakka, að hún
hafði komist í kynni við Caryl. Og það var í
rauninni mikilla þakka vert.
Caryl var áreiðanlega kominn til þess að
frelsa liana. Og hann var dásamlegur. Hann
lifði þessu hættulega eða öllu heldur áhættu-
sama lífi — á því gat enginn vafi leikið. —
Hann liafði „spilað“ úr höndum sé allgóðri at-
vinnu, bara af því að honum datt í hug að leika
eitt einasta lag utan áætlunar og að geðþótta