Vísir - 05.04.1937, Blaðsíða 4

VISIR
flappdrætti fláskóia Islands.
. Þeip, sem urðu of seiniF að
jkaupa liappdFættismida fyp-
03 ir 1. drátt, ættu að athuga,
að vinningar í 2.-10. flokki
eru meira en 1 miljðu kpónup
RÖNG FJÁRMÁLASTEFNA.
Frh. af 3. síðu.
Jiafa samvinnumenn aftur á
móti lialdið því fram að versl-
unarstéttin sé að fjandslcapast
viðkaupfélöginogvilji rifa nið-
ur þeirra starfsemi. Þella er
að mínu áliti alveg óréttmæt
ásökun og liefir við engin rök að
styðjast. Kaupmenn vilja alls
ekki rifa niður starfsemi kaup-
félaganna, en þeir vikja ekki frá
þeirri kröfu, að þeir njóti sama
réttar, og að einni grein verslun-
arinnar sé ekki ivilnað á kostn-
•að annarar, eins og átt liefir
sér stað undanfarið.
Hæstvirtur fjármálaráðherra
hefir livað eftir annað sagt:
Sjálfstæðismenn vilja rífa nið-
ur höftin, en koma aldrei með
neitt í staðinn. Hvað vilja þeir
•að gert sé ef höftunum er slept?
JÞað skal eg scgja honum. Eg
tala að vísu ekki fvrir munn
allra sjálfstæðismanna i land-
inu, þvi það sem eg ætla að
segja, er aðeins mín skoðun. En
eg er ekki í neinum vafa að sú
skoðun verður ofan á að lokum.
Innflutningshöftin eiga að
hverfa. Þau eiga að hverfa
smátt og smátt og það á að
hyrja nú þegar að losa um þau.
En um leið ý að gera ráðstaf •
anir til þess að höfuðfram-
leiðslugreinar landsins, útvegur
og landbúnaður, fái borið sig
'og reksturshallabúskapurinn
liætti. Það er ófrávíkjanlegt
skilyrði. Leiðirnar til að fram-
leiðslan geti borið sig ætla eg
ekki að ræða hér. Það er efni
fyrir sig og lausn þess er ekki
svo flókin sem margir hyggja.
Engin þjóð hversu umvafin
höftum og hömlum, sem hún
er, getur lifað á þeim til lengd-
ar, ef aðalatvinnuvegir hennar
eru reknir með tapi ár eftir ár.
Það, að hætta að búa við rekst-
nrslialla, er sama og sníða sér
stakk eftir vexti. Það hefir
jþjóðin ekki gert í mörg ár. En
nú verður hún að byrja á þvi
að ná jafnvægi í framleiðslunni.
Svo á næst að breyta um stefnu
í opinberum f jármálum.* I stað
þess að auka byrðar lands-
manna ár frá ári, eins og gert
hefir verið undanfarið, þá á nú
að létta þær. Skattar á fram-
leiðslu- og atvinnufyrirtækjum
eiga að lækka og slcynsamleg
löggjöf á að tryggja vinnufrið-
inn í landinu. Þetta þarf að gerti
til þess að fjármagnið leiti þang-
að sem þjóðin fær atvinnu sína,
en féð leitar aldrei þangað nema
það sé sæmilega trygt. Nú sjá
skattarnr til ríkis og bæja fyrir
því, að slik fyrirtæki geta ekki
gefið neinn arð og vinnudeilur
eru settar af stað eftir geðþótta
fárra manna. Menn verða
þreyttir i slíkum barningi. Það
er mannlegur breyskleiki að
vilja ekki vinna í sveita síns
andlitis alt árið aðeins til þess
að greiða skalta til hins opin-
hera. Það er ekkí heilbrigt að
fjármagnið forðist nú eins og
heitan eldinn að koma nálægt
aðalframleiðslu þjóðarinnar.
Það er ekki heilbrigt að menn
þori ekki að ráðast í fram-
kvæmdir vegna skatta-ofsókna
og skipulagningarfaraldurs hins
opinbera. Stefna ríkisvaldsins í
atvinnu- og fjarmálum verður
að vera þann veg. að hún gefi
þjóðinni öryggi til starfa og
bjartsýni til framkvæmda.
Það á að taka upp sparnað í
fjármálum rikisins, í stað
eyðslu. Það er kominn tími til
að almenningur geri sér ljóst,
að hin opinbera styrkveitinga-
stefna, er stefna sem tjaldar til
cinnar nætur. Það er ekki at-
vinnuleysisstyrkir, sem þjóðin
þarfnast, heldur atvinna. Og at-
vinnu fær hún ef framleiðslan
kemst í jafnvægi.
Sú stefna, sem nú er uppi í
opinberum fjármálum er röng’.
Hún getur því aldrei haldið uppí
heilbrigðu atvinnulífi. Hún get-
ur því aldrei komið jafnvægi á
búskap þjóðarinnar. En það er
slíkt jafnvægi sem vantar. Þess-
vegna er stefnubreyting i opin-
berum fjármálum lífsskilyrði
fyrir þjóðina. Hún verður að
sníða sér staklc eftir vexti eins
Gg hver einasti þegn þjóðfélags-
ins ef hann vill lifa eins og heið-
arlegur maður og gjalda hverj-
um sitt.
Nú mun einhver segja, ao
ckki sé fyrir öllu séð um upp-
lausn haftanna þótt það sé .
fengið sem eg nú liefi fram tek- i
ið. Er það tvent sem þarf að L
gefa gaum. Það er i fyrsta lagi
viðskifti vor við þær þjóðir, er
vér höfum lirein vöruskifti við,
eða clearing, og það er í öðru
lagi iðnaðurinn i landinu. Hinu
fyrra er þvi til að svara, að við-
skifti við clearing-löndin mætti
gera í tvennan hátt. Með þvi að
binda kaup á ákveðnum vöru-
tegundum við þessi lönd eða að
beina þangað viðskiftum með
gjaldejæisráðstöfunum bank-
anna. Um hið siðara vil eg taka
það eindregið fram, að um leið
og liöftin væri afnumin yrði að
byggja upp skynsamlegt toll-
kerfi til stuðnings öKum heil-
brigðum iðnað i landinu, þeim
iðnaði, sem þjóðinni er hagur
í að megi lifa.
Verði þetta alt framkvæmt,
sem eg nú befi nefnt, má byrja
á þvi á morgun áð áfnejiia inn-
flutningshöftin. Landið mundi
á skömmum tíma ná fullkomn-
um og öruggum greiðslujöfn-
uði við útlönd og verslunin
mundi lcomast í sinn eðlilega
farveg. Þegar alt er heilbrigt
þarf enga lækning. En þetta
þarf að gera áður en það er um
seinan, því þest er um heilt að
binda.
' 7fítjn$jöEöi>
aðeins Loftup.
HINIR VANDLATU
bidja um
TEOfANI
Ciaarettur
TEOFANI- LOÍJDON.
■VINNA
STÚLKU, vana innanhúss-
verkum, vantar að Harrastöðum
við Skerjafjörð um 20. þ. m. —
Uppl. Ránargötu 19, þriðjudag,
milli kl. 2—4 (ekki í síma). (146
GÓÐ STÚLKA óskast í for-
miðdagsvist nú þegar. Eða ung-
lingsstúlka allan daginn. Fátt í
heimili. Hallgr. Finnsson,
Blómvallagötu 7. (143
Sparið fötin í kreppunni. Ef
fötin eru ónothæf, sendið eða
símið til Rydelsborg, sem er
fagmaður, og þér fáið fín föt til
baka. Allskonar breytingar
gerðar. — Gúmmíkápur límdar,
kemisk hreinsun, Fötin presstfð
fljótt. Farið til Rydelsborg, sem
er þektur fyrir vinnu sína. Lauf-
ásvegi 25. Sími 3510. (99
LOFTÞVOTTAR. Sími: 2042.
____________________ (493
BARNAHÖFUÐFÖT saumuð.
Hattasaumur og viðgerðir. Hag-
an, Austurstræti 3. (17
VÍKINGSFUNDUR í kvöld kl.
8V2. Inntaka. Kvikmynd frá sið-
asta hástúkuþingi sýnd á fund-
inum. Fjölmennið. (149
ÍTAPAf) FUNDIDJ PAKKI með garni og heklu- nál hefir tapast. Finnandi geri aðvart í síma 2801. (140
Svartur blýantur með gyltu á, merktur F. H. G., tapaðist við Sundhöllina. Skilist Njálsgötu 30, uppi. (135
IÍVENARMBANDSÚR tapaðist laugardaginn frá Lækjargötu að Kvennaskólanum. Finnandi góðfúslega hringi í síma 4300. (134
PARKERS skrúfblýantur, merktur: Bjarni Sveinsson, tap- aðist á leiðinni frá Freyjugötu niður á Þingholtsstræti. Skilist í Skóverslun Stefáns Gunnars- sonar gegn góðum fundarlaun- um. (133
3 LYKLAR, á járnkeðju, töp- uðust á fimtudaginn. Óskast skilað á afgr. Vísis gegn 10 kr. fundarlaunum. (132
GULLARMBANDSÚR tapað- ist s. 1. laugardag frá Hótel jBorg að Suðurgötu. A. v. á. (44
BRÚNT lyklaveski tapaðist á laugardagskvöld i miðbænum. Uppl. á afgr. Vísis. (161
CONKLIN lindarpenni tapaðist sunnudaginn 28. síðastl. frá Njálsgötu á leið niður i bæ. Finnandi vinsamlega beðinn að skila honum i Sanitas. (148
miOSNÆEll
TVÆR góðar íbúðir til leigu á Grettisgötu 46. Uppl. í símum 4977 og 3288. (158
FJÖGURRA og tveggja lier- bergja íbúð til leigu frá 14. maí. Sími 3014. (157
TVEGGJA lierbergja íbúð, á- samt eldhúsi og geymslu, óskast 14. mai. Helst i austurbænum. Skilvis greiðsla. Uppl. í síma 3689. \ (156
SÓLRÍKT herbergi til leigu 14. maí á Bergslaðastr. 82 Sér- lega hentugt fyrir fólk er vinnur við Landspítalann. (155
Lítið herbergi til leigu 14. maí. Njálsgötu 53. (153
ÓDÝRT herbergi til leigu nú þegar á Laugavegi 51 B. (160
1—2 HERBERGI á kvisthæð fyrir einhleypan til leigu frá 14. maí á Freyjugötu 34. (150
2—3 STOFUR og eldhús til
leigu. Uppl. Miðstr. 8 B. (151
3 HERBERGI og eldliús til
leigu í góðum kjallara. Einnig
2 forstofulierbergi á fyrstu hæð.
Sigurður Jónsson, Ingólfsstræti
21 C — (159
1 FORSTOFUHERBERGI, i
nýju húsi til leigu, 1. eða 14.
maí. Uppl. i síma 2333. (147
HÍIISIIIIIEIIIIEIIIIIIIIIir
forstolulilierol
4 HERBERGI, eldlms, bað til
leigu í nýtíslai húsi í austurbæn-
um. — A. v. á. (152
I
á góðum stað í bænum, óskast
frá 14. maí næstkomandi. Fyr-
irframgreiðsla ef óskað er. —
Uppl. í síma 3882.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimilli
3 HERBEEGI og eldhus til
leigu 14. maí. Frakkastíg 15,
sérliæð, sérmiðstöð. Leiga kr.
120.00. Til sýnis kl. 5—7. (137
3 HERBERGI og eldhús til
leigu. Njarðarg. 37. Uppl. eftir
kl. 7. (144
HÚSNÆÐI. íbúð, 3—4 her-
bcrgi og eldhús óskast til leigu
frá 14. mai n. k. Einnig 2 herb.
og eldhús. Tilboð leggist inn á
afgr. Vísis fyrir 15. apr. n. k.,
merkt: „Skilvís“. (142
2 HERBERGI og eldhús með
nútima þægindum óskast. Til-
boð, merkt: „Skilvís greiðsla“,
leggist á afgr. Vísis. (141
EITT HERBERGI og eldun-
arpláss óskast strax. Fyrirfram-
greiðsla. Tilboð, merkt: „Slrax“,
sendist Vísi. (139
BARNLAUST heimili óskar
eftir íbúð, 2 herbergi og eldhús.
Fýrirframgreiðsla ef óskað er.
Uppl. í síma 3007 (og 3942 eftir
kl. 7).________________(138
GÓÐ ÍBÚÐ til leigu 14. maí
í miðbænum, 3 herbergi og eld-
hús með öllum þægindum. —
Uppl. i símum 4223—-3523. (145
SÓLRÍKT eins manns her-
bergi, með forstofuinngangi,
og öllum þægindum, til leigu 14.
mai n. k. á Ránargötu 19. (136
HAFNFIRÐINGAR! Ágæt
íbúð og einstök herbergi til
leigu á besta stað í Hafnarfirði.
Uppl. í síma 9251. (131
2—3 HERBERGI og eldhús
óskast 14. maí. Uppl. i síma
2001. (118
IKADPSKAPURl
BARNAVAGN til sölu. Skóla-
vörðustíg 17 A. (154
JEINST 3EÐINGURINN, 106
hafði lokið máli sinu og lillit augna hans sýndi
Ijóslega hversu sál hans kvaldist. En hann svar-
; aði engu.
Loks sneri hann sér frá henni, eins og liann
• gæti ekki lengur liorft á liana — horft á hana
bíðandi þess, að hann segði eitthvað, sem end-
urvæki traust hennar.
.„Eg bað þig ekki að segja mér neitt um það.“
Hún hafði ekki augun af honum.
-,,Eg bað þig ekki að segja mér neitt um það.
livort þú gætir neitað þvi eða ekki,“ sagði hún
þrálega. „Eg spurði þig að því, hvort þú hefðir
' raun og veru verið sekur, um það, sem þú varst
dæmdur fyrir.“
Aftur ríkli þögn. Og loks, hikandi, eins og
tnin togaði út úr honum hvert orð, svaraði
Jhann:
„Eg er smeykur um, að eg geti ekki svarað
|jér neinu öðru.“
Það var eins og hirti yfir andliti Söru — og
Jþessi birta minti á dásamlegan ljóma nýrunn-
Ins dags.
. ,Þú varst þá ekki sekur,“ hrópaði hún hrærð
<ög af miklum fegínleik.
„Eg vissi það. Eg var að lokum sannfærð um
■það. Ö, Garth, liversu heimsk eg hefi verið. Ó,
lijartað mitt, hvers vegna léstu mig vaða i villu
svima um þetta og halda, að alt væri gott, sem
aim þig var sagt?“
Hann horfði á hana undrandi.
„En eg hefi nýlokið við að segja þér, að eg
get ekki neitað því.“
Hún brosti til hans, ánægð, fullviss, sannfærð,
hamingjusöm, kát.
„Eg bað þig ekki um að neita því. Eg bað þig
um að játa það, ef þú gætir, en — þú gelur það
ekki.“
„En —“
Ilún gekk alveg til hans og lagði hendma a
munn hans og liló eins og lcona, sem liefir sigr-
að — og veit það.
„Reyndu ekki að sverta sjálfan þig lengur,
Gartli. Eg trúi aldrei neinu framar, sem aðrir
segja, um þann mann, sem eg elska.“
Hún hallaði sér að honum lítið eitt og svipur
liennar var ástarbjartur og hann fékk eigi leng-
ur spyrnt í móti og opnaði faðm sinn móti
henni og hún hjúfraði sig upp að honum. Hún
minti á fugl, sem kom af langflugi, þreyttur,
leggur að sér vængina og hreiðrar sig. Yarir
þeirra mættust og í gleði sameiningarinnar
gleymdust allar raunir og mótlæti liðna tímans.
Eftir dálitla stund vélc hún að eins frá hon-
um. í hverjum andlitsdrætti hennar lýsti sér
feginleiki.
„Og við liöfum eytt heilu ári til ónýtis,“
sagði hún. „Eg hefði átt að treysta þér betur,
Garth.“
Það duldist ekki, að hana iðraði sárlega
hversu hún hafði vantreyst honum.
„Eg fæ vart séð hví þú skyldir treysta mér
nú,“ svaraði hann. „Fram hjá staðreyndunum
verður ekki komist.“
„Niðurstaða herréttarins var röng,“ svaraði
liún skjótlega. „Einhver liroðaleg mistök áttu
sér stað. Eg er sannfærð um það. Eg veit það
nú.“
Eftir nokkura þögn bætti hún við:
„Garth, ætlarðu að segja mér alt af létta?
Finst þér ekki, að eg eigi tilkall til að fá að vita
hið sanna — nú, þegar eg verð konan þin “
Hún fann, að það var eins og honum hyrfi
máttur og hann slepti taki á henni og varð aft-
ur þreytulegur og raunamæddur á svip. Hægt,
eins og' honum væri það móti skapi, hörfaði
hann dálitið undan.
„Garth,“ sagði hún áhyggjufull, „af hverju
liorfirðu svona á mig?“
Það leið nokkur stund áður en hann svaraði.
Þegar hann tók til máls talaði hann af alvöru-
þunga, eins og maður, sem veit, að hann má
ekki vænta sér neinnar hamingju i lífinu.
„Vegna þess,“ sagði hann rólega, „að eg get
ekki sagt þér meira en eg þegar hefi gert. Eg
get ekki gert hreint fyrir mínum dyrum, Sara.“
Hún horfði á liann fast og lengi.
„Áttu við það, að þú geti aldrei — gert hreint
fyrir þinum dyi'um?“
„Já, eg átti við það.“
„Svaraðu einni spurningu til Gartli. Er það
vegna þess, að þú vilt það ekki eða — geturðu
það ekki?“
„Eg má ekki gera það,“ svaraði hann án þess
að láta sér bregða. „Málið snertir ekki mig ein-
an. Það.er svo ástatt, að vegna annarar mann-
eskju get eg ekki rofið þögnina. Sæmd mín
bannar jafnvel, að eg gerði tilraun til þess að
sanna saldeysi mitt. Og nú veistu alt — alt,
sem eg get sagt þér.“
„Hver er það?“ spurði hún óðara og það stóð
ekki á svari hans:
„Það get eg ekki sagt þér.“
Varir hennar kipruðust saman sem snöggv-
ast og hún var orðin náföl, en sama birtan og
áður var i auguin hennar.
„Og þú hefir borið þetta — öll þessi ár,“
sagði hún. „Þú hefir vitað, að þú gætir aldrei
gert neitt til þess að fá sakleysi þitt sannað?“
„Eg hafði ekki um neitt að velja. Eg tók
skyldu mér á herðar — fyrir mörgum árum. og
þótt svo hafi farið, að það reyndist miklu þung-
bærara og erfiðara en eg bjóst við, gefur það
mér engan rétt til þess að bregðast henni nú.“
Andartak huldi Sara andlitið í höndum sér.
Þegar hún tók hendur sínar frá þvi hvíslaði
hún að honum:
„Geturðu nokkuru sinni fyrirgefið mér,
Garth, fyTÍr að vantreysta þér?“
„Fyrirgefið þér?“ spurði hann og brosti.
„Hvernig gæti eg áfelt þig, elskan min? Eg
skil jafnvel ekki nú, hvers vegna þú treystir
mér.“
„Vegna þess —,“ sagði hún en þágnaði svo,
því að henni var ljóst, að traust hennar grund-
vallaðist að eins á ást hennar, ást hennar, sem