Vísir - 13.01.1938, Blaðsíða 4

VlSIR
mannskapinn jtÖu þeir stund-
um að fjórfalda einstöku helgi-
dagakvöld, til þess að geta ráð-
ið við ölvun og óreglu.“
Þetta er sama gamla og nýja
sagan. Öflug bindindisstarf-
semi vinnur á um tíma, en svo
opnar áfengisguðinn flóðgátt-
ir sínar á ný. Hann liefir gull-
guðinn í þjónustu sinni, og þá
eru allir vegir færir. Það er
liægt að klæða freistingarnar
á gullinn töfraroða svo að æsk-
an kasti sér þeim í fang, og
það er liægt að opna munninn
á einum til meðmæla með mút-
um, og loka honum á liinum.
Það er gróðavegur að selja
áfengi. Og með peningum má
kveikja í heilum þjóðum og
siga þeim út í stríð. Með pen-
ingum er hægt að gylla liið
fúna og svikna, halla réttu
máli, ginna æsku út í nautnir
og skemtanir, horga dýrar aug-
lýsingar og gera hvað, sem gott
þykir.
Fyrir nokkru var félagi því,
er heitir „The National Tem-
perance League", neitað um
rúm í blaði, til þess að mót-
mæla þeirri ósönnu staðhæf-
ingu, að mannskapurinn við
háskólana í Oxford og Cam-
hridge væri alinn á bjór. Það
voru miljónir bruggaranna,
sem lolcuðu því blaði fyrir
bindindismönnum, og það
verða þessar miljónir, sem
munu halda áfram að gera
furðu verk og skaðræðisverk,
eins lengi og áfengissala verð-
ur mönnum og þjóðum stór-
kostlegur gróðavegur. Gegn
slíku ofurmagni óvinarins
megna góð orð og leiðbeining-
ar harla lítið. Þar verður hin
sterka liönd laganna einnig að
koma til sögunnar. Það mun
reynslan sanna fyr eða síðar.
Péhir Sigurðsson.
C- 1 isti
■er listi sjálfstæðismanna í Rvík.
Gengið í dag.
Sterlingspund ......... kr. 22.15
Dollar ................ ■—- 4.44
100 ríkismörk........... — 178.78
fr. frankar...... — 1j5.ii 3
— 'helgur.............. — 75.35
— sv. frankar........ — 102.74
— finsk mörk......... — 9.95
— gyllini.............. — 247.26
— tékkósl. krónur .. — 15.88
— sænskar krónur .. —• 114.36
— norskar krónur . . —- 111.44
— danskar krónur . . — 100.00
Bcbíop
fréttír
I.O.O.F. = U91I38V2 s 9.0.
Veðrið í morgun.
í Reykjavík 1 st., mestur hiti í
gær 2 st., minstur í nótt — 2. Heit-
ast á landinu í morgun 5 st. á Fag-
urhólsmýri, kaldast — 2 í Kvíg-
indisdal. Sólskin í gær 0.7 st. —
Yfirlit: Djúp lægð milli fsland#
og Skotlands á hraðri hreyfingu
í noröaustur. — Horfur: Faxaflói:
AllhvaJss norSaustan og norðaln.
Úrkomulaust.
Skipafregnir. 1 i
Gulifoss, Gohafoss og Lagar-
foss eru í Kaupmannahöfn: Brú-
arfoss er á leið til Vestmannaeyja
frá Leith. Selfoss er á leið til
Leith frá Vestmannaeyjum. Esja
liggur hér. Súðin fór vestur um
í gærkveldi.
Gjafir
til einstæSings ekkjunnar, af-
hent Vísi: 5 kr. frá B. S., 5 kr.
frá Ó. S.
Áheit á Strandarkirkju,
afhent Vísi: 5 kr. frá E. G.,
3 kr. frá N. N., 5 kr. frá ónefndri
konu í Reykjavík.
f Fú.-fregn,
í blaSinu í gær, gætti nokkurra
missagna um jarðarför Jes Zim-
sens. Er þar m. a. minst á Versl-
unarmannafélagið, en á að vera
Verslunarmannajfjélag Reykj'avík-
ur, því a‘S hiS fyrnefnda mun aS-
eins vera til aS nafninu til. — 1
lok fregnarinnar segir, aS Versl-
unarmanna^lagið hafi boriS kist-
una í kirkjugarS, en á aS vera
stjórn V. R.
Hvöt.
SjálfstæSiskvennafélagiS Hvöt
hélt fund í Oddfellowhúsinu, niSri,
á þriSjudagskveld kl. 8^2- Pétur
Halldórsson borgarstjóri talaöi
um hitaveitumáliS, og var ræSu
hans ágætlega tekiS. Auk. þess
tóku til máls Soffía Ólafsdóttir,
Guörún Pétursdóttir og GuSrún
Guðlaugsdóttir. Fundurinn var
hinn ánægjulegasti og fundarkon-
ur hátt á 3. hundraS.
Skagfirðingamót
fer fram annað kveld aS Hótel
Borg, og hefst meS boröhaldi kl.
Til skemtunar veröa: RæSu-
höld, söngur, upplestur og dans.
Sumum skemtiatriSunum verSur
útvarpaS.
Sjómannakveðjur.
12. jan.
Erum byrjaöir veiöar. Kærar
kveSjur.
Skipverjar á Þórólfi.
LagSir af staS til Englands.
GóS líSan allra. Kærar kveöjur.
Skipverjar á Rán.
C -1 i s t i
er listi sjálfstæðismanna í Rvík.
Útvarpið í kveld.
Kl. 18.45 Þýskukensla. 19.IO
VeSurfregnir. 19.20 Lesin dagskrá
næstu viku. 19.30 Hljómplötur:
Létt lög. 19.50 Fréttir. 20.15 Er-
indi: Löggjöf um líftryggingar
Jón Ólafsson lögfræöingur)..
20.40 Hljómplötur: Píanólög.
21.00 Frá útlöndum. 21.15 Tón-
leikar Tónlistarskólans. 21.55
Hljómplötur : Kirkjuleg tónlist.
22.15 Dagskrárlok.
Karlakórinn Kátir félagar.
1. og 2. bassi: Raddæfi'ng í
kvöld kl. 8. Áríöandi aS allir
mæti.
Næturlæknir.
Katrín Thoroddsen, Egilsg. 12,
sími 4561. — Næturvörður í
Reykjavíkur apóteki og Lyfjabúö-
inni ISunni.
TÓNLISTARHÁTlÐ
ALÞJÓÐARÁÐS TÓNSKÁLDA
verður næst lialdin í Stutt-
gart í lok maímánaðar næst-
komandi. Eftir tillögum Jóns
Leifs, sem ráðið hefir kjörið
fulltrúa íslenskrar tónlistar i
ráðinu, mun Einar Kristjáns-
son sjá urn flutning íslensku
verkanna á hátíðinni. (Tilk. frá
bandalagi ísl. listamanna. —
FB.). —
ALJÓÐAMÖT ÞJÓÐDANSA í
STOKKHÓLMI 1939.
Alþjóðaráð þjóðdansa, sem
stofnað var eftir þjóðdansamót-
ið í London fyrir tveimur árum,
efnir til „Alþjóðahátiðar þjóð-
dansa“ seinni liluta júlímánaðar
1939 í Stokkhólmi og er það
eftir boði frá „Svenska ung-
domsringenförBygdekultur“,en
sænska ríkisstjórnin styður fyr-
irtækið. Eftir ósk ráðsins liefir
Jón Leifs tekið sæti í því fyrir
fsland og veitir hann allar nán-
ari upplýsingar um þátttöku
íslendinga. (Tilk. frá Bandalagi
ísl. listamanna. — FB.).
_ jsmum
| DÖMUKÁPUR, kjilar, dragt
«tr og aliskaiaar barnafefct ex
ganiðið og naátað. SaiuBaátofan
«Laugavegi 12, uppi. Séxai 2264.
SjGsngið inn frá Bergeiaðatttræti.
(242
iFernsalaxi
flafi&KPStræti 18
taui»ír og selur ný og not*
[uð húsgögn og íítið notaða
ikarlmannsfakaaii.
HATTASAUMUR og breyt-
íingar. Hattastofa Svönu Láréttu
jHagan, Austurstræti 3. — Simí
«3890. (168
§ KJÖTFARS OG FISKFARS,
®lieimatilbúið, fæst daglega á
®Fríkirkjuvegi 3. Simi 3227. —
*Sent heim. (56
LÁTIÐ INNRAMMA myndir
íyðar og málverk hjá Innrömm-
íunarvinnustofu Axels Corte«,
í Lnugavcgi 10. (509
NOTUÐ eldavél til sölu. —
fUppl. í síma 2395. (197
GÓÐ eldavél óskast (Skand-
gia). Tilboð sendist afgreiðsl-
gunni fyrir sunnudag, merkl:
g„Skandia“, (198
BARNARÚM til sölu, ódýrt.
gUppl. á Barónsstíg 12. (202
Ú KOLAVÉL til sölu. Einnig
pskíði. Uppl. í síma 2363. (203
| RAUÐREFUR til sölu. —
gSútunin, Smiðjustíg 11. (207
NORSK skíði, skíðaskór, til
sölu með tækifærisverði. Uppl.
sírna 3297, 10—5. (209
i
TVÖ HERBERGI og eldhús
með öllum þægindum óskast til
leigu nú þegar. A. v. á. (197
ÁGÆT stofa ásamt eldunar-
plássi til leigu fyrir einhleypa
eða harnlaus hjón. — Uppl. í
sima 2402. (199
FORSTOFUSTOFA til leigu,
með aðgangi að síma, nú þegar,
eða 1. febrúar. Tilhoð leggist
inn á afgreiðslu Visis, fyrir
laugardagskvöld, — merkt:
„Reglusamur“. (205
LÍTIÐ herbergi óskast i mið-
bænum. Uppl. í síma 3549. (208
MÓGRÁ kjólslá tapaðist ná-
lægt Hótel Borg á nýársnótt. —
A. v. á. (200
TAPAST hefir brúnn karl-
manns skinnhanski, á Tryggva-
götu. Skilist á Njálsgötu 110,
gegn fundarlaunum, Simi 4013,
KVENTASKA úr svörlu lakk-
skinni, með hvítum doppum,
hefir tapast frá Laugavegi 19 að
Laugavegí 12. Uppl. í öírrta 4416.
Fundarlaun. 20l
BRÚNN hattur tekinn í mis-
gripum á „Verðandi“-fundi. —
Hefi svartan. Indriði Einarsson.
Tjarnargötu 3 C. (210
VÉLRITUNARKENSLA. —
Cecilie Helgason, simi 3165. (18
PÁLL BJARNARSON KENNIR
íslensku, dönsku, ensku,
frönsku, þýsku, reikning og les
með nemöndum. Óðinsgötu 9.
(30
tStVINNAll
Stúlka
óskast í vist.
Marie Brynjólfsson.
Garðastræti 16, uppi.
STÚLKA óskast i
stig 11.
vist. Kára-
(198
VETRARSTÚLKA óskast til
Grindavíkur. Uppl. á Laugavegi
75, uppi. — Þorgerður Gísla-
dóttir. — (199
STÚLKA tekur að sér að
sauma í liúsum. Uppl. í sínia
2619. (206
■ FÆf) B H
'/a/ccT^ Shyoýéct&cz&é:
Zotffcec)(, sc7nnyyc70(?/vepo.
it ÍÍKiOCS?iaOÍS5JöíííSOOÍSöOe«S!ÍOÍÍÍS«SKÍOO!>OÍÍOíSOíS05SOOOOO<X1005KMKÍOOC SOOOOOOOOÍÍOOOOOOOOOOOOOOOOÍSO
Sjálfstæðismenn,
sem verSa fjarverandi úr bæn-
um á kjördag, verða a‘S kjósa hjá
lögmanni, ábur en þeir fara. Kosn-
ingaskrifstofa lögmanns í Arn-
arhváli er opin daglega frá io—
12 árd. og I—4 siðd., nema sunnu-
daga. Allar upplýsingar kosning-
unum viðvíkjandi geta menn feng-
iS á kosningaskrifstofu SjálfstæSS-
isflokksins í Varðarhúsinu, sími
2398.
C - 1 i s t i
er listi sjálfstæðismanna í Rvík.
íbuar Indlands.
Árið 1935 var siðast haldið
manntal á Indlandi og er nú
fyrst húið að vinna fullkomlega
úr því. Frá síðasta manntali þar
áður, árið 1931, hefir lands-
mönnum fjölgað um 15 milj.
Imperial Airways á að fá eitt
liundrað liernaðarflugmenn til
að stjórna sumum vélum sin-
um. Kemur þetta af því, liversu
erfitt er að fá þaulvana flug-
menn, sem eru nauðsynlegir
fyrir hin afarlöngu flug til
hinna ýmsu landa heimsveldis-
ins.
Þrítug amma.
Alt er mest í Ameríku, er orð-
ið að máltæki. — 1 New Orleans,
höfuðborg Louisianafylkis, á
heima kona ein þrítug, er heitir
THE WORLD'S GOOD NEWS
will come to your home every day through
THE CHRISTIAN SCIENCE MONITOR
An International Daily Ncwspaþer
It records for you the world's clean, constructive doings. The Mon,'.tor
does not exploit crime or sensation; neither does it ignore them,
but deals correctively with them. Features for busy men and all the
family, including the Weekly Magazine Seetion.
The Christlan fSoience Publishing Society
One, Norway Street, Boston, Massachusetts
Please enter my subscription to The Christían Science Monitor for
a period of
1 year $9.00 6 mont.hs $4.50 3 months $2.25 1 month 75c
Wednesday Issue, including Magazine Section: 1 year $2.60, 6 issues 25c
Name .
Samplo Copy on Request
Pauline Codler, og mun hún
vera yngsta amma í þvi fylki.
Frú Codler giftist er hún var að
eins 13 ára gömul og eignaðist
dóttur, er hún var 14 ára. Nú er
dóttirin orðin 16 ára og á þegar
7 mánaða gamla dóttur.
HESTVAGNAR OG KERRUR.
Enda þótt ein hifreið sé á
fjórða hvern mann í Bandaríkj-
unum, framleiða þeir þó árlega
hestvagna og kerrur fyrir 10
milj. dollara.
NJÓSNARI NAPOLEONS. ÍO
-„Aðdáanleg — hún er aðdáanleg,“ sagði liinn
filfinninganæmi de Neuvic.
„Fyrir konu slíka sem þessa gæti eg lagt alt
i sölurnar — jafnvel framið glæp,“ sagði annar.
„Eða sóað miklum auði,“ sagði de Méricourt.
Gérard de Lanoy einn liorfði á hana augum
gagnrýnandans frekar en aðdáandans. Hann
ballaði sér dálítið fram á borðið og dreypti á
kampavíninu — og að eins annað veifið horfði
bann á dansmærina.
„Þú ert heppinn, þrjóturinn þinn — hún
horfir á þig!“
Það var de Méricourt, sem svo mælti við
Gérard de Lanoy.
4)g það var í raun og veru svo. Lorendana
var að dansa einliverskonar Austurlandadans
©g andartak hvíldu augu hennar á de Lanoy —
það var sem hún horfði í augu hans. Húii stóð
þá á dálítilli ábreiðu og litlu fæturnir hennar
hreyfðust vart, en líkami hennar sveigðist þó
hægt í samræmi við trumbuhljóð, en einiivers-
staðar — að leiksviðsbaki var slegið á trumb-
urnar. En Gérard gat ekki annað en dáðst að
þessum iitiu fótum. Þeir voru naktir — og eins
og hendur dansmærinnar — aðdáanlega fagr-
ir. Hann reyndi — eftir megni að forðast að
iíta framan í hana — og um fram alt, að horfa
ekki í augu hennar. Þótt hann liefði aldrei verið
wið eina fjölina feldur i ástamálum, hafði að-
dáun lians á konum yfirleitt verið bygð á nokk-
urri vandfýsni, og lionum mislíkaði stórum, að
dansmær þessi virtist greinilega draga atbygli
hans sérstaklega að sér. Hann Ieit til hliðar
oftar en einu sinni. en hvað eftir annað var sem
eitthvert dularfult afl kúgaði hann til þess að
líta aftur á litlu ábreiðuna og stara á þessa
litlu, velsköpuðu nöktu fætur, hendurnar að-
dáanlegu undir gagnsæjum slæðunum, og þar
næst gat hann ekki stilt sig ttm að horfa á and-
lit hennar, augnahárin löngu, eins og bendandi
á smágerða, fagra hökuna, þykkar, en fagrar
varirnar, sem nú að eins færðust sundur lítið
eitt, svo á hvitar sldnandi tennumar. En að
eins fyrir ofan efri vörina var dálítill fæðingar-
hlettur, sem hafði þau áhrif, að munnsvipur-
inn, sem var næsta alvarlegur varð enn ein-
kennilegri en ella.
Var hún fögur? Vissulega ekki, eftir fegurð-
armælikvarða de Lanoy. Hún stóðst ekki sam-
anburð við til dæmis Coru Pearl — eða keisara-
drotninguna. Gérard, sem varð fyrir ertandi
áhrifum af fagnaðarlátunum, sem komu livaða-
næfa úr húsinu, reyndi með öllu móti að gagn-
rýna Lorendana með sjálfum sér, til þess að
rífa niður alt lof vina sinna. Og alt í einu reis
hann á fælur, því að hann fann, að hann var
alls ekki í skapi lil þess að vera þarna lengur
—- til þess að sniia haki að fullu og öllu við
þessari konu — þessari almúgalegu dansmær —
en þó dularfullri, einkennilega svipfastri.
„Þú ert þó ekki að fara, Gérard?“ spurði einn
vina iians.
„Eg ætla að fú mér frískt loft,“ svaraði hann
stutllega. „Það er óþolandi loft hér“.
Hann ákvað að fara, en það var vilji forlag-
anna, að hann skyldi líta enn einu sinni á dans-
mærina. Lorendana var í þessum svifum að
Ijúka við dans sinn og trumbuhljóðið var að
þagna baka til við tjaldið aftast á sviðinu. Þeg-
ar Gérard snéri sér við hvíldu augu Lorendana,
enn hulin til hálfs, að því er virtist, á honum og
þau horfðust í augu andartak. Og á næsta
augnabliki tók liún rósina úr munni sínum og
kastaði henni lil Gérards. Hún hæfði hann milli
augnanna — og rósin datt á gólfið við fætur
honum.
Félágar hans hlógu dátt, klöppuðu, æptu af
fögnuði, eins og allir aðrir, sem höfðu veitt
þessu eftirtekt. Gérard fanst sér nú sannarlega
nóg boðið og traðkaði á rósinni með hæl sínum,
en félagar lians héldu áfram að klappa og
hrópa „bravó“ eða láta góðlátlega í ljós öfund
yfir liepni lians.
En liann steig þvi fastar á vesalings rósina,
svo að allur safi marðist úr henni — hver smá-
dropinn á fætur öðrum — rauðir sem blóð.
Meðan þessu fór fram liafði Lorendana far-
ið út af leiksviðinu. Gérard liratt nú frá sér ó-
lundarliugsununum — liann sá nú liversu hjá-
kállegt það var, að ala slíkar hugsanir lengur —
og gekk i liægðum sinum út i skrautlýsta garð-
inn við Pavillon Solferino, þar sem smáborð
voru sett, huliii til hálfs eða nærri alveg hulin,
undir laufþökum kastaniuviðanna. Þar sátu
elskendur, margir í faðmlögum, og skiftust á
ástarorðum, eins og geta má nærri, þegar tekið
er tillit til stundar og staðar og aldurs þeirra,
sem þarna voru. En Gérard fann, að hann var
heldur ekki i samræmi við þá, sem þarna voru.
Taugar lians voru i æsingi livernig sem á þvi
mundi standa. Að vísu hafði atvikið í Pavillon
Solferino gert honum gramt i geði þegar í hyrj-
un, er mágkona lians kom, að honum fanst,
„þernulega“ fram við drotninguna með þvi að
beygja sig niður og rétta henni vasaklútinn, er
hún liafði mist hann. En Gérard gramdist þetta
vitanlega af þvi, að hann leit á Bonaparte-ætt-
ina sem lirokafulla uppskafninga. En svo hafði
ólund hlaupið í Pierre og það hafði kannske
einnig liaft sín áhrif — og þá ekki siður hin
skyndilega brottför hans, er hann hafði notað
það sér til afsökunar, að hann hefði höfuðverk
— og systir lians væri ein heima. Pierre var
meira karlmenni en svo, að hann mundi kvarta
yfir höfuðverk. — Og loks hafði þessi hroka-
fulla dansmær kastað rós beint i andlit hans!
Vitanlega liafði alt þetta gert liann æstan. Og
liann fyrirvarð sig fyrir, að þetta skyldi hafa
komið af stað liugaræsingu hjá sér sem konu.
Hann var reiður sjálfum sér og fyrirvarð sig
mjög. Vitanlega voru hinir að hæðast að honum
fyrir framkomu hans. Hann var yngstur í hópn-
um og de Neuvic var liáðfugl mesti. Þetta var
ait saman ósköp leiðinlegt og lilægilegt, fanst
honum.
Hann fann loks autt sæti undir liljurunna,
sem var í fullum blóma. Hann settist niður og
lokaði augunum og andaði að sér sætri angan
blónianna. Hann sat þarna hugsi og vissi ei
hversu tíminn leið. Hann hálfsvaf. En alt í einu
barst mikill hávaði niður til hans — frá Pavill-
on Solferino, þar virtist ys og þys og ómur af
fótataki margra þúsunda bar að eyrum. Stólar
voru færðir til og borð, og mikill kliður var í
húsinu. Keisaralijónin með fylgdarliði sinu voru
að fara, og Gérard, sem í sannleika var því