Vísir - 25.08.1935, Blaðsíða 4
VlSíR
KAPPAKSTUR Á SKÁNI.
Myndin hér aö ofan er frá alheims-bifhjólakappakstri, er fram fór fyrir skömmu á Skáni. — Á
mi'ðri mynáinni er sigurvegarinn (nr. i) í aSalkappakstrinum, Irimi Stanley AVoods.
Abessinludeilan
Frá starfi sáttanefndarinnar.
London í gærkveldi.
Ekkert nýtt hefir gerst í Abessi-
niudeilunni í dag, en ýmsar fregn-
ir hafa heyrst, og hefir jafnharS-
an verið mótmælt. T. d. var sagt,
a'ð Bretar hef'ðu aiikiö Miðjaröar-
hafsflota sinn, en Bretar hafa mót-
mælt því.
Sáttanefnditi í deilumálum Ítalíu
'Og Abessiniu kom aftur saman í
dag í Berne. I gær tók nefndin
skýrslu af ftölskum liðsforingja,
sem stjórnaði ítalskri hersveit í
Wal-Wal utn það leyti, sem þau
atvik gerðust, sem uröu deilumál
milli Ítalíu og Abessiniu. í dag
tók nefndin skýrslu af liSsforingja
'frá Abéssiniu, sem einnig var
■Sjönarvottur að atburðunum í
Wal-Wal.
Nefndin mun nú aftur fara til
París, og er þúist við aö hún geri
kunnar niðurstöSur sínar í næstu
viku.
Hlutleysissamþykt fulltrúadeildar
Bandaríkjaþings.
London í gærkveldi (FÚ)
Fulltrúadeild Bandaríkjaþings
samþykti i dag svokallaða hlut-
leysisákvörðutt, sem ákveöur full-
komið hlutleysi /Bandarikjanna, ef
til ófriðar ketnur tnilli tveggja út-
ilendra rikja. I þeirri mynd, sem
íþessi lög endanlega fengu, er for-
setanum ekki gefiö neitt ákvörö-
unarvald.
Öldungadeildin samþykti breyt-
ingartillögu, a'ö lögin skyldu aö-
eins gilda til i. febr. 1936-
Er nú aöeins eftir aö leggja lög-
in fyrir Roosevelt til undirskriftar.
Samkvæmt þessum lögum er ó-
leyfilegt aö flytja vopn til nokk-
urrar hafnar í ófri'öarlandi, eöa til
npkkurrar hafnar, sem flytur vopn
til ófriðarþjóöa. —- Bandaríkja-
menn sem ferðast á skipum ófriö-
arþjó'öahna gera þaö á eigin á-
byrg'ö.
Þaö er álitiö að Roosevelt forseti
sé mótfallinn hinum ströngu á-
kvæðum í lögum þessum, og þess
vegna hafi þingið lcomiö í veg fyr-
ir; að hann hef'öi vald' til að skera
úr því á hvern hátt eigi að fram-
kvæma hin ýmsu atriði laganna.
Margir þingmenn fylgdu Roose-
velt að málum, sérstaklega í full-
trúadeildinni, og álíta þeir að þessi
lög geri auðveldara fyrir þann sem
sterkari er að ráöast á þann, sem
er rnirini máttar, og einn þingmað-
ur, sem var á móti þeim, sagði, að
það gæti kotuið að ]>ví, að frels-
ið yrði dýrmætara en friðurinn.
Viðbúnaður ítala-
London í gærkveldi.
í A])enuborg er skýrt frá því í
dag, að Italir hafi flutt alla íbúana
á einni eyju, sem þeir eiga í gríska
hafinu burtu og ætli að gera eyj-
ttna að sjúkrastöð. Tvö herflutn-
ingaskip fóru frá Neapel í dag með
herlið til Austur-Afríku. Meö skip-
inu fóru tveir synir og tengdason-
ur Mussolini, og eru ]>eir sjálf-
boðaliðar í nýlenduhernum.
140 tunnur, og togarinn Tryggvi
gamli 300 tunnur. í Djúpvik er
nú búið að grófsalta 7200 tunn-
ur, og krydda og sérverka 2300
tunnur og bræða 17400 mál.
1 gær var allur sildarflotinn
i Húnaflóa, en að eins 4 skip
fengu sild. ;
Bliðviðri var. — Á fimtudag-
inn var kalsaveður og engin
síldveiði.
24. ágúst. — FÚ.
Um síldveiði á Akranesi sím-
ar fréttaritari útvarpsins, að
Ármann liafi komið með 42
tunnur, Hafþór með 41, Bára
með 24, Sæfari með 23, Rjúpan
með 33, Ver með 30, Vikingur
með 37, Egill með 44 og Valur
37 tunnur. — Hefir þetta verið
sallað.
Utan af landi
Fréttir af Vatnsleysuströnd.
24. ágúst. — FÚ.
Fréttaritari útvarpsins á
Vatnsleysuströnd skrifar — að
þar hafi verið mjög óþurka-
samt í sumar, en hey þó ekki
hrakist mikið og sé víðast búið
að slá tún, en nokkuð af heyj-
um enn úti. Erfitt hefir verið
að þurka fislc, og mikið af fiski
enn úti á reitum.
Nýlega er fullsiníðað í Vogum
stórt og vandað fiskgeymsiu-
liús, og er eigandi þess Jón
Benediktsson útgerðarmaður.
Sundkensla hefir farið fram
á 4 stöðum í Vatnsleysustrand-
arhreppi í sumar, og hefir þátt-
taka verið enn betri en þau tvö
undanfarin ár, sem sund liefir
verið kent. Sundsýningin fer
fram í Vogunum í dag og verð
ur m. a. sýnt lcafsund og björg-
unarsund. ,
Síldveiðarnar.
24. ágúst. — FÚ.
í gær lagði á land i Djúpvík
(í salt) línuveiðarinn Pélursey,
Héraðsfundur.
Núpi, 24. ágúst — FÚ.
Siðastliðinn sunnudag var
héraðsfundur Vestur-Isafjarð-
arprófastsdæmis haldinn að
Núpi. Hádegisguðsþjónusta fór
fram í kirkjunni. Prófastur Sig-
tryggur Guðlaugsson þjónaði
fyrir altari, en síra Halldór Kol-
beins flutti stólræðuna. Eftir
messu flutti síra Böðvar Bjarna-
son erindi, er liann nefndi
„Ljós og skugga“. Á fundinum
voru auk prófasts staddir allir
preslar prófastsdæmisins og
þrír safnaðarfulltrúar. Meðal
annars voru til umræðu þessi
mál: Innheimta sóknargjalda
og ábyrgð á vanskilum, reikn-
ingar kirknanna og upptaka
Dýrafjarðarþinga. Tillaga var
samþvkt um aðDýrafjarðarþing
verði sérstakt prestakall. í mál-
inu um sameiningu prestalcalla
var samþykt tillaga um að
stækka ekki prestaköll, nema
með samþykki hlutaðeiganda
safnaða. Þá var samþykt tillaga
um að flytja Staðarkirkju til
Suðureyrar og veitti fundurinn
lieimild .fyrir sitt leyti.
Úr Ólafsvík. ,
Ólafsvík, 24, ágúst. -— FÚ.
I Ólafsvík er enn mikið úti af
heyjum, og ekki alstaðar full-
komlega hirt tún. Grasspretta
var mcð lakara móti. Þá gengur
mjög erfiðlega með fiskþurkun.
Nú er Iangt komið smíði þess
hluta bátabryggjunnar í Ólafs-
vík, sem byggja átti í sumar, en
það er um helmingur bryggj-
unnar.
Fyrra föstudag var opnaður
nýr vegur sem ruddur hefir
verið að sunnanverðu í Fróðár-
heiði, og er þá vegurinn milli
Ölafsvikur og Búða orðinn til- tölulega greiðfær, en áður þurfti að fara um hinar svo- nefndu Kýrbrekkur, og eru þær brattar og illar vfirferðar.
iTAPAf) fUNCIf)! Ivafarabúningur tapaðist á sunnudaginn frá Kömbum að Grettisgötu. Skilist á Grettis- götu 53. (404
ÍTIUQfNNINCAEl ST. FRAMTÍÐIN nr. 173, held- ur fund mánudaginn 26. þ. m. ld. !). Innsetning embættis- manna. Félagar, fjölmennið, þvi rælt verður um vetrar- starfið. f (532
Saumastofan á Sólvallagötu 17 er aflur tekin til slarfa. (531
iMÍSNÆf)ll Góð íbúð óskast í austur- bænum. Skilvís liúsaleiga. Að- eins tvent í heimili. Uppl. i síma 4378. (495 hvínnaM Stúlka, vön húsverkum, ósk- ast-nú þcgar. Uppl. i síma 1378. (535
Eitt rúmgott herbergi og ann- að minna óskast 1. okt. Sérinn- gangur i bæði og innangengt á .milli. Tilboð, merkt: „D. D.“, sendist Yísi. (543 KTAUPSPAPUPl Vil kaupa lítinn peningaskáp. Sími 2332, frá kl. 6 e. li. (512
Óska eftir 4 herbergjum og eldhúsi með öllum þægindum og geymslu 1. okt. Góð um- gengni. Ábyggileg borgun. Til- boð, merkt: „100“, sendist Vísi. (541 j HÚSGAGNAVERSL. VIÐ DÓMKIRKJUNA selnap ydup S liúsgögnin. I
Lítið forstofuherbergi óskast 1. október, helst í eða sem næst miðbænum. Uppl. í síma 3835, eflir ld. 1. (540
Legsteinar úr granit og marmara. Sigurður Jónsson, C/o. Hamborg. (542
Tvö lierbergi á slofuliæð liúss- ins Kirkjustræti 10, til leigu frá 1. okt. n. k. Uppl. í síma 4037. (538; Safn af klassiskum grammó- fónplötum (úrval) mjög lítið spiluðum cr til sölu ódýrt. ítar- leg skrá fylgir. A. v. á:, (539
Tveir ábyggilegir pillar, sem vilja leigja saman, geta fengið stofu og fæði og þjónustu á sama stað frá 1. okt. Tilboð leggist inn á afgr. Vísis, merkt: „2 pillar“. (536 Nokkur stór lyklasett (við- gerðarlyklar) verða seld með tækifærisverði. Har. Svein- bjarnarson, Laugavegi 84. (537
Englastyttur á barnaleiði. Sigurður Jónsson, C/o. Versl. Hamborg. (544
Þriggja herbergja íbúð með öllum nýtisku þægindum til leigu frá 1. öktóber. — Uppl. í síma 4669. (534
I Ódýr húsgögTi til sölu. Notuð tekin í skiftum. Hverfisgötu 50. Húsgagnaviðgerðarstofan. (543 Búsáhöldin heimsfrægu i miklu úrvali i Versl. Hamborg. (530
Óska eftir herbergi á hentug- um stað, fyrir vinnustofu. Jón Evjólfsson, gullsm. Simi 1971. (533
Saumakonu vantar sólrikt herhergi með aðgangi að sima. Helst með litlu eldunarplássi. Uppl. í sima 4057. (542 Handabönd og dúfur á leg- steina. Sigurður Jónsson, C/o Hamborg. , (529
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN.
y A N D R Æ Ð A M E N N. 31
myrkrinu. ---------Og nú kemur það besta af
þvi öllu sainan —: Hún hafði saumað pening-
ana inn í skyrtuna sína. Og síðan hefir enginn
heyrt hana «é séð.
— Hvað segið þér? spurði Roger og stóð á
öndinni.
— Hún flýði og hlýtur að hafa komist undan
í áætlunarbifreið eða einhverju öðru farartæki.
Að minsta kosli er hún liorfin, svo að hvorki
hefir sésl tangur né tetur af henni. Og hvorki
hún né yngri gjaldkerinn Iiafa látið sjá sig síð-
an. Þau eru gersamlega liorfin — eins og jörðin
hafi gleypt ]>au.
Roger sló öskuna af vindlingi sínum, og
horfði hugsandi á reykinn af honum. Bifreið
hans, sem var nýkomin aftur frá Marseille,
hafði verið alveg full af dumbrauðum rósum,
og með hafði fylgt ilmandi bréf, sem innihélt
tvö þúsund franka seðla og orðið: „Þakkir“.
Málið var enn skemtilegra,enThornton grunaði.
12. kapítuli.
Frú Julia gaf frænda sinum rnerki um að
taka sér sæti á ný. Það höfðu verið gestir í ár-
degisveislu í húsi hennar í Cap Martin, og Roger
fór seinastur þeirra allra.
— Eg skal ekki tefja þig i meira en fimm
mínútur, sagði hún. — Eg skal finna þig í
fjöru, drengur minn! Hvað hefir gerst milli
þín og skjólstæðingsins míns? Svaraðu mér
tregðulaust.
Roger var bersýnilega undrandi.
— Við livað áttu? Eg sé hana næstum því
aldrei, sagði liann. — Hún vinnur frá morgni
lil kvölds, og eins og þér er kúnnugt, fer hún
aldrei út á kvöldin, nema þegar þú dregur
hana með þér til þess að sýna þessa bannsettu
kjóla. Ilvað er að stúlkunni? Það er ekki háttur
ungra kvenna, að hegða sér svona.
— Það er eitthvað, sem henni leiðist — eitt-
hvað sem gerir hana þunglynda. Hún hefir frá
upphafi verið undarlega utan við sig. En nú
upp á síðkastið hefir þetta aukist úr hófi. Eg
er viss um að hún dylur einhverja sorg eða
því um líkl.
— Eg liefi ekki hugmynd um hvað þetta get-
ur verið, mælti liann. — Það er annars undar-
legt, að þú skyldir einmitt minnast á hana, því
að við ætlum að hiltast eftir tiu mínútur. Eg
ætla að aka henni eitthvað hér í grendinni.
— Ef þú kemur einhverjum vitleysisflugum
inn í liöfuðið á lienni, þá skaltu eiga mig á fæti,
góðurinn minn, sagði frú Júlía alvarleg í bragði.
— Við hvað áttu eiginlega? spurði Roger
hvast.
— Eg á við--------eg á við.------Hefir þú
gert Jeannine að lagskonu þinni? Hefirðu
truflað sálarrósemi barnsins?
Hann hló gremjulega og honum flaug í hug
lítið atvik, sem frú Júlía vissi ekki um. Það
gerðist í garði hans sumarnóttina góðu, fyrir
einu ári eða svo.
— Nei það liefi eg ekki gert, og liefi ekki
liugsað mér að gera það, fullvissaði hann hana.
— En úr þvi að þú fórst að minnast á Jeannine,
þá er hesl eg spyrji þig að einu: — Iivað mynd-
ir þú þá segja, ef eg gengi að eiga liana? -—
Mimdi ]iér vera það mjög ógeðfelt?
Frænka hans leit á hann skörpum rannsak-
andi augum.
— Hví skyldir þú ekki gera það? spurði hún.
— Nú á dögum geta menn kvænst livaða
stúlku, sem þeir vilja, og enda þótt Jeannine sé
bláfátæk, þá er hún engu að síður mörgum
sinnum betri en þessar úrkynjuðu og duglausu
hástéttarstelpur, sem heimurinn er blindfullur
af — og eg get alls ekki felt mig við. Hún elsk-
ar þig ef til vill — ef til vill er það ástin til þín,
sem stendur henni fyrir þrifum?---------
— Betur satt væri, mælti Roger. — Hún er
undarlegasta og yndislegasta stúlkan, sem eg
liefi nokkuru sinni kynst. Og vissi eg, að hún
elskaði mig í raun og veru......
Frú Júlía reis á fætur.
— Bjóddu henni nú í ökuferð um nágrennið.
Láttu henni skiljast, að þú sért karlmaður. —
Við hittumst síðar í klúbbnum.
Einhvér æðri máttur lilýlur að hafa aðstoðað
listamannssál Prétals, þegar hann bjó til brúna
haustkjólinn, sem átti svo ágætlega við liár og
augu Jeannine. Og sannarlega var það ekkert
undrunarefni, að fólk fylgdi henni lirifið með
augunum........ Roger slöðvaði bifreiðina við
gangstéttina á hinum ákveðna stað og lauk upp
liurðinni fyrir lienni.
—1 Þá hafið þér að lokum boðið mér að
Iilaupast á brott með yður, hló hún. — Hvert
eigum við að aka?
— Áður cn eg kom, var eg svó léttúðugur, að
láta mér detta Nizza í hug, mæltj hann og brosti.
—- Þar getum við drukkið lcaffi, og dást að þeim,
sem dansa í spilavítinu, sem rænt var nýlega.
En ef við förum þangað verðið þér fyrst að fara
heim og ná i kápu.
— Nei, ekki til að tala um, svaraði liún. —
Mér er skipað að sýna mig í þessum kjól yfir-
hafnarlaus, en vður til huggunar, liefi eg ofur-
litla skikkju meðferðis. Ef mér verður kalt á
heimleiðinni, færi eg mig í hana, en heim verð
eg að vera komin klukkan álta, þvi að klukkan
iíu hefst kvöldkjólasýningin í Hotel de Paris.
— Hvílikt hundalíf, tautaði Roger, meðan bif-
reiðin rann eftir Corniche-veginum, hált yfir
fleti hins liiminbláa Miðjarðarhafs.
— Það er það vissulega í samanburði við það
líf, sem þcr lifið.
•—- Þér eruð bara orðnar dálítið sniðugar i
þeirri list að koma fyrir yður orði, litla blóma-
rós, mælti hann brosandi. |
— Það kernur þó ekki af því, að eg njóti mik-
illar æfingar í því, mælti þún og andvarpaði. —
Frú Vinay er fremur þögul, og ef liún segir
eitthvað, er það einungis til þess að finna að og