Vísir - 08.06.1936, Síða 4

VlSIR
...-----------1 -'m ii tt—ii nnwrr-—ttíim-nrwtjfrr»mivT.M*xi-n
þúsund manns muni hann af-
máðan vilja. En hverir geía eða
þora upp að stynja? Gáið þvi
að guði, hverjum þér eigið
reikning að gjöra, svo það illa.
sem mögulegt er, mætti takast
af ísrael, annars vegna eins,
þó ekki væri fleiri, lcann ó-
lukka að koma yfir lönd og
lýði. — Guð veri með ykkur
og styrki í því og öllu góðu.“
Erlendur sá, sem í bréfinu
er nefndur, náðist siðar, „og
vár færður norður Porleifi lög-
manni Korlssyni að Þingeyr-
um, og þar brendur; þótti
mönmim, sem hann mælti
nokkra stund úr eldi“.
Heimsþing
I Hamborg.
„Wellkongress fiir Freizeit
und Erholung“ verður haldið í
Hamborg dagana 23.—30. júlí
næstkomandi. — Formaður Fé-
lags fslendinga í Þýskalandi,
Björn Kristjánsson, hefir sent
FB. starfsskrá og upplýsinga-
efni um ofannefnt heimsþing,
sem fer fram í Iiamborg rélt
fyrir olympisku leikana í Berlin.
1 bréfinu segir m. a.: Skipulags-
nefndin hefir beðið Félag ís-
lendinga í Þýskalandi að vekja
athygli á heimsþinginu á Is-
landi og aðstoða við móttöku
þeirra fslendinga, sem vonandi
koma hingað á þingið. Það skal
tekið fram, að skipulagsnefndin
liefir þegar fyrir nokkru sent
islensku ríkisstjórninni boð til
fslendinga um að mæta á þing-
•inu. Æskilegt væri, að 15—20
manns gaéti komið. Er þess
vænst af skipulagsnefndinni, að
íslendingarnir geti m. a. sýnt ís-
Ienska glímu og þjóðdansa, enn-
fremur .sungið þjóðlög. Eins
væri æskilegt, ef hægt væri að
sýná stutta filmu frá íslandi,
■sérstaklega af þjóðlífinu“. —
plögg þau, sem hr. Björn Krist-
jánsson Iiefir sent FB. geta
blaðamenn og aðrir fengið til
afnota með því að snúa sér til
forstöðumanns FB. Sími 4558,
kl. 9%—10 árd. og 4—7 síð-
degis. — (FB.).
g—aHBWKt q»
S K R í T L U R.
Gen.ginn úr móð.
Konan (við bónda sinn, sem
er að leggja upp í Iangferð):
FLUGKEPNI
fór fram nýlega, milli Norðurlandaflugmanna. Sést hér mynd af hópnum. Sigur bar úr být-
um Thuriberg lautinant frá Sviþjóð.
THUNBERG.
Og mundu mig nú um það, elsk-
an mín að vera mér trúr og gefa
ekki ungu stúlkunum undir fót-
inn.
Bóndinn: Engin hætta, góða
mín! Eg er alveg úr móð og þær
líta ekki við mér. — Það er
margreynt, lieillin! —
Matar- og kaffisteDin
blá, funkis, marg eftirspurðu eru loks komin aftur.
Einnig einstök stykki. Mjög litlar birgðir.
K. Einarsson & JB| dipnsson.
Fu gjlapnlF®
íslensk dýr III, eftir Bjarna Sæmundsson,
700 bls. með 252 myndum, er komin út. —
Verð heft kr. 15,00, ib. kr. 20,00 og 22,00. —
Fæst hjá bóksölum.
Bókaverslun Sigfúsar Eymunðssonar
og Bókabúð Austurbæjar, B. S. E., Laugavegi 34.
Svarið hennar Stínu.
— Eg var að kallsa það við
hana Stínu dóttur þina, núna á
sunnudaginn, hvort hún væri
ekki til í það, svona með tíð og
tíma, að verða konan mín.
— Og hverju svaraði stelpan?
— Það var nú ekki mikið.
Hún sagði: Þú getur reynt að
koma, þegar útséð er um að
nokkur almennilegur maður
vilji líta við mér!
Víkingsfundur í kvöld. Fram-
haldsumræður um stórstúku-
mál. (174
VERÐANDI nr. 9. Fundur ann-
að kvöld kl. 8. Karlakór, pí-
anósóló o. fl. Hinir tæplega
fimtugu. (188
ÍÞAKA annað kvöld (þirðjud.)
kl. 8V2. Síðasti fundur vors-
ins. Hagnefndin annast. (192
ÍTAPAf) FUNDIf)!
Svart kvenveski tapaðist á
laugardagskvöldið með pening-
um o. fl. Skilist, gegn fundar-
launum, í Þingholtsstræti 11,
uppi. (183
Tapast hefir stokkabelti í
austurbænum. Finnandi vin-
samlegast beðinn að skila því á
Brávallagötu 4 gegn fundar-
launum. (197
■ FÆCI
MATSÁLA: Spítalastíg 6 (uppi).
tHClSNÆDi
ágætar sérlbúðir
2ja, 3ja og 4 herbergja,
með öllum þægindum, til
leigu 1, okt. í nýju, ný-
tísku liúsi við miðbæinn.
Sanngjörn leiga, en ósk-
að eftir nokkurri fyrir-
framgreiðslu.
Tilböð, auðkent: „Sér-
íbúð“ sendist Vísi.
Herbergi með eldunarplássi
óskast, mætti vera í kjallara.
Tilboð sendist Vísi fyrir þriðju-
dagskvöld, merkt: „100“. (175
SHT' ^ herbergi og eldhús til
leigu í miðbænum. A. v. á. (176
Mann í fastri stöðu vantar ný-
tísku íbúð, 2 til 3 herbergi og
eldhús. Tilboð, merkt: „61 “,
sendist Vísi. (177
Til leigu 1—2 stofur. Aðgang-
ur að eldhúsi, eða fæði getur
komið til greina. Sími 1569.
(191
Stúlka óskar eftir litlu her-
bcrgi í mið- eða austurbænurri,
Ábyggileg greiðsla. Uppl. í síma
4710. (193
Sólrík forstofustofa til leigu
á besta stað í bænum. Uppl. í
sima 3984. (194
" Lítið herbergi óskast. Tilboð,
merkt: „Strax“, sendist Vísi.
(195
Stúlku í fastri atvinnu vantar
herbergi nálægt miðbænum. —
Uppl. í síriia 2925 frá 6—8 í
kveld. (181
fcVINNA
Saumastofan, Hafnarstr. 22
saumar kven- og barnafatn-
að eftir nýjustu tísku. -
Þrifin stúlka óskast til að
halda hreinum herbergjum lá
Bræðraborgarstíg 52, uppi. —
Uppl. kl. 7—8 e. h. (199
Ráðskona óskast í sveit;
mætti liafa með sér stálpað
barn. Uppl. í Garðastræti 3,
niðri, frá kl. 5—8. . (180
Stúlka óskast til að gera
hreint. Uppl. á rakarastofúnrii,
Vesturgötu 11. (184
Kaupakonu vantar á gott
sveitaheimili. Uppl. í Ingólfs-
stræti 7, frá kl. 5—7. (178
Ikautskahjr]
Trésmiöir
takið eftirl
Sívöl sköft úr ýmsu tré: 6, 8,
10, 14, 18, 25, 35 millimetra
gild. — Kúlur af ýmsum stærð-
um. —
Islenska leikfangagerðin
Elfar
Lækjartorgi 2. Sími 2673.
Barnavagn óskast til kaups.
A. v. á. (179
S8I) '8kkk ímIS 'uoa urgnqtofyi
••rejægn ‘p[[.v T.isniq go nmqocl r
anijotmq ‘jnqnuj ‘jpfuisjujgojS
‘.in[BAi[ jns ‘i:s[Ác!u.iji[ jns
‘jnjejs jjris §0 gigos ‘pjis jqÁaj
‘igurugnej JiijqÁaj :piuioqÁjq
Ágætur, lítill fólksbíll til sölu.
Tilboð, merkt: „100“, sendist
Vísi. (185
Vindsæng óskast til kaups. —
Sími 1832. (186
Með sérstöku tækifærisverði
seljast: Skrifbörð, stofuborð,
útvarpsborð, smáhorð, rnargar
stærðir, svefnherbergishúsgögn
í heilum settum og einstök
stykki, kommóður, smáskápar,
barnarúm og margt fleira. —
Notuð liúsgögn telcin upp í við-
skifti. Klapparstíg 11. Hús-
gagnaviðgerðarstofan. (187
Kaffi, 90 aura pakkinn, Ex-
port 65 áura, smjörlíki 75 aura,
hveitipokinn 2 kr. Ný egg 90
aura A2 kg. Alt selt ódýrt, ekk-
ert lánað. Sent heim. Bergstaða-
stræti 40. Sími 1388. (189
Góður barnavagn og stólkerra
til sölu ódýrt. Klapparstíg 11.
Húsgagnaviðgerðarstofan. (190
Borðstofuborð, úr eik með 4
plötum, til sölu. Verð kr. 50. —
Trésmíðavinnustofa Lofts Sig-
urðssonar, Laufásvegi 2. (196
Ódýrar þökur til sölu. Uppl. á
Stýrimannastíg 7. (198
Góðar túnþökur óskast. Uppl.
Njálsgötu 80 í kvöld kl. 8 eða í
síma 1788. (200
FÉLAGSPRKNTSMIÐJA\
KRISTALSKLÓ. 35
haft hraðan á. Eg hygg, að er hann gat ekki
náð korlctappanum úr meðalaglasinu nreð ben-
síninu úr nógu fljótt, liafi hann brotið stútinn
á flöskunni — og skorið sig. Tappinn er enn í
■ stútnum.“
”En það var ekki tími til — “
„Vissulega,“ sagði Seton, „jakkinn hefirverið
úr þunnu efni og allar líkur til, að hann brynni
fljótt upp, er búið var að lrella í hann bensíni.
Þér hafið staðið við dyrnar alt að því tíu mín-
útur og það var að minsta kosti fjórðungur
stundar eða vel það, uns við brutum upp dyrn-
ar.“
„Já, en það sannar ekkert um það hvernig
hann komst út úr herberginu — eða hvert hann
fór.“
Seton, fyrrverandi bryti Kenhythe’s lávarðs,
yipti öxlunr og leit á mig og það var eitthvað
dularfult í svipnum, er lrann mælti:
„Hvernig hann komst út úr herberginu,
herra minn, eða hvert hann hefir farið, veit eg
ekki. En eg er sannfærður um, að hann mun
koma aftur eða skrifa mér. Auk þess: Hann er,
ekki i flokki þeirra nranna, sem fara á brott án
þess að greiða skuldir sínar.“
„Jæja, þér tapið ekki nriklu,“ sagði eg, „hann
hefir skilið eftir samtals um 200 sterlingspund."
Eg kvaddi nú Seton og fór, en lofaði að líta
inn til hans daginn eftir, og það gerði eg, áfjáð-
ur i að fá vitneskju um, lrvort nokkuð hefði
komið í Ijós, sem varpað gæti ljósi á þessa
furðulegu atburði.
Þegar eg kom inn til Setons veitti eg því þegar
eftirtekt, að hann var enn alvarlegri á svipinn,
en hann var er við ræddumst við deginum áður.
„Hvað hefir gerst, Mr. Seton?“ spurði eg.
„Seðlarnir, herra minn. Þeir eru — falsaðir.
Þegar eg fór með þá í bankann í rnorgun var eg
beðinn að koma inn í einkaslcrifstofu eins yfir-
mannsins og eg var yfirheyrður mjög nákværn-
lega. Seðlarnir eru falsaðir.“
„Falsaðir,“ endrirtók eg og gapti og horfði á
hann undrandi.
„Já, herra minn. Yfirmaðurinn sagði mér, að
fyrir misseri hefði bankinn og allir bankar hér
í landi og erlendis verið aðvaraðir, því að mik-
ið af fimm og fimtíu sterlingspunda Englands-
bankaseðlum væri í umferð. Seðlarnir hafa ver-
ið prentaðir í Argentinu. Lögreglan þar gerði
húsrannsókn í „prentsmiðjunni“, gerði upp-
tækar seðlabirgðirnar, mótin og öll áhöld, og
handtók sex menn. Þeir voru allir dæmdir í
fangelsisvist til langs tíma, En við yfirheyrsl-
urnar kom í ljós, að þeir liöfðu liaft sambönd
við menn í Madrid, París og London — og þess-
ir menn höfðu það hlutverk með höndum, að
koma seðlunum, einkum fimm punda seðlum
— í umferð.“
„Og hvað sögðuð þér?“
„Herra minn, — eg sagði alla söguna. Yfir-
maðurinn tók alla seðlana og eg held, að hann
hafi sent þá til yfirstjórnar Englandsbanka.“
„Þá er málið sama sem komið til lögregl-
unnar,“ sagði eg. Mér voru að þessu beisk von-
brigði, því að þetla mundi gera alt flóknara og
erfiðara fyrir mér við að hjálpa Thelmu og
firra liana frekari vandræðum.
„Já, lierra minn,“ sagði Seton, „mér skilclist
á yfirmanninum, skildist fyllilega á honum, að
lögreglunni mundi verða falið að rannsaka mál-
ið. Scolland Yard hefir vafalaust þegar tekið
]iað til meðferðar.“
XI. Ást og heiður.
Hér var komið nýtt atriði til sögunnar, sem
gerði alt enn flóknara og örðugra viðfangs.
Hvers vegna var Stanley Audley öðru nafni
Philip Graydon, með falsaða bankaseðla í fór-
unr sínum — seðla frá hinni alræmdu prent-
smiðju í Suður-Ameriku? Af hverju liafði hann
gert tilraun til þess að eyða einum þeirra í eldi,
en skilið hina eftir í skúffu í sama herbergi.
í þeirri veiku von, að geta fengið einliverjar
frekari upplýsingar um Audley frá Marigold
Day hringdi eg liana ujrjr og bað hana snæða
með mér nriðdegisverð í Piccadilly gistihúsinu.
Hún þá boð mitt þegar í stað og rneðan á
máltiðinni stóð kom eg því svo fyrir, að sam-
ræðan hneigðist í áttina til Stanley Audley. Og
eg sagði henni frá hinu merlcilega hvarfi lians
úr hcrberginu í einkagistihúsi Seton’s við Lan-
caster Gate.
„En er nú áreiðanlegt, að það lrafi verið Mr.
Audley?“, spurði hún.
„Vissulega“, sagði eg, „vegna vitnisburðar
og lýsingar Seton’s getur það ekki verið nein-
um vafa bundið. Þar að aulci hefir lrann þekt
Audley lengi. Það getur þvi ekki átt sér stað,
að honum skjátlist.“
„Mér þykir afar einkennilegt,“ sagði lrún,
„að hann skuli ekki hafa látið nrig vita neitt
unr konru sína til borgarinnar.“
Það var auðséð á svip hennar, að henni þótti
mjög við hann, að lrafa ekki gert sér aðvart.
„Það er einkennilegt,“ sagði eg, „en við meg-
um elcki gleyrna því, að hann hefir sjálfur kos-
ið, af einhverjum ástæðunr, sem okkur eru
ókunnar, að fara lruldu höfði.“
„Harold Ruthen heldur, að hann felist ein-
hversstaðar í Parísarborg,“ sagði hún.
„En af liverju fer lrann huldu höfði, — hvern
óttast hann. Haldið þér, að það geti verið, að
lögreglan sé á hælum lrans?“
„Eg veit varla hvað eg á að hugsa,“ sagði
hún og andvarpaði, „en af hverju nefnið þér
lögregluna?“
„Eg liygg réttast að segja yður frá því að
lrverju við komumst við rannsóknina í her-
berginu í gistihúsi Seton’s. Við fundum þar, í
eldstónni, leifar af 50 sterlingspunda seðli. I
skúffu í sama herbergi fundum við þrjá aðra.
Og það hefir konrið i Ijós, að allir þrír seðlarn-
ir eru falsaðir."
„Nú, þetta vitið þér,“ sagði lrún og augnaráð
hennar varð einkennilegt og lrörkulegt. Eg
liafði eigi séð lrana þannig á svip fyr.