Vísir - 11.01.1937, Síða 4

VÍSIR
Eldingu lýstur niður í íbúðarhús.
I nótt kl. 2 laust niSur eldingu
í íbúöarhúsiS á Brunnastööum á
Vatnsleysuströnd. Húsið er úr
steinsteypu, eign Guðjóns Péturs-
sonar, Fólk sakaði ekki, en nokkr-
ar skemdir urðu á útveggjum
hússins og Juiki. Inni brotnaði í
mola útvarpstæki og skápur, er
]>a'S stóð á og alt lauslegt í því
herbergi kastaðist til og brotnaði
og þiljur sviðnuðu og gáuggatjöld
brunnu. Enginn maður svaf í því
herbergi. Víðar i húsinu urðu
meiri og minni skemdir. (FÚ io.
jan.),
Athygli
skal vakin á augl. frá Skatt-
stofunni, sem birt er í blaðinu í
dag.
Hjúskapur.
S. 1. laugardag voru gefin sam-
an í hjónaband af sira .Garðari
Þorsteinssyni' Hafnarfirði, Vigdís
Kristjánsdóttir og Árni Einarsson
kaupmaöur.
• Slys á Akureyri.
Bjarni Hákonarson ökumaður
hjá Mjólkursamlagi K.E.A. Ak-
ureyri var 9. þ. m. að morgni að
fara niður svonefndan Bátaveg, en
'hann er brattur og að þessu sinni
mjög háll. Hestinum skruppu fæt-
ur og hrapaði ásamt sleðanum
nokkurn spöl, en Bjarni hlaut al-
varleg meiðsli; brotnaði önnur
hnéskelin mjög illa. Hann var
fluttur á sjúkrahús og er talinn
þurfa að liggja þar alllengi. (FÚ)
Togarinn Ifight-Watch
frá Grimsby kom til Akureyrar
í gærkveldi með veikan vélstjóra
og meiddan háseta. Vélstjórinn var
lagður í sjúkrahús, en héraðslækn-
ir batt um sár hásetans. Meiðsli
féklc hann er sjór kom á skipið,
og sópaði fyrir borð nokkru af
veiðarfæraútbúnaði. (FÚ 10. jan.)
Tilkynning frá ríkisstjórninni.
Ríkisstjórninni hefir borist til-
kynning um, að maður að nafni
John W Lundström, sonur Andre
Lundström ög Sigríðar North-
blum, og f. 13. mars 18S0 (1882)
að Mosfelli hér á landi, hafi látist
í Baltimore í septembermánuði síð-
astliðnum. —- Þar eð ríkisstjórn-
inni leikur hugur á að komast í
samband við nánustu ættmenni
hins látna eru þeir, sem einhverjar
upplýsingar luinn að geta gefið,
beðnir að snúa sér til utanríkis-
málaskrifstofunnar í þeim efnutn.
(FB).
'Strandmennirnir
a.f þýska togaranum Aljbatrbs
eru væntanlegir hingað í dag.
(Albatros strandaði við Eldvatns-
óá 27. des.) Verða þeir fluttir í
bíiúm frá Ölfusárbrú á Kamba-
brún, en þangað sækja snjóbílar
þá, en bílar héðan fara eins langt
austur til móts við þá og komist
verður.
Bílfært að Kolviðarhóli.
S. 1. laugardag unnu 28 menn
að snjómokstri á veginum tnilli
Lögbergs og Kolviðarhóls. í gær
og dag er ekki unnið að snjó-
mokstri. Bílar komust að Kolvið-
arhóli í gær. Sóttu þeir þangað
skíðafólk. Færð var slæin. Ferðin
austur stóð yfir í 2 klst. Mikill
snjór er enn á heiðinni og eru snjó-
bílar þar í förum. Einnig eru
mjólkurafurðir fluttar á sleðum
yfir fjallið.
Dagens nyheter
í Stokkhólmi átti nýlega tal-
símaviðtal við Jansson lektor,
sænskan sendikennara í Reykja-
vík, og birti blaðið viðtalið þ.
10. jan. ásamt stórri nrynd af lek-
tornum. I viðtalinu segir Jansson,
að áhugi sé mikill fyrir fyrirlestr-
um hans og uni hann sér hér hð
besta. Einnig er í viðtalinu rætt
um „humanistiska biblioteket" í
Stockholms högskula, en í bóka-
safn þetta er lögð áhersla að fá
valdar íslenskar bækur. (Samkv.
símsk. frá Stokkhólmi til FB).
Peningagjafir
til Vetrarhjálparinnar: Guðm. 5
kr. H. S. 5 kr. N. N. 5 kr. Starfs-
'fólk hjá Stálhúsgögn 14 kr. Safn-
að á afgreiðslu Morgunblaðsins
518 kr. Starfsm. Landssíinans 161
kr. N. N, 5 kr. Starfsm. á skrifst.
Vitamálastjóra 15 kr. Starfsm. hjá
Tóbakseinkasölunni 40 kr. Starfs-
rnenn hjá J. Rönning 25 kr. Starfs-
menn í Landsbanka íslands 94 kr.
Ágóði af barnaskemtun í Gamla
Bíó kr. 712.26. Kærar þakkir. F.
h. Vetrarhjálparinnar. Stefán A.
Pálsson.
Útvarpið í kvöld.
19,10 Veðurfregnir. 19,20
Plljómplötur: Lög leikin á fiðlu
og celló. 20,00 Fréttir. 20,30 Er-
indi: Slettur og málleysur (Vil-
hjálmur Þ. Gíslason). 20,55 Fjöru-
tíu ára afmælisdagur Leikfélags
Reykjavíkur: a) Útvarpshljóm-
sveitin leikur; b) Þættir úr „Aft-
urgöngum" Henr. Ibsens (Frið-
finnur Guðjónsson 0. fl.); c) Er-
indi (Einar H. Kvaran); d) Þættir
úr „Jósafat“, eftir Einar H. Kvar-
an (Gunnþórunn Halldórsdóttir o.
fl.) ; e) Útvarpshljómsveitin leikur.
Permanent
hárliðun, WELDA—SOREN.
Hápgpeidslust.
Bergstaðastræti 1. Sími 3895.
Eggert Claessen
hæs taréttarmálaflutningsmahu 1
Skrifstofa: Oddfellowhúsinu.
Vonarstræti 10. austurdyr.
Sími: 1171.
Viðtalstimi: 10—12 árd.
VÍSIS KAPFIÐ
gerir alla glaða.
IIERTOGINN AF WINDSOR
(áður Játvarður VIII. í heimsókn á búgarði, þar sem atvinnu-
leysingjar starfa).
f }.í.MvLírSlNGAM FYKSB
JhAfNAJRFJ W®.
Hafnfirðingar. Allskonar kex
og kökur í mestu og ódýrustu
úrvali, einnig skyr, rjómi og
smér, daglega hjá Pétri,
Reykjavíkurveg 5. (440
mmmm
Hið margeftirspurða sauma-
námskeið byrjar föstudaginn
15. þ. m. Allar nánari uppl. á
saumastofunni, Laugavegi 19.
Sóley Njarðvík. (158
Leikfangasalan er í Veltu-
sundi 1. Elfar. Sími 2673. (854
ÍTAFAf fUNDIf)}
Tapast hefir varadekk af
híl. Skilist á Vesturgötu 27,
búðina. (157
FRÁ MADRID.
Líftryggid yður hjá
S¥EA,
}>á vitið þér að þér hafið Iíftrygt yður hjá réltu félagi
c Aðalumbpð
Skinnhúfa tapaðist innarlega
á Laugaveginum. Skilist á
Laugaveg 27 A. (159
Silfur-tóbaksdósir töpuðust
í fjTradag á leiðinni frá Öldu-
götu 17 og niður í Slippinn,
merktar S. J. Skilist á Öldugötu
17. (160
Kvenúr tapaðist iá Landspít-
alalóðinni á laugardagskvöldið.
Skilist í Suðurgötu 16. . (164
I.yklaveski hefir tapast. Skilist
á Hallveigarstíg 9. Sími 1883.
Fundarlaun. (141
VÍKIN GSFUNDUR í kveld.
Inntaka, upplestur, erindi.
(163
ano§NÆf)iJi
Ábyggilegur maður óskar
eftir 1—2 lierbergjum og eld-
húsi í góðu húsi. Tilboð sendist
Vísi sem fyrst, merkt: „Ábyggi-
legur“. (156
Búð til leigu nú þegar neðan
til á Laugavegi. Einnig hentug
fyrir rakarastofu. Tilboð send-
ist fyrir 15. þ. m., merkt: „15“,
tíl afgr. Vísis. (161
O. A. BrobeFg9
Hafnarstræli 19. — Sími 3123.
Forstofuherbergi með ljósi og
hita óskast. — Uppl. á Hótel
Skjaldbreið frá 7—9 í kvöld.
(165
vinnaB
Prjón er tekið á Öldugötu 9
(Völlum). Guðbjörg Sveins.
(155
Stúlka óskast á fáment lieim-
ili. A. v. á. (162
Tveir menn geta fengið at-
vinnu við verslunarfyrirlæki
gegn 1—2 þúsund króna fram-
lagi. Tilboð, merkt: „R. S.“,
leggist inn á afgreiðslu Vísis
fjTÍr 15. jan. (166
Unglingur, 15—18 ára, eða
eldri maður, óskast upp í sveit
nú þegar. Uppl. á Hverfisgötu
64, uppi. (167
IfAUPSKAPUR]
5 manna Ford-drossía er til
söul. — Uppl. gefur Ragnar
Petersen, C/o Sveini Egilssyni.
Sími 3976. ‘ (152
Skúr til sölu sem rúmar 2
stofur og eldliús, forstofu og
geymslu. Hentug sem sumarbú-
slaður. Skifti á bíl eða greiðslu
í vörum að einhverju leyti get-
ur komið til greina. — Uppl. i
síma 2896 og 3309. (153
Útvarpstæki til sölu. Skifti á
orgeli eða góðum grammófóni
getur komið til greina. Uppl.
Laugavegi 86. Sími 2896, eftir
kl. 7. (154
Fornsalan,
Hafnarstræti 18, selur með
tækifærisverði ný og notuð hús-
gögn og lítið notaða karlmanna-
fatnaði.
Húsmæður, horðið pönnu-
fisk. Verulega ljúffengur og ó-
dýr. Munið okkar ágæta fisk-
fars og laxapylsur. Fiskpylsu-
gerðin. Sími 3827. (67
Kommóður, klæðaskápar,
tauskápar, barnarúmstæði,
borð, stór og smá, blómasúlur.
Ódýra húsgagnahúðin, KJappar-
stíg 11. Sími 3309. (238
Nýkomið fallegt úrval af
fataefnum, þar á meðal hið
fallega, sterka alþekta efni
„pipar og salt“, sem alla klæðir.
Einnig fyrirliggjandi nokkur
góð ensk efni, Fötin saumuð
eftir hvers eins. ósk. Komið
meðan úrvalið er. Klæðaverslun
H. Andersen & Sön. (134
FfiLAGSPRENTSMIÐJAN
EINSTÆÐINGURINN. 69
-,/Hún er þarna!“
Sara gekk inn í herbergið, en hún nam fljótt
staðar. Sjón sú, sem hún hafði litið, hafði vakið
undarlegar kendir, ljúfar og sárar í senn, í huga
hennar, tilfinningar náskyldar þeim, sem ætla
mætti, að efstar yrði á baugi lijá góðri móður,
sem færi að reka erindi slíkt sexn Sara nú —
til bjargar elskaðri dóttur.
Molly sat á stól liálfgert í hnipri, liún liallaði
sér fram á handlegg sinn er huldi það að hálfu
levti. Það var auðséð, að liún var dauðþreytt.
Hattinum sinum hafði lxún hent é borðið. Og nú
hafði hún sofnað þar sem hún sat, þreytt af
ferðalaginu og máttfarin eftir taugaæsinguna,
sem flóttanum og ferðalaginu var samfai’a.
Molly vaknaði þegar, er liún lieyrði Söru
mæla, og hun settist upp og starði á hana alveg
forviða.
Sara gekk til liennar.
„MoIIy mín,“ sagði hún, „eg er komin lil þess
að fara heim með þig.“
Molly kiptist við og bjóst til varnar. Hún
hafði nú alveg áttað sig á því, hvað um var að
"vera.
„Hvernig komstu lxingað?“ hálfstamaði liún.
- Svo varð hún ögrunarleg á svipinn.
„Láttu þér ekki detta í hug, að eg fari heim
með þér. Við staðnæmdumst hér að eins til þess
að fá bensínforða. Lester er einhversstaðar að
niá í bensín. Við leigjum bíl hérna að bílnum
hans.“
„Já, eg veit það alt saman.“
Svo bætti hún við hlýlcga:
„En þú ferð ekki með Lester Kent. Þú kemur
heim með okkur.“
Molly stóð upp, reiðileg á svip, og mælti
margt, um ást og giflingu, um að lifa lífinu að
eigin geðþótta, og þar fram eflir götunum —
af liita og áhuga ungrar stúlku, sem þráir ástir
og ævintýralegt líf, án þess að gera sér grein
fyrir, hversu liættulegt er ungxx og óreyndu
fólki að stfena í þá átt leiðsagnarlaust.
Söru var ekki farið að lítast á blikuna. Molly
vildi ekki þagna. Og hvert augnabillc var dýr-
mætt. Kent gat lcomið aftur á livaða augna-
bliki serú var. Garth, sem enn stóð við dyi’nar,
gaf henni bendingu um að lcoma til sín.
„Þér verðið að segja henni sannleikann, sagði
hann, „ef Kent kemur áður en við leggjum af
slað verða illdeilur úr og kannske handalögmál,
en það er best að lcomast hjá því, hennar vegna.
Við skulum komast af stað með hana.“
Sara kinkaði kolli og gekk aflur til Molly.
„Molly mín,“ sagði hún meðaumkunarlega.
„Þú getur aldrei gifst Lester Kent, því að hann
.... er .... kvæntur."
„Eg .... eg trúi.því eklri,“ sagði Molly skjót-
lega.
En hún trúði því, þrátt fyrir það, sem hún
hafði sagt. Hún hafði litið í augu Söru, er hún
sagði henni þennan beiska sannleilca, og enginn,
sem þekti Söru liefði getað efast um, að hún
sagði sannleikann af því að hún var lil neydd,
svo ófagur sem hann var.
Og á næsta andartaki lineig Molly niður.
Garth og Sara brugðu við henni til hjálpar og
þau háru hana á milli sín xit í bílinn. Það var
elckert tignarlegt við aumingja Molly nú, —
það var ekkert, sem minti á ástfangna, vonandi
unga stúlku, heldur þreytt, vesalings barn, sem
bafði oi’ðið fyrir miklu áfalli, og látið bugast.
IJún minti á harn, sem hafði alt í einu sann-
færst um, að hún hafði verið í þann veginn að
Icnda i ófæru, sem liún rnundi aldrei hafa úr
lcomist. Og eins og gott barn leitaði liún og
’þegar, er henni varð þetta ljóst, til þeirra. sem
. hún vissi að mátti treysta, til vina sinna, sem
elskuðu hana. Guði sé lof, sagði hún, að þau
heima elskuðu hana og vildu hjálpa henni og
forða henni frá öllu illu......
Garth ólc hratt heimleiðis, en Molly sat við
lilið Söru, sem liélt utan um liana, og huggaði
liana eftir rnætti, en Molly liallaði þreyttu höfði
sínu að henni.
Sára spurði eklci margs að svo stöddu, en þær
fáu spurningar, sem hún hvíslaði að Molly,
leiddu slcýrt i Ijós fyrir henni, hvemig Lester
Keiit hafði lofað henni öllu fögru, smám saman
unnið traust hennar, lánað henni fé, keypt
myndir hennar og þar fram eftir götunum, alt
á svo lævislegan liátt, að hana grunaði elriri
hvað það var, sem hann í raun og veru vildi.
Að eins einu sinni á leiðinni lyfti Molly höfði
sinu af öxl Söru sem snöggvast og hvíslaði:
.,Þú ert viss um, að liann er lcvæntur, Sara,
alveg viss?“
„Alveg viss, Molly min,“ svaraði liún.
Þegar þau voru nærri lcomin heim. sagði
Molly, sem þegar hafði lært af reynslu sinni:
„Hve heimslculega eg hefi farið að ráði mínu!“
„Lester Kent mun nú hafa komist að raun
um liið sanna — fyrir sitt leyti.“ sagði Sara.
Eitthvað. sem lílcist stuttum lilátri kom fi’á
Molly og ben ti það til, að hún mundi ekki harma
það, ef svo væri, og einnig að hún mundi jafna
sig fljótt eftir þetta — og læra af.
Klukkan var tvö eða þrjú um nóttina, er þau
komu til Sunnuhlíðar. Þau voru öll stirð af því
að hafa setið svo lengi í bílnum og er þau höfðu
gengið að framdyrunum og hjuggust til þess að
gera vart við sig, opnuðnst þær hljóðlega, og
Jane, sem liafði vakað og beðið eftir þeim, stóð
á þröslculdinum.
Það leyndi sér ekki, að vesalings Jane
liafði grátið, er liún beið liverja klukku-
stundina á fætur annari, milli vonar og ótta,
og enginn skildi betur en Sara, lxvednig Jane,
seixx í rauninni mátti ekkert aumt sjá og elsk-
aði Molly eins og hún væri hennar eigið harn,
hafði þjáðst þessar löngu biðstundir.
“„Hjartað mitt“, sagði Jane og flýtti sér til
Molly, sem hneigði höfði, þreytuleg og liálf-
kjölcrandi, studd af Garth.
„ó, Molly, þú ert komin aftur, guði sé lof.