Vísir - 28.12.1935, Blaðsíða 4

y ísir
Gengið í dag.
.Sterlingspund ........ — 22.15
Dollar ................ — 4.5°x/z
100 ríkismörk............. — 180.70
— franskir frankar . — 29.71
— belgur ............. — 75.70
— svissn. frankar .. — 146.00
— lírur............... — 37. i°
— finsk mörk....... — 9.93
— pesetar ............ — 62.07
— gyllinr............. — 3°5-16
— tékkósl. krónur .. — 18.93
— sænskar lcrónur .. — 114.36
— norskar krónur .. — m-44
— danskar krónur . i — 100.00
U. M. F. Veivakandi
lieldur jólaskenitun sína í Kaup-
þingssalnum anna'5 kveld, sunnu-
dag, og hefst hún kl. 8,30. Kaffi-
drykkja, upplestur, söngur, og
margt fleira veröur til skemtunar.
ýtsvörin.
BiaSið hefir verið beöiö aö
minna gjaldendur þæjarin? á þa5,
aö þeir sem greiöa útsvör sín fyr-
jr árauiófc, mega tíraga þau frá
tekjum sínum á næsta skattafram-
tali. — Sá frádráttur hefir þau
áhrif, eins og kunnugt er, aö út-
svar og tekjuskattur næsta árs J
veröa lægri en annars mundi
veröa.
Þétur SigurÖssori
talar á-VoraÍdarsámkómu i Varö-
arhúsinu í .kveld kl. 8yí.
Skipafregnir.
Gullfoss og Dettifoss eru á út-
leiö. Goöafoss og Selfoss eru í
Reykjavík. Lagarfoss og Brúar-
ioss eru i Kaupmannahöfn. Esja
er í Reykjavík. Súöin er i Gauta-
l^org. Max Pemberton kom af
veiöum í gær meö 1300 körfur og
lagöi áf staö áleiðis tif 'Englands.
Á veiðar eru farnir Haukanes,
Snorri goði, Geir, Hilmir, Gull-
toppur og linuveiöarinn Ólafur
Bjarnason. Belgiskur togari kom í
morgun. Hann mun eiga aö taka
bátafisk og. siid' 'til útfiutnings.
GullverÖ
ísl. krónu er nú 49.21.
Áramótadansleikur
Ármanns á gamlárskveld. Aö-
göngumiöar aö honum eru. seldir
daglega í skrifstofu félagsins, sírni
3356, íþróttahúsinu, milli kl. 6—
8 síðd., ennfremur á afgr. Ála-
foss Bankastræti. Vegna mikillar
aösóknar biður stjórnin félags-
menn aö- tryggja sér aðgöngumiöa
fyrir sig og gesti sina sem fyrst.
Fertugur
er í dag Herluf Clausen stór-
kaupmaður.
Á gamlárskveld
heldur K. R. dansleik og hefst
harm kl. 10 e. h. í K. R.-.súsinu.
Fjörug og góö nrúsik vere.ir, og
án efa verður þar fjölnieniú eins
og veriö hefir undanfarin ár.
ÚtvarpiÖ í kvsld.
19,10 Veöurfregnir. 19,20 Þing-
fréttir. 19,45 Fréttir. 20,15 Ljóð-
skáldakveld: Nokkur ljóöskáld
lesa kafla úr' ljó'ðum sínum, og
sungin veröa ljóð eftir þau. Dans-
lög til kl. 24.
--------- — ---------------
Ötan af landL
ísafiröi 27. des. FÚ.
Kona finst örend.
Konan Sigríður Sigurðardóttir,
Aöalstræti 8 á ísafiröi, sem lýst
var eftir í útvarpinu á aðfangadag
jóía, fanst Örend í sjó- nálægt
niynni Bátahafnaririnar nokkru
síöar. Sigríður fór aö heiman i
búðir daginn áður um kl. 5. En
um kveldiö er hún var ókoöiin
heim, hófu vandainenn hennar;
lögregla og skátar leit eftil' ÍR'ani. 1
Leituðu menn. uu’ nóttina, en
árang.ui'ÚGnst. .— Næsta morgun
h.ófu skátar leit að nýju, og loks
Aar hafin almenn leit um miðjan
dag, og tóku skátar enn þátt í
Iienni og fundu líkið sem fyr er
sagt.
A aðfangadag var Djúpbátur-
inn, er lá mannlaus viö bæjar-
bryggjuna, leystur úr festurn, og
rak hann inn á Leirttr. — Talið er
að bátinn hafi litið sakað. — Ekki
er vitað hver mtmi vera valdur að
þessu.
Viðskifti Norðmanna og
P ortúgalsmanna.
Kaupmannahöfn 28. dés. FÚ.
Einkaskeyti.
Norska blaðiö Norges Handels-
og Sjöfartstidende skýrir frá því,
að viðskiftasendinefnd sú, sem
Norðmenn höfðu gert út til Portú-
‘gál, til ])ess að semja við portú-
gólsku stjórnina um betri sölu-
möguleika fyrir norskan saltfisk,
hafi tiú tilkynt, að þær viðræður
hafi engan árangur l.ioriS. Telur
nefndin samkepni af hálfu íslend-
inga vera orsökina til þess.
Norska stjórnin er nú að láta
búa út skýrslu um starf sendi-
nefndariimar, og Verður hún lögð
fyrir Stórþingið, s’éfn síðan tekur
ákvörðun um, hversú framvegis
skuli haga saniningum við Portú-.
gal og Spán.
Stjórn Lavals stendur höllum fæti!
Berlín í morgun (FÚ)
Eftir fundinn í franska þinginu
í gær, eru flestir á einu máli um
það, að stjórn Lavals standi mjög
höllum fæti. Frönsk blöð fullyrða
að ef til atvæðagreiðslu hefði kom-
ið í gærkveldi, mundi stjórnin liafa
fallið, en eina vonin fyrir Laval sé
sú, að honum takist í dag að halda
svo snjalla ræðu, að hann breyti
hugarfari meirihluta þingmanna.
Uruguay slítur stjórnmálasam-
bandi við Sovóf-Rússland.
LondOn 28, des. (FÚ).
Frétt frá Suður-Anieríku herm-
ir, að rikið Uruguay 'haíi í gær
sagt slitið öllu stjórnmálalegu sam-
bandi við Sovét-Rússland, að lokn-
um ráðherrafundi,' sem stóð í
margar klúkkustundir. Ástæðan er
sögð sú, að stjórniii hafi komist að
því, að«í Uruguaý hafi kontmún-
istar stofnað aðalbækistöð shm í
Suður-Ameríku, og reki þaðáli
hyltingastarfsemi um alla álfuna.
pá á húri einnig að hafa komist yf-
ir skjöl, sem benda til'þegSj 4® '
Uruguay hafi kominúri.Istar- íetþyö
að éfriá tíl býniiigar innan tveggja
til þriggja mánaða,
„Hvab hSfðingjarnir
liafast að.
Ár frá ári er aukin og bætt
barnafræðslan í laftdinu. Það er
lagt mikið kapp -á að örfa skiln-
irig barnanna fyrir fegurð og sið-
prýði. Þannig á það líka að vera.
„Það ungur neríiur gamall temur“.
En hversu góð sem barnafræðsl-
an kann að vera og mikið til herin-
ar lágt, nær hún ekki tilætluðum
árarigri, þegar á öðrum sviðum -ér
unriið að því, að kenna æskunni
alt hið illa, Ijóta og fjandsamleg-
asta, sem fram kemur í hugsun
mannsins. Alt hið mikla starf
kennarans er þá eyðilagt og íót-
um troðið. Lífið, eins og það er
með fjölbreytni sinni er hinn ann-
ar skóli, sem mótar hugsjónir æsk-
unnar.
Hinir fullorðnu, sem vilja vera
og eru fyrir öðrum í Jífinu, t. d.
foringjar landsmálanna eða á ein-
hvern hátt skapa sér foringjastöðu
í lífi þjóðarinnar, eru þeir kenn-
ararnir, sem mestu ráða um si%-
ferðisþroska barnsins. Við þurf-
um ekki annað en líta á dagblöðin,
til að sjá spegilmynd af þeim sið-
ferðisþroska sem hinir svo köllúðu
„fyrirmenn" okkar þjóðfélags
leggja æskunni. Hatursfullar níð-
greinar, þar sem seilst er eftir per-
sónulegheitum til að særa mót-
stöðumann sinn sem mest.
Það má kannske segja, að æska
landsins eigi að beita lærdómsfýsn
sinni í aðra átt, en að seilast eftir
pólitískum bardagabrögðum
stjórnmálamannanna. En hvað
höfðingjarnir hafast að, hinir ætla
sér leyfist það“. Ár frá ári er unn-
ið að því, að eyða og deyða hinar
fögru dygðir, fínleika, næmni og'
fegurðarsmekk, sem hefir gefið
þjóð okkar þann verðugleika, að
sitja á bekk með menningarþjóS-
i:m. IJv; með sliku hatri, sem er
að grafa dýpra og dýpra djúp á
milli ýmsra flokka innan þjó'ðfé-
lagsins, bæði í trúárlífi og stjórn-
málum, verða rofin þau samtök,
sem lyfta eiga Jiei'm byrðum af
landsmönnum, sem náttúran og
hart árfeðri leggur þeim á herðar.
Það er heimskulegt og í fylsta
máta ókristilegt, að vilja ekki
þiggja álit mótstöðumanrianna í
neinum málum, en láta einragþj§r
hugsun taka ákvörðun í vanda-
sömum málum sem við koma allri
þjóðinni.
Þetta eru starfsæfingarnar, sem
hin unga æska fær að sjá og taka
eftir . Einræöisáform fárra áí
heildinni, sem enga ábyrgð vílja
hafa ef miður rétt éf ráðið. — Sú
kynslóð, sem nú lifir og starfar,
leggur grundvöll til nýrra1 þroska-
marka komandi æsku. Hún mótar
henni það viðhorf, sem hún hlýtur
í sinni lífsbaráttu og hún markar
henni sæti í menningarstiga þjóð-
anna. Við sjáum því hvernig við
búum undir það mikla ábyrgðar-
starf, sem okkur er skylt að vinna.
Að visu er hægt að segja, að þann-
ig hafi altaf gengið til í þjóðfélagi
voru. En það hefir aldrei verið
líkt þvi, sem nú er. Það er ekki
nema hársbreidd, sem vantar til
þess, að hér veröi innbyrðis stríð.
Merkilegt má það líka heita, að
jafnvel þeir mennirnir, sem þykj-
ast þrá samvinnu og samstarf og
þrá að vinna þjóð sinni verulegt
gagn, ganga á mis við alla þá
möguleika sem fara í þá átt, að
sameina og tryggja einstaklings-
frelsið og starfsgleðina.
J. Amf.
Útflutningur á saltfiski til
Brasilíu.
Véstmánnaéyjum 27. des.
E.s. Dettifoss lestaði í Vest-
mannaeyjum 2300 kaása af salt-
fiski til Brasilíu, 250 tunnur síldar
til Hamborgar og 3 smálestir liarð-
fiskjar til Afríku.
Stór stofa og aðgangur að
eldliúsi, lil leigu strax. Uppl. í
síma 2018. , (557
Góð stofa til leigu strax. —
Uppl. á Hverfisgötu 16. (559
Lítil íbúð óskast í vesturbæn-
um, fámenn fjölskylda, fyrir-
framgreiðsla. Sími 4592. (572
Eitt til tvö herbergi og eldliús
óskast strax. Uppl. í sim« 1257.
(569
iTÁPÁf) rilNDItl
Sjálfbíekungur íapaðist í
bænum. Góð fundarlaun. Skil-
ist á afgr. þessa blaðs. (560
Sá, scnt fann litla lakkskö-
inu á aðfangadagskvöldið ,frá
Ránargötu niður Vesturgötu, er
vinsajmlega beðinn að skila hon-
uni á Ránargötu 36, 3. bæð. —
(562
Kvenúr befir tapast. Finnandi
er vinsamlega beðinn að skila
því á Urðarstíg 8. (563
Böggull með borðdúkum
fúndinn. Vitjist á slcrifstofu
b.f. Nói, Barónsstíg 2. (571
Tveir 50 kr. seðlar, saman-
brotnir, töpuðust á Þorláks-
messukvöld. Finnandi vinsam-
lega beðinn að skila á afgr. Vís-
is- - (573
Barnastúkan Æskan nr. 1. —
Jólatrésfagnaður næstkomandi
sunnudag, 29. þ. m., kl. 4 síðd.
Aðgöngumiðar afhenlir kl.
4—6 i dag í G. T.-húsinu. (566
AUGLtSINGAR FYRIR
lAf NARFJ CRID,
Nýr fiskur daglega, ódýrastur
Reykjavikurvegi 5. Simi 9125.
(915
' *
IFAIPSFADIIDX
Til sölu, nteð lækifærisverði,
borðstofuborð og svefnberberg-
ishúsgögn. Til sýnis á Hörpu-
götu 3, Skerjafirði. (555
Munið ef'tir ódýru jólakjólun-
um á Laugavegi 12, uppi. Geng-
ið inn frá Bergstaðastræti. —
Sími 2264. (556
80 hænur lil sölu á Hverfis-
götu 119. (564-
S9S) ‘8TTk Tm!S 'NOA ! ™!
rilfi gri iac] yoiu jsæj ‘piOAJJsae
-fun;S ri rifou gri ssac[ pi ‘igsoq
80 BfSBUia gecf TpfinSUrifJ
Vil kaupa lítinn kolaofn. —
Uppl. i síma 4967. (568
Nýorpin egg fást daglega í
Bernliöftsbakaríi, Bergstaðastr;.
14. (66
Hafíð þér reynt Rúsínubrauð-
in í Bernhöftsbakaríi. (42(4,
EDINA snyrtivörur besiar-
Flautu-katlar fást i Breiða-
fjörðsbúð, Laufásvegi 4. (546
2 drengir geta fengið atvinnu!
við sendiferðir. Uppl. á Freyju-
götu 9, kl. 7—-10 e.. h. Magnús-
Sigurðsson. (5541
Reglusamur og áliyggilegur
maður um tvítugt, óskar éftir
að komast sem lærling'ur á bús-
gagnavinnustofu. Tilboð merkt:
„Reglusamur“ leggist inn á
afgr. biaðsins. (558
Góð stúlka óskast strax. —
Svava Þorsteinsdóttir, Sölvalla-
götuj31. Sínci 3556. (561
Góð stúlka óskast í vist, vegna
veikinda annarar, til Árna B.
Björnssonar, Bergstaðastr. 56..
(567
UJJgS*** Aðalskiltastofan, Kára-
stíg 9. — Öll skilti og glugga-
auglýsingar verða bestar þaðan.
Aðeins vönduð vinna. Verðið
við allrajiæfi. (473
Stúlka vqn eldhúsverkum
óskast i byrjun janúar til Hall-
gríms Benediktssonár, Fjólu-
götu 1. ( (570
Eina góða eldbússtúlku vant-
ar á Hó'tél Björninn í Hafnar-
firði, urn áramótin. (573
.FÉLAGSPRENTS MlfíiA^
Wodehouse: DRASLARI. 54
____- Hann hafði lilakk'að til að sjá „lilaðið sitt‘%
engu siður en „landið sitt“. — Honurn fanst
blaðið svoná einhverskonar partur af landinu.
Hann átti bágt með að skilja bvernig Banda-
ríkin ætti að geta komist af án „Scuiday Gbron-
iele“. — Og bonum fanst bann tæplega vera
kominn heim — komin lil ættjarðarinnar fyrr
en bann befði blaðið í böndunum. — Honum
fanst það líka einkar vel við eigabdi að fyrsta
verk bans í Ameríku, eftir Fvrópu-dvölina,
væri það, að lesa það blað, scm fremur mátti
kalla bans, en nokkurt annað blað veraldarinn-
ar. Segir nú ekki frekar af ferli Iians þenna
daginn, að öðru leyti en því, að meðan bann var
að hátta 'um kveldið liugsaði bann enn um
blaðið og þó einkcim það, liver vera mundi frétta-
rilari þess innan bæjar. Og eins livarflaði
bugurinn að því, hvort enn niundi skriíað uni
Doughnut-fjölskylduna og talað uin afreksverk
bennar.
Þegar hann vaknaðí næsla morgun var liann
undarlega brærður i liuga. Blaðið lá þarna á
borðinu bjá honum og bann rétti út hönd sina
og tók það. — Þegar maður kemúr siglandi ut-
an af liafi og sér skýjakljúfa New York borgar
álengdar, þá er það einbverskonar kveðja frá
góðum vini, sem beðið bcfir eftir manni. Það
er eins og hann kinki lcolli og bjóði mann vel-
kominn. Og þegar á land er komið, þá heyrir
maður hávaðann í öllunv áttum og finnur stór-
bogarþefimi. Það er líka einskonar ávarp.
SvO tekur maðúr blöðin og fer að lcsa. Þetta
eru manns eigin blö'ð í raun og veru: Þau er
amerísk, eins og maður sjiálfur. Kannske
eg líti í skemtidálkinn fyrst, luigsaði Jimrny.
Svo fór liann að lesa. — Hvernig var nú þetta?
Ilér er eilthvað bogið — það bregst mér ekki.
— Eg sé ekki „fjölskylduna“, sagði bann upp-
bátt við sjálfan sig. — Ilún er bara horfin.
Doughnot-fjölskyldan er borfin!,— Ilver and-
skolinn! — Jæja — það er ekkert við þvi að
gera. Og ekki held eg að eg fari að syrgja og
kveina, eins og um væri að ræða andlátsfregn
lijartfólgins vinar. — Dougbnot gamli liafði
lent i allskonar æfintýrum og fjölskylda lians
öll. Og mikið bafði verið um þetta fólk skrifað
og margir höfðu blegið sig máttlausa vfir þeim
skrifum. En eklci er við því a'ð búast, að slíkl
geli enst von úr vili. —- En samt var það nú
svona að þetla dró úr gleði liins unga manns.
Eittbvað var komið i slaðinn fyrir Dougbnut-
fóllcið, en honum fanst það ekki skemtilegt. —
Og yfirleitt virtist honum blaði'ð leiðinlegra nú
en áður. — Honcirn fanst þetta lika eðlilegt,
þegar þess væri gætt, að langbesti starfsmaður
bláðsins hafði farið sína leið fyrir 'fimm árum,
og ekki sent blaðinu einn einasta staf síðan. —
Eg lcem víst mátulega, hugsaði liann með sjálf-
um sér. Og nú skal það sjást, að bann Jimmy
er kominn aftcir. Þeir vcrða víst fegnir, rit-
stjórarnir, þegar eg geri þeim kost á því, að
iaka aftur til starfa fyrir blaðið. — Eg er að
hugsa um að starfa þannig, að öllum megi ljóst
vera, að eg sé alveg ómissandi. Og svo væri það
liklega ekki úr vegi, að eg kendi þeim að balda
á penna, fávísu og ldacifsku greyunum, sem
imýnda sér, eins’og geggjaði maðurinn forð-
um, að þeir „skrifi best og tali best“.
Jæja — þetla var nú alt saman gott og bless-
að. — En livað var nú þetta: Nú list mér á!
Og þetla ljalda þeir að sé skemtilegt! Svei-svei!
En sá smekkur! —Já, það dugir víst ekki
annað en að eg segi þeini til, greynnum! —
Þetta er klaufar — bölvaðir klaufar. Þarna
fæðist alt á afturfótunum. — Hann fletti blað-
inu. — Ilvað er nú þelta? — Hverskonar and-
skotans fyrirsagnir eru þetta? — „Sögur úr
daglcga Iifinu“. Jú, liann kannaðist við þær frá
fornu .fari. — Hvað er nú? —■ Ilver þremillinn
stendur nú bér? — Glannaleg fýrirsögn! Lát-
um okkur sjá. —- Hann las og skelfingin síóð
uppmáluð á andliti bans:
EINS OG NAUT í FLAGI!
DRASLARINN
ENN Á KREIKI.
i
Fyrir neðan þessa miklu fyrirsögn gat að
líla nafn hans sjálfs, prentað stóru og skýru
letri. —
— Ilver andskotinn sjálfur, bugsaði Jimmy.
— — Það er þá bara svona!
Eins og menn vila, getur það komið í buga
jafnvel stiltuslu manna út úr ölln jafnvægi, er
þeir sjá nafn sitt á prenli, án [æss að liafa átt
von á því. — Sumir verða glaðir, ákaflega glað-
ir, en aðrir láta sér fált um finnast. Suniir verða
blátt áfram bugsjúkir. Þá langar lil þess einna
belst, að mega hverfa niður í jörðina, eða þá
eittbvað langt langt á brott, þangað sem enginn
þekkir þá eða veit bvað um þá hefir verið sagt
á prenti. — Þctta er nú eitt af því versta, sem
fyrir mig gat komið, bugsaði Jimmv. Hvern
andskotann sjálfan vilja þeir vera að.glenna sig
með nafnið mitt, þessir hcindar! — Hann varð
öskuvondur og þevtti' blaðinu frá sér. En bráð-
lega tólc bann það þó aftur og tautaði fyrir
munni sér: Best að sjá livað þeir scgja. — Hann
hljóp i gegn um skrifið. — Jæja! — Þetta á vist
að vera lirós. — Lofgerðarsull — svei — svei. —
Já — já — þarna kencur það! — Þarna er þá
verið að lýsa viðureign minni við Percey lávarð.
—■ En bvað alt er til tínt. — Eg hélt það væri nú
ekki sá merkis-viðburður, að eg barðist við
strákfjandann þarna í „Six Hundred Club“.
Greinin var skrifuð af mikilli leikni, en rætin
nokkuð og gerði senc ncest úr öllu. Hún var eig-
inlega verri en greinin i „Daily Sun“, að því
leyti, að liún var ítarlegri. Hún er náttúrlega
soðin upp úr hinni, bugsaði Jimmy — og svo
ýkt og afbökuð á alla vegu. — „Daily Sun“ birti
enga mynd af oruslunni, en liér fylgdi mynd af
ruddalegum ungum manni, auðsjáanlega blind-
fnllum. — Hann stóð með krepta hnefa frammi
fyrir öðrum ungym manni. Sá var samkvæmis-